Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek uzupełniła Pani pismem z 19 października 2025 r. (wpływ) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego przedstawiony ostatecznie w uzupełnieniu wniosku

Od 3 września 2025 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług (...), wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej o numerze (...).

Od 12 września 2025 r. świadczy Pani usługi dla X w A ul. B 1, (...).

W ramach dokształcania zawodowego i podnoszenia kwalifikacji związanych z udzielanymi świadczeniami od października bieżącego roku rozpoczyna Pani studia magisterskie na profilu (...). Studia te mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ będą umożliwiały Pani podnoszenie kwalifikacji zawodowych, poszerzenie zakresu świadczonych usług oraz świadczenie ich na wyższym poziomie. Studia te są także pewnego rodzaju konkurencją podczas podpisywania kontraktów.

Ustawa o zawodach (...) mają obowiązek stałego aktualizowania swojej wiedzy i umiejętności zawodowych oraz prawo do doskonalenia zawodowego w różnych rodzajach kształcenia podyplomowego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wybrała Pani podatek liniowy 19%.

Prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Opłatę za studia będzie Pani ponosić co miesiąc przez 4 semestry począwszy od października 2025 r. (1 rok opłat od października 2025 r. do lipca 2026 r., 2 rok od październik 2026 r. do lipca 2027 r.).

Będzie Pani otrzymywać co miesiąc fakturę od uczelni za zrealizowaną płatność za dany miesiąc.

Wydatki te nie zostały ani nie zostaną zrefundowane nie zostaną ani nie zostały zwrócone.

Wydatki ponoszone na opłaty za studia będą ściśle związane z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarcza w zakresie świadczenia usług (...). Celem odbywania studiów jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych oraz umiejętności praktycznych niezbędnych do prawidłowego i bezpiecznego wykonywania usług (...). Wydatki na studia nie mają charakteru osobistego lecz pozostają w bezpośrednim związku z wykonywaną działalnością (...).

Ponoszone przez Panią wydatki na opłaty za studia służą zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług (...). Prowadzenia działalności w zawodzie (...) wymaga stałego aktualizowania wiedzy (...) oraz podnoszeniu kwalifikacji zawodowych. Studia magisterskie pozwolą Pani rozszerzyć posiadaną wiedzę, zapewnić pacjentom świadczenia zgodne z obowiązującymi przepisami i wiedzą (...).

Pytanie

Czy opłata za uzupełniające studia (czesne) magisterskie na kierunku (...) będzie stanowić koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, [wydatki za – dopisek organu] studia magisterskie na kierunku (...) stanowią koszt uzyskania przychodu, ponieważ tak jak różnego rodzaju kursy i szkolenia dotyczą podnoszenia kwalifikacji związanych z wykonywanym zawodem a niedokształcanie może dyskwalifikować mnie z rynku pracy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, że zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione kryteria wynikające z tego przepisu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy – oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

Zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

·   został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·   jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·   pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·   poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·    został właściwie udokumentowany,

·    nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym – możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia jego przychodów.

Dokonując oceny charakteru ponoszonych wydatków, należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych winna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

Co więcej, aby wydatki mogły stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, muszą być poniesione wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej. Oznacza to, że wydatki nie mogą mieć charakteru osobistego, bowiem wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. W konsekwencji wydatki ponoszone w celach prywatnych (osobistych) nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Opisane we wniosku wydatki na studia (czesne za studia oraz materiały dydaktyczne) nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do stwierdzenia zatem, czy wydatki takie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w związku wykonywaną działalnością, istotne jest ustalenie:

·   czy związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne do wykonywanej działalności i które mają z nią związek,

·   czy służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc co do zasady mają charakter osobisty.

Zatem, uzasadnionymi racjonalnie i gospodarczo kosztami, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest wykonywana przez Panią działalność gospodarcza, są takie wydatki, które pozwolą Pani nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w jej prowadzeniu. Istotnym warunkiem zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie źródła przychodów, do którego dany wydatek można przyporządkować.

W opisie sprawy wskazała Pani, że:

·   od września 2025 r. prowadzi Pani działalność gospodarcza w zakresie usług (...);

·   w ramach dokształcania zawodowego i podnoszenia kwalifikacji wymaganych w Pani zawodzie rozpoczęła Pani w październiku tego roku studia magisterskie na kierunku (...);

·   podjęte studia są ściśle związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Prowadzenie działalności w zawodzie (...) wymaga stałego aktualizowania wiedzy (...).

Mając powyższe na uwadze stwierdzam, że opisane przez Panią studia są związane z zakresem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, a wiedza na nich zdobyta wpływa/wpłynie na wysokość Pani przychodów uzyskiwanych z tytułu prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie ich źródła. Z tego też względu, poniesione przez Panią opłaty tytułem czesnego za studia magisterskie na kierunku (...) mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Dlatego też stanowisko Pani uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.