Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismami z 7 i 31 października 2025 r. oraz 3 listopada 2025 r. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

(…);

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…).

Opis stanów faktycznych

W sierpniu 2005 r. Wnioskodawcy zawarli z Bankiem (…) SA z siedzibą w (…) (obecnie następca prawny Bank (…) SA z siedzibą w (…)) (dalej: Bank) umowę kredytu mieszkaniowego hipotecznego na realizację inwestycji mieszkaniowej na własne potrzeby, tj. domu w zabudowie bliźniaczej położonego w (…), zakupionego na rynku pierwotnym od dewelopera, w wysokości (...) CHF. Aneksem z sierpnia 2006 r. kwota kredytu została powiększona o kwotę (...) CHF. Obie kwoty Bank wypłacił w walucie PLN, odpowiednio w kwocie (...) PLN oraz (...) PLN, łącznie (...) PLN.

Wnioskodawcy spłacali raty kapitałowo - odsetkowe kredytu w terminach i wysokości wskazanej przez Bank, zgodnie z harmonogramem, będącym integralną częścią umowy kredytowej gdzie łącznie dokonano wpłat do Banku w wysokości (...) PLN.

W 2022 r. Wnioskodawcy, w związku z występowaniem w treści umowy kredytowej zapisów abuzywnych, korzystając ze wsparcia profesjonalnego pełnomocnika, tj. radcy prawnego, powzięli decyzję o skierowaniu sprawy z powództwa przeciwko Bankowi do Sądu Okręgowego w (…).

W 2025 r., w oczekiwaniu na realizację procesu przed Sądem Okręgowym w (…), kancelaria prawna reprezentująca Bank, przedstawiła ostateczną wersję ugody pozasądowej, którą Wnioskodawcy przyjęli. Ugoda z Bankiem została zawarta przez Wnioskodawców w sierpniu 2025 r. Na moment składania niniejszego wniosku, ugoda została skonsumowana w części dotyczącej rozliczenia się przez Bank z Wnioskodawcami z uzgodnionych kwot przepływów oraz zwolnienia z długu.

W treści zawartej ugody wskazano m.in., że:

1. Bank i Kredytobiorca potwierdzają, że mieli wolę zawarcia Umowy w dacie jej zawarcia.

2. Strony potwierdzają, że Bank wypłacił Kredytobiorcy kwotę kredytu w wysokości (...) PLN przeznaczoną na realizację celu kredytu określonego w Umowie, a Kredytobiorca oświadcza, że wykorzystano kwotę kredytu na realizację tego celu.

3. W księgach rachunkowych Banku na dzień 15 maja 2025 r. wysokość zadłużenia Kredytobiorcy z tytułu Umowy wynosiła (...) franków szwajcarskich (CHF) tj.:

1) kapitał (...) CHF,

2) odsetki od należności regularnych (...) CHF,

3) odsetki od zadłużenia przeterminowanego 0,00 CHF,

4) opłaty 0,00 CHF

co oznacza, że po przewalutowaniu na PLN po kursie średnim Narodowego Banku Polskiego z dnia wskazanego powyżej, tj. (...) PLN, zadłużenie Kredytobiorcy na ten dzień wynosiło (...) PLN, tj.:

1) kapitał (...) PLN,

2) odsetki od należności regularnych (...) PLN,

3) odsetki od zadłużenia przeterminowanego 0,00 PLN,

4) opłaty 0,00 PLN.

4. Kredytobiorca na dzień określony w ust. 3 zapłacił Bankowi tytułem spłaty wierzytelności wynikających z Umowy kwotę (...) PLN, przy czym na potrzeby tego wyliczenia kwoty spłacone w CHF zostały przeliczone przez Bank na PLN według kursu średniego Narodowego Banku Polskiego obowiązującego w dniu wskazanym w zdaniu poprzedzającym.

5. Bank zwalnia Kredytobiorcę z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorcy) w zakresie kwoty (...) PLN obejmującej:

1) kapitał (...) PLN,

2) odsetki od należności regularnych (...) PLN,

3) odsetki od zadłużenia przeterminowanego 0,00 PLN,

a Kredytobiorca wyraża zgodę na zwolnienie.

Ponadto Bank zobowiązuje się do zwrotu kwoty wynikającej z rozliczenia kredytu w wysokości (...) PLN (...) w terminie 14 dni od dnia zawarcia Ugody.

(...)

11. Bank zwraca:

- na rzecz Kredytobiorców przelewem (...), w terminie 14 dni kalendarzowych od daty zawarcia ugody, kwotę (...) PLN, stanowiącą zwrot drugiej połowy kosztów zastępstwa procesowego w sprawie, o której mowa w pkt 2 preambuły Ugody.

12. Na dodatkową kwotę dla Klienta wskazaną w załączniku nr 1 oferty ugody związaną z postępowaniem sądowym w PLN w wysokości (...) PLN składają się:

a) połowa odsetek ustawowych za opóźnienie obliczonych od spłat dokonanych przez Kredytobiorcę/Pożyczkobiorcę, za okres od daty wpływu pozwu do Banku do dnia poprzedzającego kalkulację ugody - w wysokości (...) PLN,

b) połowa kosztów zastępstwa procesowego zgodnie ze stawkami minimalnymi ustalonymi w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych/adwokatów -w wysokości (...) PLN obliczonych od sumy spłat dokonanych przez Kredytobiorcę/Pożyczkobiorcę.

Łącznie powyższe oznacza, iż:

1) Bank zwolnił Wnioskodawców z długu (umorzył zadłużenie) w zakresie kwoty (...) PLN (dalej: wierzytelność) obejmującej kapitał (...) PLN, odsetki od należności regularnych (...) PLN oraz odsetki od zadłużenia przeterminowanego 0,00 PLN, ponadto

2) wypłacił na konto bankowe Wnioskodawców kwotę łączną (...) PLN, na którą składają się następujące pozycje:

a) kwota (...) PLN, tj. koszty zastępstwa procesowego zgodne ze stawkami minimalnymi ustalonymi w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych/adwokatów (tj. dwa razy po (...) PLN),

b) kwota (...) PLN, tj. połowa odsetek ustawowych za opóźnienie obliczonych od spłat dokonanych przez Wnioskodawców za okres od daty wpływu pozwu do Banku do dnia poprzedzającego kalkulację ugody,

c) kwota (...) PLN, tj. nadpłata kredytu dokonana przez Wnioskodawców w okresie spłaty kredytu czyli różnica pomiędzy kwotą wpłaconą do Banku ((...) PLN) a kwotą wypłaconego kredytu ((...) PLN).

Dodatkowo Wnioskodawcy wskazują, iż:

a)działalność Banku, który udzielił kredytu, podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów;

b)kredyt został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na kredytowanej nieruchomości;

c)kredyt został udzielony w sierpniu 2005 r.;

d)kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej;

e)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na cele, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT;

f)nie korzystali z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego;

g)zgodnie z zawartą umową kredytową wszyscy kredytobiorcy odpowiadali za spłatę kredytu solidarnie;

h)ugoda pozasądowa z Bankiem została podpisana w sierpniu 2025 r.;

i)Bank na moment złożenia niniejszego wniosku, nie przekazał Wnioskodawcom informacji PIT-11 w związku z zawarciem ugody.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podali Państwo następujące informacje:

Ponieśli Państwo koszty w wysokości (...) PLN a otrzymali zwrot od Banku w wysokości (...) PLN.

W ramach zawartej ugody z Bankiem, która jest następstwem postępowania prowadzonego przed Sądem Okręgowym w (…) z powództwa Wnioskodawców, ustalono, iż Bank wypłaci Wnioskodawcom kwotę (...) PLN, która stanowi równowartość połowy odsetek ustawowych za opóźnienie, obliczonych od spłat dokonanych przez Wnioskodawców, za okres od daty wpływu pozwu do Banku do dnia poprzedzającego kalkulację ugody.

Przede wszystkim wskazać należy, iż Bank rozliczył się z Wnioskodawcami do wysokości kwoty wypłaconego kredytu. W praktyce odbyło się to tak, że Bank zwrócił na rzecz Wnioskodawców kwotę nadpłaty powyżej wypłaconego kredytu. Natomiast na gruncie przytoczonych we wniosku przepisów ustawy Kodeks Cywilny, wierzyciel może żądać od dłużnika odsetek za czas opóźnienia od faktycznie przekazanych kwot. I taka sytuacja też miała miejsce w przypadku Wnioskodawców.

Wnioskodawcom są należne odsetki ale na mocy ugody, strony postanowiły, iż wypłacona kwota stanowić będzie połowę ich wartości. Odsetki za opóźnienie są więc za okres od daty wpływu pozwu do Banku do dnia poprzedzającego kalkulację ugody oraz są wynikiem wzajemnego rozliczenia stron w ramach ugody.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT zwalnia z opodatkowania wszelkie odsetki za opóźnienie wypłacone w związku ze świadczeniami, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skoro zwrot wpłaconych przez Wnioskodawców środków tytułem wykonania umowy kredytu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wypłacone z tego tytułu odsetki podlegają zwolnieniu z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwrócona na rzecz Wnioskodawców kwota wysokości (...) PLN była nienależna Bankowi gdyż przekraczała kwotę udostępnionego kapitału, co wynika z zawartej z Bankiem ugody.

Na mocy ugody, ma miejsce zwrot środków pieniężnych, które wcześniej zostały przekazane na rzecz Banku w ramach spłat rat udzielonego kredytu hipotecznego. Zwracane środki są więc ekwiwalentem wcześniej poniesionych przez Wnioskodawców wydatków. Otrzymana z powrotem kwota, na podstawie ugody z Bankiem, nie powoduje więc faktycznego przyrostu w majątku a zatem zwrot tej kwoty powinien być traktowany jako neutralny podatkowo.

Pytania

1)Czy kwota umorzenia wierzytelności objęta będzie zaniechaniem poboru podatku, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe?

2)Czy wypłacona na konto Wnioskodawców kwota (...) PLN, tj. połowa odsetek ustawowych za opóźnienie obliczonych od spłat dokonanych przez Wnioskodawców za okres od daty wpływu pozwu do Banku do dnia poprzedzającego kalkulację ugody - będzie wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT?

3)Czy zwrócone na konto Wnioskodawców kwoty będą stanowiły przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o PIT:

a)(...) PLN, tj. nadpłata kredytu dokonana przez Wnioskodawców w okresie spłaty kredytu, czyli różnica pomiędzy kwotą wpłaconą do Banku ((...) PLN) a kwotą wypłaconego kredytu ((...) PLN),

b)(...) PLN, tj. koszty zastępstwa procesowego zgodne ze stawkami minimalnymi ustalonymi w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych/adwokatów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

W Państwa ocenie, kwota umorzenia wierzytelności będzie objęta zaniechaniem poboru podatku, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Ad 2

Wypłacona na konto Wnioskodawców kwota (...) PLN, tj. połowa odsetek ustawowych za opóźnienie obliczonych od spłat dokonanych przez Wnioskodawców za okres od daty wpływu pozwu do Banku do dnia poprzedzającego kalkulację ugody będzie wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT.

Ad 3

Zwrócone na konto Wnioskodawców kwoty nie będą stanowiły przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, czyli będą wolne od podatku PIT.

IV. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców

Ad 1

Kwota umorzenia wierzytelności w łącznej wysokości (...) PLN będzie objęta zaniechaniem poboru podatku a Wnioskodawcy stoją na stanowisku, iż spełniają wszystkie warunki, jakie ustawodawca wskazał w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe:

a)kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej (jedno gospodarstwo domowe);

b)jako osoby fizyczne będące stronami umowy kredytu, Wnioskodawcy nie korzystali z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego;

c)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT;

d)umorzenia dokonuje podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów;

e)kredyt został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na kredytowanej nieruchomości;

f)zgodnie z zawartą umową kredytową wszyscy kredytobiorcy odpowiadali za spłatę kredytu solidarnie.

Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie w wielu interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

a)z 4 lipca 2025 r., sygn. akt 0112-KDIL2-1.4011.515.2025.1.AK,

b)z 21 sierpnia 2025 r., sygn. akt 0115-KDST2-2.4011.360.2025.2.AP,

c)z 22 sierpnia 2025 r., sygn. akt 0113-KDIPT2-2.4011.538.2025.3.DA,

d)z 26 sierpnia 2025 r., sygn. akt 0115-KDST2-1.4011.352.2025.2.KB.

Ad 2

W związku z zawarciem ugody pozasądowej, mającej na celu zakończenie sporu sądowego na tle umowy kredytu hipotecznego, wypłacona przez Bank kwota w wysokości (...) PLN, tytułem zwrotu połowy odsetek ustawowych za opóźnienie, stanowi dla Wnioskodawców przychód podlegający opodatkowaniu ale korzystający ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania kwoty otrzymanej tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie, wynikających z wystosowanego do Banku wezwania do zapłaty, jak stanowi art. 481 § 1 ustawy Kodeks Cywilny, w przypadku opóźnienia dłużnika w spełnieniu świadczenia pieniężnego wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Ustawodawca przewidział zwolnienia podatkowe w przypadku określonych odsetek. Takie wyłączenie zostało zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT, zgodnie z którym „Wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.”

Konieczne jest zatem kumulatywne spełnienie dwóch przesłanek, tj. odsetki są naliczane z tytułu nieterminowej wypłaty należności oraz świadczenia, od których są naliczane, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, są wolne od podatku dochodowego lub na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano od nich poboru podatku.

W przedmiotowej sprawie, ustawowe odsetki za opóźnienie naliczane są od - jak zostało wskazane powyżej - zwrotu kwoty stanowiącej sumę niepodlegających opodatkowaniu, uiszczonych przez Kredytobiorców na rzecz Banku rat kapitałowo-odsetkowych. Zatem wypłacone od tej kwoty odsetki ustawowe za opóźnienie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT.

Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie w wielu interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

a)z 3 grudnia 2024 r., sygn. akt 0115-KDIT1.4011.656.2024.1.JG,

b)z 3 marca 2025 r., sygn. akt 0112-KDIL2-1.4011.62.2025.1.KF,

c)z 26 czerwca 2025 r., sygn. akt 0112-KDIL2-1.4011.494.2025.1.MKA,

d)z 8 lipca 2025 r., sygn. akt 0115-KDST2-2.4011.226.2025.2.KK.

Ad 3a

W związku z zawarciem ugody pozasądowej, mającej na celu zakończenie sporu sądowego na tle umowy kredytu hipotecznego, zwrócona przez Bank kwota w wysokości (...) PLN, tj. nadpłata kredytu dokonana przez Wnioskodawców w okresie spłaty kredytu czyli różnica pomiędzy kwotą wpłaconą do Banku ((...) PLN) a kwotą wypłaconego kredytu ((...) PLN) nie stanowi przychodu podatkowego dla Wnioskodawców.

Co do zasady, za przychody podatkowe uznaje się takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, które nie mają charakteru zwrotnego. W tym przypadku, Bank zwrócił na konto Wnioskodawców określoną kwotę, która stanowiła nadpłatę powyżej wartości kapitału należnego z tytułu udzielonego kredytu na cele mieszkaniowe.

W konsekwencji, otrzymanie przez Wnioskodawców kwoty w wysokości (...) PLN, która wynika z zawartej ugody, stanowi zwrot środków pieniężnych ze strony Banku, ma charakter wyłącznie zwrotny, nie stanowi przyrostu majątkowego. Tym samym, w związku z wypłatą przez Bank opisanej kwoty, po stronie Wnioskodawców nie powstał przychód w rozumieniu przepisów ustawy o PIT i w konsekwencji nie wystąpi również obowiązek zapłaty podatku z tego tytułu.

Ponieważ kwota, którą Wnioskodawcy otrzymali w związku z zawarciem ugody z Bankiem mieści się w kwocie wpłacanej przez kredytobiorców podczas spłaty kredytu, uznać należy, że nie doszło do dodatkowego przysporzenia w jego majątku.

Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie w wielu interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

a) z 27 czerwca 2025 r., sygn. akt 0114-KDIP3-2.4011.454.2025.2.BM,

b) z 2 lipca 2025 r., sygn. akt 0115-KDST2-2.4011.226.2025.2.KK,

c) z 4 lipca 2025 r., sygn. akt 0112-KDIL2-1.4011.515.2025.1.AK.

Ad 3b

Stosownie do art. 98 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U.2024.1568 t. j.): „Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu prowadzącego postępowanie.”

Z kolei, w myśl art. 98 § 3 tej ustawy: „Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.”

Zgodnie z art. 98 § 4: „Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy.”

Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa procesowego czy opłaty od wniesienia pozwu) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez stronę. Zwrot kosztów zastępstwa procesowego przez Bank na rzecz Wnioskodawców, w ramach zawartej ugody - nie spowoduje powstania przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT.

Zwrócone Wnioskodawcom koszty zastępstwa procesowego nie będą stanowiły przysporzenia po stronie Wnioskodawców i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w związku z dokonanym zwrotem ww. kosztów postępowania sądowego nie nastąpi realne przysporzenie majątkowe. Wynika to z tego, że koszty te w pierwszej kolejności zostały sfinansowane z własnych środków a następnie na podstawie ugody zostały zwrócone Wnioskodawcom. W takim wypadku kwota ta będzie stanowić jedynie zwrot poniesionych wcześniej nakładów, nie będzie więc przychodem podlegającym opodatkowaniu. Oznacza to więc, iż dla celów podatkowych, otrzymana kwota tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego będzie obojętna podatkowo.

Mając na uwadze powyższe, dokonany na rzecz Wnioskodawców zwrot kosztów zastępstwa procesowego w ramach zawartej z bankiem ugody, nie spowoduje powstania przychodu, w rozumieniu ustawy o PIT.

Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie w wielu interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

a) z 6 marca 2025 r., sygn. akt 0112-KDIL2-1.4011.62.2025.1.KF,

b) z 8 lipca 2025 r., sygn. akt 0115-KDST2-2.4011.226.2025.2.KK,

c) z 21 lipca 2025 r., sygn. akt 0115-KDST2-1.4011.262.2025.2.MD,

d) z 25 sierpnia 2025 r., sygn. akt 0113-KDIPT2-2.4011.576.2025.2.MK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia przez bank części wierzytelności od kredytu hipotecznego, zaciągniętego w 2005 r., wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Stosownie natomiast do art. 917 Kodeksu cywilnego:

Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W tym miejscu nawiązać należy do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów:

1.Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

2.Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

3.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

4.W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

5.Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1)jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).

6.Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

7.W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

Natomiast z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia stanowi, że:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Z powyższego wynika zatem, że zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie:

-  do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie,

-  do kredytów udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw,

-  do kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej,

-  a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz

-  w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia).

Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W literze a) art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymieniono m.in. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem. Zatem udzielony Państwu kredyt wypełnia przesłanki do uznania go za kredyt mieszkaniowy, o którym mowa w rozporządzeniu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzam, że umorzenie przez bank części kwoty kredytu zaciągniętego przez Państwa na zakup domu w zabudowie bliźniaczej, stanowić będzie dla Państwa przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie do uzyskanego przez Państwa przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, o którym mowa we wniosku, zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Dlatego nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od uzyskanego przychodu.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych otrzymania zwrotu ustalonej w ugodzie kwoty wyjaśniam, że zgodnie z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że zgodnie z treścią ugody z bankiem, poza umorzeniem wierzytelności bank zwróci Państwu kwotę (...) PLN, tj. nadpłatę kredytu dokonaną przez Państwa w okresie spłaty kredytu, czyli różnicę pomiędzy kwotą wpłaconą do Banku a kwotą wypłaconego kredytu. Kwota ta jest nienależna Bankowi, gdyż przekracza kwotę udostępnionego kapitału, co wynika z zawartej z Bankiem ugody.

Wobec powyższego, skoro kwota, którą zobowiązał się Państwu na podstawie ugody wypłacić Bank stanowi zwrot na Państwa rzecz kwot nienależnie zapłaconych na rzecz Banku rat w ramach spłaty kredytu, to otrzymanie tej kwoty nie spowoduje po Państwa stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. W konsekwencji pieniądze te nie są Państwa przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ich uzyskanie nie będzie skutkowało po Państwa stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

Przechodząc do kwestii zwrotu na Państwa rzecz kosztów postępowania sądowego, wskazuję, że stosownie do art. 98 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):

Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu prowadzącego postępowanie.

Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy:

Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:

Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy.

Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa procesowego) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez stronę.

Zatem zwrot na rzecz kredytobiorców kosztów postępowania sądowego do wysokości poniesionych przez nich kosztów - nie spowoduje powstania po ich stronie przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że na podstawie ugody bank wpłaci Państwu kwotę (...) zł, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Faktycznie poniesione przez Państwa koszty to (...) zł.

Zatem, zwrócone Państwu koszty zastępstwa procesowego, nie będą stanowiły dla Państwa przysporzenia i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w związku z dokonanym zwrotem ww. kosztów nie nastąpi realne przysporzenie majątkowe. Kwota ta będzie stanowiła jedynie zwrot poniesionych wcześniej przez Państwa wydatków - nie będzie więc dochodem podlegającym opodatkowaniu.

Odnosząc się do kwestii otrzymania przez Państwa na podstawie ugody odsetek ustawowych za opóźnienie, wyjaśniam, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Jednocześnie stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wprowadzając ww. przepis ustawodawca uregulował jednoznacznie m.in. kwestię opodatkowania odsetek z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Skoro – jak już wyżej wspomniano – zwrócone Państwu przez bank kwoty nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wypłacone z tego tytułu odsetki ustawowe za opóźnienie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego odsetki ustawowe za opóźnienie, stanowią dla Państwa przychód z innych źródeł stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże w związku z tym, że jak wyżej wyjaśniłem kwota zwrotu ustalona w ugodzie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wypłacone Państwu odsetki będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·  Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani (…) (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.