Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w części dotyczącej pytania nr 2 i prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 3 października 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Wnioskodawczyni jest współkredytobiorcą na podstawie umowy kredytu hipotecznego zawartej w 2008 r. z Bankiem ... Kredyt został udzielony w walucie obcej (CHF), zabezpieczony hipoteką i przeznaczony na zakup działki oraz budowę domu jednorodzinnego. Cel kredytu został w pełni zrealizowany - na nabytej działce powstał dom mieszkalny, w którym Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz z rodziną.

W toku wykonywania umowy kredytu powstał spór pomiędzy Wnioskodawczynią i Jej małżonkiem, a Bankiem, w szczególności co do ważności niektórych postanowień umowy dotyczących indeksacji kredytu i ryzyka walutowego. Wnioskodawczyni wystąpiła do Sądu …. w …. z pozwem o ustalenie nieważności umowy oraz o zapłatę. Postępowanie toczy się pod sygn. akt ….. Obecnie prowadzone są negocjacje ugodowe z Bankiem. Projekt ugody przewiduje, że Bank całkowicie zwolni Wnioskodawczynię i Jej małżonka z pozostałego zadłużenia kredytowego oraz obie strony wzajemnie zrzekną się roszczeń związanych z wykonywaniem umowy kredytu.

Aktualne zadłużenie - na lipiec 2025 r. – wynosi 70 776,95 CHF, tj. 323 415,27 PLN (według kursu średniego NBP). Ponadto, zgodnie z projektem ugody, Bank wypłaci na rzecz Wnioskodawczyni i Jej małżonka kwotę 11 800,00 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. W rezultacie zawarcia ugody po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód podatkowy odpowiadający wartości umorzonego zobowiązania oraz dodatkowej kwoty 11 800,00 PLN. Bank poinformował, że do takiego przychodu znajduje zastosowanie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. 2022 poz. 592 ze zm.). Po zawarciu ugody Wnioskodawczyni zamierza złożyć oświadczenie wymagane ww. rozporządzeniem, w celu skorzystania z prawa do zaniechania poboru podatku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że w umowie wskazano dokładnie, że celem kredytu jest pokrycie części kosztów budowy domu mieszkalnego (zwanego dalej: Domem). Kredyt został zaciągnięty na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej. Umowa przewiduje solidarne zobowiązanie do spłaty pełnej wysokości kredytu.

Umorzenie części zobowiązania z tytułu udzielonego kredytu przez Bank będzie dotyczyło wszystkich współkredytobiorców.

Zgodnie z treścią ugody zaproponowanej przez Bank, na kwotę zadłużenia składa się:

• kapitał kredytu pozostający do spłaty: 67 938,12 CHF,
• odsetki umowne od kapitału kredytu: 2 787,83 CHF,
• pozostałe odsetki, opłaty i koszty: 51,00 CHF.

Wspomniane pozostałe odsetki, opłaty i koszty były niezbędne do zawarcia umowy kredytu i jego obsługi.

Kredyt został udzielony przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, tj. Bank …. Nieruchomość, na którą zostały wydatkowane środki z kredytu jest położona w Polsce, innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Wnioskodawczyni nie korzystała wcześniej z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej, niż wskazana we wniosku, inwestycji mieszkaniowej.

Kwota 11 800 zł, stanowiąca zwrot kosztów zastępstwa procesowego jest kwotą obliczoną ryczałtowo, faktycznie poniesione koszty na obsługę prawną i opłaty sadowe to kwota 5 000 zł przez oboje kredytobiorców.

Pytania

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w przypadku zawarcia ugody z Bankiem i całkowitego umorzenia przez Bank zobowiązania Wnioskodawczyni, wynikającego z umowy kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2008 r. na zakup działki i budowę domu jednorodzinnego, w którym Wnioskodawczyni zamieszkuje, powstały przychód podatkowy z tytułu umorzenia zobowiązania podlega zaniechaniu poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. (Dz. U. 2022 poz. 592 ze zm.)?

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w przypadku wypłaty przez Bank na rzecz Wnioskodawczyni dodatkowej kwoty 11 800,00 PLN, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, po stronie Wnioskodawczyni powstanie w ogóle przychód, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad 1

Umorzenie zobowiązania kredytowego powoduje co do zasady powstanie przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy PIT. Nie ulega wątpliwości, że umorzenie zobowiązania stanowi dla podatnika wymierną korzyść majątkową, ponieważ powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty. W konsekwencji jest przychodem podatkowym.

W przypadku Wnioskodawczyni do takiego przychodu zastosowanie znajdzie jednak Rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (Dz. U. 2022 poz. 592 ze zm.).

Rozporządzenie to obejmuje dochody z tytułu umorzenia:

• kapitału kredytu,
• odsetek (w tym skapitalizowanych),
• prowizji oraz opłat niezbędnych do zawarcia umowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, warunki skorzystania z zaniechania są przez Nią w pełni spełnione:

• kredyt został udzielony w 2008 r. (przed 15 stycznia 2015 r.),
• kredyt był zabezpieczony hipoteką,
• przeznaczony na cele mieszkaniowe z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy PIT (zakup działki i budowa domu jednorodzinnego),
• cel został zrealizowany - Wnioskodawczyni zamieszkuje w tym domu,
• umorzenie nastąpi w 2025 r., a więc do 31 grudnia 2026 r., tj. w okresie objętym Rozporządzeniem.

Potwierdzają to liczne interpretacje KIS.

W interpretacji z 6 czerwca 2025 r. (nr 0113-KDIPT2-2.4011.137.2025.3.DA) Organ wskazał: „Umorzenie kapitału oraz odsetek od kredytu hipotecznego udzielonego na cele mieszkaniowe przed 15 stycznia 2015 r. spełnia przesłanki z § 1 Rozporządzenia i w związku z tym podlega instytucji zaniechania poboru podatku.”

Podobnie interpretacja z 24 maja 2024 r. (nr 0114-KDIP3-2.4011.178.2024.2.MG): „W sytuacji, gdy kredyt został przeznaczony na budowę domu mieszkalnego, a podatnik faktycznie w nim zamieszkuje, powstały przychód z umorzenia zadłużenia objęty jest zaniechaniem poboru podatku dochodowego.”

Wniosek: przychód powstały wskutek umorzenia kredytu hipotecznego w całości korzysta z ochrony Rozporządzenia i wobec tego podatek nie będzie pobrany.

Ad 2

Kwota 11 800 zł wypłacona przez Bank w ramach ugody jako zwrot kosztów postępowania sądowego (w tym zastępstwa procesowego) nie stanowi przychodu podatkowego.

Przychodem, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy PIT, są tylko takie wartości, które powodują definitywne i trwałe przysporzenie majątkowe po stronie podatnika. Zwrot kosztów sądowych nie powoduje wzbogacenia - kompensuje bowiem wydatki poniesione przez stronę w toku procesu. W efekcie podatnik nie staje się bogatszy niż przed procesem, a jedynie odzyskuje to, co musiał wcześniej wyłożyć.

KIS wielokrotnie potwierdza takie stanowisko.

W interpretacji z 30 lipca 2025 r. (nr 0113-KDIPT2-2.4011.559.2025.1.AKU) czytamy: „Zwrot kosztów procesu nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy PIT, ponieważ nie wiąże się z powstaniem definitywnego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika, a jedynie rekompensuje wcześniej poniesione wydatki.”

Podobnie w interpretacji z 24 lipca 2025 r. (nr 0112-KDIL2-1.4011.587.2025.1.MB): „Środki pieniężne otrzymane od banku tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego nie generują przychodu, gdyż mają charakter restytucyjny - odtwarzają stan majątkowy sprzed poniesienia wydatku.”

Analogiczne konkluzje zawarto w interpretacji z 16 lipca 2025 r. (nr 0115-KDST2-1.4011.262.2025.2.MD): „Zwrot kosztów zastępstwa procesowego zasadzony na rzecz strony wygrywającej proces nie podlega opodatkowaniu, ponieważ nie powoduje rzeczywistego wzbogacenia.”

Wniosek: kwota 11 800 zł otrzymana w ramach ugody jako zwrot kosztów postępowania sadowego jest podatkowo neutralna - nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy PIT i nie podlega opodatkowaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

• dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz
• dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika

– tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia przez bank części wierzytelności od kredytu hipotecznego, zaciągniętego w 2008 r., wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela przysługującej mu wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Tak więc dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Stosownie natomiast do art. 917 Kodeksu cywilnego:

Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody.

Podkreślam, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

Prawodawca przewidział szczególne rozwiązanie dla określonych sytuacji umorzeń kredytów mieszkaniowych. Umożliwił zaniechanie poboru podatku od dochodów z tytułu takich umorzeń.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102) w aktualnie obowiązującym brzmieniu zmienionym Rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. 2024 poz. 1912):

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Stosownie do § 4a tego rozporządzenia:

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

• kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;
• kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;
• kredyt był zabezpieczony hipotecznie;
• kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.

Jedną z przesłanek do skorzystania z zaniechania poboru podatku jest przeznaczenie kredytu na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W literze art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymieniono w literze c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, natomiast w literze d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego. Zatem udzielony Pani kredyt wypełnia przesłanki do uznania go za kredyt mieszkaniowy, o którym mowa w ww. rozporządzeniu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzam, że umorzenie przez bank części kwoty kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup działki oraz budowę domu jednorodzinnego, stanowić będzie dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie do uzyskanego przez Panią przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, o którym mowa we wniosku, zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Dlatego nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od uzyskanego przychodu.

Zgodnie z art. 98 § 1, § 2, § 3, § 4 ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):

Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez powoda. Zwrot ten nie rodzi więc obowiązku podatkowego w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile kwota zasądzona tytułem zwrotu kosztów postępowania nie będzie przewyższać faktycznie poniesionych przez powoda wydatków.

Zatem zwrot na rzecz kredytobiorców kosztów postępowania sądowego do wysokości poniesionych przez nich kosztów - nie spowoduje powstania po ich stronie przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT.

W opisie sprawy wskazała Pani, że kwota 11 800 zł, stanowiąca zwrot kosztów zastępstwa sądowego została obliczona ryczałtowo, natomiast faktycznie poniesione przez obojga kredytobiorców koszty na obsługę prawną i opłaty sądowe to 5 000 zł.

Zatem, zwrócone Pani koszty postępowania sądowego do wysokości faktycznie poniesionych kosztów – 5 000 zł, nie będą stanowiły dla Pani przysporzenia i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w związku z dokonanym zwrotem tych kosztów postępowania sądowego nie nastąpi realne przysporzenie majątkowe. Kwota ta będzie stanowiła jedynie zwrot poniesionych wcześniej przez Panią wydatków - nie będzie więc dochodem podlegającym opodatkowaniu.

Natomiast nadwyżka ponad kwotę 5 000 zł będzie stanowiła dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Kwotę tę powinna Pani wykazać w zeznaniu rocznym wraz z innymi przychodami opodatkowanymi skalą podatkową.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydając interpretacje indywidualne Organ nie weryfikuje kwot i obliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek określenia podstawy opodatkowania, a prawidłowość takiego obliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.

Z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (Pani męża).

W odniesieniu do powołanych przez Panią we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzam, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, ul. ………., …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.