Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.755.2025.1.AK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.755.2025.1.AK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 1 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 16 sierpnia 2007 r. zawarł Pan z żoną A.B. (wspólność majątkowa ustawowa) umowę kredytu budowlano-hipotecznego nr (…) denominowanego do waluty CHF z (…) z siedzibą w C., aktualnie poprzednikiem prawnym (…) z siedzibą w C., która to kwota kredytu została wypłacona w wysokości (…) zł. Kredyt został przeznaczony na sfinansowanie zakupu na rynku pierwotnym prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego (…) przy ulicy D. w C. Przedmiotową nieruchomość nabyli Państwo w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych jako konsumenci, osoby fizyczne, a zaciągnięty kredyt został zabezpieczony hipoteką.

W Sądzie Okręgowym w C., sygn. akt (…) toczyła się sprawa z Państwa powództwa przeciwko (…) z siedzibą w C. o ustalenie, że powyższa umowa jest nieważna i zasądzenie od banku na Państwa rzecz łącznie do majątku wspólnego kwoty (…) zł i (…) CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 września 2021 roku do dnia zapłaty tytułem zwrotu wpłat rat kapitałowo-odsetkowych za okres od sierpnia 2008 roku do marca 2024 roku.

W dniu 13 lutego 2025 roku zawarli Państwo z bankiem ugodę sądową. Zgodnie z par. 3.2 ugody strony postanowiły, że bank dodatkowo wypłaci Państwu już uiszczoną przez Państwa kwotę (…) zł w związku z rozliczeniem umowy.

W myśl par. 6.1 od otrzymanej kwoty w wysokości (…) zł (par. 3.2 ugody) u kredytobiorców ma powstać przychód, który podlega obowiązkowi sporządzenia przez bank informacji PIT-11 na rzecz kredytobiorcy/kredytobiorców i powstaje wówczas obowiązek podatkowy.

Nadmienia Pan, że do chwili zawarcia ugody wpłacili Państwo na rzecz banku zgodnie z załączonymi zaświadczeniami i wyciągami z rachunku kwoty: (…) zł i (…) CHF = (…) zł (według średniego kursu NBP) oraz zgodnie z wyciągiem z konta od czerwca 2023 roku do lutego 2025 roku kwotę (…) CHF = (…) zł (według średniego kursu NBP) łącznie około (…) zł, a mieli Państwo obowiązek spłacić kwotę wypłaconego kapitału w wysokości (…) zł, która została spłacona i pozostawiona w gestii banku.

Zatem wpłacili Państwo nadpłatę około (…) zł (po przeliczeniu według średniego kursu NBP), tj. więcej tytułem rat kapitałowo-odsetkowych, z czego część kwoty przez Państwa uiszczonej, tj. (…) zł podlegała zwrotowi łącznie na Państwa rzecz zgodnie z ustępstwami wynikającymi z ugody.

Należy podkreślić, że jedna kwota (…) zł została zwrócona przez bank zgodnie z załączonym potwierdzeniem przelewu jednorazowo łącznie na rzecz małżonków A. i E.B. do majątku wspólnego (ustawowa wspólność małżeńska).

Pytanie

Pytanie dotyczy wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie zwolnienia od skutków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z związku z zawartą ugodą sądową z bankiem w dniu 13 lutego 2025 roku w przedmiocie umowy kredytu denominowanego do waluty CHF i wypłatą nadpłaty kwoty (…) zł z tego tytułu.

Czy w związku z wypłatą przez bank łącznie jednej kwoty zwrotu wynikającej z ugody tj. (…) zł, po Pana stronie powstanie przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji wystąpi również obowiązek zapłaty podatku z tego tytułu?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie kwota, która została zwrócona przez bank w wyniku zawarcia ugody w lutym 2025 roku dotycząca kredytu frankowego tj. (…) zł jest zwrotem niesłusznie pobranych części kwot z tytułu rat kapitałowo-odsetkowych. Stanowi świadczenie o charakterze zwrotnym, na dowód czego załącza Pan zaświadczenia i wyciągi z rachunku z wysokością uiszczonych rat kapitałowo-odsetkowych przez cały okres wykonywania umowy.

Bank podpisał ugodę, aby zakończyć istniejący spór sądowy oraz zgodnie oświadczyć, że strony nie będą dochodzić w przyszłości roszczeń związanych z zawarciem i wykonaniem umowy kredytowej. Faktycznie zatem na podstawie opisanej ugody dotyczącej kredytu frankowego otrzymali Państwo zwrot wpłaconych przez Państwa części rat kredytu i kwota zwrotu mieści się w kwocie spłaconych rat, więc nie uzyskali Państwo faktycznie korzyści majątkowej od banku, która mogłaby zostać potraktowana jak trwałe przysporzenie w Państwa majątku wspólnym, a jedynie otrzymali Państwo zwrot części tego co już faktycznie zapłacili Państwo na rzecz banku.

Należy podkreślić, że jedna kwota (…) zł została zwrócona przez bank zgodnie z załączonym potwierdzeniem przelewu jednorazowo łącznie na rzecz małżonków A. i E.B. do majątku wspólnego (ustawowa wspólność małżeńska).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei jest definiowany przez ustawodawcę w art. 11 ust. 1 ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Z definicji przychodu można wywieść, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) – mają definitywny, a nie zwrotny charakter.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w sytuacji, gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też w wyniku określonego zdarzenia, które powoduje zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Odrębnym źródłem przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w tym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że katalog przychodów z innych źródeł ma otwarty charakter – nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe, które można przypisać do tego źródła.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytu są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z opisu sprawy wynika, że przed Sądem Okręgowym w C., toczyła się sprawa z Państwa powództwa przeciwko bankowi o ustalenie, że zawarta w 2007 r. umowa kredytowa jest nieważna i zasądzenie od banku na Państwa rzecz łącznie do majątku wspólnego kwoty (…) zł i (…) CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 września 2021 roku do dnia zapłaty tytułem zwrotu wpłat rat kapitałowo-odsetkowych. 13 lutego 2025 roku zawarli Państwo z bankiem ugodę sądową. W ramach ugody strony postanowiły, że bank dodatkowo wypłaci Państwu już uiszczoną przez Państwa kwotę (…) zł w związku z rozliczeniem umowy. Wpłacili Państwo do banku nadpłatę około (…) zł (po przeliczeniu według średniego kursu NBP), tj. więcej tytułem rat kapitałowo-odsetkowych, z czego część kwoty przez Państwa uiszczonej, tj. (…) zł podlegała zwrotowi łącznie na Państwa rzecz zgodnie z ustępstwami wynikającymi z ugody.

W uzasadnieniu własnego stanowiska podał Pan, że kwota zwrócona przez bank w wyniku zawarcia ugody w lutym 2025 roku dotycząca kredytu frankowego tj. (…) zł jest zwrotem niesłusznie pobranych części kwot z tytułu rat kapitałowo-odsetkowych.

Wobec powyższego, skoro kwota którą bank Panu wypłacił w wyniku zawartej ugody, stanowi zwrot wpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, to jej otrzymanie nie spowodowało po Pana stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. W konsekwencji pieniądze te nie są Pana przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ich uzyskanie nie skutkuje powstaniem po Pana stronie obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto informuję, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie przeprowadzam postępowania dowodowego, w związku z czym nie jestem obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Pana i Pana stanowiskiem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.