Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 9 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 26 sierpnia 2025 r. (wpływ 29 sierpnia 2025 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 16 września 2025 r. (wpływ 18 września 2025 r.) i z 15 października 2025 r. (wpływ 20 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prosi Pan o zajęcie stanowiska w sprawie podatku dochodowego uzyskanego na terenie Niemiec w świetle umowy o uniknięciu podwójnego opodatkowania.

W roku 2022 był Pan zatrudniony w firmie X w A. Podatek dochodowy potrącał pracodawca – (...) 2022.

Ponadto, w Polsce od 2020 r. jest Pan na emeryturze, którą przelewa Panu ZUS na Pana konto.

W związku z tym, że pomiędzy Polską, a Niemcami od 2003 r. obowiązuje umowa o uniknięciu podwójnego opodatkowania prosi Pan o zajęcia stanowiska czy podatek od dochodów otrzymanych za pracę w Niemczech musi Pan ponownie zapłacić w Polsce, a jeśli musi Pan zapłacić podatek w Polsce to jakie odliczenia może Pan zastosować w zeznaniach, np. diety, noclegi, itp.

Uzupełnienie stanu faktycznego

W roku 2022 był Pan zatrudniony w firmie X w A w Niemczech. Podatek dochodowy za pracę wykonywaną na rzecz ww. firmy potrącał Pana pracodawca. Podczas świadczenia pracy na rzecz firmy X mieszkał Pan w miejscowości B i opłacał ze swoich środków mieszkanie, które musiał Pan wynająć. Ponadto, w Polsce od 2020 r. jest Pan na emeryturze, którą przelewa Panu ZUS na Pana konto i od której opłaca podatek dochodowy. W związku z tym, że pomiędzy Polską a Niemcami od 2003 r. obowiązuje umowa o uniknięciu podwójnego opodatkowania uważa Pan za krzywdzące opłacanie podatku dochodowego za tą samą pracę w Niemczech i w Polsce.

W roku 2022, tj. w roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych był A w Niemczech.

W roku 2022 przebywał Pan w Niemczech przez cały rok. Pana centrum życiowe w 2022 r. było w Niemczech.

Siedziba firmy X, w której pracował Pan w 2022 r. mieściła się w Niemczech, pod adresem D 1.

Wynagrodzenie za pracę wykonywaną w 2022 r. w Niemczech było ponoszone przez zakład X, który pracodawca posiadał w Niemczech.

W 2022 r. w ramach pracy najemnej, o której mowa we wniosku nie wykonywał Pan żadnych usług na rzecz innej osoby niż Pana pracodawca (X), a która kontrolowałaby bezpośrednio lub pośrednio sposób wykonania usług.

W 2022 r. Pana pracodawca, tj. X ponosił odpowiedzialność i ryzyko związane ze skutkami pracy wykonywanej przez Pana w Niemczech. Pana ubezpieczenie prowadziła Q w C, nr ubezpieczenia (...).

W niemieckiej firmie X, o której mowa we wniosku, w roku 2022 był Pan zatrudniony na stanowisku .. (nr pracownika (...)).

W odniesieniu do powiązań osobistych z Polską w 2022 r. do sierpnia 2023 r. przebywał Pan w Niemczech. Od wielu lat, (...). Pana rodzina to czwórka dorosłych usamodzielnionych dzieci, które mają już swoje rodziny. Od czasu (...) jest Pan samotny. Ma Pan grupę znajomych i przyjaciół, w tym też znajomych zamieszkałych w Niemczech.

W odniesieniu do powiązań majątkowych z Polską w 2022 r., to źródłem dochodów w Polsce była emerytura uzyskana w 2016 r. Emerytura wpływa na Pana konto osobiste prowadzone w G banku. Nie posiadał Pan żadnych nieruchomości, nie wynajmował Pan żadnych nieruchomości. Nie posiadał Pan środków na inwestycje, nie miał Pan kredytów. Posiadał Pan wyłącznie ubezpieczenie zdrowotne potrącane z emerytury. Ruchomości jakie Pan posiadał to meble, telewizor, laptop, telefon komórkowy, kuchenka 1-palnikowa indukcyjna, kuchenka mikrofalowa, meble, książki.

W odniesieniu do powiązań majątkowych z Niemcami, to w 2022 r. źródłem dochodów w Niemczech była praca wykonywana na rzecz firmy X. Nie posiadał Pan nieruchomości w Niemczech, ani inwestycji. Mieszkał Pan w wynajętym pokoju ze wspólną łazienką na piętrze w A. Nie korzystał Pan z kredytów. Konto bankowe Pan posiadał w F – tam wpływała Pana pensja. Ubezpieczenie zdrowotne w 2022 r. prowadziła Q w C, nr ubezpieczenia (...). Ruchomości jakie Pan posiadał to łóżko, szafka, telewizor, kuchenka 1-palnikowa indukcyjna, laptop, frytkownica beztłuszczowa, ekspres do kawy, telefon komórkowy, książki.

W roku 2022 prowadził Pan swoje gospodarstwo domowe w Niemczech. Przyrządzał Pan sobie jedzenie, ale w większości korzystał Pan z baru.

W Pana rozumieniu, nie posiadał Pan żadnego majątku, ale biorąc pod uwagę ruchomości, jakie wykazał Pan wyżej, to zarządzał Pan swoimi ruchomościami w 2022 r. z Niemiec.

W roku 2022 przebywając w Niemczech, nie prowadził Pan aktywności społeczno-politycznej, czy obywatelskiej. Nie należał Pan do żadnych organizacji, nie był Pan członkiem żadnego klubu. Miał Pan wówczas (...) lata i niezbyt dobrą kondycję, aby prowadzić takie aktywności. Czasami spotykał się Pan w restauracji prowadzonej przez właściciela pokoju, w którym mieszkał z kolegami z pracy. Były to przeważnie spotkania z okazji urodzin któregoś z nich.

W roku 2022 Pana stałe miejsce zamieszkania to Niemcy: E 1.

W roku 2022 posiadał Pan obywatelstwo polskie.

Pytanie

Czy za pracę wykonywaną w Niemczech, od której płacił Pan podatek dochodowy w Niemczech musi Pan ponownie zapłacić w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, nie zgadza się Pan, iż za tą samą pracę, którą wykonywał na terenie Niemiec i od której płacił podatek dochodowy, powinien zapłacić ponownie w Polsce.

W roku 2022 był Pan już na emeryturze, którą ZUS przelewał na Pana konto. Przez cały rok 2022 przebywał Pan w Niemczech, gdzie było Pana centrum życiowe i gdzie pracował w charakterze (...) w firmie niemieckiej X. Za pracę wykonywaną w firmie X płacił Pan podatek w Niemczech. W związku z umową o uniknięciu podwójnego opodatkowania zawartą w roku 2003 pomiędzy Polską a Niemcami nie zgadza się Pan na ponowne opłacanie tym razem w Polsce, podatku dochodowego od pracy wykonywanej w 2022 r. na rzecz firmy niemieckiej X, gdyż podatek ten był opłacony już w Niemczech.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast w oparciu o treść art. 3 ust. 2b ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2022 r.:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

Katalog dochodów (przychodów) wymienionych w cytowanym wyżej art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest katalogiem zamkniętym; wymienia jedynie przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie jest to wyliczenie wyczerpujące.

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Powyższe znajduje potwierdzenie w treści Objaśnień podatkowych z 29 kwietnia 2021 r. wydanych przez Ministerstwo Finansów, które dotyczą zasad ustalania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji podatkowej) osób fizycznych w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT) oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2a ustawy PIT. Celem objaśnień jest przedstawienie sposobu prawidłowego wypełnienia obowiązków podatkowych przez osoby fizyczne w Polsce, bowiem rezydencja podatkowa nie ma charakteru deklaratywnego, lecz związana jest z oceną całokształtu faktów i okoliczności.

Zgodnie z Objaśnieniami istnienie w Polsce ośrodka interesów życiowych oznacza posiadanie ścisłych powiazań osobistych lub gospodarczych z Polską. Każda z tych przesłanek podlega samodzielnej ocenie, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że podatnik posiada ośrodek interesów życiowych w Polsce. Natomiast centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp. W praktyce, czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w Polsce współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci.

W przypadku centrum interesów gospodarczych – jak wynika z Objaśnień – w praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Określenie, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinno być dokonane w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej: umowa polsko-niemiecka):

W rozumieniu niniejszej umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej umowy:

Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

c)jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,

d)jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W opisie zdarzenia wskazał Pan w szczególności, że przez cały 2022 r. przebywał Pan w Niemczech. Tam było Pana centrum życiowe i Pana stałe miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Od wielu lat jest Pan (...) (jest Pan samotny) i posiada czwórkę dorosłych usamodzielnionych dzieci, które mają już swoje rodziny. W Niemczech posiadał Pan źródło dochodu (w roku 2022 był Pan zatrudniony w ramach pracy najemnej w Niemczech – pracował Pan jako (…), nie miał Pan nieruchomości, inwestycji, kredytów. Mieszkał Pan w wynajętym pokoju. Konto bankowe posiadał Pan w F – tam wpływała Pana pensja. Ponadto, miał Pan ruchomości, np.: łóżko, szafka, telewizor, laptop, telefon komórkowy, książki. W roku 2022 prowadził Pan swoje gospodarstwo domowe w Niemczech. W Niemczech przyrządzał Pan sobie jedzenie, ale w większości korzystał z baru. W Pana rozumieniu, nie miał Pan żadnego majątku, ale biorąc pod uwagę ruchomości, to zarządzał nimi z Niemiec. Nie prowadził Pan żadnej aktywności społeczno-politycznej, obywatelskiej, nie należał Pan do organizacji, nie był członkiem klubu. Czasem spotykał się Pan w restauracji prowadzonej przez właściciela pokoju. W Polsce od 2016 r. otrzymuje Pan emeryturę, która jest wypłacana na Pana konto prowadzone w G. W Polsce nie posiadał ani nie wynajmował Pan nieruchomości, nie miał Pan środków na inwestycje, ani kredytów. Posiadał Pan ubezpieczenie zdrowotne potrącane z emerytury i ruchomości, np.: meble, telewizor, laptop, telefon komórkowy. Ma Pan grupę znajomych i przyjaciół, w tym też znajomych zamieszkałych w Niemczech. Posiadał Pan obywatelstwo polskie.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności, w szczególności fakt, że w 2022 r. cały czas przebywał Pan w Niemczech (tam było Pana centrum życiowe, bowiem tam Pan pracował, wynajmował pokój i miał stałe miejsce zamieszkania dla celów podatkowych), a w Polsce posiadał Pan jedynie emeryturę i ruchomości, uznać należy, że w Polsce podlegał Pan ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegał Pan obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski.

Idąc dalej i odnosząc się do Pana wątpliwości w zakresie obowiązku opodatkowania w Polsce dochodów uzyskanych z pracy najemnej wykonywanej w Niemczech wyjaśniam, że stosownie do art. 15 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej :

Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 1) w zakresie art. 14 ust. 1, ustalającym ogólną zasadę w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu pracy najemnej, z wyjątkiem emerytur, taki dochód podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest rzeczywiście wykonywana.

Miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania uzależnione jest zatem nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie uzyskiwane są wynagrodzenia w zamian za świadczoną pracę najemną, ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie. Pierwszeństwo w opodatkowaniu dochodów z pracy najemnej ma zawsze to państwo, w którym praca jest wykonywana.

Skoro zatem mając miejsce zamieszkania w Niemczech uzyskiwał Pan dochody z pracy najemnej wykonywanej na terytorium Niemiec, to Pana dochody z pracy podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech. Oznacza to, że Pana dochody z pracy wykonywanej w Niemczech nie podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie należy wykazywać ich w polskim zeznaniu podatkowym. Do dochodów tych w Polsce nie ma również zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.