Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 25 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną nieprowadzącą pozarolniczej działalności gospodarczej. Posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Polski.

(...) 2023 r. zmarł Pani ojciec. Spadek po zmarłym nabywały:

·Pani - jako Jego córka,

·Pani matka - żona zmarłego, oraz

·Pani siostra - córka zmarłego.

Pani zmarły ojciec prowadził przedsiębiorstwo w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. W skład majątku wskazanego przedsiębiorstwa wchodził m.in. pojazd osobowy stanowiący środek trwały. Pojazd został nabyty jeszcze za życia przedsiębiorcy.

Przed śmiercią Przedsiębiorca [Pani ojciec - przypis organu] ustanowił zarządcę sukcesyjnego, a zatem w dniu Jego śmierci został ustanowiony zarząd sukcesyjny dla przedsiębiorstwa w spadku.

W 2025 r. zarząd sukcesyjny wygasł. Po wygaśnięciu zarządu sukcesyjnego - wraz z Zainteresowanymi - postanowiła Pani nie kontynuować działalności gospodarczej.

Nie dokonano działu spadku po zmarłym przedsiębiorcy.

31 lipca 2023 r. - jeszcze przed śmiercią - zmarły przedsiębiorca wycofał z majątku firmowego, na majątek prywatny, opisany powyżej pojazd osobowy. Pojazd stanowił element masy spadkowej.

Po śmierci przedsiębiorcy - 23 sierpnia 2024 r., w trakcie trwania zarządu sukcesyjnego - Pani matka i Pani siostra dokonały darowizny swoich udziałów we wskazanym pojeździe na rzecz Pani. Od tego czasu pozostaje Pani wyłącznym właścicielem pojazdu.

Aktualnie planuje Pani sprzedaż wskazanego pojazdu.

Pytanie

Czy cena sprzedaży pojazdu wycofanego z działalności gospodarczej przez zmarłego przedsiębiorcę uzyskana przez Panią będzie stanowiła przychód opodatkowany podatkiem dochodowym w całości lub w części?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że cena sprzedaży pojazdu wycofanego z działalności gospodarczej przez zmarłego przedsiębiorcę uzyskana przez Panią nie będzie stanowiła przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym, ani w całości, ani w części.

Podała Pani, że zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie innych rzeczy jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie.

Przy czym - jak Pani zaznaczyła - zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Podkreśliła Pani jednak, że nie wykonuje Pani działalności gospodarczej.

Planowaną przez Panią sprzedaż pojazdu należy - w Pani opinii - rozpatrywać w kontekście w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pani zdaniem, uznać bowiem należy, że sprzedaż nie nastąpi w wyniku wykonywania przez Panią działalności gospodarczej. Twierdzi też Pani, że w analizowanej sprawie, nie znajdzie także również zastosowania art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego, uważa Pani, że skoro nabyła Pani spadek 7 września 2023 r., a Pani matka i Pani siostra darowały Pani II swoje udziały w przedmiotowym pojeździe 23 sierpnia 2024 r., to w Pani ocenie uznać należy, że półroczny okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych już upłynął.

Wobec powyższego, jest Pani zdania, że cena sprzedaży pojazdu wycofanego z działalności gospodarczej przez zmarłego przedsiębiorcę uzyskana przez Panią nie będzie stanowiła przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym, ani w całości, ani w części.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do wskazanych niżej przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

·art. 1 tej ustawy:

Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.

·art. 1a ust. 1 tej ustawy:

Ustawa reguluje również opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów przedsiębiorstwa w spadku.

·art. 1a ust. 2 tej ustawy:

Przedsiębiorstwo w spadku, stanowiące jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, jest podatnikiem z tytułu dochodów osiąganych w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1.zarządu sukcesyjnego albo

2.uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 375 i 1721).

Przepisy ustawy z 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 170) wprowadziły bowiem do porządku prawnego specyficzny rodzaj podatnika jakim jest przedsiębiorstwo w spadku.

Przedsiębiorstwo w spadku, jak stanowi art. 2 ust. 1 o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw:

(…) obejmuje składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, stanowiące mienie przedsiębiorcy w chwili jego śmierci.

Z treści złożonego przez Panią wniosku wynika m.in., że:

·Pani ojciec prowadził działalność gospodarczą,

·w skład majątku przedsiębiorstwa wchodził m.in. pojazd osobowy stanowiący środek trwały,

·31 lipca 2023 r. Pani ojciec wycofał z majątku firmowego, na majątek prywatny, opisany pojazd osobowy,

·Pani ojciec zmarł (...) 2023 r.

Jak podano w stworzonym przez Ministerstwo Rozwoju i Technologii wydanym w maju 2023 r. Podręczniku pt.: „Zarząd sukcesyjny” [dostęp: https://www.gov.pl/web/rozwoj-technologia/podreczniki-o-sukcesji]:

Składniki materialne i niematerialne, które przedsiębiorca wpisany do CEIDG posiadał w chwili śmierci, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej, wchodzą w skład przedsiębiorstwa w spadku. Nie ma znaczenia, czy w sensie formalnym można wyodrębnić w majątku przedsiębiorcy kilka przedsiębiorstw w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Dla potrzeb Ustawy nie jest też istotne, czy składniki te są dostatecznie zorganizowane. Ważne jest, że zmarły był wpisany w chwili śmierci do CEIDG i posiadał mienie wykorzystywane do działalności gospodarczej. Mienie to zostaje w całości objęte zarządem sukcesyjnym. Jeśli został powołany wykonawca testamentu albo kurator spadku, to ich uprawnienia nie dotyczą przedsiębiorstwa w spadku.

Doktryna, wyjaśnia ponadto, że:

·Ustawa o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej. Komentarz, dr hab. Jerzy Bieluk, 2019:

Zgodnie z ust. 1 komentowanego artykułu przedsiębiorstwo w spadku obejmuje składniki niematerialne i materialne przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej. Za takie składniki uznaje się te, które są bezpośrednio lub pośrednio funkcjonalnie związane z prowadzeniem działalności. (…) Sposobem na wyróżnienie takich składników mogą być dokumenty księgowe przedsiębiorstwa, wykaz środków trwałych, wykaz wyposażenia, fakt zakupu danego składnika majątku do działalności gospodarczej. (…) Od wejścia w życie ZarzSukcU w przypadku śmierci przedsiębiorcy mamy do czynienia z dwiema odrębnymi masami spadkowymi, rządzącymi się innymi prawami. Jest to sytuacja tymczasowa, ale mająca duży wpływ na losy spadku.

·Ustawa o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw. Komentarz, opublikowano w: Tom IV C. Prawo spadkowe przedsiębiorców. Komentarz, red. prof. dr hab. Konrad Osajda, 2022:

Do przedsiębiorstwa w spadku zalicza się składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, stanowiące mienie przedsiębiorcy w chwili jego śmierci. Chodzi o prawa, sytuacje prawne i zobowiązania, które należały do przedsiębiorcy lub obciążały go. Ich zasadniczym spoiwem jest cel polegający na przeznaczeniu ich do prowadzenia działalności gospodarczej. (…) Oceny tej należy dokonać na chwilę śmierci przedsiębiorcy (…). Gdyby jakiś składnik przestał być przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej przed śmiercią przedsiębiorcy, to nie zostanie on zaliczony do przedsiębiorstwa w spadku (np. prawo rzeczowe (…)). Gdyby zaszła odwrotna zmiana przeznaczenia składnika majątku, to przedmiot należałoby zaliczyć do przedsiębiorstwa w spadku (niezależnie od jego wcześniejszego przeznaczenia). (…) przedmiotem oceny, czy składnik majątkowy jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, można uczynić prawa rzeczowe (np. własność) i inne prawa bezwzględne (np. prawa ochronne na znak towarowy).

W Pani sprawie istotne jest również przywołanie:

· art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

·art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że:

Amortyzacji nie podlegają:

1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,

2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,

3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne,

4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,

5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności

- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

·art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który przesądza, że:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W oparciu o przytoczone wyżej regulacje wyjaśniam więc, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wymagają jednak, aby składnik majątku był przez podatnika wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W dodatku, w ocenie judykatury (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 19 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Gl 1023/17):

(…) przez wykorzystywanie na potrzeby działalności należy rozumieć taką sytuację, w której dane rzeczy służą do prowadzenia działalności gospodarczej lub ułatwiają podatnikowi jej prowadzenie, przyczyniając się do możliwości uzyskania przychodu (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz do art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Lex/el, 2010). Pamiętać przy tym należy, że pojęcie „wykorzystanie na potrzeby” jest pojęciem szerszym od pojęcia „wykorzystanie w ramach” prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z wykładnią językową, gdy ustawodawca nie nadał danemu terminowi szczególnego znaczenia (stosując definicję ustawową) należy przyjąć takie jego znaczenie, jakie funkcjonuje w języku powszechnym. W języku powszechnym natomiast - jak wynika z definicji zawartej w Słowniku języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003) – pojęcie „używać” jest synonimem pojęcia „użyć” i oznacza m.in. „zastosować coś jako środek, narzędzie” oraz „zrobić z czegoś użytek”. Ustawodawca posługując się wyrażeniami „wykorzystywane przez podatnika na potrzeby” oraz „prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą” wskazuje na to, że uznanie składnika majątku za środek trwały musi wiązać się z wykorzystywaniem (używaniem) go przez podatnika, co oznacza faktyczne działania, a więc pobieranie pożytków w prowadzonej działalności.

Opierając się zatem na podanych przez Panią informacjach, z których wynika m.in., że opisany pojazd osobowy:

·został nabyty za życia przedsiębiorcy,

·stanowił środek trwały,

·Pani ojciec wycofał ten pojazd z majątku firmowego na majątek prywatny 31 lipca 2023 r.

- stwierdzam, że norma zawarta w art. 2 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, nie ma zastosowania do opisanego przez Panią składnika masy spadkowej.

Co równie ważne, z okoliczności przedstawionej przez Panią sprawy wynika również, że:

·nie prowadzi Pani pozarolniczej działalności gospodarczej,

·spadek po Pani zmarłym ojcu nabyły: Pani, Pani matka oraz Pani siostra,

·nie dokonano działu spadku po zmarłym przedsiębiorcy,

·23 sierpnia 2024 r. Pani matka i Pani siostra: „dokonały darowizny swoich udziałów we wskazanym pojeździe na rzecz Pani”,

·planuje Pani sprzedaż tego pojazdu.

Istotne jest zatem wskazanie, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy - chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Artykuł 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, precyzuje bowiem, że:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Innymi słowy, jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej.

Podkreślam również, że stosownie do następujących przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. (t. j. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.) Kodeks cywilny:

·art. 922 § 1 tej ustawy:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

·art. 924 tej ustawy:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

·art. 925 tej ustawy:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Natomiast, zgodnie z art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Celem darowizny jest więc dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Skoro - jak wynika z treści Pani wniosku:

·(...) 2023 r. zmarł Pani ojciec,

·spadek po Pani zmarłym ojcu nabyły: Pani, Pani matka oraz Pani siostra,

·23 sierpnia 2024 r. Pani matka i Pani siostra: „dokonały darowizny swoich udziałów we wskazanym pojeździe na rzecz Pani”,

- to planowane przez Panią odpłatne zbycie opisanego pojazdu - nienastępujące wykonaniu działalności gospodarczej - zarówno w części nabytej przez Panią w drodze spadkobrania po zmarłym ojcu, jak i w częściach otrzymanych (nabytych) przez Panią na podstawie umowy/umów darowizny, nie będzie stanowić dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Planowania przez Panią transakcja bez wątpienia nastąpi po upływie ustawowego (półrocznego) terminu, o którym mowa w tym przepisie, a zatem będzie wolna od konieczności zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Pani stanowisko, z którego wynika m.in., że:

(…) cena sprzedaży pojazdu wycofanego z działalności gospodarczej przez zmarłego przedsiębiorcę uzyskana przez Panią nie będzie stanowiła przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym, ani w całości, ani w części

- uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Końcowo zaznaczam, że:

·przedstawiany przez Panią zakres żądania (zadane pytanie) zakreśla granice w jakich mogę wydać interpretację indywidualną. Przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy zatem tylko wyznaczonego przez Pani przedmiotu wniosku - zakresu Pani pytania. Nie odnosi się więc do sposobu, w jaki „cena sprzedaży tego pojazdu” została/zostanie przez Panią ustalona.

·procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku - nie prowadzę postępowania dowodowego. Przy wydawaniu tej interpretacji dokonałem więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.