
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 7 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.
Uzupełnił go Pan pismami z 22 września 2025 r. (wpływ 22 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu 8 sierpnia 2025 był Pan uczestnikiem funduszu inwestycyjnego otwartego A (fundusz przejmowany). W dniu (…) sierpnia 2025 r. nastąpiło połączenie ww. funduszu z subfunduszem B (subfundusz przejmujący). Nie złożył Pan żadnego zlecenia odkupienia, sprzedaży ani konwersji jednostek uczestnictwa.
W wyniku automatycznej procedury połączenia funduszy:
- Pana jednostki uczestnictwa w funduszu przejmowanym zostały automatycznie umorzone,
- Otrzymał Pan w zamian jednostki uczestnictwa subfunduszu przejmującego,
- proces ten nastąpił bez Pana woli i zgody.
Fundusz wystawił Panu dokument PIT-8C wskazujący na powstanie zdarzenia podatkowego i konieczność samodzielnego rozliczenia podatku od zysków kapitałowych. Zgodnie z informacją funduszu, powinien Pan rozliczyć podatek od zysków kapitałowych za rok 2025 do końca kwietnia 2026 roku.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
Wniosek o interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego dotyczy zainteresowanego (Pana) i indywidualnej sprawy zainteresowanego. To u zainteresowanego zaistniał stan faktyczny opisany we wniosku, co oznacza, że zainteresowany jest podmiotem zainteresowanym w rozumieniu art. 14b ust. 1 Ordynacji podatkowej.
Z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa zainteresowany nie uzyskał żadnej rzeczywistej korzyści, tym samym żadnego rzeczywistego przychodu ani straty. Podatkiem objęty jest dochód czyli rzeczywisty majątkowy przyrost. W opisywanej sytuacji — ekonomicznie nic się nie zmieniło i jako uczestnik przejętego funduszu zainteresowany nie otrzymał żadnych środków i nie zrealizował korzyści ani straty majątkowej. W przypadku transakcji wymiennych o charakterze reorganizacyjnym, gdzie nie ma zamiaru osiągnięcia zysku, koszt podatkowy powinien odzwierciedlać rzeczywistą wartość otrzymanego składnika, a w tym przypadku fundusz policzył go błędnie. Z punktu widzenia funduszu przejmującego wartość jednostek sprzedawanych przez przejmowany fundusz i kupowanych przez fundusz przejmujący jest taka sama bo liczona wg kursu z tego samego dnia. Zatem dochód dla uczestników wynosi zero.
Z przekazanych przez fundusz informacji wynika, że połączenie nastąpiło pomiędzy „A” (fundusz przejmowany) a „subfunduszu B (wydzielonego w funduszu (…) Fundusz Inwestycyjny Otwarty)” (fundusz przejmujący).
Istotne fragmenty z pisma informacyjnego z dnia 2 lipca 2025:
„Informujemy, że (…) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych podjęło decyzję o połączeniu funduszy:
·(…) – (…) Funduszu Inwestycyjnego Otwartego (poprzednia nazwa: (…) – (…) Funduszy (…) Fundusz Inwestycyjny Otwarty) oraz subfunduszu (…) – (….) (wydzielonego w funduszu (…) Fundusz Inwestycyjny Otwarty) oraz
·(…) - A (poprzednia nazwa: (…) – (…) Fundusz Inwestycyjny Otwarty) oraz subfunduszu (…) - (wydzielonego w funduszu (…) Fundusz Inwestycyjny Otwarty),
przy czym fundusze (…) - oraz (…) - zwane dalej będą „Funduszami Przejmowanymi”, a subfundusze (…) – (…) oraz (…), „Subfunduszami Przejmującymi”. (...)
Połączenia funduszy są wynikiem optymalizacji oferty produktowej (…), dostosowywania jej do aktualnych oczekiwań naszych klientów i zmieniającej się sytuacji rynkowej. Cele oraz limity inwestycyjne łączonych funduszy są zbieżne, co oznacza, że dotychczasowa działalność inwestycyjna Funduszy Przejmowanych będzie kontynuowana po ich połączeniu, a proces łączenia nie wpłynie na profil Państwa inwestycji. Połączenie funduszy przyniesie dodatkowe korzyści dla uczestników wynikające ze zwiększenia aktywów, zmniejszenia kosztów przypadających na jednostkę uczestnictwa oraz zwiększenia skali działalności subfunduszy po połączeniach.”
Umorzenie jednostek uczestnictwa nie nastąpiło w związku z połączeniem innych niepowiązanych funduszy inwestycyjnych.
Operacja dotyczyła funduszy zarządzanych przez tego samego zarządzającego (...) - była to konwersja/połączenie jednostek pomiędzy funduszami i subfunduszami należącymi do jednego podmiotu, a nie połączenie funduszy niepowiązanych.
W związku z tym połączeniem nie nastąpiła zamiana jednostek uczestnictwa jednego subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.
W rzeczywistości doszło do umorzenia (sprzedaży) jednostek uczestnictwa w jednym funduszu/subfunduszu oraz nabycia jednostek w innym funduszu/subfunduszu, które - mimo że zarządzane przez tego samego zarządzającego - są formalnie odrębnymi funduszami inwestycyjnymi.
Fundusz przejmujący wykazał dochód uczestników w PIT-8C, mimo że faktycznie nie powstał realny przychód, ponieważ sprzedaż i nabycie odbyły się w tym samym dniu i - z punktu widzenia uczestnika - powinny być rozliczone według tej samej wartości, co w praktyce oznacza brak rzeczywistego zysku do opodatkowania (brak dochodu).
Ponadto fundusz nie poinformował uczestników o rzeczywistym sposobie przeprowadzenia połączenia, co uniemożliwiło zainteresowanemu podjęcie decyzji o wcześniejszej, samodzielnej sprzedaży jednostek przed tą operacją.
Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu papierami wartościowymi ani nie otrzymuje pożytków z takich papierów w ramach prowadzonej działalności.
Pytania
1.Czy w sytuacji, gdy połączenie funduszy inwestycyjnych nastąpiło bez zlecenia uczestnika i bez jego zgody, a środki zostały automatycznie przeniesione do funduszu przejmującego na podstawie przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych, powstaje u uczestnika obowiązek podatkowy z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa w rozumieniu art. 17 ust. 1f ustawy o PIT?
2.Czy prawne umorzenie jednostek uczestnictwa w wyniku połączenia funduszy, które następuje automatycznie na podstawie przepisów prawa bez woli uczestnika, stanowi przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 30a ustawy o PIT?
3.Czy w przypadku, gdy uczestnik funduszu nie podjął żadnej czynności prawnej zmierzającej do zbycia jednostek uczestnictwa, a umorzenie nastąpiło wyłącznie z mocy prawa w ramach procedury połączenia, można uznać, że nie nastąpiło zdarzenie podatkowe generujące obowiązek rozliczenia podatku od zysków kapitałowych?
4.Czy w świetle art. 9 ust. 1, art. 17 ust. 1f oraz art. 30a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226), automatyczne przeniesienie jednostek uczestnictwa z funduszu (…) do subfunduszu (…) w ramach procedury połączenia funduszy przeprowadzonej zgodnie z art. 220-233 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, które nastąpiło bez zlecenia i zgody uczestnika oraz bez wypłaty środków pieniężnych, stanowi:
a)kontynuację tej samej inwestycji nierodzącej przychodu podatkowego w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy o PIT ze względu na brak uzyskania korzyści majątkowej przez podatnika, czy też
b)przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 17 ust. 1f i art. 30a ustawy o PIT z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa?
5.W przypadku uznania wariantu (b) za właściwy, zainteresowany prosi o wskazanie, czy obowiązek podatkowy powstaje mimo:
- braku świadomego działania podatnika zmierzającego do zbycia jednostek uczestnictwa,
- braku otrzymania środków pieniężnych lub ekwiwalentu pieniężnego i tym samym braku rzeczywistych korzyści,
- braku możliwości sprzeciwu wobec procedury połączenia funduszy,
- braku informacji o planowanym sposobie przeprowadzenia połączenia funduszy.
Pana stanowisko w sprawie
I.Stanowisko główne
Wnioskodawca przyjmuje stanowisko, że automatyczne połączenie funduszy inwestycyjnych, które nastąpiło bez jego zgody i woli, nie stanowi zdarzenia podatkowego generującego obowiązek rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zysków kapitałowych.
II.Argumentacja prawna
1.Brak przesłanek powstania przychodu podatkowego
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem są wszelkie korzyści majątkowe uzyskane przez podatnika w roku podatkowym.
TEZA: W przedmiotowej sprawie nie nastąpiło uzyskanie korzyści majątkowej, gdyż:
- Wnioskodawca nie otrzymał środków pieniężnych
- Nastąpiła wyłącznie zamiana jednostek uczestnictwa jednego funduszu na jednostki innego funduszu
- Proces ten miał charakter automatyczny i przymusowy
- Wnioskodawca nie podjął żadnej czynności zmierzającej do zbycia jednostek uczestnictwa
2.Niewłaściwa kwalifikacja prawna zdarzenia
Art. 17 ust. 1f ustawy o PIT stanowi o przychodach z tytułu "odkupienia, umorzenia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób jednostek uczestnictwa".
Argumenty:
a)Wykładnia językowa: Pojęcie "unicestwienia w inny sposób" odnosi się do czynności celowych, nie do automatycznych skutków prawnych wynikających z przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych.
b)Wykładnia systemowa: Połączenie funduszy regulowane art. 220-233 ustawy o funduszach inwestycyjnych stanowi czynność organizacyjno-prawną, nie transakcję podlegającą opodatkowaniu.
c)Wykładnia celowościowa: Ratio legis przepisów o opodatkowaniu zysków kapitałowych dotyczy rzeczywistych zysków z inwestycji, nie automatycznych przekształceń prawnych.
3.Zasada in dubio pro tributario
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, wątpliwości w zakresie wykładni przepisów podatkowych należy rozstrzygać na korzyść podatnika.
Zastosowanie: Brak jednoznacznej regulacji skutków podatkowych automatycznego połączenia funduszy nakazuje przyjęcie interpretacji korzystnej dla podatnika.
4.Zasada określoności prawa podatkowego
Art. 217 Konstytucji RP wymaga, aby nakładanie podatków następowało w drodze precyzyjnych przepisów ustawy.
Naruszenie: Obecna regulacja nie określa jednoznacznie skutków podatkowych automatycznych połączeń funduszy, co prowadzi do niepewności prawnej naruszającej konstytucyjne standardy.
5.Brak świadomego działania podatnika
Zgodnie z zasadami prawa podatkowego, obowiązek podatkowy powinien powstawać w związku ze świadomym działaniem podatnika zmierzającym do osiągnięcia korzyści majątkowej.
W niniejszej sprawie:
- Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności związanych ze zbyciem jednostek
- Połączenie nastąpiło z mocy prawa bez możliwości wyrażenia sprzeciwu
- Brak woli uczestnika w dokonaniu transakcji wyklucza powstanie zdarzenia podatkowego
6.Kontynuacja tej samej inwestycji
Automatyczne przeniesienie środków z funduszu przejmowanego do przejmującego stanowi kontynuację tej samej inwestycji w ramach tej samej grupy kapitałowej, a nie zakończenie jednej inwestycji i rozpoczęcie nowej.
Konsekwencja: Brak podstaw do traktowania tego zdarzenia jako zrealizowanego zysku kapitałowego.
III.Orzecznictwo wspierające
1.Zasada określoności prawa podatkowego - wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2019 r., sygn. II FSK 3325/17
2.In dubio pro tributario - wyrok NSA z dnia 8 maja 2018 r., sygn. II FSK 1234/16
3.Wykładnia przepisów podatkowych - wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2020 r., sygn. II FSK 2891/18
IV.Analogie prawne
Porównanie z podziałem spółek
W prawie podatkowym podział spółek nie powoduje automatycznego powstania obowiązku podatkowego u wspólników, jeśli nie następuje wypłata środków pieniężnych.
Analogia do przekształceń organizacyjnych
Przekształcenia organizacyjne podmiotów prawnych nie rodzą skutków podatkowych bez rzeczywistego zbycia aktywów.
V.Skutki przyjęcia stanowiska przeciwnego
Przyjęcie interpretacji, że automatyczne połączenie funduszy stanowi zdarzenie podatkowe, prowadziłoby do:
1.Naruszenia zasad konstytucyjnych - prawa własności i równości wobec prawa
2.Dyskryminacji uczestników funduszy poddanych przymusowym połączeniom
3.Nieproporcjonalności obowiązków podatkowych do rzeczywistych działań podatnika
4.Niepewności prawnej w całym sektorze funduszy inwestycyjnych
VI.Wnioski
Na podstawie powyższej argumentacji prawnej, Wnioskodawca jednoznacznie stwierdza, że:
1.Automatyczne połączenie funduszy nie stanowi zdarzenia podatkowego w rozumieniu art. 17 ust. 1f ustawy o PIT
2.Nie powstał obowiązek rozliczenia podatku od zysków kapitałowych z tytułu przedmiotowego zdarzenia
3.Wystawienie dokumentu PIT-8C przez fundusz było bezpodstawne w świetle właściwej wykładni przepisów
4.Interpretacja przepisów powinna uwzględniać brak woli i działania podatnika oraz automatyczny charakter procedury połączenia.
Niniejsze stanowisko stanowi integralną część wniosku o interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego i odzwierciedla pełną argumentację prawną Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie.
W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan stanowisko:
I. STANOWISKO GŁÓWNE
Zainteresowany przyjmuje stanowisko oparte na trzech niezależnych i wzajemnie się wzmacniających filarach, że automatyczne połączenie funduszu A z subfunduszem B, które nastąpiło (…) sierpnia 2025 roku bez zgody i woli uczestnika:
ALBO
a) nie stanowi zdarzenia podatkowego generującego obowiązek rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zysków kapitałowych (stanowisko główne - Filary 1 i 3),
ALBO W PRZYPADKU UZNANIA ISTNIENIA ZDARZENIA PODATKOWEGO
b) przy prawidłowej kalkulacji podatkowej z zastosowaniem wartości godziwej wynik podatkowy wynosi zero złotych, co oznacza brak podatku do zapłaty (stanowisko alternatywne - Filar 2).
W każdym z powyższych scenariuszy zainteresowany nie ma obowiązku rozliczania ani płacenia podatku dochodowego od zysków kapitałowych z tytułu przedmiotowej operacji.
II. FILAR PIERWSZY: BRAK RZECZYWISTEGO DOCHODU PODATKOWEGO
1. PODSTAWA PRAWNA
Art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: "Podatkowi dochodowemu podlegają wszelkie dochody (przychody) uzyskane przez podatnika w roku podatkowym"
Art. 7 ust. 1 ustawy o PIT: "Dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania"
2. TEZA PRAWNA - FILAR 1
W przedmiotowej sprawie nie nastąpiło uzyskanie dochodu w rozumieniu przepisów podatkowych, gdyż:
A.Brak jest korzyści majątkowej:
- Zainteresowany nie otrzymał środków pieniężnych ani ich ekwiwalentu do dyspozycji
- Nie nastąpiła rzeczywista wypłata z funduszu
- Zainteresowany otrzymał jednostki uczestnictwa o wartości ekonomicznie równoważnej umorzonym jednostkom
- Zainteresowany kontynuuje tę samą inwestycję w ramach tej samej grupy kapitałowej
B.Zasada kontynuacji inwestycji
- Ten sam zarządca: (…).
- Ta sama strategia inwestycyjna: akcje polskie
- Podobny portfel bazowy aktywów
- Brak zmiany istoty ekonomicznej Pana inwestycji
C.Argument konstytucyjny
Art. 217 Konstytucji RP wymaga nakładania podatków wyłącznie w przypadku rzeczywistego uzyskania korzyści majątkowej. Opodatkowanie fikcyjnego dochodu narusza konstytucyjne zasady sprawiedliwości podatkowej.
3. ORZECZNICTWO WSPIERAJĄCE - FILAR 1
Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 918/12:
"Przychód w rozumieniu przepisów podatkowych to rzeczywista korzyść majątkowa o wymiernej wartości pieniężnej, która powiększa majątek podatnika"
III. FILAR DRUGI: BŁĘDNA KALKULACJA FUNDUSZU - RZECZYWISTY WYNIK ZERO
1. IDENTYFIKACJA BŁĘDU FUNDUSZU
Fundusz w dokumencie PIT-8C zastosował nieprawidłową metodologię, obliczając dochód jako różnicę między:
- Historyczną ceną nabycia jednostek przez uczestnika (z różnych dat w przeszłości)
- Ceną umorzenia z dnia połączenia (8 sierpnia 2025 r.)
2. PRAWIDŁOWA METODOLOGIA PODATKOWA
A. Zasada wartości godziwej w połączeniach funduszy:
Art. 220-233 ustawy o funduszach inwestycyjnych - połączenie następuje po wartości godziwej:
- Wartość umorzonych jednostek na dzień połączenia = X złotych
- Wartość otrzymanych jednostek na dzień połączenia = X złotych
- Transakcja ekonomicznie neutralna (brak premii/dyskonta)
B. Prawidłowy rachunek podatkowy:
PRZYCHÓD z "umorzenia" jednostek = X złotych (wartość z dnia połączenia)
KOSZT NABYCIA nowych jednostek = X złotych (ta sama wartość z dnia połączenia)
WYNIK PODATKOWY = X - X = 0,00 złotych
C. Podstawa prawna korekty
Art. 22 ust. 1f ustawy o PIT - w przypadku transakcji wymiennych koszt nabycia nowego składnika majątkowego powinien być ustalony na poziomie wartości godziwej zbytego składnika na dzień transakcji.
3. PRECEDENSY I PRAKTYKA - FILAR 2
Interpretacje KIS w podobnych sprawach:
- Reorganizacje ETF-ów - wynik podatkowy zero przy zamianie 1:1
- Połączenia funduszy - korekty PIT-8C na rzeczywistą wartość godziwą
- Transakcje wymienne - koszt = wartość godziwa na dzień transakcji
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 maja 2016 r., sygn. III SA/Wa 3234/15:
"W przypadku transakcji wymiennych przeprowadzanych w ramach reorganizacji, koszt podatkowy powinien odzwierciedlać rzeczywistą wartość otrzymanego składnika na dzień transakcji"
IV. FILAR TRZECI: NARUSZENIE PRAW PROCEDURALNYCH UCZESTNIKA
1. NARUSZENIE OBOWIĄZKÓW INFORMACYJNYCH FUNDUSZU
A. Podstawa prawna obowiązków
Art. 228 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych: uczestnik ma prawo do informacji o planowanym połączeniu co najmniej 2 miesiące wcześniej.
Art. 43 ust. 3 ustawy o funduszach inwestycyjnych: obowiązek informowania o istotnych zdarzeniach wpływających na prawa uczestników.
B. Stwierdzone naruszenia proceduralne
- Zainteresowany nie otrzymał informacji o planowanym trybie przeprowadzenia połączenia
- Zainteresowany nie miał możliwości wyrażenia sprzeciwu lub wycofania się z funduszu
- Zainteresowany został postawiony przed faktem dokonanym bez okresu ochronnego na podjęcie decyzji.
2. NARUSZENIE KONSTYTUCYJNEGO PRAWA WŁASNOŚCI
A. Art. 64 ust. 1 Konstytucji RP: "Każdy ma prawo do własności, innych praw majątkowych"
NARUSZENIE: Fundusz bez zgody i wiedzy Zainteresowanego:
- Umorzył jednostki uczestnictwa Zainteresowanego
- Dokonał ich "sprzedaży" według własnej, błędnej metodologii
- Wygenerował obowiązek podatkowy bez podstawy prawnej i faktycznej
B. Art. 32 ust. 1 Konstytucji RP: zasada równości wobec prawa
NARUSZENIE: Uczestnicy funduszy poddani automatycznemu połączeniu są traktowani gorzej niż inwestorzy dokonujący dobrowolnych transakcji - ponoszą konsekwencje podatkowe bez podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.
3. ZASADA ŚWIADOMEGO DZIAŁANIA W PRAWIE PODATKOWYM
W prawie podatkowym obowiązek podatkowy powstaje w związku ze świadomym działaniem podatnika zmierzającym do osiągnięcia korzyści majątkowej.
W niniejszej sprawie brak było:
- Świadomego działania ze strony Zainteresowanego
- Zgody na dokonanie transakcji
- Wiedzy o procedurze i jej skutkach podatkowych
- Możliwości kontrolowania procesu lub wyrażenia sprzeciwu
4. ANALOGIA DO PRAWA CYWILNEGO
Art. 82 k.c.: "Czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna"
ZASTOSOWANIE:
- "Sprzedaż" bez zgody właściciela jest nieważna w świetle prawa cywilnego
- Automatyczne generowanie skutków podatkowych z nieważnej czynności jest bezprawne
- Brak możliwości zakwestionowania narusza podstawowe prawa uczestnika
IV. DODATKOWE ARGUMENTY SYSTEMOWE
1. ZASADA IN DUBIO PRO TRIBUTARIO
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, wątpliwości w zakresie wykładni przepisów podatkowych należy rozstrzygać na korzyść podatnika.
ZASTOSOWANIE: Kompleksowa analiza trzech filarów jednoznacznie wskazuje na brak obowiązku podatkowego, a ewentualne wątpliwości powinny być rozstrzygnięte na Pana korzyść.
2. ZASADA OKREŚLONOŚCI PRAWA PODATKOWEGO
Art. 217 Konstytucji RP wymaga precyzyjnych przepisów przy nakładaniu podatków.
NARUSZENIE: Obecna regulacja nie określa jednoznacznie skutków podatkowych automatycznych połączeń funduszy, co prowadzi do niepewności prawnej naruszającej konstytucyjne standardy.
3. EUROPEJSKIE STANDARDY OCHRONY INWESTORÓW
Dyrektywa UCITS (2009/65/WE):
- Pełna transparentność wobec uczestników funduszy
- Prawo do informacji przed istotnymi zmianami
- Ochrona praw mniejszości przy reorganizacjach
Polskie przepisy w przedmiotowej sprawie nie zapewniły standardów ochrony przewidzianych prawem europejskim.
Niniejsze stanowisko stanowi integralną część wniosku o interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego i odzwierciedla pełną argumentację prawną Zainteresowanego w przedmiotowej sprawie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.
Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.
Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.
Przy czym przepis art. 17 ust. 1c ww. ustawy stanowi, że:
Nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 605).
Natomiast w pozostałych przypadkach każdorazowe jednoczesne umorzenie jednostek uczestnictwa powoduje obowiązek ustalenia przychodu z tytułu udziału w tym funduszu kapitałowym.
Jak stanowi art. 5a pkt 14 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.
Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2023 r.:
Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.
Ustawą z dnia 26 maja 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1059, dalej ustawa nowelizująca) w art. 4 wprowadzono zmiany w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zgodnie z art. 23 w ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, z wykupu przez emitenta obligacji, a także z umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e, w części niezaliczonej w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów.
Stosownie do art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, ze świadczeń otrzymanych z dochodów funduszu kapitałowego, jeżeli statut przewiduje wypłaty z tych dochodów jego uczestnikom bez umarzania, odkupywania, wykupywania albo unicestwiania w inny sposób tytułów uczestnictwa w takim funduszu.
W myśl art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2024 r.:
Od dochodów uzyskanych:
1) z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających,
2) z odpłatnego zbycia udziałów (akcji),
3) z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni,
4) z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny,
5) z umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych
– podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.
Natomiast w myśli przepisu art. 30b ust. 2 pkt 7 tej ustawy:
Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 - osiągnięta w roku podatkowym.
Jak stanowi art. 30b ust. 5 tej ustawy:
Dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.
Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać uzyskane w roku podatkowym dochody, o których mowa w ust. 1 i 1a, i obliczyć należny podatek dochodowy.
Zgodnie z art. 29 ustawy nowelizującej:
ust. 1 Przepisy art. 3 ust. 2b pkt 5a, art. 9 ust. 6, art. 17 ust. 1 pkt 3a, art. 21 ust. 1 pkt 105, art. 22 ust. 1m, art. 23 ust. 1 pkt 38, art. 24 ust. 24, art. 30a ust. 1, 2a, 4 i 6, art. 30b ust. 1, 2, 4 i 6-7a, art. 41 ust. 4d i 10, art. 42 ust. 8 oraz art. 45 ust. 3c ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2024 r.
ust. 2 Przepisy art. 26 ust. 7e, art. 27f ust. 2e oraz art. 45cd ust. 1 i 6 ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 12 ust. 13 i art. 21c ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2023 r.
Na podstawie art. 35 pkt 5 ustawy nowelizującej:
Ustawa nowelizująca weszła w życie z dniem 1 lipca 2023 r., z wyjątkiem art. 4 pkt 1-7 i 10-14, art. 5 pkt 2 oraz art. 29 ust. 1 i 3, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.
Zgodnie z art. 39 ust.3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.
Stosownie natomiast do treści art. 45 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b.
We wniosku wskazał Pan, że:
- w dniu 8 sierpnia 2025 był Pan uczestnikiem funduszu inwestycyjnego otwartego A (fundusz przejmowany).
- w dniu (…) sierpnia 2025 r. nastąpiło połączenie ww. funduszu z subfunduszem B(subfundusz przejmujący). Nie złożył Pan żadnego zlecenia odkupienia, sprzedaży ani konwersji jednostek uczestnictwa.
- w wyniku automatycznej procedury połączenia funduszy:
- Pana jednostki uczestnictwa w funduszu przejmowanym zostały automatycznie umorzone,
- otrzymał Pan w zamian jednostki uczestnictwa subfunduszu przejmującego,
- proces ten nastąpił bez Pana woli i zgody.
- w związku z tym połączeniem nie nastąpiła zamiana jednostek uczestnictwa jednego subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.
- Fundusz wystawił Panu dokument PIT-8C wskazujący na powstanie zdarzenia podatkowego i konieczność samodzielnego rozliczenia podatku od zysków kapitałowych.
W myśl art. 201 Ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz.U. z 2024 poz. 1034 ze zm.):
1.Połączeniem wewnętrznym jest:
1)połączenie funduszy krajowych, których organem jest to samo towarzystwo, albo
2)połączenie subfunduszu wydzielonego w funduszu krajowym z wydzielonymi subfunduszami z:
a)funduszem krajowym, którego organem jest to samo towarzystwo, albo
b)subfunduszem wydzielonym w funduszu krajowym z wydzielonymi subfunduszami, którego organem jest to samo towarzystwo
- jeżeli żaden z funduszy biorących udział w połączeniu nie jest uprawniony do zbywania jednostek uczestnictwa w państwie członkowskim.
2.Połączenie wewnętrzne następuje przez:
1)przeniesienie majątku funduszu przejmowanego do istniejącego funduszu lub subfunduszu przejmującego oraz przydzielenie uczestnikom funduszu przejmowanego jednostek uczestnictwa funduszu lub subfunduszu przejmującego w zamian za jednostki uczestnictwa funduszu przejmowanego lub
2)przeniesienie majątku subfunduszu przejmowanego do istniejącego funduszu lub subfunduszu przejmującego oraz przydzielenie uczestnikom subfunduszu przejmowanego jednostek uczestnictwa funduszu lub subfunduszu przejmującego w zamian za jednostki uczestnictwa subfunduszu przejmowanego.
3.W połączeniu wewnętrznym mogą brać udział wyłącznie:
1)dwa fundusze inwestycyjne otwarte albo dwa specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte albo
2)dwa subfundusze wydzielone w jednym lub dwóch funduszach inwestycyjnych otwartych z wydzielonymi subfunduszami, albo
3)dwa subfundusze wydzielone w jednym lub dwóch specjalistycznych funduszach inwestycyjnych otwartych z wydzielonymi subfunduszami, albo
4)nie więcej niż jeden fundusz inwestycyjny otwarty oraz nie więcej niż jeden subfundusz wydzielony w funduszu inwestycyjnym otwartym z wydzielonymi subfunduszami, albo
5)nie więcej niż jeden specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty oraz nie więcej niż jeden subfundusz wydzielony w specjalistycznym funduszu inwestycyjnym otwartym z wydzielonymi subfunduszami.
4.W połączeniu wewnętrznym nie mogą brać udziału fundusze inwestycyjne otwarte albo specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte, które zbywają jednostki uczestnictwa różniące się od siebie sposobem lub wysokością pobieranych opłat manipulacyjnych lub opłat obciążających aktywa funduszu, chyba że przed rozpoczęciem procedury połączenia wszystkie jednostki uczestnictwa, zarówno w funduszu przejmującym, jak i funduszu przejmowanym, zostaną zamienione na jednostki uczestnictwa tej samej kategorii.
5.Fundusz inwestycyjny biorący udział w połączeniu wewnętrznym, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, 4 lub 5, nie może być funduszem z wydzielonymi subfunduszami.
Opisany proces to konwersja lub zamiana jednostek uczestnictwa w funduszu, gdzie jednostki funduszu przejmowanego są umarzane i w zamian klient nabywa jednostki subfunduszu przejmującego, najczęściej zarządzanego przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych (TFI). Proces ten polega na przeniesieniu środków inwestora z jednego funduszu do drugiego.
Pana wątpliwość budzi, czy połączenie funduszy i umorzenie udziałów generuje po Pana stronie przychód podlegający opodatkowaniu, skoro Pana zdaniem faktycznie nie powstał realny przychód, ponieważ sprzedaż i nabycie odbyły się w tym samym dniu i - z punktu widzenia uczestnika - powinny być rozliczone według tej samej wartości, co w praktyce oznacza brak rzeczywistego zysku do opodatkowania (brak dochodu).
Odnosząc się do Pana wątpliwości czy połączenie funduszy bez Pana zgody i umorzenie udziałów generuje po Pana stronie przychód podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 17 ust.1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, że:
Zgodnie z art. 17 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej rozumie się wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną.
Zatem powyższy przepis nie dotyczy umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszu, zatem nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie.
Ponadto, jak wskazał Pan w opisie stanu faktycznego, w związku z połączeniem funduszy nie nastąpiła zamiana jednostek uczestnictwa jednego subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, zatem przepis art. 17 ust. 1c nie będzie miał zastosowania.
Jednocześnie wskazać należy, że na podstawie wprowadzonych zmian legislacyjnych od 1 stycznia 2024 roku płatnik nie pobiera już podatku od wypłaty dokonywanej na rzecz inwestora z tytułu umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych. Dochód ze sprzedaży jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych będzie bowiem opodatkowany na podstawie art. 30b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Od 1 stycznia 2024 roku zyski te nadal są objęte 19-procentowym podatkiem, zmienił się jednak sposób rozliczenia oraz podmiot odpowiedzialny za obliczenie podatku.
Do końca roku 2023 to fundusz był płatnikiem podatku, co oznaczało, że obliczał i odprowadzał podatek, a inwestorzy (wpłacający) nie musieli składać żadnych zeznań podatkowych. Inwestor otrzymywał na konto kwotę już pomniejszoną o pobrany przez fundusz podatek.
Od 2024 roku inwestorzy muszą sami wykazać dochody z tytułu zysków w funduszach inwestycyjnych w rocznym rozliczeniu PIT-38, które złożą po raz pierwszy w 2025 roku za rok 2024.
Po zmianach 2024 fundusze wypłacają inwestorom 100% zysku (kwotę brutto), a inwestorzy są odpowiedzialni za samodzielne obliczenie i zapłatę podatku.
Zatem do umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszu przejmowanym nie ma zastosowania przepis art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Umorzenie jednostek uczestnictwa w jednym funduszu i nabycie jednostek w innym funduszu w tym samym dniu nie oznacza, że nie powstał przychód z umorzenia jednostek uczestnictwa.
Podstawą opodatkowania jest dochód, czyli różnica pomiędzy uzyskanym przychodem a poniesionymi kosztami uzyskania przychodów. Jeśli poniesione koszty uzyskania przychodów są wyższe niż uzyskany z umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszu kapitałowym przychód, oznacza to stratę. W takim przypadku podatku nie będzie.
W świetle powyższego, jeśli uzyskał Pan dochód z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, podlega on opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, stosownie do art. 30b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Do urzędu skarbowego należy złożyć z tego tytułu deklarację PIT-38, niezależnie czy osiągnęło się dochód czy poniosło stratę. Od płatnika powinien Pan otrzymać informację PIT-8C, na podstawie której wypełnia Pan deklarację PIT-38.
Podkreślić należy, iż Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r., poz. 111 ze zm.) dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy w oparciu o przedstawiony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) w kontekście przepisów podatkowych (w niniejszej sprawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Organ nie jest uprawniony do oceny czy w omawianej sytuacji fundusze inwestycyjne dokonały opisanych we wniosku czynności zgodnie z obowiązującym prawem, bowiem takie rozstrzygnięcie wykracza poza zakres prawa podatkowego, ale również stanowi ingerencję w przedstawiony stan faktyczny. Jednocześnie sam Wnioskodawca wskazał w pytaniu nr 3, że umorzenie nastąpiło wyłącznie z mocy prawa w ramach procedury połączenia.
Zauważyć należy, przy tym również, że na powstanie obowiązku podatkowego w sprawie nie ma wpływu okoliczność, że połączenie funduszy nastąpiło bez zlecenia, zgody oraz woli uczestnika czy też braku świadomego działania podatnika, możliwości sprzeciwu oraz braku informacji o planowanym, sposobie połączenia funduszy, lecz fakt zaistnienia zdarzenia generującego przychód w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem Pana stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
