Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 20 października 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Dnia 29 sierpnia 2017 r. kupiła Pani dom z partnerem w udziałach 50/50. Dom był kredytowany. Cena domu z aktu notarialnego to 480 tys. zł. Umowa kredytowa na kwotę 519 tys. zł z rozbiciem na 399 tys. zł na zakup domu plus 120 tys. zł na wykończenie domu. Dodatkowo, w umowie była informacja o konieczności wpłaty 79 500 zł wkładu własnego.

Wzięła Pani ślub, ale już po zakupie domu.

W związku z rozstaniem, zdecydowali Państwo, że dom przejmuje partner, więc sprzedała mu Pani swoje udziały w nieruchomości za kwotę 180 tys. zł. Dodatkowo, partner zobowiązał się do przejęcia pozostałej części kredytu.

Podpisała Pani rozdzielność majątkową ze względu na przedłużającą się sprawę rozwodową i jednocześnie podpisała Pani akt notarialny zmieniający własność domu tylko na partnera pod warunkiem przejęcia kredytu oraz zapłaty 180 tys. za Pani część udziałów.

Kwota udziałów była wyliczana na podstawie operatu szacunkowego, który wycenił nieruchomość na 813 tys. zł.

Kupiła Pani mieszkanie, w którym obecnie mieszka (jako wydatki na własne cele mieszkaniowe), ale na wkład własny przeznaczyła Pani 122 tys. ze względu na konieczność spłaty kredytu gotówkowego. Konieczne było to do uzyskania zdolności kredytowej.

29 kwietnia 2023 r. złożyła Pani zeznanie PIT-39 po konsultacjach z doradcą podatkowym. Po pewnym czasie skontaktował się z Panią, że jednak się pomylił i powinna Pani złożyć korektę, ponieważ uważa, że jednak była strata. PIT zakładał przychód 180 tys. zł. plus 71 981 zł kosztów uzyskania przychodu (jako suma spłaconych rat w kredycie do czasu sprzedaży udziałów w nieruchomości). Różnica jako zwolniona z podatku przez zakup nowego mieszkania jako cele mieszkaniowe.

Zasięgnęła Pani porady kilku innych doradców, każda interpretacja była inna.

W dniu 20 sierpnia 2025 r. skontaktowała się Pani z konsultantem na infolinii KIS, który udzielił bardzo pomocnych i wyczerpujących informacji, ale nie miał 100% pewności w kwestii interpretacji przejęcia kredytu. Podobno wyroki w sprawach przejęcia kredytów, które miałyby stanowić przychód były interpretowane na korzyść podatników, ale infolinia nie posiada jednoznacznej interpretacji.

Według wyroków dostępnych w Internecie: „W konkluzji NSA doszedł do wniosku, że aby można było mówić o powstaniu przychodu w sytuacji objętej uregulowaniem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f. należały wykazać, że zdarzenie polegające na odpłatnym zbyciu nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości spowodowało w majątku podatnika jego przyrost (wyrok NSA z 11 czerwca 2024 r., II FSK 1152/21; i powołane tam orzecznictwo oraz piśmiennictwo).” W przypadku przejęcia zobowiązania kredytowego i jednoczesnym przejęciu własności nieruchomości nie ma mowy o przyroście majątku.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani:

a)w Pani małżeństwie panował ustrój wspólności majątkowej, od dnia ślubu, tj. 7 września 2020 r.;

b)nieruchomość (dom) pozostała w majątkach odrębnych;

c)swój udział w nieruchomości przeniosła Pani na drugiego współwłaściciela (męża) 12 kwietnia 2022 r.;

d)zbycie udziału w nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

e)zwolnienie ze świadczenia związanego ze spłatą pozostałej części kredytu nastąpiło na podstawie przeniesienia prawa własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu wobec banku i było przedmiotem aktu notarialnego z dnia 12 kwietnia 2022 r., w którym druga strona zobowiązała się do całkowitej spłaty pozostałej części kredytu;

f)wszyscy kredytobiorcy odpowiadali za spłatę kredytu solidarnie, a więc do pełnej wysokości;

g)wysokość zobowiązania kredytowego, które przejął jeszcze wtedy Pani mąż to 226 500 zł (rozwód został orzeczony 21 kwietnia 2022 r., ale rozdzielność majątkowa została podpisana aktem notarialnym 14 stycznia 2022 r. tak, aby mogła Pani zakupić własne mieszkanie); bank nie dokonywał zmian umowy, ponieważ Pani mąż zobowiązał się do spłaty całości kredytu poprzez podpisanie nowej umowy kredytowej w innym banku;

h)swoje mieszkanie zakupiła Pani 27 maja 2022 r.;

i)wydatki, wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 – 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Pani poniosła to:

nabycie lokalu mieszkalnego za cenę 600 000 zł (wkład własny w kwocie 122 tys. zł),

nabycie części we współwłasności odrębnej nieruchomości lokalu niemieszkalnego (garaż) za cenę 10 000 zł;

koszty związane z nabyciem lokalu mieszkalnego i części we współwłasności odrębnej nieruchomości lokalu niemieszkalnego (garaż) – 14 865,07 zł (podatek + opłata sądowa + opłata za pobranie księgi wieczystej);

spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia (kredyt na nieruchomość, której przenosiła Pani własność) – 60 170,65 zł (raty odsetkowe i kapitałowe) + 6 107,95 zł ( opłaty z tytułu ubezpieczenia nieruchomości + prowizja za podwyższone ryzyko);

wszystkie wydatki zostały poniesione przed upływem trzech lat od końca roku podatkowego, w którym zbyła Pani udziały w nieruchomości.

Pytania

Czy przeniesienie na współkredytobiorcę udziału w nieruchomości w zamian za przejęcie długu stanowi źródło przychodu? (art. 10. - [Źródła przychodów] – Podatek dochodowy od osób fizycznych)?

Czy w opisanej przez Panią sytuacji występuje jakikolwiek przychód, który podlega opodatkowaniu? (art. 30e. - [Podatek od zbycia nieruchomości i innych praw majątkowych] - Podatek dochodowy od osób fizycznych)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, po przeanalizowaniu przepisów ustawy oraz dostępnych interpretacji organów podatkowych, w przedstawionej sprawie nie doszło do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f). Przeniesienie własności nieruchomości na Pani męża w zamian za przejęcie pozostałego długu wobec banku nie ma charakteru odpłatnego, ponieważ nie uzyskała Pani przysporzenia majątkowego, Pani aktywa nie powiększyły się. W tym przypadku uważa Pani, że nie stanowiło to źródła przychodu. Analizując całość okoliczności oraz odnosząc się do rynkowych cen nieruchomości obowiązujących w dniu sprzedaży, uważa Pani, że nie osiągnęła z tego tytułu rzeczywistego zysku. Wartość ekonomiczna tej transakcji, uwzględniając wszystkie koszty i realia rynkowe, wskazuje na stratę po Pani stronie.

Żeby uznać, że powstał przychód, w sytuacji objętej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f., zbycie nieruchomości musiałoby spowodować w Pani majątku przyrost, a tak się nie stało. Oczywiście została Pani zwolniona z długu, ale też została bez domu.

Biorąc pod uwagę cenę zakupu nieruchomości, jako koszt uzyskania przychodu oraz przychód ze zbycia udziału w nieruchomości, w opisywanej sytuacji wystąpiła strata.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępująca w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następują w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z opisu sprawy wynika, że 29 sierpnia 2017 r. kupiła Pani z partnerem nieruchomość (dom) w udziałach 50/50. Wartość domu wynikająca z aktu notarialnego to 480 000 zł. Na zakup domu został zaciągnięty kredyt na kwotę 519 000 zł, z czego 399 000 zł zostało przeznaczone na zakup domu, a 120 000 zł na wykończenie domu. Wzięła Pani ślub z partnerem 7 września 2020 r. Od dnia ślubu w Pani małżeństwie panował ustrój wspólności majątkowej. Natomiast, nieruchomość (dom) pozostała w majątkach odrębnych. W związku z rozwodem, zdecydowali Państwo, że wyłącznym właścicielem nieruchomości (domu) zostanie Pani były mąż. Swój udział w nieruchomości przeniosła Pani na drugiego współwłaściciela, tj. męża w dniu 12 kwietnia 2022 r. W zamian, zobowiązał się on do przejęcia pozostałej do spłaty części kredytu oraz wypłacił Pani kwotę 180 000 zł. Zwolnienie ze świadczenia związanego ze spłatą pozostałej części kredytu nastąpiło na podstawie przeniesienia prawa własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu wobec banku i było przedmiotem aktu notarialnego z dnia 12 kwietnia 2022 r., w którym druga strona zobowiązała się do całkowitej spłaty pozostałej części kredytu. Wysokość zobowiązania kredytowego, które przejął jeszcze wtedy Pani mąż to 226 500 zł. Rozwód został orzeczony 21 kwietnia 2022 r., ale rozdzielność majątkowa została podpisana aktem notarialnym 14 stycznia 2022 r. Bank nie dokonywał zmian umowy, ponieważ Pani mąż zobowiązał się do spłaty całości kredytu poprzez podpisanie nowej umowy kredytowej w innym banku. Wszyscy kredytobiorcy odpowiadali za spłatę kredytu solidarnie, a więc do pełnej wysokości.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przeniesienie na współkredytobiorcę udziału w nieruchomości w zamian za przejęcie długu stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Wskazuję, że kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Stosownie natomiast do treści art. 33 pkt 1 i 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takim jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego.

Zatem, w rozpatrywanej sprawie należy przyjąć, że datą nabycia przez Panią udziału w nieruchomości (domu) był 29 sierpnia 2017 r., kiedy to zakupiła Pani udział 1/2 w nieruchomości, a pozostały udział zakupił Pani partner (w 2020 r. zawarła z nim Pani związek małżeński) . W konsekwencji, od tej daty należy liczyć upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.):

Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 211 Kodeksu cywilnego:

Zatem, przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 212 § 1 ww. ustawy:

Zgodnie z § 2 tego przepisu:

Jak wskazuje art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Tym samym określenie „zbycie” odnosi się do wszystkich przypadków przeniesienia własności, nie ogranicza się wyłącznie do sprzedaży, czy zamiany, lecz ma zastosowanie do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do całej rzeczy lub udziału. Pod pojęciem „odpłatnego zbycia” należy rozumieć zatem każde zdarzenie i każdą czynność prawną, w wyniku których dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości (lub udziału w niej) za wynagrodzeniem.

Natomiast zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego:

Świadczenie w miejsce wykonania (datio in solutum) jest umową, na mocy której obie strony (dłużnik i wierzyciel) wyrażają zgodę na umorzenie istniejącego dotąd zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego, spełni inne świadczenie. Przyjmuje się, że umowa, o której mowa w ww. przepisie ma charakter odpłatnej umowy rozporządzającej, gdyż wierzyciel w miejsce dotychczasowego roszczenia uzyskuje inne. Płatność za świadczenie (wynagrodzenie) nie musi mieć bowiem charakteru pieniężnego, może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub praw w zamian za zwolnienie z długu jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również inne akty prawne nie zawierają definicji „odpłatnego zbycia” rzeczy lub praw. W celu ustalenia znaczenia tych terminów, należy więc posłużyć się wykładnią językową. Do stwierdzenia powstania przychodu warunkiem koniecznym jest uzyskanie przysporzenia majątkowego. Wskazać należy w tym miejscu na definicję przywołaną w komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl której odpłatne zbycie stanowi przeniesienie prawa własności rzeczy lub praw na inną osobę za wynagrodzeniem. Podstawową formą odpłatnego zbycia będzie sprzedaż oraz zamiana. Zgodnie z zasadą swobody umów, odpłatne zbycie może nastąpić także w innej formie.

Zaznaczyć również należy, że:

Tym samym, wynagrodzenie można określić nie tylko w pieniądzu, ale także poprzez inne określenie jego wartości, np. zwolnienie z długu, czy potrącenie wzajemnych wymagalnych wierzytelności.

Zatem pod pojęciem „odpłatne zbycie” należy rozumieć nie tylko sprzedaż, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości, jej części lub udziału w niej za odpłatnością (niekoniecznie w formie gotówkowej), a więc co do zasady również zniesienie współwłasności, w następstwie którego współwłaściciel nieruchomości w zamian za nabycie udziału w tej nieruchomości przejmuje dług czy dokonuje spłaty.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia w niniejszej sprawie, przeniesienie aktem notarialnym w dniu 12 kwietnia 2022 r, przez Panią na współkredytobiorcę 1/2 udziału w nieruchomości w zamian za przejęcie długu (zobowiązania do spłaty zaciągniętego wspólnie kredytu hipotecznego) jest odpłatnym zbyciem i stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym w myśl przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotą odpłatnego zbycia jest bowiem to, że Pani (zbywca) przenosząc na drugiego współwłaściciela swój udział w nieruchomości uzyskuje świadczenie, posiadające określony wymiar materialny. W opisanej sytuacji przejawia się to w zwolnieniu Pani ze spłacania kolejnych rat kredytu, a także otrzymania spłaty w wysokości 180 000 zł.

Zatem, w rozpatrywanej sprawie przeniesienie przez Panią udziału 1/2 w nieruchomości (domu) na drugiego współwłaściciela (męża) w zamian za zwolnienie z długu wobec banku i spłatę na Pani rzecz, stanowiło dla Pani odpłatne zbycie tego udziału (odpłatne zniesienie współwłasności).

Wyjaśnić bowiem należy, że konsekwencją odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości było przejęcie przez drugiego współwłaściciela w całości kredytu hipotecznego zaciągniętego pierwotnie przez współwłaścicieli i zwolnienie podatnika z przypadającej na niego części długu wobec banku oraz dokonanie spłaty na rzecz zbywającego. Przejęcie kredytu, jak również dokonanie spłaty przez drugiego współwłaściciela stanowi formę odpłatności za przeniesienie własności udziału w nieruchomości (domu).

Zatem 12 kwietnia 2022 r. przeniesienie przez Panią 1/2 udziału w nieruchomości (domu) na drugiego współwłaściciela w zamian za przejęcie Pani długu i spłatę na Pani rzecz, stanowiło źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dokonane zostało przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (tj. od końca 2017 r.).

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, że koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości. Koszt nabycia, co do zasady, określa umowa notarialna sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia będzie zatem, cena jaką zapłacono za udział w nieruchomości będący przedmiotem sprzedaży, niezależnie od tego czy zakup udziału był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jego zakup pochodziły z oszczędności. Zatem, w omawianym przypadku, kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziału w nieruchomości będzie koszt nabycia przez Panią tego udziału.

Stosownie do treści art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

W myśl art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nadmienić należy, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, zostały enumeratywnie wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1-3 w zw. z ust. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy:

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

Ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, prawo do przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jest zatem fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Zatem zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wymaga przeznaczenia równowartości przychodu ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na preferowane przez ustawodawcę cele, a takim przychodem jest wartość wyrażona w umówionej cenie sprzedaży, nie zaś faktycznie posiadane środki finansowe. W art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie mówi o zaspokojeniu własnych celów mieszkaniowych konkretnie za środki finansowe otrzymane z tytułu sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych. Stanowi natomiast o przeznaczeniu na preferowany cel przychodu rozumianego zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc kwoty w wysokości (wartości) pozostającej w granicach umówionej ceny sprzedaży nieruchomości przez podatnika.

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Podsumowując, nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej, przeniesienie przez Panią 12 kwietnia 2022 r. udziału 1/2 w nieruchomości (domu) na drugiego współwłaściciela (współkredytobiorcę) w zamian za przejęcie Pani długu i spłatę na Pani rzecz, stanowi dla Pani źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany z ww. odpłatnego zbycia dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy, ponieważ zbycie udziału w nieruchomości nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Uzyskany z ww. tytułu dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą obliczenia podatku dochodowego jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, czyli wartością zobowiązania kredytowego, jakie przejął na siebie drugi współkredytobiorca i kwotą spłaty na Pani rzecz, pomniejszonym o ewentualne poniesione przez Panią koszty ww. odpłatnego zbycia, a kosztami uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli ceną nabycia w 2017 r. udziału 1/2 w nieruchomości (domu).

Jednakże, wydatkowanie przychodu uzyskanego z ww. sprzedaży, na nabycie w dniu 27 maja 2022 r. lokalu mieszkalnego, który służy zaspokajaniu Pani potrzeb mieszkaniowych uprawnia Panią do zastosowania zwolnienia od podatku dochodu z odpłatnego zbycia, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do nabycia przez Panią części we współwłasności odrębnej nieruchomości lokalu niemieszkalnego (garażu) ustawodawca nie przewidział jako wydatku na cel mieszkalny nabycie lokalu niemieszkalnego, a jedynie wydatki na jego rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne. Zatem, wydatki, jakie Pani poniosła na nabycie części we współwłasności odrębnej nieruchomości lokalu niemieszkalnego (garażu), nie można zaliczyć do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym zaznaczyć należy, że ww. zwolnieniem objęty jest dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na ww. cel mieszkaniowy, w przychodzie z odpłatnego zbycia ww. udziału.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanego pytania, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu stanu faktycznego, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.