Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do skutków podatkowych wypłaconej Pani kwoty na podstawie ugody bankowej oraz w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 22 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami: z 1 września 2025 r. (wpływ 8 września 2025 r.) oraz z 10 października 2025 r. (wpływ 17 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, Pani AA, zawarła z B Bank (obecnie Bank C, dalej również „Bank”) w dniu (…) sierpnia 2006 r. Umowę o kredyt hipoteczny (dalej „Umowa”). Kredyt ten, indeksowany w walucie obcej (CHF), został zaciągnięty w (…) przy ul. X (w umowie kredytu dokonano oznaczenia deweloperskiego, jest to nieruchomość przy ul Y w której Wnioskodawca mieszka). Nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, co więcej, Wnioskodawca dalej mieszka w kredytowanej nieruchomości. Cel ten nie miał żadnego związku z działalnością gospodarczą, czy zawodową Wnioskodawcy.

Kredyt został wypłacony w (…) transzach wypłacanych od (…) sierpnia 2006 r. Do (…) września 2007 r. w kwocie (…) PLN, wierzytelność została ustalona w momencie wypłaty każdej transzy przez Bank na wysokość w kwocie (…) CHF.

Wnioskodawca nie zaciągał innego kredytu na budowę lokalu mieszkalnego przy ul. X, ani kredyt udzielony na podstawie Umowy nie służył finansowaniu żadnej innej nieruchomości.

W związku z zakwestionowaniem przez Wnioskodawcę ważności Umowy wniósł on pozew do Sądu Okręgowego. Wyrokiem z dnia (…) października 2023 r. Sąd Okręgowy ustalił, że Umowa jest nieważna, oraz zasądził od Banku na rzecz Wnioskodawcy (…) PLN oraz (…) CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia (…) października 2023 roku do dnia zapłaty. Od tego wyroku Wnioskodawca wniósł apelację w zakresie zasądzonych odsetek, sprawa toczy się przed Sądem Apelacyjnym.

Do dnia (…) listopada 2024 r. Wnioskodawca zapłacił z tytułu wykonywania umowy kwotę (…) CHF, które po przeliczeniu na PLN po kursie średnim NBP z każdego dnia spłaty wynosi (…) PLN oraz (…) PLN, łącznie (…) PLN to jest kwotę o (…) PLN większą niż kwota udostępnionego kapitału ((…) PLN). Dnia (…) listopada 2024 r. Sąd Apelacyjny wydał postanowienie o zabezpieczeniu powództwa.

Na łączną kwotę spłat składa się (…) PLN uiszczone tytułem rat odsetkowych oraz (…) PLN uiszczone tytułem rat kapitałowych.

W związku z negocjacjami dotyczącymi wzajemnych rozliczeń Wnioskodawca planuje zawrzeć: z Bankiem ugodę (dalej „Ugoda”), która ureguluje kwestię wzajemnych wierzytelności wynikających z Umowy. Porozumienie to przewiduje, że:

·Wnioskodawca zobowiązuje się do wycofania powództwa w sprawie toczącej się przed Sądem Apelacyjnym;

·Zgodnym zamiarem Stron jest również zaniechanie dochodzenia w przyszłości roszczeń w zakresie związanym z postanowieniami dotyczącymi zawarcia i wykonywania Umowy w walucie obcej w brzmieniu sprzed zawarcia Ugody;

·Zamiarem Banku i Kredytobiorcy jest polubowne rozstrzygnięcie sporu dotyczącego ważności Umowy lub niedozwolonego charakteru jej postanowień, a tym samym uchylenie niepewności co do roszczeń wynikających z Umowy poprzez przyjęte w Ugodzie rozwiązania, jak również zakończenie sporu sądowego, o którym mowa wyżej.

·Kredytobiorca i Bank oświadczają, że kwota kredytu pozostała do spłaty wynosi (…) CHF, na którą to kwotę składają się:

-kapitał kredytu pozostający do spłaty: (…) CHF;

-odsetki umowne od kapitału kredytu: (…) CHF;

-pozostałe odsetki, opłaty i koszty: (…) CHF.

·Wartość Aktualnego Zadłużenia w PLN, po przeliczeniu go według średniego kursu CHF Narodowego Banku Polskiego opublikowanego w dniu (…) czerwca 2025 r. (data sporządzenia projektu ugody, która jeszcze nie została zawarta) w wysokości (…) PLN/CHF, wynosi łącznie: (…) PLN.

·Celem dokonania wzajemnych rozliczeń Stron:

a)Bank zwalnia Kredytobiorcę z długu i umarza zadłużenie Kredytobiorcy z tytułu Umowy w wysokości wskazanej powyżej ((…) CHF tj. (…) PLN po przeliczeniu go według średniego kursu CHF Narodowego Banku Polskiego opublikowanego w dniu (…) czerwca 2025 r.);

b)Bank zobowiązuje się zapłacić na rzecz Kredytobiorcy kwotę (…) PLN.

W Ugodzie nie zostało wskazane, aby zawarta Umowa była nieważna.

Ugoda zawarta między Wnioskodawcą a Bankiem przewiduje, że Bank umorzy zadłużenie Wnioskodawcy wynikające z kredytu w kwocie (…) CHF (tj. (…) PLN po przeliczeniu go według średniego kursu CHF Narodowego Banku Polskiego opublikowanego w dniu (…) czerwca 2025 r.) oraz dodatkowo wypłaci mu kwotę (…) PLN. W ocenie Wnioskodawcy, kwota (…) PLN wypłacona przez Bank w ramach zawartej Ugody stanowi zwrot kosztów postępowania sądowego oraz zwrot części nadpłaconych przez Wnioskodawcę rat kredytowych wynikających z Umowy, której ta Ugoda dotyczy.

Na mocy art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w latach 2002-2006 w zw. z art. 9 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz innych ustaw Dz. U. 217 poz. 1588 oraz z 2008 r. nr 209 poz. 316, w trakcie spłaty kredytu, tj. w latach 2006-2024, Wnioskodawczyni korzystała z ulgi odsetkowej w związku ze spłatą kredytu, o którym mowa w Umowie.

W uzupełnieniu podania, które wpłynęło 8 września 2025 r. doprecyzowała Pani opis sprawy o następujące informacje.

Zawarcie ugody z bankiem jest planowane na 2025 r. W konsekwencji w tym samym roku bank dokona umorzenia części zadłużenia oraz wypłaci kwotę wskazaną we wniosku. Obie czynności zostaną zrealizowane po podpisaniu ugody, w terminach i na zasadach wynikających z jej postanowień (w tym ewentualnego harmonogramu). Na dzień sporządzenia niniejszej odpowiedzi nie określono dat dziennych; rok realizacji to 2025.

Prawidłową datą zawarcia umowy kredytu hipotecznego, której dotyczy planowana ugoda z bankiem, jest (…) sierpnia 2006 r.

Cel kredytu został określony w § 1 ust. 2 Umowy kredytu i brzmi następująco:

„Kredyt przeznaczony jest na pokrycie części ceny budowy samodzielnego lokalu mieszkalnego, zwanego dalej "Nieruchomością" opisanego szczegółowo w § 3 ust. 1 realizowanego przez Spółkę, zwaną dalej "Inwestorem", który zawarł z Kredytobiorcą umowę zobowiązującą Inwestora do wybudowania tego budynku oraz do ustanowienia – po zakończeniu budowy – odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia prawa do lokalu na Kredytobiorcę, zwaną dalej „Umową o Budowę”.

Całość środków wypłaconych z kredytu (po potrąceniach opisanych poniżej) została przeznaczona na sfinansowanie wskazanego celu umownego. W konsekwencji kredyt miał charakter stricte inwestycji mieszkaniowej na cele osobiste i pozostawał funkcjonalnie związany z budową lokalu mieszkalnego.

Jednocześnie w Umowie (§ 1 ust. 1) zastrzeżono pokrycie z kredytu określonych kosztów okołokredytowych, tj.: (i) składki z tytułu ubezpieczenia od ryzyka utraty pracy w kwocie (…) zł, (ii) opłaty sądowej za wpis hipoteki w kwocie (…) zł oraz (iii) składek z tytułu ubezpieczenia na życie oraz ubezpieczenia na wypadek całkowitej niezdolności do pracy spowodowanej nieszczęśliwym wypadkiem w łącznej kwocie (…) zł. Kwoty te w większości zostały potrącone przez bank z wypłacanego kredytu i nie były faktycznie postawione do Pani dyspozycji. Mają one charakter kosztów niezbędnych do zawarcia i obsługi Umowy kredytu, a nie samodzielnego „celu” finansowania.

Podkreśla Pani, że warunki dotyczące wskazanych opłat zostały jednostronnie narzucone przez bank i nie podlegały negocjacjom; zagadnienia te stanowią przedmiot postępowania przed sądem powszechnym, o którym mowa we wniosku. W uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego z dnia (…) października 2023 r. Sąd wskazał, iż „Jako rażąco naruszające równowagę kontraktową między stronami Sąd uznał następujące postanowienia: § ust. 1, § 10 ust. 6 i § 17 ust. 2-4 umowy", a ponadto zaakcentował brak negocjacji tych postanowień przez Panią, co zostało wskazane jako jedna z przesłanek unieważnienia Umowy.

Mając na uwadze powyższe, należy przyjąć, że celem kredytu było wyłącznie finansowanie części budowy lokalu mieszkalnego. Wymienione opłaty miały charakter uboczny (kosztowy), towarzyszący udzieleniu kredytu, i same w sobie nie stanowiły celu finansowania.

Ponadto, dla uzupełnienia stanu faktycznego, wskazuje Pani, że w dniu (…) sierpnia 2007 r. zawarto aneks do Umowy kredytu z dnia (…) sierpnia 2007 r., na mocy którego podwyższono kwotę wypłacanego kredytu do (…) PLN. Cel przeznaczenia podwyższenia został w aneksie określony następująco:

„Kwota, o którą Kredyt został podwyższony Aneksem z dnia (…) sierpnia 2007 r. przeznaczona jest na pokrycie części ceny budowy samodzielnego lokalu mieszkalnego, zwanego dalej „Nieruchomością" opisanego szczegółowo w § 3 ust. 1 zwanej dalej „Nieruchomością”, realizowanego przez Spółkę, zwanej dalej "Inwestorem", który zawarł z Kredytobiorcą umowę zobowiązującą Inwestora do wybudowania tego budynku oraz do ustanowienia – po zakończeniu budowy – odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia prawa do lokalu na Kredytobiorcę, zwaną dalej „Umową o Budowę”.

Wyjaśnia Pani, że chodzi o tę samą nieruchomość, do której odwołuje się Umowa kredytu; podwyższona kwota służyła zatem wyłącznie finansowaniu tej samej inwestycji mieszkaniowej.

Bankiem, z którym zawarto umowę kredytu, był B Bank. W dacie zawarcia umowy podmiot ten prowadził działalność na podstawie ustawy Prawo bankowe i podlegał państwowemu nadzorowi właściwego organu, tj. Komisji Nadzoru Bankowego (następnie Komisji Nadzoru Finansowego).

Z dniem (…) lutego 2010 r. B Bank został przejęty przez Bank C. Bank C jest bankiem krajowym działającym na podstawie Prawa bankowego i pozostaje pod bieżącym nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego.

Niezależnie od powyższych ustaleń, sam fakt posługiwania się firmą zawierającą wyraz „Bank”, zgodnie z art. 3 ustawy Prawo bankowe przesądza, że podmiot może prowadzić działalność bankową wyłącznie na podstawie zezwolenia i pod nadzorem właściwego organu państwowego. W konsekwencji bezsporne jest, że B Bank, a następnie jego następca prawny, Bank C, wykonywały działalność pod nadzorem i były uprawnione do udzielania kredytów.

Zgodnie z projektem ugody umorzeniu będzie podlegało aktualne zadłużenie określone przez bank na łączną kwotę (…) CHF, na którą składają się:

a)kapitał kredytu pozostający do spłaty: (…) CHF,

b)odsetki umowne od kapitału kredytu: (…) CHF,

c)pozostałe odsetki, opłaty i koszty: (…) CHF.

„Pozostałe odsetki, opłaty i koszty” obejmują koszty okołokredytowe narzucone przez bank (m.in. opłaty operacyjne, składki ubezpieczeniowe, opłatę sądową za wpis hipoteki). Były one wymagane przez bank jako warunek zawarcia i uruchomienia kredytu, a jak wskazano w odpowiedzi do pytania nr 3, nie podlegały one negocjacjom po Pani stronie, a ich naliczenie i wysokość pozostawały poza Pani wpływem.

Kwota umorzonych wierzytelności dotyczy kredytu mieszkaniowego zaciągniętego wyłącznie na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej: budowy lokalu mieszkalnego w inwestycji deweloperskiej zlokalizowanej w (…) przy ul. X. Kredyt ten nie finansował żadnej innej nieruchomości ani żadnych innych celów. Nie zaciągała też Pani dodatkowych kredytów związanych z tą inwestycją. Umorzenie obejmuje wyłącznie pozostałe saldo tego jednego kredytu.

Kredyt został zabezpieczony hipoteką kaucyjną ustanowioną na kredytowanej nieruchomości (lokalu mieszkalnym). Ustanowienie hipoteki stanowiło warunek uruchomienia środków z kredytu.

Nie korzystała Pani z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu innego kredytu mieszkaniowego. Nie korzystała również z takiego zaniechania w żadnym innym przypadku, gdyż do tej pory nie doszło do umorzenia jakichkolwiek kwot na Pani rzecz.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego we wniosku, kwota wypłacona na podstawie ugody będzie miała charakter restytucyjny: obejmie zwrot kosztów postępowania sądowego oraz częściowy zwrot nadpłat dokonanych na rzecz Banku ponad wypłacony kapitał kredytu.

W toku wykonywania Umowy wpłaciła Pani do Banku (…) PLN, podczas gdy wypłacony kapitał wyniósł (…) PLN. Oznacza to nadpłatę w wysokości (…) PLN. Ponadto poniosła Pani koszty procesu w kwocie (…) PLN, zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia (…) października 2023 r., jak również dalsze koszty związane z postępowaniem przed sądem drugiej instancji.

Mając na uwadze powyższe, należy podkreślić, że całość środków wypłaconych Pani w wykonaniu ugody stanowić będzie zwrot kwot wcześniej uiszczonych na rzecz Banku bądź wydatkowanych w związku z prowadzeniem sporu sądowego. Środki te nie będą stanowić nowego przysporzenia w Pani majątku, lecz jedynie częściowy zwrot uprzednio poniesionych świadczeń i kosztów.

Z treści projektu ugody nie wynika, aby wypłacona kwota obejmowała zwrot odsetek uprzednio uwzględnionych w rozliczeniach podatkowych w ramach tzw. ulgi odsetkowej. Projekt nie zawiera rozbicia świadczenia na część kapitałową i odsetkową ani reguł alokacji zwrotu; warunki ugody nie podlegają negocjacjom po Pani stronie.

Na gruncie wykonania Umowy wpłaciła Pani do Banku (…) PLN tytułem rat kapitałowych. Mając na uwadze podstawę sporu (niedozwolone klauzule indeksacyjne) oraz deklarowany w ugodzie cel „polubownego rozstrzygnięcia sporu dotyczącego ważności Umowy lub niedozwolonego charakteru jej postanowień (...) poprzez zapłatę przez Bank na rzecz Klienta kwoty uzgodnionej w Ugodzie”, zasadne jest przyjęcie, że zwrot dotyczyć będzie w pierwszej kolejności świadczeń kapitałowych nienależnie pobranych na skutek tych postanowień.

W konsekwencji nie otrzymała Pani i, na podstawie aktualnego brzmienia projektu ugody, nie przewiduje otrzymania zwrotu odsetek odliczonych uprzednio w ramach ulgi odsetkowej. Gdyby jednak po stronie Banku doszło do wyodrębnienia jakiejkolwiek części odsetkowej, byłaby ona jednoznacznie wskazana w rozliczeniu wykonania ugody; na chwilę obecną brak jest takich postanowień w projekcie.

Pytania

1)Czy w związku z zawarciem Ugody pomiędzy Panią a Bankiem C, na mocy której Bank umorzy Pani część zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego w kwocie (…) CHF po przeliczeniu na PLN według średniego kursu NBP, oraz wypłacił Pani kwotę (…) PLN, po Pani stronie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy wobec faktu zwrotu przez bank części nadpłaconych przez Panią rat kredytowych wynikających z Umowy, której ta Ugoda dotyczy, jest Pani zobowiązana do zwrotu ulgi odsetkowej w całości za lata, w których z niej korzystała?

Niniejsza interpretacja dotyczy skutków podatkowych wypłaconej Pani kwoty na podstawie ugody bankowej oraz zakresu pytania nr 2. Natomiast, w pozostałym zakresie, tj. w kwestii skutków podatkowych umorzenia części Pani zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego w dniu 22 października 2025 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr 0112-KDIL2-1.4011.850.2025.1.DJ.

Pani stanowisko w sprawie

Pani stanowisko:

W zakresie pytania 1:

Pani zdaniem, kwota umorzonego długu w wysokości kwocie (…) CHF po przeliczeniu na PLN według średniego kursu NBP, wynikająca z zawartej z Bankiem Ugody, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wynika to z zastosowania § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (tj. z dnia 23 stycznia 2024 r., Dz. U. z 2024 r., poz. 102).

Natomiast środki pieniężne wypłacone Pani na mocy Ugody nie stanowią przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym pozostają neutralne podatkowo.

W zakresie pytania 2:

Stoi Pani na stanowisku, że nie będzie zobowiązana do zwrotu ulgi odsetkowej, z której korzystała w latach 2006-2024.

Uzasadnienie stanowiska do pytania 1.

Skutki podatkowe w zakresie kwot umorzonych:

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 102 ze zm. dalej również „Rozporządzenie”):

Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej.

Powyższe zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia.

Stoi Pani na stanowisku, że spełnia wszystkie warunki uprawniające do zastosowania zaniechania poboru podatku dochodowego, o którym mowa w § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów.

·Przedmiotem zawartej Ugody jest umowa kredytu hipotecznego podpisana w dniu (…) sierpnia 2006 r. pomiędzy Panią a B Bank, obecnie Bank C.

·Celem zaciągniętego kredytu było wyłącznie nabycie lokalu mieszkalnego położonego przy ul Y w (…), w którym Pani nieprzerwanie zamieszkuje. Zakup tej nieruchomości nie był związany z żadną działalnością gospodarczą ani zawodową – służył wyłącznie zaspokojeniu Pani potrzeb mieszkaniowych oraz rodziny. W konsekwencji należy przyjąć, że kredyt został przeznaczony na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej.

·Nie korzystała Pani wcześniej z mechanizmu zaniechania poboru podatku dochodowego w odniesieniu do jakiejkolwiek innej umorzonej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego – nie posiadała bowiem innych kredytów hipotecznych.

Mając powyższe na uwadze, Pani zdaniem nie istnieją przeszkody do zastosowania zaniechania poboru podatku dochodowego, o którym mowa w § 1 ust. 1 ww. rozporządzenia.

Jednocześnie Pani zaznacza, że kwota umorzenia najprawdopodobniej zostanie w przyszłości ponownie przeliczona zgodnie z kursem NBP obowiązującym w dniu podpisania ugody. W związku z tym, kwota ta może ulec zmianie. Pani zdaniem, nie będzie to jednak miało wpływu na ważność ani skuteczność wydanej interpretacji indywidualnej.

Skutki podatkowe w zakresie kwot wypłaconych:

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlega jedynie taki przychód, który prowadzi do realnego przysporzenia majątkowego podatnika. W przypadku zwrotu kapitału, który uprzednio został wpłacony przez Panią na mocy umowy kredytowej, nie możemy mówić o uzyskaniu nowego dochodu. Środki te mają charakter zwrotu wpłat dokonanych wcześniej, co wyklucza je z kategorii przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2025 r. poz. 163):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei jest definiowany przez ustawodawcę w art. 11 ust. 1 ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Z definicji przychodu można wywieść, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) – mają definitywny, a nie zwrotny charakter.

Natomiast instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe. Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy, przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Mając na względzie powyższe, należy wskazać, że kwoty Pani wypłacone przez Bank na podstawie zawartej Ugody stanowią wyłącznie zwrot środków pieniężnych uprzednio wpłaconych przez Panią w wykonaniu zawartej umowy kredytu hipotecznego, oraz kosztów postępowania sądowego. Nie są to środki uzyskane od Banku tytułem nowego świadczenia, lecz zwrot nadpłat, które powstały w wyniku niekorzystnych dla Pani warunków wykonania umowy kredytowej w jej pierwotnym brzmieniu (w szczególności związanych z indeksacją świadczeń do waluty obcej).

Kwoty te nie powodują zwiększenia Pani majątku – nie dochodzi bowiem do definitywnego, bezzwrotnego przysporzenia, które mogłoby być uznane za przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brakuje bowiem istotnej cechy przychodu, jaką jest realny przyrost majątkowy po stronie podatnika.

Wypłata ta stanowi ekwiwalent poniesionych wcześniej Pani kosztów własnych – środków, które zostały przez Panią wpłacone do Banku w związku ze spłatą rat kredytowych. Skoro zatem wypłacona przez Bank kwota mieści się w łącznej sumie uprzednich świadczeń spełnionych przez Panią (a więc również nie przewyższa otrzymanego od Banku kapitału kredytu), jej otrzymanie nie skutkuje uzyskaniem jakiejkolwiek dodatkowej korzyści ekonomicznej.

W konsekwencji należy uznać, że otrzymana przez Panią kwota nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, nie podlega klasyfikacji do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy („inne źródła”), a tym samym – nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wypłata ta jest neutralna podatkowo.

Interpretacja organów podatkowych i orzecznictwo.

W interpretacji indywidualnej z dnia 6 marca 2024 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.37.2024.2.MKA), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że zwrot środków pieniężnych wynikający z zawartej ugody, które wcześniej zostały przekazane na spłatę części rat kredytu hipotecznego, nie stanowi przyrostu majątku. Wynika to z faktu, że zwrot jest ekwiwalentem poniesionych wcześniej wydatków. W związku z tym wypłata tego zwrotu jest neutralna podatkowo na gruncie PIT. Tożsame stanowisko organ zajął przykładowo również w piśmie z dnia 18 kwietnia 2025 r. (sygn. 0115-KDIT1.4011.104.2025.2.DB).

Ponadto w interpretacji indywidualnej z dnia 8 sierpnia 2024 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.570.2024.3.DJ), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że kwota wypłacana w związku z ugodą zawieraną z bankiem jest neutralna podatkowo, ponieważ stanowi zwrot środków pieniężnych wpłaconych na rzecz banku na poczet kapitału oraz odsetek, spłacając raty kapitału. Organ podkreśla, że otrzymanie środków będących ekwiwalentem wydatków wcześniej poniesionych z własnych środków nie powoduje przyrostu w majątku i tym samym nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniem PIT.

Podobnie, w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2025 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.64.2025.1.MKA), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że wypłata tzw. „kwoty dodatkowej" przez bank w ramach zawartej ugody, bez względu na podstawę jej otrzymania, która nie przekracza łącznej kwoty uprzednio wpłaconej przez kredytobiorcę na poczet spłaty kredytu mieszkaniowego, nie stanowi przysporzenia majątkowego. Organ wskazał, że skoro wypłacona kwota mieści się w nadpłaconych przez podatnika środkach ponad kwotę uzyskanego kapitału, jej otrzymanie nie prowadzi do powstania dochodu w rozumieniu ustawy o PIT. W konsekwencji, wypłata ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i jest neutralna podatkowo.

Uzasadnienie stanowiska do pytania 2.

Przepisy art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. regulowały zasady dokonywania odliczeń wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Powołany wyżej przepis art. 26b ust. 1 ustawy stanowi, że:

Od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1, odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

1.budową budynku mieszkalnego albo

2.wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo

3.zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo

4.nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

W przepisie art. 26b ust. 4 pkt 1-2 ustawy ustawodawca określił wysokość dokonywanych odliczeń, gdyż są one limitowane. Stosownie do art. 26b ust. 6 ww. ustawy:

Odsetki, o których mowa w ust. 4, zapłacone przed rokiem określonym w ust. 5, mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku za rok podatkowy, w którym podatnik po raz pierwszy odlicza odsetki.

Zgodnie z art. 26b ust. 7 ww. ustawy:

Odsetki, o których mowa w ust. 4, zapłacone przed rokiem określonym w ust. 5 mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku również w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył odsetki; w tym przypadku odliczeniu podlega wyłącznie różnica między sumą odsetek przypadających do odliczenia a kwotą odsetek faktycznie odliczonych w roku, w którym podatnik dokonał pierwszego odliczenia.

Jak stanowi art. 26b ust. 8 ustawy:

Odliczenia dotyczą zapłaconych łącznie przez oboje małżonków. Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu – odliczeń dokonuje się zgodnie z wnioskami zawartymi w zeznaniach rocznych, bądź od dochodu każdego z małżonków, w proporcji wskazanej we wniosku, bądź od dochodu jednego z małżonków.

Mimo, że art. 26b został uchylony ustawodawca zagwarantował korzystanie z ulgi odsetkowej w ramach praw nabytych.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 117, poz. 1588) – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.:

Podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz ustawie wymienionej w art. 2,w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., prawo do odliczania wydatków na spłatę odsetek od tego kredytu (pożyczki), do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt (pożyczkę) zawartej przed dniem 1 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.

Z treści projektu Ugody nie wynika, w jakiej części kwota zwracana Pani przez Bank stanowi zwrot zapłaconych rat kapitałowych, odsetkowych oraz kosztów postępowania sądowego.

Biorąc pod uwagę, że łączna kwota wypłacona przez Bank jest istotnie niższa od sumy wszystkich uiszczonych przez Panią rat kapitałowych oraz poniesionych kosztów sądowych, stoi Pani na stanowisku, że zwrot ten nie obejmuje rat odsetkowych zapłaconych w wykonaniu Umowy.

W konsekwencji, Pani zdaniem, stosowana przez Panią ulga odsetkowa nie podlega zwrotowi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w odniesieniu do skutków podatkowych wypłaconej Pani kwoty na podstawie ugody bankowej oraz w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Wskazała Pani we wniosku, że kwota (…) zł wypłacona przez bank w ramach zawartej ugody stanowi zwrot kosztów postępowania sądowego oraz zwrot części nadpłaconych przez Panią rat kredytowych, wynikających z umowy, której ta ugoda dotyczy. W związku z tym wątpliwość Pani budzi kwestia, czy kwota otrzymana z tego tytułu na mocy ugody nie spowoduje po Pani stronie powstania przychodu podatkowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przystępując do oceny skutków podatkowych otrzymania przez Panią na mocy ugody kwoty stanowiącej zwrot części nadpłaconych rat kredytowych wynikających z umowy, której ta ugoda dotyczy wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071):

Mając na uwadze powyższe, w przypadku dokonania przez bank zwrotu na Pani rzecz kwoty mającej charakter restytucyjny obejmującej częściowy zwrot nadpłat dokonanych na rzecz banku ponad wypłacony kapitał kredytu, nie ma podstaw, aby zwróconą przez bank z tego tytułu kwotę uznać za dochód podlegający opodatkowaniu. Wobec tego, ww. otrzymane świadczenie pieniężne nie spowoduje uzyskania przysporzenia majątkowego, tj. faktycznego przyrostu majątku.

Tym samym, z tego tytułu nie powstanie po Pani stronie przychód w rozumieniu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłata ta jest neutralna podatkowo, zatem nie powstanie obowiązek jej rozliczenia dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Natomiast, w kwestii opodatkowania kwoty tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, wskazuję, że zgodnie z art. 98 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):

Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy:

Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:

Mając na uwadze powyższe, stwierdzam, że zwrot kosztów postępowania procesowego, w ramach zawartej ugody, nie spowoduje powstania przychodu u kredytobiorcy, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zwracana przez bank kwota nie będzie przewyższała poniesionych przez kredytobiorcę wydatków z tego tytułu. W takiej sytuacji zwrot ten nie stanowi po jego stronie przysporzenia, wzrostu majątku. Otrzymana kwota będzie stanowiła jedynie zwrot poniesionych wcześniej wydatków.

W konsekwencji, zwrot przez bank na Pani rzecz kosztów postępowania sądowego (o których mowa we wniosku) na podstawie zawartej ugody nie stanowi dla Pani przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, w związku z otrzymaniem od banku ww. kwoty nie powinna Pani wykazywać jej w rocznym zeznaniu podatkowym oraz dokonywać zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Odnosząc się natomiast do Pani wątpliwości dotyczącej zwrotu kwot z tytułu ulgi odsetkowej wskazuję, że zasady dokonywania odliczeń wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych regulują przepisy art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Powołany wyżej przepis art. 26b ust. 1 ustawy stanowi, że:

W przepisie art. 26b ust. 4 pkt 1-2 ustawy ustawodawca określił wysokość dokonywanych odliczeń, gdyż są one limitowane.

Stosownie do art. 26b ust. 6 ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 26b ust. 7 tej ustawy:

Zgodnie z art. 26b ust. 8 cytowanej ustawy:

Pomimo uchylenia art. 26b ustawodawca zagwarantował korzystanie z ulgi odsetkowej w ramach praw nabytych.

Jak bowiem stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 poz. 1588 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.:

Powzięła Pani wątpliwość dotyczącą zwrotu ulgi odsetkowej w związku z zawarciem ugody z bankiem.

Stosownie do art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że rozliczenie z tytułu zwrotu odsetek powinno być dokonane w zeznaniu składanym za ten rok, w którym dojdzie do zwrotu tych odsetek. Jednocześnie przepis ten wskazuje, że doliczenia dokonuje podatnik, który uprzednio odliczył zwrócone kwoty.

Wskazała Pani, że w trakcie spłaty kredytu, tj. w latach 2006-2024 korzystała Pani z ulgi odsetkowej w związku ze spłatą kredytu, o którym mowa w umowie kredytowej i powzięła Pani wątpliwość dotyczącą zwrotu tej ulgi w związku z zawarciem ugody z bankiem.

Dla oceny skutków podatkowych Pani sytuacji istotne jest, czy w wyniku zawartej z bankiem ugody, bank zwrócił Pani wartość odsetek, z którymi związane było Pani prawo do korzystania z tej ulgi.

Jak wyjaśniła Pani m.in. w uzupełnieniu wniosku: (…) z treści projektu ugody nie wynika, aby wypłacona kwota obejmowała zwrot odsetek uprzednio uwzględnionych w rozliczeniach podatkowych w ramach tzw. ulgi odsetkowej. (…) W konsekwencji Wnioskodawczyni nie otrzymała i, na podstawie aktualnego brzmienia projektu ugody, nie przewiduje otrzymania zwrotu odsetek odliczonych uprzednio w ramach ulgi odsetkowej. (…)

Mając na uwadze powyższe, skoro kwota zaproponowanego Pani zwrotu nie zawiera odsetek, które zostały uwzględnione w ubiegłych latach w odliczeniu w ramach korzystania z ulgi odsetkowej, zatem w związku z zawarciem ugody z bankiem nie zachodzi konieczność zwrotu tej ulgi.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych wskazuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte zapadły w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.