Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 6 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przesłany do tut. organu przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, zgodnie z właściwością rzeczową. Uzupełniła go Pani pismem z 8 października 2025 r. (wpływ 8 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2016 r. Pani mąż, będąc kawalerem, otrzymał w drodze darowizny od swoich rodziców działkę.

Działka została przekazana aktem notarialnym.

W 2025 r. Pani mąż przekazał Pani tę działkę poprzez darowiznę, włączając ją tym samym do Państwa majątku wspólnego aktem notarialnym.

W tym roku planują Państwo rozpoczęcie budowy domu na tej działce. Istnieje możliwość, że dom zostanie sprzedany przed 2031 r.

W piśmie z 8 października 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazała Pani, że pracuje Pani tylko w Polsce i tutaj płaci Pani wszystkie podatki. Zatem ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Nie prowadzi i nigdy nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. Dom budują Państwo dla siebie. Bierze Pani z mężem pod uwagę różne warianty życiowe. Okres 5 lat to długi okres czasu. Może okazać się, że któreś z Państwa będzie miało możliwość pracy zarobkowej w innym miejscu lub będzie jakaś inna życiowa sytuacja, która zmusi Państwa do sprzedaży domu – jak to w życiu bywa, nie wie Pani co się wydarzy jutro. Istnieje również szansa, że będą Państwo mieszkali w tym domu dożywotnio. Tego nie są Państwo w stanie przewidzieć. Chce Pani wiedzieć czysto kurtuazyjnie, czy jeśli życie ułożyłoby się tak, że będzie Pani z mężem zmuszona do sprzedaży domu przed okresem 5 lat, to z czym będzie się musiała Pani mierzyć finansowo.

Pytania

W związku z powyższym pojawia się u Pani pytanie o kwestie podatkowe dotyczące sprzedaży domu, który powstanie na tej działce (sprzedaż przed rokiem 2031).

Czy w razie sprzedaży domu w związku z darowizną i włączeniem działki do majątku wspólnego w 2025 r. będzie obowiązywał Panią podatek dochodowy w wysokości 19% , który jako żona powinna Pani zapłacić?

Czy też przy sprzedaży domu liczy się data pierwotnego nabycia działki przez Pani męża, tj. rok 2016?

W piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 maja 2024 r. (sygn. 0115-KDIT3.4011.342.2024.1.RS) stwierdzono, że darowizna nieruchomości wchodzącej wcześniej w skład majątku osobistego jednego z małżonków do majątku wspólnego nie stanowi ponownego nabycia tej nieruchomości.

Pani stanowisko w sprawie

Bazując na wcześniejszych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora KIS wnioskuje Pani, iż włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków nie stanowi nowego nabycia. Datą nabycia danej nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który tą nieruchomość włączył do majątku wspólnego.

W konsekwencji, od tej daty należy liczyć upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT, również w odniesieniu do małżonka, który nabył prawo współwłasności łącznej w drodze darowizny.

Zatem jeżeli od nabycia nieruchomości upłynął już okres 5-letni sprzedaż tej nieruchomości nie wywołuje skutków w podatku dochodowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób jej nabycia.

Z informacji przedstawionych we wniosku oraz uzupełnieniu wynika, że ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. W 2016 r. Pani mąż, będąc kawalerem, otrzymał w drodze darowizny od swoich rodziców działkę. W 2025 r. aktem notarialnym Pani mąż przekazał Pani tę działkę poprzez darowiznę, włączając ją tym samym do Państwa majątku wspólnego. W tym roku planują Państwo rozpoczęcie budowy domu na tej działce. Dom budują Państwo dla siebie. W zależności, od Państwa sytuacji życiowej, która może zmusić Panią i Pani męża do sprzedaży ww. domu, istnieje możliwość, że dom zostanie sprzedany przed 2031 r. Wskazała Pani, że nie prowadzi i nigdy nie prowadziła Pani działalności gospodarczej.

Powzięła Pani wątpliwość, czy w opisanej sytuacji ciąży na Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu ewentualnej sprzedaży tej nieruchomości oraz od jakiej daty należy liczyć 5-letni termin, tj. od momentu nabycia działki przez Pani męża w drodze darowizny w 2016 r., czy też od chwili wniesienia nieruchomości do majątku wspólnego w 2025 r.

Zauważyć w tym miejscu należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Według art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Z art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny wynika:

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym, zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje także kwestii własności nieruchomości dlatego też należy odnieść się do przepisów Kodeksu cywilnego.

Stosownie do art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego:

Według art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego:

Z art. art. 47 § 3 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego:

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności, co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu, jak i budynku wzniesionego na tym gruncie, jest zawsze właściciel nieruchomości gruntowej, na której budynek ten został wybudowany.

W przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). To oznacza, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek.

W związku z powyższym, powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości uzależnione jest od daty jej nabycia, które należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym.

W przypadku zbycia nieruchomości (gruntu stanowiącego własność podatnika), na której wybudowano budynek (rozpoczęto budowę) – termin pięcioletni nie może być liczony odrębnie dla nabycia własności gruntu oraz dla wybudowanego na tym gruncie budynku, stanowiącego jego część składową. Bieg tego terminu liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto grunt na własność. Data wybudowania budynku nie ma znaczenia.

Zatem w sytuacji, gdy najpierw dochodzi do nabycia gruntu, a dopiero później wybudowany zostanie budynek, istotnym z podatkowego punktu widzenia jest moment nabycia gruntu.

Aby więc ustalić, czy możliwa przed 2031 r. sprzedaż nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy jej odpłatne zbycie nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Wskazała Pani, że Pani mąż w 2016 r. będąc kawalerem, otrzymał w drodze darowizny od swoich rodziców działkę, którą następnie w 2025 r. darował ze swojego majątku osobistego do majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową. Zatem należy odnieść się do kwestii stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, które zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Przepis art. 31 § 1 Kodeksu stanowi, że:

Na podstawie art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Należy podkreślić, że przedmioty, o których mowa w art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, tj. należące do majątku osobistego danego małżonka, pomimo istnienia wspólnoty majątkowej między małżonkami nie stanowią ich majątku wspólnego. Przedmioty takie stanowią majątek odrębny danego małżonka. Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich.

Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Na podstawie powyższego przepisu stwierdzić należy, że małżonkowie poprzez zawarcie stosownej umowy (np. rozszerzającej lub ograniczającej wspólność ustawową bądź ustanawiającej rozdzielność majątkową) mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy takie w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

Ponadto w doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takim jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego. Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego.

Zgodnie z ukształtowaną linią orzeczniczą, w przypadku rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia nieruchomości przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego.

Analogiczne stanowisko zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 lutego 2020 r., sygn. akt II FSK 933/18 dotyczącym darowizny nieruchomości z majątku osobistego jednego z małżonków do majątku objętego wspólnością ustawową. Zdaniem Sądu:

W ocenie Sądu:

Zarówno darowizna do majątku wspólnego małżonków, jak i umowa rozszerzająca wspólność małżeńską majątkową wywołuje takie same skutki na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków nie stanowi nabycia tego prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego. W konsekwencji, od tej daty należy liczyć upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, również w odniesieniu do małżonka, który nabył nieruchomość w drodze darowizny do majątku wspólnego.

W związku z powyższym, datą nabycia przez Panią nieruchomości (działki, na której planują Państwo rozpoczęcie budowy domu), która w 2025 r. została włączona do majątku wspólnego małżonków w ramach darowizny z majątku osobistego Pani męża, jest data nabycia ww. nieruchomości przez Pani męża w ramach darowizny od rodziców do jego majątku osobistego, tj. 2016 r.

W rezultacie, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od daty nabycia nieruchomości przez Pani męża do jego majątku odrębnego, a nie od daty przekazania tej nieruchomości na podstawie umowy darowizny do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską.

W związku z tym, że, jak Pani wskazała, istnieje możliwość, że ww. nieruchomość (działka z wybudowanym na niej domem) zostanie sprzedana przed 2031 r., to pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy niewątpliwie upłynął.

Podsumowując, planowana przed 2031 r. sprzedaż działki zabudowanej domem nie będzie stanowiła dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż sprzedaż zostanie dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez Pani męża drogą darowizny do jego majątku osobistego tj. 2016 r. W konsekwencji, z tytułu sprzedaży nieruchomości opisanej we wniosku nie będzie miała Pani obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji wskazuję, że rozstrzygnięcie w niej zawarte dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Końcowo wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób, tj. Pani męża.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.