Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej zastosowania zaniechania poboru podatku do umorzonej przez bank wierzytelności w odniesieniu do lokalu mieszkalnego;
• nieprawidłowe – w części dotyczącej zastosowania zaniechania poboru podatku do umorzonej przez bank wierzytelności w odniesieniu do miejsca postojowego;
• nieprawidłowe – w części dotyczącej zastosowania zaniechania poboru podatku w odniesieniu do wypłaconej przez bank nadpłaty.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 9 września 2025 r. i 5 października 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 4 kwietnia 2025 r. została podpisana ugoda pomiędzy Bankiem 1 a osobami fizycznymi Panią A.A. i Panem. Umorzono Panu i Pani A.A. (wspólnie) resztę kredytu w wysokości 533 372,27 PLN (jedynego jaki Pan posiadał). Bank zwrócił Panu i Pani A.A. nadpłacone należności w wysokości 25 000 PLN wynikające z nadpłaty rat kredytowych. Nie była to rekompensata od banku.

Do umorzenia kredytu zostało zastosowane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego z tytułu niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Kredyt hipoteczny został zaciągnięty w całości (100%) na realizację wyłącznie jednej inwestycji, której celem było zaspokojenie Pana i Pani A.A. potrzeb mieszkaniowych. Wyżej wymieniona inwestycja nigdy nie była wynajmowana osobom trzecim, ani nie była tam prowadzona działalność gospodarcza. Mieszkanie od początku istnienia jest zamieszkane przez Pana i Panią A.A. Nigdy wcześniej nie korzystał Pan z ww. ulgi.

Uzupełnienie stanu faktycznego

W dniu 6 listopada 2008 r. zawarł Pan oraz Pani A.A. z Bankiem 2 z siedzibą w (…) (obecnie Bank 1) umowę hipotecznego kredytu mieszkaniowego o numerze (…), kredyt we frankach szwajcarskich. Kredyt mieszkaniowy (kredyt hipoteczny przeznaczony na: finansowanie przedpłat na poczet budowy i zakupu od Inwestora Zastępczego lokalu mieszkalnego (…) znajdującego się w budynku (…) położonym (...) wraz z udziałem w prawie własności garażu wielostanowiskowego, z którym związane będzie prawo wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nr (…)). Kredyt udzielony został przez Bank 2 (obecnie Bank 1), którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów. Udzielony kredyt został zabezpieczony hipotecznie na tej samej nieruchomości (lokal mieszkalny przy ulicy (…) wraz z miejscem postojowym o numerze (…)). Zgodnie z zawartą umową wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie, tj. do pełnej wysokości.

W dniu 4 kwietnia 2025 r. została podpisana ugoda pomiędzy Bankiem 1 a osobami fizycznymi Panią A.A. i Panem. Na dzień zawarcia ugody kwotę umorzenia stanowił niespłacony kapitał w kwocie 121 572,53 CHF (po przeliczeniu na złotówki 532 815,93 PLN) oraz odsetki naliczone za okres od ostatniej spłaty rat do daty podpisania ugody wynoszące 126,94 CHF (tj. 556,34 PLN). Bank zwrócił również nadpłacone należności w wysokości 25 000 PLN wynikające z nadpłaty rat kredytowych. Nie była to rekompensata od banku. Do umorzenia kredytu zostało zastosowane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego z tytułu niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Do ugody został dołączony (podpisany) załącznik nr (…), który był oświadczeniem podatkowym o ww. zaniechaniu poboru podatku. Kredyt hipoteczny został zaciągnięty w całości (100%) na realizację wyłącznie jednej inwestycji, której celem było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Wyżej wymieniona inwestycja nigdy nie była wynajmowana osobom trzecim, ani nie była tam prowadzona działalność gospodarcza. Mieszkanie od początku istnienia jest zamieszkane przez Pana i Panią A.A.

Miejsce postojowe posiada odrębną księgę wieczystą o numerze (…). Umowa kredytowa nie posiada rozgraniczenia kwoty kredytu na zakup lokalu mieszkalnego oraz na udział w prawie własności garażu. W akcie notarialnym została rozgraniczona kwota za lokal mieszkalny w kwocie 623 907,50 PLN brutto (repertorium (…)) oraz za prawo wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nr (…) w kwocie 19 520 PLN brutto (repertorium (…)).

Pytanie

Czy rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego z tytułu niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe jest w Pana przypadku zasadne?

Pana stanowisko w sprawie

Poprosił Pan o wydanie interpretacji indywidualnej, gdyż w dniu 4 kwietnia 2025 r. została podpisana ugoda pomiędzy Bankiem 1 a osobami fizycznymi Panią A.A. i Panem. Umorzono resztę kredytu. Bank1 zwrócił nadpłacone należności w wysokości 25 000 PLN wynikające z nadpłaty rat kredytowych. Nie była to rekompensata od banku. Do umorzenia kredytu zostało zastosowane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego z tytułu niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Do decyzji o ugodzie również przyczyniła się wyżej wymieniona ustawa. Kredyt hipoteczny został zaciągnięty w całości (100%) na realizację wyłącznie jednej inwestycji, której celem było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Wyżej wymieniona inwestycja nigdy nie była wynajmowana osobom trzecim, ani nie była tam prowadzona działalność gospodarcza. Nigdy wcześniej nie korzystał Pan z ww. ulgi.

W związku z powyższym uważa Pan, że zaniechanie poboru podatku jest zasadne w Pana przypadku i nie musi Pan ponosić dodatkowych kosztów w związku z podpisaną ugodą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z opisu sprawy wynika, że bank w wyniku zawartej ugody umorzył Panu część kredytu oraz zwrócił nadpłacone środki pieniężne.

Skutki podatkowe wypłaty kwoty przez bank

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Z opisu sprawy wynika, że bank zwrócił Panu nadpłacone należności wynikające z nadpłaty rat kredytowych. Nie była to rekompensata od banku.

Zatem otrzymana przez Pana kwota będzie stanowiła zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłacił Pan do banku. Wobec powyższego, wypłata przez bank na Pana rzecz tego zwrotu (nadpłaty) jest dla Pana neutralna podatkowo. W wyniku tego zwrotu nie osiągnął Pan bowiem konkretnego przysporzenia majątkowego, a więc zwrot ten nie spowodował po Pana stronie powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym - nie ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Skoro otrzymana kwota zwrotu nie jest przychodem podatkowym, to nie znajdzie do niej zastosowania rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe - z uwagi na brak wystąpienia przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mógłby być objęty tym rozporządzeniem. Ponadto, ww. rozporządzenia nie stosuje się do zwracanych kwot.

Zatem w kwestii wskazania, że do otrzymanej kwoty zwrotu nadpłaconych należności z tytułu rat kredytowych będzie miało zastosowanie rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Umorzenie wierzytelności

Odrębną kwestią jest umorzenie wierzytelności, które następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy Kodeks cywilny:

Tak więc dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną Panu kwotę wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaniechanie poboru podatku

Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102) w aktualnie obowiązującym brzmieniu zmienionym Rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. 2024 poz. 1912):

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Stosownie do § 4a tego rozporządzenia:

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

1.kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;

2.kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

3.kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

4.kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.zaciągnął Pan wraz z Panią A.A. kredyt hipoteczny waloryzowany kursem CHF przeznaczony na nabycie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie własności w garażu wielostanowiskowym, z którym związane będzie prawo wyłącznego korzystania z miejsca postojowego;

2.kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

3.nie korzystał Pan wcześniej z zaniechania poboru podatku z tytułu jakiegokolwiek kredytu;

4.ugoda z bankiem została podpisana 4 kwietnia 2025 r.

Powziął Pan wątpliwość, czy może skorzystać z zaniechania poboru podatku w stosunku do kwoty przeznaczonej na nabycie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie własności w garażu wielostanowiskowym, z którym związane będzie prawo wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Pana skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności w odniesieniu do lokalu mieszkalnego

Główną przesłaną do skorzystania z zaniechania poboru podatku jest przeznaczenie tego kredytu na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”.

Z opisu sprawy wynika, że kredyt został przeznczony na nabycie lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego.

Ponadto, z przedstawionych przez Pana informacji wynika, że kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, kredyt był zabezpieczony hipotecznie i nie korzystał Pan wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe.

Wobec spełnienia przesłanek wynikających z omawianego Rozporządzenia - może Pan skorzystać z zaniechania poboru podatku w odniesieniu do umorzonej wierzytelności z tytułu kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego. Co za tym idzie - nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Pana stanowisko w tej kwestii należało uznać za prawidłowe.

Pana skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności w odniesieniu do miejsca postojowego

Wskazał Pan, że miejsce postojowe jest przynależne do lokalu mieszkalnego, jednakże z przedstawionego opisu wynika, że miejsce postojowe posiada odrębną księgę wieczystą, a w akcie notarialnym zostało wyodrębnione prawo wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Przepis art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia wyłącznie lokal mieszkalny oraz grunt lub prawo wieczystego użytkowania gruntu związane z tym lokalem.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia lokalu mieszkalnego, zatem dla zdefiniowania tego pojęcia należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 ust. 4 ww. ustawy:

Z powyższego wynika, że do lokalu mieszkalnego mogą przynależeć inne pomieszczenia.

W sytuacji, gdy pomieszczenia typu miejsce postojowe, garaż czy np. komórka lokatorska są ściśle powiązane z lokalem mieszkalnym i nie stanowią odrębnej nieruchomości uregulowanej odrębną księgą wieczystą, wówczas można przyjąć, że jako całość stanowią lokal mieszkalny mieszczący się w katalogu wydatków, o którym mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego przez Pana opisu wynika, że miejsce postojowe – chociaż związane jest z zakupionym lokalem mieszkalnym – to stanowi odrębną nieruchomość posiadającą odrębną księgę wieczystą. Nie można więc uznać, że spełnia definicję „pomieszczenia przynależnego” nierozerwalnie związanego z zakupionym odrębnie lokalem mieszkalnym. Samo miejsce postojowe, mimo że znajduje się w budynku, w którym są lokale mieszkalne, to jednak w żadnym wypadku nie jest lokalem mieszkalnym, a więc nie służy zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych.

Wobec powyższego - wydatkiem na cele mieszkaniowe jest wyłącznie ta część należności, która została przeznaczona na nabycie lokalu mieszkalnego i w związku z tym tylko w tej części umorzona wierzytelność może podlegać zaniechaniu.

W konsekwencji, będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu umorzonej kwoty wierzytelności w części odpowiadającej kwocie przypadającej na nabycie udziału w prawie własności garażu wielostanowiskowego, z którym związane jest prawo wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Przychód ten jest Pan zobowiązany wykazać w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym został on osiągnięty, tj. za rok, w którym doszło do umorzenia zobowiązania.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.