Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

12 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 sierpnia 2025 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania odszkodowania wypłaconego na podstawie ugody sądowej. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

(…);

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…).

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Zainteresowana będąca stroną postępowania (dalej: Spółka) świadczy usługi (…). Przedmiotem przeważającej działalności Spółki, wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego jest (…).

Zainteresowany niebędący stroną postępowania, Pan (…) (dalej: Pracownik), począwszy od (…) czerwca 2016 r., świadczył w Spółce pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku (…), na podstawie umowy o pracę z (…) maja 2016 r. zawartej na czas nieokreślony. Umowa ta została następnie zmieniona (1) aneksem (...) z (…) stycznia 2017 r., (2) porozumieniem zmieniającym z (…) kwietnia 2020 r., (3) aneksem (...) z (…) marca 2022 r., (4) aneksem (...) z (…) lutego 2023 r.

W okresie od (…) stycznia 2022 r. do (…) stycznia 2023 r. Pracownik pełnił również funkcję członka zarządu w Spółce. (…) stycznia 2023 r. odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki i odwołało Pracownika z funkcji członka zarządu. Uchwałą z (…) lutego 2023 r. Pracownik został powołany w Spółce jako prokurent.

Oświadczeniem z (…) lipca 2023 r., Spółka w trybie art. 52 § 1 pkt 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (dalej: Kodeks Pracy) rozwiązała z Pracownikiem umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z przyczyn leżących po stronie Pracownika.

(…) sierpnia 2023 r. Pracownik złożył pozew o zapłatę tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, przed Sądem Rejonowym (…) pod sygnaturą akt (…). Dodatkowo Pracownik wystosował wobec Spółki powództwa o zapłatę wynagrodzenia za pracę wykonywaną w godzinach nadliczbowych wytoczone przed Sądem Okręgowym (…) pod sygn. akt (…) oraz o naruszenie dóbr osobistych pod sygnaturą (…).

Spółka oraz Pracownik w dalszej części niniejszego wniosku będą określani łącznie jako Strony.

Strony prowadziły rozmowy polubowne, żeby zakończyć dobrowolnie wszystkie sprawy toczące się w sądach z powództwa Pracownika przeciwko Spółce. (…) maja 2025 r. w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym (…) pod sygnaturą akt (…) Strony zawarły ugodę sądową. W treści ugody sądowej Strony wskazały na zawartą umowę o pracę wraz z późniejszymi aneksami oraz porozumieniem zmieniającym. Ponadto Strony podały, iż zgodnie z umową o pracę obowiązywał sześciomiesięczny okres wypowiedzenia, a wynagrodzenie Pracownika wynosiło (…) złotych brutto miesięcznie.

Mając na uwadze powyższe Strony zawarły ugodę, na mocy której:

1.Spółka zobowiązała się zapłacić Pracownikowi odszkodowanie z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia zgodnie z art. 56 § 1 w zw. z art. 58 Kodeksu Pracy (dalej: Odszkodowanie) w kwocie (…) złotych i zobowiązała się ją zapłacić, w następujących terminach na rachunek Pracownika :

a)I rata w wysokości (…) złotych w terminie do (…) kwietnia 2025 r.;

b)II rata w wysokości (…) złotych w terminie do (…) maja 2025 r.;

c)III rata w wysokości (…) złotych w terminie do (…) maja 2025 r.;

d)IV rata w wysokości (…) złotych w terminie do (…) czerwca 2025 r.;

e)V rata w wysokości (…) złotych w terminie do (…) lipca 2025 r.;

f)VI rata w wysokości (…) złotych w terminie do (…) sierpnia 2025 r.;

g)VII rata w wysokości (…) złotych w terminie do (…) września 2025 r.;

h)VIII rata w wysokości (…) złotych w terminie do (…) października 2025 r.;

i)IX rata w wysokości (…) złotych w terminie do (…) listopada 2025 r.

2.Strony zgodnie oświadczyły, że przed dniem zawarcia ugody sądowej w sprawie prowadzonej przed Sądem Rejonowym (…) pod sygnaturą akt (…) Spółka wpłaciła tytułem zaliczki kwotę (…) złotych (I oraz II rata), co potwierdzają załączone do ugody potwierdzenia przelewów.

3.Strony zgodnie oświadczyły, że odszkodowanie, o którym mowa powyżej, jest odszkodowaniem (naprawieniem wyłącznie szkody rzeczywistej poniesionej przez Powoda) z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez okresu wypowiedzenia, nie stanowi zaś rekompensaty za utracone wynagrodzenie ani inne utracone korzyści i nie należy jego utożsamiać z odszkodowaniem za skrócenie okresu wypowiedzenia.

4.Pracownik cofa powództwo w pozostałym zakresie, to jest ponad ustaloną kwotę odszkodowania w wysokości (…) złotych.

Ponadto, w treści ugody sądowej Pracownik oświadczył, iż zawarta ugoda:

1)stanowi pełne i ostateczne uregulowanie wszystkich powstałych roszczeń, wynikających bezpośrednio lub pośrednio ze stosunku pracy łączącego Strony oraz

2)iż w związku z zawartą ugodą nie posiada, na dzień zawarcia tej ugody, jakichkolwiek roszczeń w stosunku do Spółki, innych niż wynikające z tej ugody oraz

3)zrzeka się wszelkich dalszych roszczeń w stosunku do Spółki, jakie bezpośrednio lub pośrednio wynikać mogą ze stosunku pracy łączącego Strony, a także, iż

4)nie będzie podnosił w przyszłości na drodze sądowej, ani w żaden inny sposób jakichkolwiek roszczeń do Spółki, członków jej organów, personelu oraz wspólników, co do roszczeń powstałych przed dniem zawarcia ugody.

Spółka oświadczyła, iż:

1)zawarta ugoda stanowi pełne i ostateczne uregulowanie wszystkich powstałych roszczeń, wynikających bezpośrednio lub pośrednio ze stosunku pracy łączącego Strony oraz, iż

2)w związku z zawartą ugodą nie posiada jakichkolwiek roszczeń w stosunku do Pracownika, a także

3)zrzeka się wszelkich dalszych roszczeń w stosunku do Pracownika, jakie bezpośrednio lub pośrednio wynikać mogą ze stosunku pracy łączącego Strony. Ponadto Spółka oświadczyła, że nie będzie podnosić w przyszłości na drodze sądowej ani w żaden inny sposób jakichkolwiek roszczeń do Pracownika z jakiegokolwiek tytułu powstałego przed dniem zawarcia ugody.

Strony zobowiązały się do wystąpienia wspólnie z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie implikacji podatkowych związanych z zawarciem ugody. W celu uniknięcia wątpliwości Strony ustaliły, że wypłata odszkodowania stanowi ciężar ekonomiczny Spółki.

Pytanie

Czy Odszkodowanie w kwocie (…) złotych, należne Pracownikowi z tytułu zawartej ugody sądowej na podstawie art. 56 § 1 w zw. z art. 58 Kodeksu Pracy, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i, w konsekwencji, na Spółce nie ciąży obowiązek pobrania i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy z tytułu wypłaty Odszkodowania?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, Odszkodowanie w kwocie (…) złotych, należne Pracownikowi z tytułu zawartej ugody sądowej na podstawie art. 56 § 1 w zw. z art. 58 Kodeksu Pracy, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i, w konsekwencji, na Spółce nie ciąży obowiązek pobrania i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy z tytułu wypłaty Odszkodowania.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa PIT) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowa odpłatnych.

Art. 21 Ustawy PIT zawiera katalog przychodów zwolnionych z opodatkowania, w tym: zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wyprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub aktów administracyjnych wydanych na podstawie tych przepisów, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 oraz z 2024 r. poz. 878, 1222, 1871 i 1965), z wyjątkiem:

a)określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b)odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c)odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d)odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g)odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Z kolei art. 21 ust. 1 pkt 3b Ustawy PIT odnosi się do innych odszkodowań i zadośćuczynień, których podstawą otrzymania jest wyrok lub ugoda sądowa i których wysokość lub zasady ustalania nie wynikają wprost z odrębnych ustaw lub aktów wykonawczych wydanych na podstawie tych odrębnych ustaw, o ile nie zostały one ujęte na liście wyłączeń.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b Ustawy PIT wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a)otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b)dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z 26 maja 2025 r. (znak 0113-KDIPT2-3.4011.219.2025.2.GG):

Zastosowanie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT wymaga łącznego spełnienia następujących warunków:

1)otrzymane świadczenie musi być odszkodowaniem lub zadośćuczynieniem,

2)odszkodowanie lub zadośćuczynienie musi być przyznane na podstawie przepisów odrębnych ustaw bądź innych aktów wskazanych co do rodzaju w art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT,

3)wysokość bądź zasady ustalania odszkodowania lub zadośćuczynienia muszą wprost wynikać z ww. aktów,

4)nie mogą zachodzić wyłączenia, o jakich mowa w lit. a-g art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT.

W odniesieniu do ww. pkt 1, warto w tym miejscu przytoczyć stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który dokonując rozstrzygnięcia w zakresie skutków podatkowych odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, w piśmie z 10 kwietnia 2025 r. (znak: 0112-KDIL2-1.4011.218.2025.1.JK), stwierdził następująco:

Odnosząc powyższe stwierdzenia Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej do świadczenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku należy stwierdzić, że spełnia ono przywołaną powyżej definicję świadczenia odszkodowawczego. Jego celem jest bowiem naprawienie szkody, jakiej doznał Pracownik, w postaci pozbawienia go zatrudnienia, z naruszeniem przepisów Kodeksu Pracy.

Podstawą wypłaty świadczenia jest art. 56 § 1 w związku z art. 58 Kodeksu Pracy. Ustawodawca określając w tych przepisach prawo pracownika i jednocześnie obowiązek pracodawcy posłużył się nazwą „odszkodowanie” w odniesieniu do świadczenia należnego pracownikowi. Zobowiązanie pracodawcy do wypłaty odszkodowania ma na celu nałożenie na niego sankcji za działania niezgodne z przepisami, a pracownikowi ma zagwarantować rekompensatę za szkodę, której doznał w związku z nieprawidłowym działaniem pracodawcy. Przedmiotem art. 56 § 1 oraz art. 58 nie jest uregulowanie zasad wypłaty wynagrodzenia ze stosunku pracy, te bowiem są zawarte w innych przepisach prawa pracy.

Przedmiotowego świadczenia nie należy utożsamiać z przychodem ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT. Nie stanowi ono wynagrodzenia za jakąkolwiek wykonywaną pracę i nie jest powiązane z wykonywaniem obowiązków służbowych. Pracownik nie świadczył pracy w okresie przyjętym jako podstawa do określenia wartości świadczenia. Należy podkreślić, że przyjęta w ugodzie sądowej kwota Odszkodowania nie zawiera wartości dodatkowych świadczeń, co do zasady, należnych z tytułu stosunku pracy, takich jak ekwiwalent za niewykorzystany urlop. Wartość świadczenia została określona zgodnie z przepisami Kodeksu Pracy, odnoszącymi się do odszkodowania na rzecz pracownika, w żaden sposób nie wynika ona z regulacji dotyczących zasad określania wynagrodzenia ze stosunku pracy. Jest to dodatkowa przesłanka przemawiająca za tym, że przedmiotowe świadczenie stanowi odszkodowanie, a nie przychód ze stosunku pracy.

Charakter świadczeń wypłacanych pracownikom wskutek naruszenia ich praw w związku z niezgodnym z przepisami rozwiązaniem przez pracodawcę umowy o pracę jest przedmiotom rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego, zawartego w wyroku z 3 grudnia 2024 r. (sygn. akt II FSK 333/22). Stanowi ono, iż świadczenia te mają odszkodowawczy charakter i nie stanowią wynagrodzenia z tytułu stosunku pracy. W uzasadnieniu swojego stanowiska Naczelny Sąd Administracyjny przywołał liczne orzeczenia Sądu Najwyższego, w tym:

Konsekwencją stwierdzenia, że odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy o pracę z naruszeniem prawa, a takim jest przedmiotowe Odszkodowanie, mają charakter kompensacyjno-odszkodowawczy jest uznanie, że pozostają one w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT.

Podsumowując, spełniony jest warunek zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, tj. przedmiotowe świadczenie stanowi odszkodowanie.

Odnosząc się do kolejnego z warunków zwolnienia odszkodowania z opodatkowania, tj. występowania podstawy prawnej jego wypłaty oraz wysokości Spółka wskazuje, iż kwestię odszkodowania należnego pracownikowi w związku z niezgodnym z prawem rozwiązaniem przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia regulują przepisy Kodeksu Pracy.

Zgodnie z art. 56 § 1 Kodeksu Pracy, pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy albo o odszkodowanie. O przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy.

Art. 56 § 2 Kodeksu Pracy przewiduje, iż przepisy art. 45 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 45 § 2 sąd pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu. Jeżeli przed wydaniem orzeczenia upłynął termin, do którego umowa o pracę zawarta na czas określony miała trwać, lub jeżeli przywrócenie do pracy byłoby niewskazane ze względu na krótki okres, jaki pozostał do upływu tego terminu, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie.

Zgodnie z art. 45 § 3 przepisu § 2 zdanie pierwsze nie stosuje się do pracowników, o których mowa w art. 39 i 177, oraz przepisach szczególnych dotyczących ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę, chyba że uwzględnienie żądania pracownika przywrócenia do pracy jest niemożliwe z przyczyn określonych w art. 411; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu.

Zgodnie z art. 58 Kodeksu Pracy, odszkodowanie, o którym mowa w art. 56, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. W przypadku rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas określony odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres wypowiedzenia.

Zgodnie z art. 60 Kodeksu Pracy jeżeli pracodawca rozwiązał umowę o pracę w okresie wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas do upływu okresu wypowiedzenia.

Odnosząc powyższe regulacje Kodeksu Pracy do okoliczności stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, będącego przedmiotem niniejszego wniosku, Spółka pragnie wskazać, iż w treści zawartej ugody sądowej, Strony zawarły postanowienie, iż Spółka zapłaci Pracownikowi odszkodowanie z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania przez Spółkę umowy o pracę bez wypowiedzenia zgodnie z art. 56 § 1 w zw. z art. 58 Kodeksu Pracy w kwocie (…) złotych.

Odszkodowanie zostało więc przyznane na podstawie przepisów ustawy Kodeks Pracy, mianowicie na podstawie art. 56 § 1 w zw. z art. 58 i jego wysokość została określona przy zastosowaniu formuły wskazanej wprost (co należy podkreślić) w tych przepisach.

Zgodnie z art. 58 Kodeksu Pracy, odszkodowanie, o którym mowa w art. 56, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. W przedmiotowym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, jak zostało też wskazane w zawartej ugodzie sądowej, zgodnie z umową o pracę obowiązywał sześciomiesięczny okres wypowiedzenia, a wynagrodzenie Pracownika wynosiło (…) złotych brutto miesięcznie.

Wynagrodzenie za okres wypowiedzenia stanowi więc kwotę (…) złotych, obliczoną wg poniższej formuły:

6 (miesięcy) * (…) złotych (wynagrodzenie miesięczne brutto),

która to kwota odpowiada wysokości Odszkodowania.

Podsumowując, należy stwierdzić, że warunki zwolnienia z opodatkowania, wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, oznaczone powyżej numerami od 1 do 3 zostały spełnione.

Odnosząc się do ostatniego warunku, oznaczonego powyżej nr 4 należy przeanalizować, czy Odszkodowanie stanowi rodzaj świadczenia, który został wymieniony w katalogu świadczeń nie podlegających zwolnieniu z opodatkowania, wymienionych w lit. a-g art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT.

Pkt a odnosi się do, określonych w prawie pracy, odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę.

Zdaniem Spółki, Odszkodowanie, którego dotyczy niniejszy wniosek, nie stanowi odprawy ani odszkodowania z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, o których mowa w pkt a. W szczególności, odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia nie należy utożsamiać z odszkodowaniem z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia. Przesłanki wypłaty każdego z tych rodzajów odszkodowań to odrębne zdarzenia zdefiniowane w różnych przepisach Kodeksu Pracy.

Przepisy prawa pracy, stanowiące podstawę prawną wypłaty odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, do których ustawodawca odwołał się w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a Ustawy PIT, są przepisami odrębnymi od przepisów prawa pracy, na podstawie których Spółka zobowiązała się do wypłaty Odszkodowania, tj. art. 56 § 1 w zw. z art. 58 Kodeksu Pracy. Mianowicie, zasady wypłaty odpraw różnego rodzaju są uregulowane w art. 75, art. 77 § 3 pkt 3, art. 92 § 1 oraz art. 93 Kodeksu Pracy. Z kolei zasady wypłaty odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę są uregulowane w art. 361 Kodeksu Pracy.

Przedmiotowe Odszkodowanie nie stanowi również żadnego ze świadczeń, nie podlegających zwolnieniu z opodatkowania, wymienionych w lit. b-g art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT.

Skoro więc świadczenie na rzecz Pracownika, będące przedmiotem niniejszego wniosku, jest odszkodowaniem, które zostało przyznane i obliczone na podstawie przepisów Kodeksu pracy, a ponadto nie mają zastosowania wyłączenia uniemożliwiające zwolnienie z opodatkowania, to należy stwierdzić, że wszystkie warunki zwolnienia z opodatkowania, wskazane w treści art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT zostały spełnione i w konsekwencji przyznane Odszkodowanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Analogicznie rozstrzygnął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w odniesieniu do skutków podatkowych wypłaty odszkodowania na podstawie art. 56 Kodeksu Pracy. W piśmie z 22 marca 2013 r. (znak ITPB2/415-1169/12/RS) stwierdził następująco:

Zdaniem Spółki, zwolnienie Odszkodowania z opodatkowania przysługuje na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT. Wystąpienie przesłanek zawartych w tym przepisie wyczerpuje listę warunków zwolnienia z opodatkowania. Nie jest konieczne weryfikowanie, czy zostały spełnione przesłanki zwolnienia wskazane w pozostałych przepisach art. 21 Ustawy PIT, odrębnych od art.21 ust. 1 pkt 3.

Niemniej jednak w celu przedstawienia kompleksowej oceny okoliczności wypłaty Odszkodowania, Spółka wskazuje dodatkowo, że nie stanowi ono odszkodowania dotyczącego „korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono”, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. b.

Spółka wskazuje, że Odszkodowanie nie dotyczy utraconych korzyści, lecz faktycznej szkody majątkowej, którą Pracownik uprzednio poniósł w związku z rozwiązaniem umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie. Odszkodowanie, przewidziane w art. 56 § 1 oraz art. 58 Kodeksu Pracy, do wypłaty którego Spółka zobowiązała się w zawartej ugodzie sądowej przywraca więc stan sprzed nieuzasadnionego rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia. Nie daje ono dodatkowych korzyści, tj. przysporzenia ponad prawa majątkowe posiadane przez Pracownika należne mu zanim doszło do wadliwego rozwiązania umowy. Pracownik nie wzbogacił się, stan jego posiadania nie uległ zwiększeniu. Celem Odszkodowania jest jedynie zrekompensowanie Pracownikowi szkody, którą stanowiło pozbawienie go należnych mu praw.

Spółka podkreśla ponadto, że w odniesieniu do utraconych korzyści, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. b Ustawy PIT ustawodawca posłużył się określeniem „podatnik mógłby osiągnąć”. Stosując zasadę pierwszeństwa wykładni językowej przepisów prawa podatkowego Spółka wskazuje, że określenie to świadczy o hipotetycznym, przypuszczalnym wystąpieniu korzyści. Tymczasem w przedmiotowej sprawie prawa majątkowe należne Pracownikowi w związku z rozwiązaniem przez pracodawcę umowy o pracę wynikają wprost z przepisów Kodeksu Pracy i mają bezwarunkowy charakter w związku z ochroną stosunku pracy, która została zagwarantowana w przepisach prawa pracy.

Tym samym, należy uznać, iż przedmiotowe Odszkodowanie nie dotyczy korzyści, które Pracownik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono, natomiast ma na celu jedynie naprawienie wyrządzonej szkody.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż Odszkodowanie w kwocie (…) złotych, należne Pracownikowi z tytułu zawartej ugody sądowej na podstawie art. 56 § 1 w zw. z art. 58 Kodeksu Pracy, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i, w konsekwencji, na Spółce nie ciąży obowiązek pobrania i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy z tytułu wypłaty Odszkodowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(…) (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 w zw. z art. 14r § 5 Ordynacji podatkowej.