Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 11 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o PIT.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775, dalej jako: „ustawa o VAT”).

Wnioskodawca od ponad 16 lat prowadzi gospodarstwo rolne, w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 423 z późn. zm.) na nieruchomościach składających się z działek o nr ewidencyjnych 1, 2, 3 położonych we wsi A., będących jego własnością. Przedmiotem działalności rolniczej Wnioskodawcy jest chów oraz hodowla trzody chlewnej. Na nieruchomości położone są chlewnie oraz inne budowle, które są własnością Wnioskodawcy, a także są niezbędne do prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawca w związku z chęcią dalszego rozwoju, w najbliższych miesiącach, tj. na przełomie lipca i sierpnia, zamierza uruchomić dział specjalny produkcji rolnej polegający na chowie oraz hodowli drobiu rzeźnego w rozmiarach przekraczających wielkości określone w załączniku nr 2 do ustawy o PIT. Planowane przedsięwzięcie Wnioskodawcy, zostało wymienione w tymże załączniku, a także przekroczy rozmiary planowanej produkcji, zatem podatnik będzie zobligowany do opodatkowania tej działalności jako działy specjalne produkcji rolnej podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym, pytanie Wnioskodawcy sprowadza się do ustalenia czy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, a także limit 2 500 000 euro należy odnieść wyłącznie do przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej czy też ustalając obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, przychody z działalności rolniczej z chowu oraz hodowli trzody chlewnej należy zsumować z dochodami z chowu oraz hodowli drobiu rzeźnego, tj. działów specjalnych produkcji rolnej?

Przychody z działalności rolniczej polegającej na chowie oraz hodowli trzody chlewnej Wnioskodawcy za poprzedni rok obrotowy przekroczyły równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro.

Pytania

1.  Czy w okolicznościach przedstawionych powyżej, w celu ustalenia limitów przychodów, które obligują Wnioskodawcę do prowadzenia ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 UoR, należy łączyć przychody z działów specjalnych produkcji rolnej z przychodami z działalności rolniczej polegającej na chowie oraz hodowli trzody chlewnej?

2.  Czy w okolicznościach przedstawionych powyżej, Wnioskodawca może ustalać dochód z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy o PIT do momentu przekroczenia, wyłącznie przez przychody z działów specjalnych produkcji rolnej limitu określonego w art. 2 ust. 1 pkt 2 UoR, natomiast po przekroczeniu tego limitu, od następnego roku podatkowego, Wnioskodawca zobowiązany będzie do prowadzenia ksiąg rachunkowych i opodatkowania dochodu według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT, a dochód z hodowli tuczników nie będzie podlegał opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt. 1 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, w celu ustalenia limitów przychodów, które obligują Wnioskodawcę do prowadzenia ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 UoR, nie należy łączyć przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej z przychodami z działalności rolniczej polegającej na chowie oraz hodowli trzody chlewnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, przepisów ustawy nie stosuje się do m.in. przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Definicje działalności rolniczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej zostały zawarte w art. 2 ust. 2, 3 oraz 3a ustawy o PIT.

Z definicji ustawowej wynika, że działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1) miesiąc - w przypadku roślin,

2) 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3)  6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4)  2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

Natomiast zgodnie z ustawą, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla I chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Jednocześnie w myśl ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy o PIT.

Zasady ustalenia dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o PIT, zgodnie z którym dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2 do ustawy o PIT.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o PIT, w przypadku, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

W przypadku opodatkowania osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, pod względem prawnopodatkowym można wyróżnić trzy grupy podmiotów, prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, którymi są:

1)  podmioty, na których nie ciąży obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych,

2)  podmioty, na których nie ciąży ww. obowiązek, a które zdecydowały o prowadzeniu ksiąg rachunkowych i powiadomiły o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego,

3)  podmioty obowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 UoR, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium RP osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro.

W świetle przytoczonego przepisu, znaczenie w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych ma ustalenie limitu przychodów, tj. równowartości w walucie polskiej 2 500 000 euro.

Ustawodawca w przytoczonych przepisach nie wskazuje, czy w celu ustalenia limitów przychodów, które obligują podatnika do prowadzenia ksiąg rachunkowych, należy łączyć przychody z działów specjalnych produkcji rolnej z przychodami z innych źródeł.

Wskazówką interpretacyjną w tym zakresie jest art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, zgodnie z którym odrębnym źródłem przychodów są działy specjalne produkcji rolnej. Ponadto ustawodawca w art. 15 ustawy o PIT, odnosi się tylko i wyłącznie do przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W konsekwencji przytoczony art. 15 ust. 2 ustawy o PIT, z którego wynika obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych odnieść należy wyłącznie do przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej, a nie do łącznej sumy przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z działów specjalnych produkcji rolnej oraz działalności rolniczej polegającej na chowie oraz hodowli trzody chlewnej.

Potwierdzenie swojego stanowiska, Wnioskodawca znajduje m in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt: I SA/Go 421/17, w którym Sąd wskazał, że: „Wskazany w art. 15 ust. 2 u.p.d.o.f. obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych odnieść należy wyłącznie do podatników uzyskujących przychód z działów specjalnych produkcji rolnej a przywołanie ustawy o rachunkowości dotyczy jedynie określenia limitu wielkości przychodów, zobowiązującego tych podatników do prowadzenia ksiąg. Decydujące znaczenie przy ustalaniu przedmiotowego limitu ma forma prawna działania danego podmiotu.”

Podobne stanowisko zostało wyrażone w wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Opolu z dnia 29 lipca 2020 r., sygn. akt: I SA/Op 44/20, z którego możemy wyczytać, że: „Z przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 u.p.d.o.f. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 u.r. ani nie wynika wprost, ani nie można tego w żaden sposób wyinterpretować, że w celu ustalenia, czy przychody podatnika przekroczyły limit zobowiązujący go do prowadzenia ksiąg rachunkowych, należy łączyć przychody z działów specjalnych produkcji rolnej z przychodami z innych źródeł.”

Stanowisko, wyrażone przez Wojewódzkie Sądy Administracyjne, zostało również zaaprobowane przez Naczelny Sąd Administracyjny, m.in. w wyroku z dnia 19 lipca 2019 r., sygn. akt: II FSK 2767/18 oraz w wyroku z dnia 13 lutego 2020 r., sygn. akt: II FSK 662/18, w którym Sąd wskazał, że: „Ustawodawca odrębnie określił obowiązki w zakresie ewidencjonowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej od przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Do wyliczenia limitu przychodów określonego w ustawie o rachunkowości zobowiązującego podatnika do prowadzenia ksiąg rachunkowych nie należy przyjmować łącznej kwoty przychodów uzyskiwanych przez podatnika z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej oraz pozarolniczej działalności gospodarczej.”

Mając na uwadze powyższe, w celu ustalenia limitów przychodów, które obligują Wnioskodawcę do prowadzenia ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 UoR, nie należy łączyć przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej z przychodami z działalności rolniczej polegającej na chowie oraz hodowli trzody chlewnej.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych powyżej, może on ustalać dochód z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy o PIT do momentu przekroczenia, wyłącznie przez przychody z działów specjalnych produkcji rolnej limitu określonego w art. 2 ust. 1 pkt 2 UoR, natomiast po przekroczeniu tego limitu, od następnego roku podatkowego, Wnioskodawca zobowiązany będzie do prowadzenia ksiąg rachunkowych i opodatkowania dochodu według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT, a dochód z hodowli tuczników nie będzie podlegał opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt. 1 ustawy o PIT.

Zasady ustalenia dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o PIT, zgodnie z którym dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku I pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2 do ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PIT, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o PIT, w przypadku, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z powyższym, przepis nakazuje ustalanie przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie ksiąg rachunkowych, gdy obowiązek ich prowadzenia wynika wprost z przepisów ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 UoR, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium RP osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro.

Jak wynika z powyższego, konsekwencją uzyskania przez osobę fizyczną określonych w przepisach ustawy o rachunkowości łącznych przychodów z prowadzonej działalności w kwocie określonej w art. 2 ust. 1 pkt 2 UoR jest obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W konsekwencji, jeżeli suma przychodów netto osiągniętych przez Wnioskodawcę z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej przekroczy równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro to - w świetle przepisów o rachunkowości, na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w prowadzonym gospodarstwie rolnym. Natomiast w sytuacji, gdy suma przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę nie przekroczy limitu, zobowiązującego do prowadzenia ksiąg rachunkowych, będzie mógł wybrać metodę określenia dochodu z prowadzonych działów specjalnych na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy o PIT. tj. na podstawie norm szacunkowych.

Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy, znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 13 października 2017 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.239.2017.1.IM, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w której organ stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w sytuacji, gdy „(…) osiągnie w roku kalendarzowym 2017 r. (tj. od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.) roczne łączne przychody netto z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu ustawy o PIT, nieprzekraczające równowartości w walucie polskiej kwoty 2.000.000 Euro - nie będzie zobowiązany od dnia 1 stycznia 2018 r. do prowadzenia ksiąg rachunkowych dla dokumentowania przychodów w podatku PIT, uzyskiwanych przez Wnioskodawcę.* Dlatego też .(...) będzie miał prawo do opodatkowania podatkiem PIT dochodów uzyskanych przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu na zasadach wskazanych w art. 24 ust. 4 ustawy o PIT. Przepis ten stanowi bowiem o tym, iż w sytuacji, gdy podatnik podatku PIT nie prowadzi ksiąg rachunkowych zgodnie z art. 15 ustawy o PIT.”

Mając na uwadze powyższe, w okolicznościach przedstawionych powyżej, w okolicznościach przedstawionych powyżej, może ustalać dochód z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy o PIT do momentu przekroczenia, wyłącznie przez przychody z działów specjalnych produkcji rolnej limitu określonego w art. 2 ust. 1 pkt 2 UoR. Natomiast po przekroczeniu tego limitu, od następnego roku podatkowego, Wnioskodawca zobowiązany będzie do prowadzenia ksiąg rachunkowych i opodatkowania dochodu według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT, a dochód z hodowli tuczników nie będzie podlegał opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt. 1 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe. 

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Działy specjalne produkcji rolnej stanowią źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy:

Przychodami z działalności rolniczej są więc tylko te przychody, które pochodzą z działalności rolniczej w rozumieniu zdefiniowanym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 3a ww. ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podkreślam, że ten przepis nakazuje ustalanie przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie ksiąg rachunkowych, gdy obowiązek ich prowadzenia wynika wprost z przepisów ustawy o rachunkowości.

W myśl art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W odniesieniu do źródła przychodów, jakim są działy specjalne produkcji rolnej, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rozstrzyga o obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, a jedynie określa konsekwencje dla opodatkowania tego źródła przychodów w przypadku, gdy obowiązek ten wynika z odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):

Ponadto, na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o rachunkowości:

Jednocześnie stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości:

Jak wynika z powyższego, konsekwencją uzyskania przez osobę fizyczną określonych w przepisach ustawy o rachunkowości łącznych przychodów z prowadzonej działalności w kwocie określonej w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości jest obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że od ponad 16 lat prowadzi Pan gospodarstwo rolne, w rozumieniu art. 5 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Przedmiotem Pana działalności rolniczej jest chów oraz hodowla trzody chlewnej. W związku z chęcią dalszego rozwoju, w najbliższych miesiącach, tj. na przełomie lipca i sierpnia, zamierza Pan uruchomić dział specjalny produkcji rolnej polegający na chowie oraz hodowli drobiu rzeźnego w rozmiarach przekraczających wielkości określone w załączniku nr 2 do ustawy o PIT. Planowane przedsięwzięcie, zostało wymienione w tymże załączniku, a także przekroczy rozmiary planowanej produkcji, zatem będzie Pan zobligowany do opodatkowania tej działalności jako działy specjalne produkcji rolnej podatkiem dochodowym. Przychody z Pana działalności rolniczej polegającej na chowie oraz hodowli trzody chlewnej za poprzedni rok obrotowy przekroczyły równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro.

Powziął Pan wątpliwość czy w celu ustalenia obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych sumuje się całość przychodów uzyskanych przez Pana zarówno z działalności rolniczej jak i działów specjalnych produkcji rolnej.

Na podstawie informacji przedstawionych we wniosku stwierdzam, że przychodów z tytułu działalności rolniczej nie należy łączyć z przychodami z działów specjalnych produkcji rolnej, gdyż w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej.

Mimo, że oświadczył Pan, że przychody z działalności rolniczej polegającej na chowie oraz hodowli trzody chlewnej za poprzedni rok obrotowy przekroczyły równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro, to przychody te nie uzasadniają przyjęcia obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych również w przypadku uruchomienia przez Pana działów specjalnych produkcji rolnej polegających na chowie oraz hodowli drobiu rzeźnego jeśli nie dojdzie do przekroczenia limitu, o którym mowa w ustawie o rachunkowości. Tym samym nie będzie konieczności rozliczania się przez Pana z działów specjalnych produkcji rolnej według zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w całości odnosi się tylko do przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Wskazany więc w art. 15 ust. 2 tej ustawy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych należy odnieść wyłącznie do przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Odniesienie do ustawy o rachunkowości dotyczy natomiast jedynie określenia limitu wielkości przychodów, z którym wiąże się obowiązek prowadzenia ksiąg.

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że w celu ustalenia limitów przychodów, które obligują Pana do prowadzenia ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, nie należy łączyć przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej z przychodami z działalności rolniczej polegającej na chowie oraz hodowli trzody chlewnej. Co za tym idzie w okolicznościach przedstawionych powyżej, może Pan ustalać dochód z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do momentu przekroczenia, wyłącznie przez przychody z działów specjalnych produkcji rolnej, limitu określonego w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Natomiast po przekroczeniu tego limitu, od następnego roku podatkowego, będzie Pan zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych i opodatkowania dochodu według zasad określonych w art. 14 ww. ustawy, a dochód z hodowli tuczników nie będzie podlegał opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt. 1 ww. ustawy.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Powołane orzeczenia sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej. Orzeczenia sądowe są dla organu nieocenionym źródłem wiedzy i materiałem poznawczym, bieżąco wykorzystywanym w toku załatwiania spraw. Z tego względu należy pamiętać, że orzeczenia mają charakter indywidualny, nie wiążą organów podatkowych i są formalnie wiążące dla organu podatkowego tylko w konkretnej sprawie. Orzeczenia nie mają mocy prawnej precedensów i charakteru wykładni powszechnie obowiązującej.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.     z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.