Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej możliwości rozpoczęcia stosowania ulgi na powrót od 1 stycznia 2024 r. przez cztery kolejne lata podatkowe,
• prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 29 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła Pani wniosek – na wezwania – pismem z 18 sierpnia 2025 r. (data wpływu 18 sierpnia 2025 r.) oraz pismem z 23 września 2025 r. (data wpływu 23 września 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W lipcu 2022 roku przeprowadziła się Pani do Polski po 16 latach życia w Wielkiej Brytanii. 23 sierpnia 2023 roku podjęła Pani pracę w (…) gdzie pracuje Pani do dnia dzisiejszego. Aktualnie natknęła się Pani na artykuł mówiący o tym, że osoby powracające do Polski z zagranicy mogą otrzymać ulgę podatkową udowadniając pobyt i rezydenturę podatkową za granicą. Ulga polega na zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów do wysokości 85.528 zł rocznie. Jest Pani w stanie udowodnić pobyt za granicą i odprowadzanie składek oraz płacenie podatku w Wielkiej Brytanii.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Posiada Pani obywatelstwo polskie.

Wyjazd do Wielkiej Brytanii nastąpił 13 marca 2006 roku. Początkowo miał to być wyjazd typowo zarobkowy na okres około 6 miesięcy, lecz w trakcie pobytu zostało to zmienione i do daty przyjazdu Pani centrum życia było w Wielkiej Brytanii.

Od początku przyjazdu była Pani traktowana jako rezydent podatkowy w Wielkiej Brytanii do momentu opuszczenia w lipcu 2022 roku.

W latach 2019-2021 oraz w okresie od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Polskę (powróciła Pani do Polski) miała Pani ściślejsze powiązania osobiste z Wielką Brytanią.

Pani powiązania z Polską były związane z rodziną, czyli ojciec, mama oraz siostra, którzy przez cały wskazany czas mieszkali w Polsce. Utrzymywała Pani kontakt telefoniczny i od czasu do czasu podczas urlopu odwiedzała Pani Polskę w celach turystycznych. Dodatkowo związana była Pani z partnerem, który 23 kwietnia 2006 roku dołączył do Pani w Wielkiej Brytanii.

W wyznaczonym okresie czasu Pani powiązania z Wielką Brytanią były w postaci Pani partnera od 23 kwietnia 2006 roku, gdzie w lipcu 2008 roku zawarła Pani związek małżeński z tymże mężczyzną, a następnie 12 czerwca 2011 roku urodziła Pani córkę A., zaś 28 stycznia 2015 roku syna B. w szpitalu w (…) w Wielkiej Brytanii. Pani więź poprzez związek małżeński oraz powiększającą się rodzinę był w wyżej wymienionym czasie tylko i wyłącznie z Wielką Brytanią, gdzie Pani dzieci rozpoczęły naukę w szkole. W okresie od 18 lutego 2016 roku do 1 czerwca 2019 roku córka odbyła leczenie (…) w Wielkiej Brytanii.

Nie miała Pani żadnych powiązań gospodarczych z Polską do 8 grudnia 2017 roku. Dnia 8 grudnia 2017 roku otrzymała Pani w formie darowizny od siostry spółdzielcze mieszkanie własnościowe, w którym do dnia dzisiejszego mieszkają Pani rodzice, w związku z tym nie otrzymuje ani nie otrzymywała Pani żadnych korzyści majątkowych związanych z tą nieruchomością.

W latach 2019-2021 oraz w okresie od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Polskę (powróciła Pani do Polski) miała Pani ściślejsze powiązania gospodarcze z Wielką Brytanią. W wyżej wymienionym okresie powiązania z Wielką Brytanią głównie opierały się na dochodzie z wykonywanej pracy jak również wynagrodzeniu nad osobą chorą (córką), wspólne wynajmowanie mieszkania, posiadanie kont w banku, ubezpieczenie na życie oraz od chorób krytycznych, kredyty gotówkowe.

Wcześniej nigdy nie korzystała Pani z jakiejkolwiek ulgi na powrót, pytanie związane było z przyszłą sytuacją, jeśli taka ulga by Pani przysługiwała w jaki sposób można ją rozliczyć czy też od momentu pełnego roku, gdy rozpoczęła Pani pracę w Polsce czy też od kolejnego roku po wystawieniu pozytywnej decyzji.

Do momentu powrotu do Polski podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Wielkiej Brytanii.

W roku podatkowym: 2019, 2020, 2021 nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni.

W latach 2019, 2020, 2021 do lipca 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Polskę (powróciła Pani do Polski) – miała Pani stałe miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii. Z dniem powrotu do Polski ośrodek Pani życia został przeniesiony do Polski.

W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Certyfikatu Pani nie posiada jedynie zaświadczenie o odprowadzonych składkach i opłaconych podatkach w Wielkiej Brytanii. Posiada Pani potwierdzenia rozliczania się z podatku, jak również umowę najmu nieruchomości.

Miała Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od urodzenia w czerwcu 1982 roku do dnia wyjazdu do Wielkiej Brytanii.

Pracę na rzecz podmiotu polskiego świadczy Pani na podstawie umowy o pracę.

Suma osiągniętych przez Panią przychodów przekroczy kwotę 85.528 zł.

Nie korzystała Pani z ulgi na powrót, gdyż nie wiedziała Pani, że taka ulga przysługuje.

Pytania

1)Czy w Pani sytuacji, spełnia Pani warunki do skorzystania z ulgi PIT-0 dla osób powracających z zagranicy, zgodnie z art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy możliwe jest rozpoczęcie korzystania z ulgi od 1 stycznia 2024 roku, mimo że powrót do Polski nastąpił w lipcu 2022 roku, a zatrudnienie rozpoczęła Pani w sierpniu 2023 roku?

3)W jaki sposób można rozliczyć ulgę, czy też od momentu pełnego roku, gdy rozpoczęła Pani pracę to jest od dnia 1 stycznia 2024 r. czy też od kolejnego roku po wystawieniu pozytywnej decyzji, jeśli taką Pani otrzyma?

4)Jakie dokumenty będą wymagane do potwierdzenia Pani prawa do ulgi (np. potwierdzenia rezydencji podatkowej, dokumenty z HMRC, National Insurance)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, spełnia Pani warunki do skorzystania z ulgi podatkowej PIT-0 dla osób powracających z zagranicy, określonej w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przez ponad 16 lat mieszkała i pracowała Pani w Wielkiej Brytanii, gdzie posiadała Pani centrum interesów życiowych i podatkowych. W lipcu 2022 roku przeniosła Pani rezydencję podatkową do Polski, a od sierpnia 2023 roku uzyskuje Pani przychody z tytułu umowy o pracę w Polsce.

Zgodnie z przepisami, podatnik może wybrać, czy ulgę stosuje od roku, w którym przeniósł rezydencję podatkową do Polski, czy od początku następnego roku podatkowego.

W związku z tym uważa Pani, że ma Pani prawo rozpocząć korzystanie z ulgi od 1 stycznia 2024 roku, mimo że powrót do Polski nastąpił w 2022 roku, a zatrudnienie rozpoczęła Pani w 2023 roku.

Dla Pani najdogodniejszym rozwiązaniem byłoby rozpocząć ulgę na powrót z dniem 1 stycznia 2024 roku, czyli pierwszy pełny rok podatkowy po rozpoczęciu pracy w Polsce. Tak więc, chciałaby Pani skorzystać z ulgi na powrót w odniesieniu do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2024 r.

Posiada Pani dokument potwierdzający umowę najmu mieszkania w Wielkiej Brytanii oraz odstąpienie z powyższej umowy z dniem przyjazdu do Polski, jak również dokumentację potwierdzającą opłacanie podatku dochodowego w Wielkiej Brytanii w latach poprzedzających przeprowadzkę do Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 4a ww. ustawy:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/ klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z tym, że w trakcie roku podatkowego, tj. w lipcu 2022 r. powróciła Pani do Polski z Wielkiej Brytanii zastosowanie w sprawie znajdą zapisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Zjednoczone Królestwo dnia 7 czerwca 2017 r. (tzw. „Konwencja MLI”).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej Konwencji:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. Konwencji:

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przy tym wskazać należy, że według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.

Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze.

Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Ze stanu faktycznego i jego uzupełnień wynika, że w okresach od 13 marca 2006 r. do lipca 2022 roku przebywała Pani w Wielkiej Brytanii, gdzie była Pani traktowana jako rezydent podatkowy. W latach 2019-2021 oraz w okresie od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Polskę (powróciła Pani do Polski) miała Pani ściślejsze powiązania osobiste z Wielką Brytanią.

Pani powiązania z Polską były związane z rodziną, czyli ojciec, mama oraz siostra, którzy przez cały wskazany czas mieszkali w Polsce. Dodatkowo związana była Pani z partnerem, który 23 kwietnia 2006 roku dołączył do Pani w Wielkiej Brytanii. W lipcu 2008 roku zawarła Pani związek małżeński z tymże mężczyzną, a następnie 12 czerwca 2011 roku urodziła Pani córkę A., zaś 28 stycznia 2015 roku syna B. w szpitalu w Wielkiej Brytanii. Pani więź poprzez związek małżeński oraz powiększającą się rodzinę był w wyżej wymienionym czasie tylko i wyłącznie z Wielką Brytanią, gdzie Pani dzieci rozpoczęły naukę w szkole.

Nie miała Pani żadnych powiązań gospodarczych z Polską. W latach 2019-2021 oraz w okresie od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Polskę (powróciła Pani do Polski) miała Pani ściślejsze powiązania gospodarcze z Wielką Brytanią. W wyżej wymienionym okresie powiązania z Wielką Brytanią głównie opierały się na dochodzie z wykonywanej pracy jak również wynagrodzeniu nad osobą chorą (córką), wspólne wynajmowanie mieszkania, posiadanie kont w banku, ubezpieczenie na życie oraz od chorób krytycznych, kredyty gotówkowe.

W latach podatkowych: 2019, 2020, 2021 nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni.

W lipcu 2022 r. powróciła Pani do Polski. Z dniem powrotu do Polski Pani ośrodek życia został przeniesiony do Polski. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. 23 sierpnia 2023 roku podjęła Pani pracę w (…) gdzie pracuje Pani do dnia dzisiejszego.

Wobec powyższego od 13 marca 2006 r. do lipca 2022 r. Pani miejscem zamieszkania była Wielka Brytania. Tym samym, w tym okresie posiadała Pani w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w związku z Pani powrotem do Polski od lipca 2022 r. Pani miejscem zamieszkania jest Polska. Od momentu przyjazdu, posiada Pani miejsce zamieszkania w Polsce i podlega Pani w Polsce opodatkowaniu na zasadzie nieograniczonego obowiązku podatkowego, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. od wszystkich osiąganych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. 

Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku i jego uzupełnieniach wynika, że posiada Pani obywatelstwo polskie. Od 13 marca 2006 r. do lipca 2022 r. Pani centrum życia było w Wielkiej Brytanii. W tym okresie posiadała tam Pani ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze.

W latach podatkowych: 2019, 2020, 2021 nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni.

Zatem, spełniła Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Co równie istotne, jednym z wymagań, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy jest posiadanie obywatelstwa polskiego, który to warunek również Pani spełniła, bowiem posiada Pani obywatelstwo polskie.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 tej ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Wskazała Pani, że certyfikatu rezydencji Pani posiada. Posiada Pani jedynie zaświadczenie o odprowadzonych składkach i opłaconych podatkach w Wielkiej Brytanii. Nadmieniła Pani, że posiada Pani dokument potwierdzający umowę najmu mieszkania w Wielkiej Brytanii oraz odstąpienie z powyższej umowy z dniem przyjazdu do Polski, jak również dokumentację potwierdzającą opłacanie podatku dochodowego w Wielkiej Brytanii w latach poprzedzających przeprowadzkę do Polski.

Wymienione przez Panią dokumenty co prawda nie stanowią certyfikatu rezydencji, jednakże mogą one stanowić „inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia”, o których mowa w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, można wywieść, że posiada Pani inne dokumenty potwierdzające, że Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia (przed przyjazdem do Polski) znajdowało się w Wielkiej Brytanii. Spełniła zatem Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić jednak należy, że ostateczna weryfikacja czy posiadane przez Panią „inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych” są wystarczające do zastosowania ulgi należy do kompetencji organu podatkowego w toku ewentualnych czynności sprawdzających lub postępowania podatkowego, do którego Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony. Przedmiotem interpretacji indywidualnej jest sam przepis prawa.

Ponadto, nie korzystała Pani wcześniej ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, spełniła Pani warunki do zastosowania ulgi na powrót, o których mowa w art. 21 ust. 43 ustawy.

W tej części Pani stanowisko jest prawidłowe.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii w jakich latach może Pani z skorzystać z ulgi na powrót. Z Pani wniosku wynika, że przeprowadziła się Pani do Polski w 2022 r., zaś w 2023 r. podjęła Pani pracę w Polsce.

Z zastrzeżenia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ulgę na powrót można zastosować w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego.

Zatem, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na powrót przysługuje Pani od momentu przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski, czyli w Pani przypadku od 2022 r. lub od początku roku następnego, czyli od 2023 r. w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych. Tym samym, ulga Pani przysługuje za lata 2022 – 2025 lub 2023 – 2026.

W związku z powyższym, nie może Pani rozpocząć korzystania z ulgi na powrót od 1 stycznia 2024 r. w czterech kolejno po sobie następujących latach.

Pani stanowisko jest w tej nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Rolą organu interpretacyjnego nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (Organ nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego), a informacje niezbędne do wydania interpretacji może przyjmować wyłącznie z przedstawionego przez wnioskodawcę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje nie ocenia jakie dokumenty będą wymagane do zastosowania ulgi na powrót, opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Nie prowadzi postępowania dowodowego. Może jedynie zastosować przepis prawa podatkowego.

Analiza posiadanych przez Panią dokumentów stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.