Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP3-2.4011.674.2025.2.JM

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 6 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.674.2025.2.JM

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 11 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – na wezwanie – pismem z 26 sierpnia 2025 r. (data wpływu 28 sierpnia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Posiada Pan podwójne obywatelstwo, brytyjskie (od urodzenia) i polskie (od 2004 r.). Jest Pan wieloletnim rezydentem podatkowym w Polsce. Od września 1996 r. do końca 2001 r. był Pan objęty brytyjskim pracowniczym programem emerytalnym, (…) (dalej „program emerytalny” lub „program”). Po przejęciu grupy (…) przez bank A. i połączenie w tym samym roku bank A. z bankiem B., program emerytalny (…) został włączony do pracowniczego programu emerytalnego banku B., (...).

28 marca bieżącego roku skończył Pan 60 lat. Zgodnie z zasadami programu emerytalnego, wiek 60 lat jest zdefiniowany jako „Normal Pension Date”, czyli datą osiągnięcia wieku emerytalnego dla członków programu. Normal Pension Age różni się od daty osiągnięcia prawa do emerytury państwowej w Wielkiej Brytanii, jak i w Polsce.

Zgodnie z regułami programu, po zakończeniu wieku 60 lat otrzymał Pan prawo do otrzymania jednorazowej wypłaty 25% zgromadzonych środków w formie ryczałtu (lump sum), która to kwota jest zwolniona od opodatkowania w Wielkiej Brytanii, a pozostała część zgromadzonych środków wypłacana jest w formie miesięcznych rat i traktowana jest jako dochód podlegający opodatkowaniu. Otrzymał Pan lump sum w kwietniu tego roku, a miesięczne raty zaczął Pan otrzymywać począwszy od maja bieżącego roku.

Uzupełnienie opisu sprawy

PPE w Wielkiej Brytanii (Defined Benefit Pension Plans albo Defined Contribution Pension Plans) stanowią część systemu emerytalnego w Wielkiej Brytanii, ale nie są powiązane z emeryturą państwową. Jedną z głównych różnic jest to, że uprawnienie do wypłaty środków z pracowniczego programu emerytalnego (PPE) nie jest związane z osiągnięciem wieku emerytalnego (State Pension Age) obowiązującego w Wielkiej Brytanii.

Tym niemniej, jak wskazano we wniosku, wypłata środków nastąpiła z pracowniczego programu emerytalnego (Pension scheme) funkcjonującego w ramach brytyjskiego systemu emerytalnego – (…), który po konsolidacjach został włączony do (…). Program ten jest oficjalnie zarejestrowanym w Wielkiej Brytanii pracowniczym programem emerytalnym.

Wypłata środków nastąpiła z PPE działającego w oparciu o przepisy obowiązujące w Wielkiej Brytanii dotyczące PPE.

Program emerytalny został utworzony i działał w oparciu o przepisy prawa brytyjskiego, w szczególności regulacje Finance Act 2004 oraz wcześniejsze przepisy regulujące pracownicze programy emerytalne w Wielkiej Brytanii.

Jak Pan wskazał we wniosku, Pana uprawnienie do wypłaty środków z pracowniczego programu emerytalnego (PPE) nie jest związane z osiągnięciem wieku emerytalnego obowiązującego w Wielkiej Brytanii. Wiek emerytalny (State Pension Age) w Wielkiej Brytanii to wiek, w którym dana osoba nabywa prawo do emerytury państwowej (State Pension). Dla osób urodzonych w 1965 r. w Wielkiej Brytanii wiek emerytalny (State Pension Age) wynosi 67 lat. Odnośnie pracowniczego programu emerytalnego (…), jedynym warunkiem do spełnienia, aby otrzymać jednorazową wypłatę 25% zgromadzonych środków w formie ryczałtu (lump sum), która ta kwota jest zwolniona od opodatkowania w Wielkiej Brytanii, a pozostałą część zgromadzonych środków w formie miesięcznych rat, jest zakończenie 60 lat.

Innymi słowy, uprawnienie do wypłaty środków wynikało z osiągnięcia przez Pana wieku 60 lat, który zgodnie z regulaminem programu został zdefiniowany jako „Normal Pension State”. Jest to wewnętrzny wiek emerytalny przyjęty dla członków programu różny od wieku emerytalnego dla emerytury państwowej w Wielkiej Brytanii czy w Polsce. Wiek ten stanowił warunek konieczny i wystarczający do skorzystania z prawa do wypłaty jednorazowej kwoty 25% zgromadzonych środków (lump sum).

Pytanie

Czy wypłata z brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego dokonana w formie 25% środków zgromadzonych na Pana koncie emerytalnym (lump sum) jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 17 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840 z późn. zm.) dalej zwana „Konwencją”, kwota 25% ryczałtu nie powinna być opodatkowana w Polsce.

Wypłata 25% zgromadzonych środków w formie ryczałtu (lump sum) powinna podlegać opodatkowaniu wyłącznie w Wielkiej Brytanii na podstawie art. 17 ust. 2 UPO, który stanowi, że jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

UPO nie zawiera definicji „systemu emerytalnego”, o którym mowa w przytoczonym przepisie. Zatem zastosowanie musi znaleźć art. 3 ust. 2 UPO, zgodnie z którym przy stosowaniu niniejszej Konwencji w dowolnym czasie przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w tym czasie w przepisach prawnych tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa. Należy zatem uznać, że znaczenie pojęcia „system emerytalny” powinno być ustalane na podstawie przepisów i reguł interpretacyjnych obowiązujących w polskim prawie podatkowym.

Przepis art. 17 ust. 2 UPO stanowi tam o „lump sum payment derived from a pension scheme established in a Contracting State”, tj. o jednorazowej płatności pochodzącej z „programu emerytalnego” utworzonego w jednym z umawiających się państw (co ciekawe, angielska wersja językowa posługuje się terminem „plan emerytalny” („pension scheme”), a nie „system emerytalny” („pension system”), jak to jest w polskiej wersji językowej.

Zgodnie z ustawodawstwem brytyjskim (art. 150 ustawy finansowej z 2004 (Finance Act 2004); (...)), „program emerytalny” to „program lub inne ustalenia zawarte w jednym lub większej liczbie instrumentów lub umów, których celem jest zapewnienie świadczeń: po przejściu na emeryturę, na wypadek śmierci, po osiągnięciu określonego wieku, w przypadku wystąpienia poważnej choroby lub niezdolności do pracy lub w innych podobnych okolicznościach”. (…) jest właśnie programem emerytalnym („pension scheme”) utworzonym i oficjalnie zarejestrowanym w Wielkiej Brytanii. Zatem również kontekst UPO rozumiany jako intencja jednej ze stron odczytywana przez pryzmat znaczenia, jakie użyte w UPO określenia mają w ustawodawstwie brytyjskim potwierdza, że X jest objęty zakresem uregulowań art. 17 ust. 2 UPO.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska przywołać można między innymi interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 stycznia 2022 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.958. 2021.2.KF, gdzie wskazano, że „jednorazowa wypłata z brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego, dokonana w formie 25% środków zgromadzonych na Pani koncie emerytalnym, zgodnie z art. 17 ust. 2 Konwencji polsko – brytyjskiej, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Wielkiej Brytanii. (...) Natomiast wypłata z brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego oraz wypłata brytyjskiej emerytury państwowej, dokonane (...) w formie okresowych świadczeń emerytalnych, które to wypłaty miały miejsce po przeniesieniu przez Panią ośrodka interesów życiowych do Polski, zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych". Również w interpretacji z 29 kwietnia 2009 r. nr IPPB4/415-88/09-2/SP Izba Skarbowa w Warszawie potwierdziła, że jednorazowa wypłata części środków zgromadzonych w brytyjskim pracowniczym planie emerytalnym podlega opodatkowaniu wyłącznie w Wielkiej Brytanii. Podobne stanowisko zawiera interpretacja indywidualna z 6 lutego 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygn. 0112-KDIL2-1.4011.908.2023.1.KF, w której czytamy: „Z powyższych przepisów wynika zatem, że emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia otrzymywane z Wielkiej Brytanii – z wyjątkiem wskazanym w ust. 2 tego przepisu – wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Natomiast jednorazowa wypłata w ramach systemu emerytalnego utworzonego w Wielkiej Brytanii i wypłacana na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii.”. W świetle powyższego wnosi Pan o potwierdzenie Pana stanowiska.

W świetle powyższego podtrzymuje Pan stanowisko, że jednorazowa wypłata 25% środków zgromadzonych w brytyjskim pracowniczym programie emerytalnym (tzw. lump sum) korzysta ze zwolnienia z opodatkowania w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Stosownie do art. 4 ust. 1 podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840 ze zm.):

Określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Z wniosku wynika, że jest Pan wieloletnim rezydentem podatkowym w Polsce. Ma Pan wątpliwości, czy jednorazowa wypłata z brytyjskiego programu emerytalnego (lump sum) jest zwolniona z opodatkowania.

W świetle art. 17 ust. 1 Konwencji polsko –brytyjskiej:

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 2 ww. Konwencji:

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

Artykuł 18 ust. 2 Konwencji stanowi zaś, że:

a)Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b)Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 ww. Konwencji:

Części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem,  bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Oceniając, czy świadczenie otrzymane z brytyjskiego programu emerytalnego podlega opodatkowaniu stosownie do art. 17 ust. 2 ww. Konwencji, należy odnieść się do wskazówek zawartych w Komentarzu do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD. Zawierane przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są bowiem wzorowane na Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, zatem interpretacja ich postanowień powinna uwzględniać ustalenia przyjęte na szczeblu OECD, znajdujące wyraz w wypracowanym przez państwa członkowskie tej organizacji, w tym również Polskę, Komentarzu do Modelowej Konwencji (MK).

Wyżej wymieniona Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku nie definiuje co należy rozumieć przez określenie „emerytury i inne podobne wynagrodzenia”.

W literaturze przedmiotu wskazuje się, że pojęcie „emerytury” co do zasady powinno obejmować świadczenia wypłacane periodycznie, dokonywane w związku ze wcześniejszym zatrudnieniem i spełniające trzy warunki: wypłacane po zakończeniu okresu zatrudnienia, mające charakter zabezpieczający, których wysokość została racjonalnie określona.

Komentarz do Modelowej Konwencji OECD stwierdza dalej, że świadczenia, które są objęte dyspozycją przepisu dotyczącego emerytur, powinny następować w związku z zakończeniem okresu zatrudnienia (cessation of employment). To, czy dana wypłata będzie się mieścić w dyspozycji przepisu dotyczącego emerytur zależy od natury takiej wypłaty oraz faktów i okoliczności, w których jest dokonywana.

Określenie „emerytura” oznacza świadczenie wypłacane periodycznie, ale już określenie: „inne podobne wynagrodzenie” obejmuje innego rodzaju wypłaty niż emerytury. Określenie to obejmuje wypłaty typu „lump-sum” (wypłaty jednorazowe, ryczałty), ale tylko takie, które są dokonywane w ramach systemu emerytalnego. Komentarz do Modelowej Konwencji OECD wskazuje, że określenie „inne podobne świadczenie” jest wystarczająco szerokie, aby objąć również płatności nieokresowe, tj. jednorazowe.

Komentarz do Modelowej Konwencji OECD stwierdza poza tym wyraźnie, że to, czy daną wypłatę należy uważać za inne świadczenie podobne do emerytury zależy od ustalonych w danym przypadku faktów. Jeżeli powodem wypłaty ryczałtowej jest przeliczenie emerytury lub rekompensata za zmniejszoną emeryturę, wówczas daną wypłatę można określić jako „inne podobne świadczenie” objęte przepisem o emeryturach Modelowej Konwencji OECD.

Termin „emerytury i podobne świadczenia” oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej (Klaus Vogel on Double Taxation Convention A commentary to the OECD-, UN-, US Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital With Particular Reference to German Treaty Practice, Third Edition, Kluwer Law International, str. 1006, Nb 11 oraz str. 1008, Nb 14).

Pojęcie „lump sum payment derived from a pension scheme” funkcjonuje w prawie brytyjskim na określenie wypłat ryczałtowych po uzyskaniu wymaganego wieku 55 lat, które wypłacane są w ramach pracowniczych programów emerytalnych. Wypłaty typu „lump-sums” obejmują wypłaty rozmaitych typów. Przepis art. 17 ust. 2 Konwencji polsko – brytyjskiej ma za zadanie określenie, że tylko takie wpłaty „lump-sum”, które są wypłacane w ramach systemu emerytalnego (tj. noszą cechy emerytury) wchodzą w zakres jego działania. Pozostałe wypłaty „lump-sums” będą podlegały pod dyspozycję innych przepisów Konwencji polsko – brytyjskiej, np. art. 21 dotyczącego innych dochodów.

W konkluzji więc także osiągnięcie odpowiedniego wieku emerytalnego jest niezbędnym kryterium mającym znaczenie dla objęcia danej wypłaty typu „lump-sum” zakresem stosowania art. 17 ust. 2 Konwencji polsko - brytyjskiej.

Przy czym, kryterium osiągnięcia wieku emerytalnego należy rozumieć szeroko i zrównywać je z osiągnięciem takiego wieku, który jest wymagany przez dany system emerytalny do uzyskania wypłaty świadczenia zgodnie z tym systemem. Jeżeli zatem podatnik nie osiągnął ustawowego wieku emerytalnego, lecz osiągnął wiek wymagany do wypłaty świadczenia zgodnie z warunkami oszczędzania w ramach danego programu emerytalnego, to należy rozumieć, że otrzymał świadczenie zrównane ze świadczeniem emerytalnym.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości dotyczących tego, czy dla objęcia świadczenia zakresem art. 17 ust. 2 Konwencji wymagane jest, aby miało ono charakter emerytury, skoro przepis ten wprost nie odnosi się do „emerytur lub podobnych wynagrodzeń” (jak ustęp 1 ww. artykułu), lecz ogólnie do „jednorazowych wypłat w ramach systemu emerytalnego”, należy wyjaśnić, że z brzmienia art. 17 ust. 2 Konwencji nie można wywieść konkluzji, że regulacją tą mogą być objęte wszelkie jednorazowe wypłaty środków zgromadzonych w programie emerytalnym.

W przypadku gdy odbiorcą jednorazowej wypłaty typu lump-sum w ramach systemu emerytalnego utworzonego w Wielkiej Brytanii jest osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce, ale wypłata taka zostaje dokonana przed osiągnięciem wieku emerytalnego przez taką osobę, przepis art. 17 ust. 2 Konwencji nie znajdzie zastosowania w stosunku do takiej wypłaty. Dla objęcia danej wypłaty typu „lump-sum” zakresem stosowania art. 17 ust. 2 Konwencji wymagane jest, aby wypłata taka była dokonana w ramach systemu emerytalnego, czyli m. in. niezbędne jest osiągnięcie odpowiedniego wieku emerytalnego, uprawniającego do nabycia świadczeń emerytalnych w danym państwie, co znajduje potwierdzenie w Komentarzu do Modelowej Konwencji OECD oraz w poglądach literatury przedmiotu.

Natomiast z uzupełnienia wynika, że nie osiągnął Pan ustawowego wieku emerytalnego 67 lat, obowiązującego dla osób urodzonych w Wielkiej Brytanii. Uprawnienie do wypłaty środków wynikało z osiągnięcia przez Pana wieku 60 lat, który jest wewnętrznym wiekiem emerytalnym przyjętym dla członków programu, różnym od wieku emerytalnego dla emerytury państwowej w Wielkiej Brytanii czy w Polsce.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione okoliczności, w szczególności zaś fakt, że jak Pan wskazał, jednorazowa wypłata z Pracowniczego Programu Emerytalnego z Wielkiej Brytanii nie została dokonana w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego, uznać należy, że świadczenie to nie jest emeryturą i będzie podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 ww. Konwencji, tj. tylko w Pana miejscu zamieszkania, czyli w Polsce.

W konsekwencji do wypłaconego Panu świadczenia pieniężnego zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są inne źródła.

Art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten powstaje w każdym przypadku, kiedy u podatnika występują realne korzyści majątkowe.

Z powyższych regulacji wynika zatem, że przychód stanowią m.in. otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne. Przez termin „otrzymane”, zgodnie ze Słownikiem języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka (Wydawnictwo Naukowe PWN – 1998 r., wydanie I, tom II, str. 253), należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik, wykazując określoną aktywność, ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Na mocy art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W konsekwencji, otrzymane przez Pana środki pieniężne opisane we wniosku stanowią dla Pana przychód z innych źródeł w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu w Polsce, który należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (PIT-36).

Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do wymienionych przez Pana interpretacji indywidualnych wskazuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i tylko w tych sprawach są wiążące.

Ponadto zauważam, że interpretacje:

  • z 26 stycznia 2022 r. Nr 0112-KDIL2-1.4011.958.2021.2.KF,
  • z 29 kwietnia 2009 r. Nr IPPB4/415-88/09-2/SP oraz
  • z 6 lutego 2024 r. Nr 0112-KDIL2-1.4011.908.2023.1.KF

zostały wydane w odmniennym stanie faktycznym niż Pana. Jednorazowe świadczenia zostały bowiem wypłacone Wnioskodawcom po osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego. Dlatego też jednorazowa wypłata z brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego, dokonana w formie 25% środków zgromadzonych na koncie emerytalnym, zgodnie z art. 17 ust. 2 Konwencji polsko-brytyjskiej, podlegała opodatkowaniu wyłącznie w Wielkiej Brytanii.

W Pana przypadku taka sytuacja nie ma miejsca, świadczenie bowiem otrzymał Pan przed osiągnięciem wieku emerytalnego. Tym samym, świadczenie to nie może stanowić emerytury. Zatem, podlega opodatkowaniu na zasadach wskazanych w art. 21 ust. 1 Konwencji polsko – brytyjskiej, tj. tylko w Pana miejscu zamieszkania czyli w Polsce.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)  z zastosowaniem art. 119a;

2)  w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)  z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.