Interpretacja indywidualna

  – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 29 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek uzupełniła Pani pismem z 24 września 2025 r. (wpływ: 29 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani indywidualną działalność gospodarczą od 7 grudnia 2018 r. w przedmiocie PKD 96.22.Z działalność w zakresie pielęgnacji urody i pozostała działalność kosmetyczna – salon kosmetyczny w A.

Dochody z prowadzonej działalności gospodarczej w poprzednich latach opodatkowała Pani podatkiem dochodowym zryczałtowanym od osiągniętych przychodów.

Jednakże w kolejnym roku zmieniła Pani formę opodatkowania z podatku zryczałtowanego od osiągniętych przychodów na podatek dochodowy na zasadach ogólnych to według skali, ze względu na niewielką skalę prowadzenia działalności i możliwość wspólnego rozliczenia z małżonkiem. Na powyższą decyzję wpływ miały warunki rodzinne przede wszystkim opieka nad dziećmi, co nie pozwalało na zwiększenie zaangażowania w prowadzonej działalności gospodarczej.

Stąd w 2024 r. podjęła Pani decyzję o zmianie formy opodatkowania osiąganych przychodów na opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednak zgłaszając zmianę formy opodatkowania za pośrednictwem CEIDG, wypełniając formularz, popełniła Pani błąd w zaznaczeniu wyboru formy opodatkowania osiąganych dochodów. Omyłkowo zaznaczyła Pani formę opodatkowania podatkiem liniowym na formularzu złożonym w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a prawidłowo powinien być zaznaczony kwadrat – dokonany wybór opodatkowanie osiąganych dochodów na zasadach ogólnych. I taka była Pani intencja i zamiar.

Rozliczając osiągane dochody w 2024 r. uważała Pani, że wybrała Pani formę opodatkowania – zasady ogólne to jest według skali podatkowej. I tak też rozliczała Pani osiągane dochody, jak i odprowadzała Pani składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

A zatem zaznaczona przez Panią forma opodatkowania osiąganych dochodów była nieprawidłowa. Natomiast rozliczała się Pani prawidłowo – na zasadach ogólnych według skali. W 2024 r. nie osiągnęła Pani dochodów powodujących obowiązek zapłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Po zakończeniu roku podatkowego złożyła Pani zeznanie podatkowe wspólnie z małżonkiem rozliczając osiągnięte dochody zgodnie z art. 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 poz. 163 ze zm.). A zatem jednoznacznie wykazała Pani, że wybrała Pani formę opodatkowania na zasadach ogólnych, a nie wybrała Pani opodatkowania osiąganych dochodów na zasadzie podatku liniowego.

Osiągnięte przez Panią dochody nie przekraczały dochodów w wysokości 30 000 zł, a zatem nie miała Pani żadnych podstaw, ani przesłanek co do wyboru formy opodatkowania podatkiem liniowym. Błędne zaznaczenie na formularzu niewłaściwej pozycji/kratki/ było oczywistym błędem i w tym zakresie błędnym oświadczeniem woli.

Uzupełnienie wniosku:

W poprzednich latach, to jest w okresie od 2018 r. do 2023 r. prowadzona przez Panią działalność gospodarcza była opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowych od osiąganych przychodów w tych latach. Na początku 2024 r. podjęła Pani decyzję, aby zmienić formę opodatkowania i przejść na zasady ogólne zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 poz. 163 ze zm.).

Zmianę formy opodatkowania za pośrednictwem CEIDG dokonała Pani w miesiącu styczniu 2024 r., a pierwsze przychody osiągnęła Pani w miesiącu styczeń 2024 r. Działając w przeświadczeniu, że prawidłowo zaznaczyła Pani zmianę formy opodatkowania i jest Pani na zasadach ogólnych uznała Pani, że wysokość osiąganych przychodów nie powoduje powstanie obowiązku podatkowego (poniżej 30 000 zł), gdyż uzyskiwana kwota przychodów jest zwolniona z podatku dochodowego.

Stąd w trakcie roku podatkowego nie uiszczała Pani zaliczek na poczet podatku dochodowego. Po zakończeniu roku podatkowego wraz z małżonkiem dokonała Pani wspólnego rozliczenia podatkowego za 2024 r. A zatem było to Pani oświadczenie podatkowe o wyborze formy opodatkowania oraz wspólnym rozliczeniu z małżonkiem za 2024 rok podatkowy.

Jednocześnie informuje Pani, że związek małżeński zawarła Pani w 1999 r. i od tego czasu obowiązuje wspólny ustrój majątkowy. Wspólny ustrój majątkowy obowiązuje aktualnie. Nadmienia Pani, że małżonek nie prowadzi działalności gospodarczej, a jest pracownikiem w instytucji państwowej.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w przedstawionym i uzupełnionym stanie faktycznym zgodnie z treścią art. 6 ust. 2 w związku z art. 9a ustawy przysługuje Pani prawo do wspólnego rozliczenia z małżonkiem za 2024 rok?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Pani zdaniem, pomimo błędnego zaznaczenia na formularzu CEIDG wyboru formy opodatkowania przysługuje Pani prawo do wspólnego rozliczenia osiąganych dochodów za 2024 r.

W podanym okresie za który rozliczyła Pani w raz z małżonkiem osiągane dochody spełniała Pani wszystkie warunki wymienione w przepisach podatkowych. W związku małżeńskim obowiązuje ustrój wspólności majątkowej, w całym 2024 r. byli Państwo małżeństwem i są Państwo aktualnie. Są to przesłanki wynikające wprost z art. 6 ust. 2 ustawy.

W doktrynie i orzecznictwie wskazuje się wprost, że małżonkom przysługuje uprawnienie wynikające z art. 6 ust. 2 ustawy prawo do skorzystania ze wspólnego rozliczenia w złożonym zeznaniu podatkowym. Tak też było. W złożonym zeznaniu podatkowym oświadczyła Pani wraz z małżonkiem chęć wspólnego rozliczenia i opodatkowania osiągniętych dochodów.

Mając na uwadze orzecznictwo, a szczególnie orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 lutego 2024 roku (sygn. akt: II FSK 710/21) można przyjąć, że składając zeznanie podatkowe za 2024 rok oświadczyła Pani przed Naczelnikiem Urzędu Skarbowego wybór formy opodatkowania. Jednoznacznie wskazała Pani, że wybrała Pani formę opodatkowania na zasadach ogólnych, a nie opodatkowanie podatkiem liniowym. Zatem wybór formy opodatkowania nie był dokonany po złożeniu zeznania podatkowego.

Z uwagi, iż w trakcie roku podatkowego osiągane przez Panią dochody były zwolnione z podatku dochodowego nie wystąpiła u Pani zaliczka na podatek dochodowy, stąd nie miała Pani możliwości wskazania na przelewie wyboru formy opodatkowania.

Nadmienia Pani, iż Pani mąż (...) w grudniu 2023 r. złożył oświadczenie w formie pisemnej o wyborze wspólnego rozliczenia podatku dochodowego od 2024 r. wraz małżonką. Oświadczenie w formie pisemnej o wyborze formy opodatkowania dokonała Pani w pierwszym możliwym terminie, to jest składając wspólne zeznanie podatkowe za 2024 rok wraz z małżonkiem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Na podstawie art. 6 ust. 2 powołanej ustawy:

Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pozostający w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:

a)przez cały rok podatkowy albo

b)od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego – w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego

-mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot pomniejszających dochód; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do art. 6 ust. 2a wskazanej ustawy:

Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Z art. 6 ust. 3 cytowanej ustawy wynika, że:

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Wedle art. 6 ust. 3a przywołanej ustawy:

Zasady i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 2 i 3, mają zastosowanie również do:

1)małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2)małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej a drugi ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej

-jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych; przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio.

Art. 6 ust. 8 omawianej ustawy stanowi, że:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W zacytowanym powyżej art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarta została negatywna przesłanka do skorzystania z możliwości obliczenia podatku w sposób preferencyjny, przewidziany w art. 6 ust. 2 w związku z ust. 3 przywołanej ustawy, dla małżonków pozostających w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej przez cały rok podatkowy. Jest nią sytuacja, gdzie chociażby dla jednego z małżonków korzysta z opodatkowania swoich dochodów na podstawie tzw. podatku liniowego.

Dlatego też w celu odpowiedzi na Pani pytanie, a mianowicie, czy może Pani rozliczyć się wspólnie z małżonkiem za 2024 r. konieczne jest ustalenie w jakiej formie opodatkowywała Pani swoje dochody oraz Pani małżonek w tym roku podatkowym.

W opisie sprawy wskazała Pani, że:

·prowadzi Pani działalność gospodarczą;

·w okresie od 2018 r. do 2023 r. uzyskiwane przez Panią przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowywała Pani korzystając z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych;

·w 2024 r. postanowiła Pani zmienić formę opodatkowania i przejść na skalę podatkową;

·w styczniu 2024 r. chciała Pani dokonać ww. zmiany przez CEiDG, ale przez pomyłkę zaznaczyła Pani wybór liniowej formy opodatkowania;

·w 2024 r. uzyskała Pani pierwszy przychód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

·w 2024 r. nie regulowała Pani zaliczek na podatek, bo kwota Pani dochodu nie przekroczyła 30 tyś. zł;

·Pani małżonek nie prowadzi działalności gospodarczej i w 2024 r. osiągnął dochody z umowy o pracę.

Celem zatem ustalenia jaką jest właściwa dla Pani forma opodatkowania za 2024 r. konieczne jest odwołanie do przepisów, które regulują te zagadnienie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 9a ust. 1 wskazanej wyżej ustawy:

Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.):

Sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku - według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Jak stanowi zaś art. 9 ust. 1a tej ustawy:

Podatnik może złożyć oświadczenie, na piśmie, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym, przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1.

Stosownie do art. 9 ust. 1b cytowanej ustawy:

Dokonany wybór formy opodatkowania, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 1 złoży oświadczenie na piśmie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego o rezygnacji z tej formy opodatkowania albo oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym, w terminie określonym w art. 9a ust. 2 tej ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Art. 9 ust. 2b tej ustawy stanowi, że:

Dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Jak wynika z art. 9 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Oświadczenie oraz zawiadomienie, o których mowa w ust. 1-2b, podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze.

Natomiast jeśli podatnik dokona wyboru szczególnej formy opodatkowania jaką jest ryczał od przychodów ewidencjonowanych to jak wynika z powyższych przepisów ta forma opodatkowania dotyczy również lat następnych. Jeśli podatnik chciałby zrezygnować z tej formy opodatkowania i przejść na opodatkowanie na zasadach ogólnych to powinien złożyć oświadczenie o rezygnacji z tej formy opodatkowania w określonym w przepisach terminie.

Pani natomiast wybrała w ustawowym terminie do złożenia oświadczenia opodatkowanie osiąganych dochodów w formie liniowej. Jak sama Pani wskazała w styczniu 2024 r. osiągnęła Pani pierwszy przychód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i w tym samym miesiącu dokonała Pani wyboru liniowej formy opodatkowania przez CEiDG.

Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje fakt, że:

·zmiana ta została przez Panią omyłkowo zaznaczona, a Pani intencje były inne;

·rozliczała Pani składki na ubezpieczenie zdrowotne jakby obowiązywały Panią zasady ogólne w 2024 r.

Co więcej wyjaśniam, że samo złożenie zeznania podatkowego na formularzu PIT-36, który jest właściwy dla rozliczenia dochodów uzyskiwanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i opodatkowywanych na skali podatkowej nie stanowi o oświadczeniu do naczelnika urzędu skarbowego o wyborze/rezygnacji z zadeklarowanej formy opodatkowania.

Jeśli popełniła Pani błąd odnośnie wyboru formy opodatkowania w styczniu 2024 r. i pierwszy przychód osiągnęła Pani również w styczniu 2024 r. to miała Pani czas na dokonanie zmiany do 20 lutego 2024 r. Pani natomiast takiej zmiany nie dokonała, więc w 2024 r. Pani dochody należy opodatkować na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego też mając na uwadze przedstawiony przez Panią opis sprawy oraz zaprezentowane przepisy prawa stwierdzam, że zastosowanie przez Panią do uzyskanych w 2024 r. dochodów z działalności gospodarczej, zasad opodatkowania określonych w art. 30c cytowanej ustawy wyklucza możliwość rozliczenia się Pani wspólnie z małżonkiem na art. 6 ust. 2 pkt 1 w wz. z art. 6 ust. 8 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym nie przysługuje Pani prawo do wspólnego rozliczenia się z małżonkiem za 2024 rok.

Końcowo odnosząc się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 lutego 2024 r. sygn. akt II FSK 710/21, na którym opiera Pani słuszność swojego stanowiska wyjaśniam, że dotyczy on możliwości uznania prawidłowo opisanego przelewu podatku jako oświadczenia złożonego do Naczelnika Urzędu Skarbowego o wyborze formy opodatkowania.

Pani natomiast – jak sama Pani wskazała w opisie sprawy – w 2024 r. nie regulowała żadnej zaliczki na podatek, bo kwota Pani dochodu nie przekroczyła 30 tyś. zł. Tym samym wykładnia przepisów zaprezentowana w tym wyroku nie ma u Pani zastosowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.