
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 16 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 15 września 2025 r. (wpływ 15 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W dniu 26 lipca 2021 roku nabyła Pani na podstawie Umowy kredytu na zakup samochodu osobowego marki (…), nr nadwozia (…), rok produkcji 2021. Samochód stanowi Pani majątek prywatny i nigdy nie był wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej ani wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Cenę nabycia pojazdu sfinansowała Pani częściowo kredytem bankowym. Ostatnia rata kredytu zostanie spłacona w lipcu 2025 roku. Kwota kredytu (...) złotych. Kredyt spłaciła Pani w następujących 48 ratach po (...) zł + 49 ostatnia rata (...) złotych w lipcu 2025 r. W sierpniu 2025 roku planuje Pani sprzedać ten samochód innej osobie fizycznej za cenę szacunkowo (...) zł.
Uzupełnienie
W dniu 02.07.2021 r. zawarła Pani umowę sprzedaży między (…) (dealer) a Panią. Następnie finansowanie zostało ustalone w dniu 26.07.2021 r. przy zawarciu „Umowy kredytu na zakup samochodu (wraz z umową cesji praw z polisy ubezpieczeniowej oraz przewłaszczenia na zabezpieczenie) Nr (…)” między Panią (kredytobiorcą) a (…) (bankiem) i pośrednikiem kredytowym, czyli (…).
Posiada Pani fakturę VAT dokumentującą zakup samochodu osobowego nr (…) z dnia 20.07.2021 r. wystawioną przez dealera (…).
Umowa Nr (…) została zawarta z bankiem (…) i pośrednikiem kredytowym, czyli (…).
Umowa kredytu na zakup samochodu nie ma charakteru leasingu. Właścicielem pojazdu w dowodzie rejestracyjnym od początku była Pani. Umowa była z ustalonym harmonogramem spłat 49 rat, przy czym ostatnia Rata balonowa była na końcową wartość wykupu równą (...) zł
Umowa dotyczy kredytu na zakup samochodu, a nie leasingu operacyjnego.
Paragraf 7 punkt 5 „W przypadku terminowej spłaty całości Kredytu wraz z odsetkami Bank zobowiązany jest do zwrotu Samochodu (...)”.
Paragraf 10 punkt 5 „Spłata wszystkich należności wynikających z Umowy kredytu powoduje wygaśnięcie tej umowy”. Miesiąc przed spłatą ostatniej raty balonowej poinformowała Pani bank, iż spłaciła Pani harmonogram w pełni, w 49 ratach. W związku z powyższym w dniu 17.07.2025 r. otrzymała Pani Oświadczenie o powrotnym przeniesieniu udziałów w prawie własności.
„Regulamin kredytowania został wydany przez (…) na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo Bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz 665 z późn. zm.) w związku z art. 384 Kodeksu cywilnego” informacja z Regulaminu kredytowania (…).
Pytanie
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym sprzedaż opisanego samochodu, która nastąpi przed upływem pół roku (licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie w związku z opłatą ostatniej, 49 raty w związku umową kredytu na zakup samochodu), będzie skutkowała po Pani stronie powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie – kluczowe jest zdefiniowanie momentu „nabycia” w przypadku zakupu na kredyt. Uważa Pani, że za moment ten należy uznać chwilę pełnej spłaty zobowiązania kredytowego, kiedy to staje się Pani pełnoprawnym i nieobciążonym właścicielem pojazdu. Chociaż umowa kupna została zawarta w 2021 roku, to dopiero spłata ostatniej raty w lipcu 2025 roku faktycznie kończy proces nabywania praw do samochodu. W związku z tym planowana sprzedaż w sierpniu 2025 roku nastąpi w miesiącu następującym po miesiącu, w którym – w Pani rozumieniu – nastąpiło ostateczne nabycie (lipiec 2025 r.). Sprzedaż odbędzie się zatem prawdopodobnie przed upływem półrocznego terminu, o którym mowa w ustawie. W konsekwencji przychód z tej transakcji będzie podlegał opodatkowaniu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ten przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a–c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Zatem źródłem przychodu, w rozumieniu zacytowanego przepisu, jest tylko taka sprzedaż rzeczy, która nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jej nabycie, nie stanowi źródła przychodów.
Jednak stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu – do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy.
Wskazuję, że umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie należy do umów nienazwanych i jest zawierana na podstawie przepisów art. 155, art. 156 oraz art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
Przewłaszczenie na zabezpieczenie polega na zabezpieczeniu wierzytelności przez przeniesienie na wierzyciela własności oznaczonej rzeczy z równoczesnym zobowiązaniem wierzyciela do korzystania z rzeczy w sposób określony w umowie i do powrotnego przeniesienia własności rzeczy na dłużnika po zaspokojeniu zabezpieczonej wierzytelności. Nie budzi wątpliwości, że przedmiotem umowy przewłaszczenia mogą być także rzeczy ruchome, np. samochody.
W podobnej kwestii Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 29 maja 2000 r., sygn. akt III CKN 246/00, stwierdził, że:
umowa przeniesienia własności nieruchomości na zabezpieczenie spłaty kredytu, w której kredytodawca zobowiązał się do przeniesienia z powrotem na kredytobiorcę własności nieruchomości niezwłocznie po spłacie kredytu, nie jest umową przeniesienia własności zawartą pod warunkiem (art. 157 § 1 Kodeksu cywilnego).
Warunek pojawia się przy oświadczeniu w umowie przewłaszczenia odnośnie do zwrotnego przeniesienia na dłużnika własności nieruchomości/rzeczy. Przeniesienie to odbywa się właśnie pod warunkiem, którym jest spełnienie świadczenia kredytowego przez dłużnika.
W orzecznictwie utrwalony jest również pogląd, że przy przewłaszczeniu nieruchomości na zabezpieczenie wierzyciel uzyskuje jej własność bezwarunkowo, stając się powiernikiem dłużnika co do jego nieruchomości. Umowa przewłaszczenia zawiera bowiem w sobie, jeżeli chodzi o oświadczenie dłużnika, podwójny skutek zobowiązująco-rozporządzający, zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego. Stanowi ona również podstawę zmiany wpisu w księdze wieczystej. Powiernik ma również możność zbycia nieruchomości. Natomiast stosunkiem prawnym, na podstawie którego dokonujący przewłaszczenia, zachowa posiadanie nieruchomości, podobnie jak w sytuacji rzeczy ruchomych oznaczonych indywidualnie i rodzajowo, jest stosunek użyczenia. Czas trwania użyczenia będzie w tym wypadku oznaczony – pokrywać się będzie z czasem trwania stosunku prawnego, stanowiącego przyczynę przeniesienia własności nieruchomości.
Z tego wynika więc, że jeżeli strony zawrą umowę przenoszącą własność rzeczy (tu: samochodu) na zabezpieczenie, to takie przeniesienie ma skutek ostateczny już z chwilą jej zawarcia, a nie później. Umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie przenosi własność rzeczy na wierzyciela, a dłużnik zachowuje prawo posiadania i używania rzeczy.
Z przywołanego wyżej art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że przewłaszczenie w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki/kredytu, stanowi źródło przychodów, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 jedynie w sytuacji, gdy następuje ostateczne przeniesienie własności samochodu, a więc gdy podmiot zobowiązany do zwrotu zaciągniętej pożyczki (kredytu) nie wykona ciążącego na nim obowiązku. Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia składnika majątku powstanie tylko wówczas, gdy przedmiot przewłaszczenia – w związku z nieuiszczeniem długu – definitywnie przejdzie na własność wierzyciela.
Wobec tego powrotne nabycie własności samochodu przez pożyczkobiorcę/kredytobiorcę, który spełnił ciążący na nim obowiązek, nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z opisu sprawy wynika, że 26 lipca 2021 roku nabyła Pani samochód na podstawie Umowy kredytu na zakup samochodu osobowego. Samochód stanowi Pani majątek prywatny i nigdy nie był wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej ani nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Cenę nabycia pojazdu sfinansowała Pani częściowo kredytem bankowym. Ostatnia rata kredytu została spłacona w lipcu 2025 roku. Dnia 2 lipca 2021 r. zawarła Pani umowę sprzedaży między dealerem a Panią. Następnie finansowanie zostało ustalone 26 lipca 2021 r. przy zawarciu „Umowy kredytu na zakup samochodu (wraz z umową cesji praw z polisy ubezpieczeniowej oraz przewłaszczenia na zabezpieczenie) między Panią (kredytobiorcą) a bankiem i pośrednikiem kredytowym, czyli dealerem. Posiada Pani fakturę VAT dokumentującą zakup samochodu osobowego z 20 lipca 2021 r. wystawioną przez dealera. Umowa kredytu na zakup samochodu nie ma charakteru leasingu. Właścicielem pojazdu w dowodzie rejestracyjnym od początku była Pani. Umowa była z ustalonym harmonogramem spłat 49 rat, przy czym ostatnia rata balonowa była na końcową wartość wykupu równą (...) zł. Umowa dotyczy kredytu na zakup samochodu, a nie leasingu operacyjnego. W sierpniu 2025 roku planuje Pani sprzedać ten samochód innej osobie fizycznej.
Na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz opisu sprawy stwierdzam, że datą nabycia samochodu jest data, w której następuje przeniesienie prawa własności do tego samochodu, za którą w Pani sprawie należy uznać datę zakupu, tj. 21 lipca 2021 r. Dlatego też sprzedaż samochodu w sierpniu 2025 r. nie będzie skutkowała powstaniem przychodu po Pani stronie, ponieważ będzie miała miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tego samochodu.
Podsumowanie: w przedstawionym zdarzeniu przyszłym sprzedaż przez Panią opisanego samochodu nie będzie skutkowała po Pani stronie powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
