Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 8 sierpnia 2025 r. oraz z 8 września 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Między Panią i byłym mężem od 10 października 2020 r. istnieje orzeczona rozdzielność majątkową małżeńska. W 2024 r. Pani i Pani małoletnie dzieci nie mieszkały i w dalszym ciągu nie mieszkają z Ojcem małoletnich. Zatem, w 2024 r. samotnie wychowywała dzieci. Ojciec małoletnich Pan A.B. w 2024 r. miał sądownie ustalone alimenty oraz kontakty (kontakty nie były i nie są określone w formie tzw. „opieki naprzemiennej”). W 2024 r. była Pani w trakcie postępowania rozwodowego. Z końcem roku (październik) zapadł wyrok I instancji.

Wyrokiem Sądu Okręgowego (...) z dnia 23 października 2024 r. orzeczono rozwód Pani i Pana A.B - pkt. I wyroku. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego (…) z dnia 19 marca 2025 r. Sąd zmienił wyrok Sądu Okręgowego tylko w zakresie kontaktów i alimentów. Wyrok Sądu II instancji jest prawomocny.

Na dzień składania deklaracji podatkowej miała Pani status rozwódki i w dalszym ciągu samotnie wychowywała dzieci.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W roku podatkowym (latach podatkowych) objętym wnioskiem podlegała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wyrok rozwodowy uprawomocnił się 19 marca 2025 r. Wyrokiem Sądu Okręgowego (…) z dnia 23 października 2024 r, orzeczono rozwód Pani i Pana A.B. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego (…) z dnia 19 marca 2025 r. Sąd zmienił wyrok Sądu Okręgowego tylko w zakresie kontaktów i alimentów. Wyrok Sądu II instancji jest prawomocny.

Sąd nie pozbawił, nie ograniczył i nie zawiesił władzę rodzicielską w stosunku do ojca dzieci.

W 2024 r. zarówno Pani jak i ojciec dzieci posiadali pełnię władzy rodzicielskiej wobec dzieci, o których mowa we wniosku.

Realizacja kontaktów odbywa się w zakresie nie większym niż ustalonym w wyroku rozwodowym, tzn. ojciec spędza czas z małoletnimi co drugi weekend i od jednego do dwóch dni w tygodniu, dodatkowo jeden tydzień ferii i dwa tygodnie w lipcu oraz dwa tygodnie w sierpniu dzieci mają przyznane z ojcem. Pani córka odmawia spędzania czasu z ojcem i praktycznie przez więcej niż połowę zasądzonego sądownie czasu spędza go z Panią. To Pani w przeważającym zakresie dba o zdrowie, rozwój i zaspokajanie potrzeb dzieci. Ojciec małoletnich tylko wtedy gdy dzieci są u niego w terminach ustalonych przez Sąd np. na wakacjach lub na weekend. Choć zaznaczenia wymaga, że nawet wówczas to i tak Pani jedzie np. z córką do lekarza czy fryzjera. Bardzo sporadycznie i tylko na wyraźną Pani prośbę ojciec małoletnich jedzie do lekarza czy dentysty z dzieckiem na umówioną przez Panią wizytę (tylko wtedy kiedy jest to czas ojca z dziećmi). Podkreśla Pani, że w 95% wszystko co dotyczy dzieci spoczywa na matce małoletnich. Poza alimentami ojciec dzieci w żaden sposób nie dokłada się do życia dzieci (poza okresem, gdy są u niego - żywność i atrakcje/urlop).

Jednocześnie wskazuje Pani, że Sąd w wyroku rozwodowym orzekł, że miejscem zamieszkania dzieci jest miejsce zamieszkania Matki. Opieka nad małoletnimi nie jest wykonywana w tzw. formie naprzemiennej.

Ponadto, wykładnia art. 6 ust. 4c u.p.d.o.f. nie pozwala na ograniczenie jego zastosowania wyłącznie do rodziców wychowujących dzieci bez wsparcia drugiego z rodziców. Rozwiedziony rodzic samotnie wychowujący dziecko jest uprawniony do ulgi ustanowionej w tym przepisie, jeśli spełnia pozostałe warunki zwolnienia.

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 września 2023 r. sygn. akt: I SA/Łd 530/23 „Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera sformułowanie "w roku podatkowym". Wymaga zatem aby rodzic w danym roku podatkowym, w którym chciałby skorzystać z preferencji podatkowej, wychowywał samotnie dziecko. Ustawodawca nie zastrzegł jednakże aby czynił to stale, niezmiennie cały rok podatkowy. Wychowywanie dzieci, realizowane jest przez każdego z rodziców "samotnie", bez udziału drugiego z rodziców w określonym przedziale czasowym w obrębie każdego roku kalendarzowego. A skoro tak, nie można podzielić wywodu organu, iż skoro w tym samym roku kalendarzowym choć w innych, osobnych przedziałach czasowych tego roku, każde z rodziców opiekuje się samodzielnie dzieckiem, wychowując je i zaspokajając potrzeby dziecka na każdej płaszczyźnie (fizycznej, psychicznej, rodzinnej, kulturowej) bez udziału w tym okresie drugiego rodzica, to finalnie wychowują oni dziecko wspólnie. Wówczas w ocenie organu żadnemu z rodziców nie przysługiwałaby możliwość skorzystania z omawianej ulgi. Taka interpretacja byłaby nie do pogodzenia z założeniami ustawodawcy i godziłaby w politykę prorodzinną Państwa”.

Wraz z ojcem dzieci nie wychowuje Pani i nie opiekuje się dziećmi "wspólnie", (tj. jednocześnie w tym samym czasie i miejscu). Pojęcia "opieki" nie można zaś utożsamiać z procesem wychowawczym, który nie ogranicza się wyłącznie do sprawowania bieżącej pieczy nad dzieckiem. Zatem sprawuje Pani opiekę nad dziećmi zaspakajając potrzeby wychowawcze dzieci na każdej płaszczyźnie i między innymi z tego względu spełnia przesłankę „samotnego wychowania dzieci".

Wskazuje Pani, że była i jest zatrudniona na podstawie stosunku pracy (umowa o pracę) tylko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pytanie

Czy Pani może rozliczyć podatek dochodowy od osób fizycznych za rok 2024 r. jako rodzic samotnie wychowujący dzieci?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku od osób fizycznych:

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1) małoletnie,

2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

- podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w roku podatkowym 2024 r. należało spełnić tylko jedną przesłankę, a mianowicie należy samotnie wychowywać dzieci. Natomiast, na moment składania rozliczenia należy spełniać również status „rozwódki”.

Zatem, Pani A.A. w roku podatkowym w 2024 r. samotnie wychowywała małoletnie dzieci, wyrokiem z 23 października 2024 r. orzeczono rozwód, który został zaskarżony i następnie zmieniony wyrokiem z dnia 19 marca 2025 r. tylko w zakresie alimentów oraz kontaktów.

Orzecznictwo:

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 września 2023 r., sygn. akt: l SA/Łd 530/23: Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera sformułowanie "w roku podatkowym". Wymaga zatem aby rodzic w danym roku podatkowym, w którym chciałby skorzystać z preferencji podatkowej, wychowywał samotnie dziecko Ustawodawca nie zastrzegł jednakże aby czynił to stale, niezmiennie cały rok podatkowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Na podstawie art. 6 ust. 4d wskazanej ustawy:

Art. 6 ust. 4e ww. ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 6 ust. 4f ustawy:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przystępując do oceny możliwości skorzystania przez Panią z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2024 r. w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, należy wyjaśnić, że każda preferencja podatkowa stanowi wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania. Z przywołanych wyżej przepisów art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika, że stanowią odstępstwo od generalnej zasady indywidualnego opodatkowania. Możliwość ich zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej ani też zawężającej. W konsekwencji, podatnikowi przysługuje prawo do jej zastosowania, jeśli spełni warunki dla niej określone, a w szczególności, jeśli spełnia wymogi definicji osoby samotnie wychowującej dziecko, a także jeśli w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców, wychowywał dziecko/dzieci. Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 31 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie:

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko. W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Rodzic, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów. Zauważyć również należy, że do skorzystania z tej preferencji, niewystarczające jest samotne troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału innej osoby, tj. w szczególności ojca lub matki dziecka – równie istotne jest legitymowanie się określonym stanem cywilnym. Przepisy art. 6 ust. 4c ustawy wymieniają enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (np. panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik). W przypadku osób, których związek małżeński został rozwiązany poprzez orzeczenie rozwodu, należy uznać, że status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie o rozwiązaniu małżeństwa. W związku z tym, uzyskanie w danym roku podatkowym jedynie nieprawomocnego orzeczenia o rozwodzie, nie pozwala na uznanie danej osoby za samotnie wychowującą dziecko. W doktrynie i w praktyce przeważa stanowisko, zgodnie z którym decydujące znaczenie ma tutaj kryterium formalne, jakim jest prawomocne orzeczenie sądu.

Oprócz legitymowania się określonym stanem cywilnym, art. 6 ust. 4c ustawy wskazuje, że osoba chcąca skorzystać z tej preferencji musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby. Jednakże nadmienić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku.

Prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie zatem przysługiwało jedynie temu z rodziców, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. W konsekwencji, aby skorzystać z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 4c, należy mieć ściśle określony stan cywilny oraz wychowywać samotnie dziecko (dzieci).

W przedmiotowej sprawie nie została spełniona przesłanka pozwalająca na uznanie Pani za osobę samotnie wychowującą dziecko, tj. nie należy Pani do jednej z kategorii osób wymienionych w powołanym powyżej przepisie (nie jest Pani panną, wdową, rozwódką albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności), stanowiącym zamknięty katalog osób uznanych przez ustawodawcę za osobę samotnie wychowującą dziecko. Jak poinformowała Pani w uzupełnieniu opisu sprawy wyrok rozwodowy Sądu Okręgowego (...) z dnia 23 października 2024 r. uprawomocnił się 19 marca 2025 r. Skoro Pani małżeństwo nie było rozwiązane prawomocnym orzeczeniem Sądu, to do czasu uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód nie przysługuje Pani prawo do preferencyjnego rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem nie można uznać Pani za „osobę samotnie wychowującą dzieci” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie przysługuje Pani prawo do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci. Preferencja ta uzależniona jest bowiem – jak już wcześniej wyjaśniono – również od stanu cywilnego rodzica, starającego się o status osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci). Art. 6 ust. 4c ustawy jednoznacznie wskazuje, w jakiej sytuacji osoba, która samotnie wychowuje dziecko, może z preferencji podatkowej skorzystać. Jednym z warunków skorzystania z preferencyjnego rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko jest uzyskanie prawomocnego orzeczenia o rozwodzie. Status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie o rozwiązaniu małżeństwa. W związku z tym, posiadanie w roku podatkowym jedynie nieprawomocnego orzeczenia o rozwodzie nie pozwala na uznanie danej osoby za samotnie wychowującą dziecko.

Powyższe stanowisko potwierdzają prawomocne wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o sygn. akt: I SA/Bd 79/42 z 26 marca 2024 r., III SA/Wa 2497/14 z 5 marca 2015 r., I SA/Gl 1182/10 z 23 marca 2011 r., I SA/Gl 1183/10 z 23 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 1155/11 z 7 grudnia 2011 r. oraz III SA/Wa 1614/24 z 18 września 2024 r.

Sąd zwrócił uwagę na stan cywilny osoby samotnie wychowującej dziecko:

• w wyroku WSA sygn. akt I SA/Kr 289/24 z 25 lipca 2024 r.:

(…) skoro omawiana preferencja uzależniona jest również od stanu cywilnego rodzica, starającego się o status osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci), to wnioskująca nie może z niej skorzystać, gdyż w latach 2021-2023 była mężatką. (…) Zatem nie będąc w okresie od 2021-2023 roku panną, wdową, rozwódką, ani osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, ani też osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności – nie można wnioskodawczyni przypisać statusu "osoby samotnie wychowującej dzieci".

• w wyroku WSA sygn. akt III SA/Wa 1180/21 z 8 grudnia 2021 r.:

Z treści powołanego przepisu art. 6 ust. 4 ustawy o PIT, wynika, że obok faktycznego samotnego wychowywania dziecka, skarżący winien spełniać jeszcze jedno kryterium odnoszące się do stanu cywilnego. Mianowicie w roku podatkowym 2020, skarżący powinien mieć status osoby nie pozostającej w związku małżeńskim (…).

Biorąc zatem pod uwagę, że – jak wynika z okoliczności sprawy – w 2024 r. nie była Pani panną, wdową, rozwódką, ani osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, ani też osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, to nie można Pani przypisać statusu „osoby samotnie wychowującej dzieci”, ponieważ nie należy Pani do jednej z kategorii osób wymienionych w zamkniętym katalogu ustanowionym przez ustawodawcę w przywołanym wyżej przepisie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie kwestionując zatem Pani zaangażowania w proces wychowawczy dzieci – okoliczność, że w 2024 r. formalnie była Pani mężatką (brak prawomocnego orzeczenia Sądu) wyklucza możliwość uznania, że przysługuje Pani prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoby samotnie wychowującej dzieci. W konsekwencji, z tego względu nie spełniła Pani warunków określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za 2024 r.

Wobec powyższego Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Panią wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych stwierdzić należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte zapadły w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i nie stanowią one materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.