a)był/jest/będzie Pan właścicielem lub współwłaścicielem „oprogramowania”/„programu komputerowego”, które Pan rozwija, jeżeli nie – to czy w stosunku do tego „oprogramowania”/„programu komputerowego” posiadał/posiada/będzie posiadał Pan wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tego prawa?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie jest właścicielem ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania; prawa autorskie do efektów pracy Wnioskodawcy przysługują mu pierwotnie jako twórcy, a następnie są przenoszone na kontrahenta na podstawie umowy. Nie posiada też wyłącznej licencji do całości tego oprogramowania.

b)Pana działania zmierzały/zmierzają/będą zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego „oprogramowania”/„programu komputerowego”?

Odpowiedź: Tak, działania Wnioskodawcy zawsze zmierzają do poprawy użyteczności i funkcjonalności rozwijanego oprogramowania, poprzez dodawanie nowych modułów, integracji i usprawnień zwiększających wartość systemu dla użytkownika.

c)zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego „oprogramowania”/„programu komputerowego” miały/mają/będą miały charakter rutynowych/okresowych zmian?

Odpowiedź: Nie, zmiany nie mają charakteru rutynowych/okresowych; mają charakter twórczy. Polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności i rozwiązań o twórczym charakterze.

d)w wyniku podjętych przez Pana czynności powstaje odrębny od tego „oprogramowania”/„programu komputerowego” utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

-jeżeli tak ‒ czy przenosił/przenosi/będzie przenosił Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,

-jeżeli nie – czy Pana wynagrodzenie było/jest/będzie tylko wynagrodzeniem za efekty Pana prac badawczo-rozwojowych?

Odpowiedź: Tak, w wyniku prac Wnioskodawcy powstają odrębne utwory – nowe programy komputerowe podlegające ochronie z art. 74 ustawy. Całość autorskich praw majątkowych przenoszone są na kontrahenta zgodnie z umową, a wynagrodzenie obejmuje sprzedaż tych praw.

9.Czy w przypadku, gdy rozwijał/rozwija/będzie Pan rozwijał „oprogramowanie”/„program komputerowy”, a w wyniku rozwijania „oprogramowania”/„programu komputerowego” nie powstanie nowe prawo własności intelektualnej, to jest/będzie Pan właścicielem, współwłaścicielem lub użytkownikiem tego „oprogramowania”/„programu komputerowego” na podstawie licencji wyłącznej?

Odpowiedź: Nie, w takiej sytuacji Wnioskodawca nie jest właścicielem, ani współwłaścicielem, ani użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej.

10.Jaką formą będzie opodatkowana Pana działalność gospodarcza (wg skali podatkowej, tzw. podatkiem „liniowym”, ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych) w latach kolejnych po 2025 r.?

Odpowiedź: Wnioskodawca zakłada, iż jego obecna forma opodatkowania działalności będzie kontynuowana w kolejnych latach podatkowych po 2025 r.

11.W jaki sposób umowy z kontrahentami regulują kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymuje Pan wynagrodzenie:

·wyłącznie z tytułu przenoszenia na kontrahenta praw do „oprogramowania”/„programów komputerowych” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

·także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich)?

Odpowiedź: Wynagrodzenie obejmuje przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania oraz czynności związane z jego stworzeniem i wdrożeniem.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie także za inne czynności wdrożenia oprogramowania.

12.Czy w związku z wykonywanymi umowami zawartymi z kontrahentami wystawiał/wystawia/ będzie Pan wystawiał faktury, jeśli tak, to czy wyodrębniały/wyodrębniają/będą one wyodrębniały wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na kontrahentów? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego i w jaki sposób określał/określa/będzie Pan określać wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich?

Odpowiedź: Wnioskodawca wystawia faktury, które nie wyodrębniają odrębnie kwoty za przeniesienie praw czyli wynagrodzenie obejmuje całość świadczenia. Wartość ustalana jest na podstawie umowy (zakresu prac, złożoności, nakładu czasu, użytych zasobów).

13.W jaki sposób poszczególne umowy z kontrahentami regulowały/regulują/będą regulować kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na kontrahenta praw do konkretnego stworzonego przez Pana „oprogramowania”/„programu komputerowego”? W jaki sposób odbywało się/odbywa się/będzie się odbywać wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania”/ „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Umowy przewidują przeniesienie praw majątkowych z chwilą przekazania utworu, co potwierdzają zapisy umowne oraz wystawiona faktura.

14.Czy sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?

Odpowiedź: Tak, sposób przenoszenia praw autorskich każdorazowo spełnia wymogi ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym art. 41 i art. 53 – prawa majątkowe są przenoszone na kontrahenta w umowie wprost i na wskazanych polach eksploatacji; skuteczność przeniesienia następuje zgodnie z umową.

15.Czy ponosił/ponosi/będzie Pan ponosił odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż kontrahent)?

Odpowiedź: Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec kontrahenta zgodnie z umową. Nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich, z zastrzeżeniem przepisów bezwzględnie obowiązujących.

16.W jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego pytania do działań polegających na tworzeniu i rozwijaniu przez Pana „programów komputerowych”? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus? (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady).

Odpowiedź: Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca ustala wyłącznie jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / a+b+c+d

Do powyższych kosztów Wnioskodawca nie zalicza kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetki, opłaty oraz koszty związane z nieruchomościami.

Następnie zgodnie z postanowieniami indywidualnej umowy współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta wytworzone zgodnie z zamówieniem prace programistyczne oraz majątkowe prawa autorskie do prac programistycznych.

17.Czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana trzecie pytanie były/są/będą ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana konkretnych działań obejmujących tworzenie i rozwijanie „oprogramowań”/„programów komputerowych”?

Odpowiedź: Do kosztów Wnioskodawca nie zalicza kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W pozostałych przypadkach Wnioskodawca wykazuje koszty wyłącznie w celu prowadzenia działań obejmujących tworzenie i rozwijanie „oprogramowań”/„programów komputerowych”.

18.O jakiej „odpowiedniej metodyce alokacji” mowa jest w pytaniu nr 3? Czy stosowany jest klucz przychodowy, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź: Tak.

19.Czy przyjęta „metodyka alokacji” (prawdopodobnie sposób alokacji kosztów – klucz podziału kosztów wskazany w pytaniu nr 3) stosowana jest wyłącznie w przypadku, gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu (kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) z konkretnym przychodem z danego kwalifikowanego IP nie jest możliwe w danym stanie faktycznym (dany koszt dotyczy wielu źródeł oraz wielu kwalifikowanych IP i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu służącego wyliczeniu wskaźnika nexus, z przychodami z konkretnego kwalifikowanego IP)? – proszę udzielić jednoznacznej odpowiedzi.

Odpowiedź: Tak.

20.Od kiedy (dd-mm-rrrr) prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję (proszę wskazać datę)?

Odpowiedź: Odrębna ewidencja jest prowadzona od 1 stycznia 2020 r.

21.Czy odrębna ewidencja była/jest/będzie prowadzona w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za rok podatkowy/lata podatkowe będące przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie?

Odpowiedź: Tak.

22.Czy usługi wskazane we wniosku świadczone na rzecz zagranicznych kontrahentów były/są/będą wykonywane przez Pana w Polsce, czy w kraju, w którym podmioty ten mają siedzibę? Jeśli usługi były/są/będą wykonywane w kraju, w którym podmioty te mają siedzibę, to, czy działalność gospodarcza w tym państwie była/jest/będzie prowadzona za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a tym państwem?

Odpowiedź: Usługi są wykonywane przez Wnioskodawcę w Polsce. Wnioskodawca nie prowadzi działalności poprzez zakład za granicą w rozumieniu właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Pytania

1.Czy opisana szczegółowo w złożonym wniosku i realizowana bezpośrednio działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego w ramach opisanych i wykonywanych zleceń stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, wobec czego Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT?

3.Czy wydatki ponoszone w ramach prowadzonej działalności (wskazane w opisie sprawy), w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, zgodnie z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, celem wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, począwszy od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. oraz lata kolejne?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że treść art. 30ca ustawy o PIT przewiduje 5% preferencyjne opodatkowanie działalności badawczo-rozwojowej.

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wobec powyższego działalność Wnioskodawcy spełnia przestanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, dodatkowo za taką kwalifikacją przemawiają:

a)nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca podejmuje bowiem działania na indywidualne zlecenie i zgodnie z indywidualnymi ustaleniami z każdym z kontrahentów, kluczowe w jego pracy jest zwiększenie innowacyjności rozwiązań, nad którymi pracuje (na zlecenie indywidualnego kontrahenta);

b)nieprzewidywalność: Kontrahenci, z którymi planuje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, którego skutek został ogólnie określony w trakcie indywidualnych ustaleń z Kontrahentem, niemniej powstaje absolutnie nowe rozwiązanie, dopasowane do indywidualnych potrzeb klienta;

c)metodyczność: działalność prowadzona jest w sposób systematyczny;

d)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: w ramach wykonywanej bezpośrednio działalności gospodarczej, następuje przeniesienie autorskich praw majątkowych do powstałego rozwiązania na Kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, pojęcie „prace rozwojowe” oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prowadząc działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – Wnioskodawca wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej specjalistycznej wiedzy, które wpływają przede wszystkim na innowacyjność: wykonywanych działań, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane w zakresie wykonywanych prac, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie specjalistycznej wiedzy i umiejętności. Należy przy tym podkreślić, że prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają na celu ulepszenie lub rozwinięcie już istniejących rozwiązań lub stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej. Jak wskazano w objaśnieniach MF z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, co ma miejsce w praktyce, w ramach wykonywanych przez Wnioskodawcę usług.

Wspomniana twórczość odnosi się również do przejawu działalności – autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem prawa autorskiego jest bowiem każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Zatem Wnioskodawca uważa, iż działalność prowadzona przez niego to działalność badawczo-rozwojowa.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje na zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym 5% opodatkowaniem. Kluczowe jest jednak wskazanie, że autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Wspomniany przepis w zakresie „kwalifikowanego” prawa własności intelektualnej, wskazuje na dwa kryteria:

-przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz

-prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych, w konsekwencji należy wskazać, że oprogramowanie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.

W ocenie Wnioskodawcy, prawo autorskie powstałe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście opisanej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, jednocześnie podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności opisanej we wniosku, która według jego oceny stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z treścią art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

-z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

-ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

-z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

-z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

-przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz

-należy do jednej z kategorii (wskazanych powyżej) wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

-podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zgodnie z postanowieniami indywidualnej umowy współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta wytworzone zgodnie z zamówieniem prace programistyczne oraz majątkowe prawa autorskie do prac programistycznych. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzyma umówione wynagrodzenie.

Zatem odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonych prac programistycznych należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

A wytwarzane przez Wnioskodawcę prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP, umożliwiające skorzystanie z preferencji podatkowej tzw. IP Box.

Ad 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesionej przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż: wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż: wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się że wartość ta wynosi 1. Dodatkowo w przypadku, gdy nie nabywa się wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie, gdy Wnioskodawca osiągnie dochód.

Prawa autorskie do zrealizowanych i zleconych prac programistycznych są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy zawartej z indywidualnym Kontrahentem.

W związku z wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi wydatki na:

-transport,

-zakup sprzętu komputerowego,

-zakupu narzędzi/mebli biurowych,

-usługi telekomunikacyjnej,

-wynajem mieszkania,

-koszt obsługi księgowej.

Powyższe wydatki są kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego ponoszone wskazane powyżej wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na zrealizowanie przedmiotu umowy z każdym z Kontrahentów (a zatem wykonanie prac programistycznych), należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność, stanowiącą działalność badawczo-rozwojową.

Ad 4.

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Spełnienie tych przestanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, iż spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% preferencyjnej stawki podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) stanowi, że:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku oraz uzupełnieniu wynika, że prowadząc działalność gospodarczą realizuje Pan następujące projekty:

(…).

Innowacyjność rozwiązań tworzonych przez Pana polega na opracowywaniu dedykowanych, autorskich modułów i funkcjonalności, które nie mają charakteru rutynowego ani powtarzalnego i są projektowane pod specyficzne potrzeby biznesowe kontrahentów. (…). Każde rozwiązanie stanowi oryginalny utwór dopasowany do procesów kontrahenta i nie występuje jako gotowy produkt rynkowy, wymaga opracowania własnego, twórczego podejścia do realizacji celu.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów komputerowych opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach współpracy z kontrahentami realizowane przez Pana projekty są rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Specyfika pracy wymaga od Pana dużej, szerokiej i interdyscyplinarnej wiedzy. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jest Pan twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Wytwarzane przez Pana programy komputerowe – utwory cechują się oryginalnością i indywidualność, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Projekty realizowane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy z nich wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego, a same projekty realizowane są zgodnie z indywidualnymi ustaleniami i na indywidualne zamówienie klienta. Działalność na rzecz danego kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Pana nie miały miejsca. W uzupełnieniu doprecyzował Pan, że innowacyjność rozwiązań tworzonych przez Pana polega na opracowywaniu dedykowanych, autorskich modułów i funkcjonalności, które nie mają charakteru rutynowego ani powtarzalnego i są projektowane pod specyficzne potrzeby biznesowe kontrahentów. Ponadto, każde rozwiązanie stanowi oryginalny utwór dopasowany do procesów kontrahenta i nie występuje jako gotowy produkt rynkowy, wymaga opracowania własnego, twórczego podejścia do realizacji celu. Twórczy charakter Pana działalności przejawia się w: analizie wymagań, projektowaniu architektury, implementacji autorskiego kodu, tworzeniu algorytmów, testach, optymalizacji, wdrożeniach i dokumentacji. Prace wymagają wiedzy programistycznej i tworzenia nowych algorytmów. W celu realizacji projektu, w ramach którego tworzył/tworzy/będzie Pan tworzył i/lub rozwijał/rozwija/będzie Pan rozwijał to „oprogramowanie”/„programy komputerowe” zostały/zostaną podjęte następujące działania zmierzające do wytworzenia/rozwinięcia „oprogramowania”/„programów komputerowych”: identyfikacja potrzeb, projekt rozwiązania (architektura, modele danych), dobór technologii, wytworzenie autorskiego kodu źródłowego, integracje, testy (jednostkowe, integracyjne, wydajnościowe), wdrożenie i utrzymanie, dokumentacja techniczna i użytkowa. Wytworzone/rozwinięte przez Pana „oprogramowanie”/„program komputerowy” zostało/zostanie w oparciu o takie technologie informatyczne m.in.: (…). Zastosował/zastosuje Pan następujące narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej, tj.: architektury mikroserwisowe, integracje z kolejkami i strumieniowaniem, wykorzystanie uczenia maszynowego/(…), autorskie mechanizmy skalowania w chmurze. Każdy Pana projekt wprowadza nowe funkcjonalności niedostępne we wcześniejszych (…), odmienna architektura, zwiększona skalowalność i bezpieczeństwo. Oryginalność tego „oprogramowania”/„programów komputerowych” polegała/polega/będzie polegać na indywidualnym, twórczym kodzie i dedykowanym dopasowaniu do procesów kontrahenta, w tym autorskich decyzjach architektonicznych. Zastosowanie nowych bibliotek i frameworków (…) skutkuje inną funkcjonalnością, wydajnością i skalowalnością przez co powoduje, iż „oprogramowanie”/„program komputerowy” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana. Efekty Pana pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem”/„programem komputerowym” zawsze, tj. zarówno w przypadku ich tworzenia, jak i rozwijania, były/są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. mają oryginalny, twórczy charakter i stanowią nową wartość niematerialną, nie są rezultatem wyłącznie umiejętności technicznych o przewidywalnym, powtarzalnym przebiegu, stanowią twórcze, a nie jedynie techniczne wykonanie szczegółowych wytycznych.

Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność na rzecz danego kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Pana nie miały miejsca. Prace są prowadzone metodycznie (…), z harmonogramami (backlog, sprinty), kamieniami milowymi i mierzalnymi celami. Na wstępie postawił Pan sobie za cel wytworzenie nowych funkcjonalności, rozwój modułów analitycznych, czy poprawę wydajności. Finansowanie pochodzi z bieżących przychodów z Pana działalności. Osiągnięcia postawionych celów obejmują m.in. implementację mikroserwisów, rozwój platform (…), integracje implementacje nowych funkcjonalności. Zasoby to Pana praca własna, sprzęt komputerowy, narzędzia i usługi chmurowe. Systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności przejawia się w cyklicznym planowaniu, iteracyjnym tworzeniu kodu, dokumentacji i testach w ramach projektów. W związku z tym harmonogramy projektowe (backlog, sprinty) były opracowywane dla poszczególnych modułów i realizowane zgodnie z umowami z kontrahentami.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że projekty realizowane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy z nich wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego, a same projekty realizowane są zgodnie z indywidualnymi ustaleniami i na indywidualne zamówienie klienta. Wykorzystuje Pan w swojej pracy własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie specjalistycznej wiedzy i umiejętności. Prace, które Pan wykonuje mają na celu ulepszenie lub rozwinięcie już istniejących rozwiązań lub stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej. W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzył/tworzy/będzie Pan tworzył i rozwijał/rozwija/będzie Pan rozwijał „oprogramowania”/„programy komputerowe” dysponował/dysponuje/będzie Pan dysponował przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „oprogramowania”/„programu komputerowego następującymi zasobami wiedzy: języki i frameworki wskazane wyżej, bazy danych, infrastruktura chmurowa (…), algorytmy (…), znajomość języka angielskiego, znajomość języków programowania, a także bibliotek, frameworków, różnego rodzaju komponentów (np. bazy danych) i infrastruktury (…), znajomość i poprawne wykorzystanie algorytmów, znajomość algorytmów sztucznej inteligencji, zastosowania modeli (np. sieci neuronowych). W ramach tej działalności rozwija Pan wiedzę i umiejętności wymienione powyżej. W szczególności (…), architektury rozproszone, bezpieczeństwo aplikacji i optymalizacja wydajności. Dotychczas w swojej działalności oferował Pan usługi wytwarzania i rozwoju oprogramowania, integracje systemów, moduły (…). Były one oparte na następujących rozwiązaniach programistycznych: (…). Pana celem było stworzenie nowych funkcjonalności i poprawa skalowalności systemów kontrahentów. Efektem Pana działań było/jest/będzie powstanie nowych modułów, integracji i zastosowań (…), poszerzenie funkcjonalności istniejących systemów. Zaplanowane przedsięwzięcie realizował/realizuje/będzie realizował Pan poprzez planowanie zadań, iteracyjne programowanie, testy, wdrożenia i konsultacje z kontrahentami.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniu, specyfika pracy wymaga od Pana dużej, szerokiej i interdyscyplinarnej wiedzy. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jest Pan twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Wytwarzane przez Pana programy komputerowe – utwory cechują się oryginalnością i indywidualność, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Projekty realizowane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy z nich wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego, a same projekty realizowane są zgodnie z indywidualnymi ustaleniami i na indywidualne zamówienie klienta. Wykorzystuje Pan w swojej pracy własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie specjalistycznej wiedzy i umiejętności. Prace, które Pan wykonuje mają na celu ulepszenie lub rozwinięcie już istniejących rozwiązań lub stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej. Pana celem było stworzenie nowych funkcjonalności i poprawa skalowalności systemów kontrahentów. Zaplanowane przedsięwzięcie realizuje Pan poprzez planowanie zadań, iteracyjne programowanie, testy, wdrożenia i konsultacje z kontrahentami. Efektem Pana działań, przy realizacji opisanych projektów, jest i będzie powstanie nowych modułów, integracji i zastosowań (…), poszerzenie funkcjonalności istniejących systemów.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowych produktów – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku oraz w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Według art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Według art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że:

-tworzy i rozwija Pan wymienione w opisie sprawy programy komputerowe w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-efekty Pana pracy, zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów, stanowią odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-prawa autorskie do efektów Pana pracy przysługują Panu pierwotnie jako twórcy, a następnie są przenoszone na kontrahenta na podstawie umowy;

-Pana działania zawsze zmierzają do poprawy użyteczności i funkcjonalności rozwijanego oprogramowania, poprzez dodawanie nowych modułów, integracji i usprawnień zwiększających wartość systemu dla użytkownika;

-całość autorskich praw majątkowych przenoszone są na kontrahenta zgodnie z umową, a wynagrodzenie obejmuje sprzedaż tych praw;

-przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo następuje zgodnie z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawach autorskim i prawach pokrewnych;

-od 1 stycznia 2020 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

-odrębna ewidencja była/jest/będzie prowadzona w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za rok podatkowy/lata podatkowe będące przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Autorskie prawo do programu komputerowego tworzonego i rozwijanego przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest/będzie kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem należy stwierdzić, że odpłatne przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych w ramach wykonywanych przez Pana zleceń programistycznych stanowi/będzie stanowić sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowi/będzie stanowić kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniu rocznym za 2025 r. Jeżeli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za następne lata podatkowe do 31 grudnia 2027 r.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wyjaśniam, co następuje.

Jako koszty podał Pan:

a)koszty transportu (bilety na pociągi, wynajem samochodu, koszty paliwa);

b)koszty usług telekomunikacyjnych (Internet);

c)koszty zakupu sprzętu komputerowego (laptop, klawiatura, myszka);

d)koszty wyposażenia biura (biurko, krzesło, lampy);

e)koszt wynajmu mieszkania;

f)koszt obsługi księgowej.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych Ministra Finansów z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem i rozwojem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zatem wydatki, które Pan ponosi na:

a)koszty transportu (bilety na pociągi, wynajem samochodu, koszty paliwa);

b)koszty usług telekomunikacyjnych (Internet);

c)koszty zakupu sprzętu komputerowego (laptop, klawiatura, myszka);

d)koszty wyposażenia biura (biurko, krzesło, lampy);

e)koszt obsługi księgowej

przy zachowaniu właściwej proporcji, należy uznać za koszty, o których mowa w lit. a wzoru do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odnosząc się natomiast do uznania za koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności kosztów związanych z wynajmem mieszkania, należy mieć na uwadze treść art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej m.in. w szczególności kosztów związanych z nieruchomościami.

W tym miejscu należy przywołać stanowisko Ministerstwa Finansów zawarte w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., gdzie w akapicie 118 wyjaśniono, że „do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Kosztami nieujętymi we wskaźniku nexus będą na przykład koszty utrzymania nieruchomości, w której prowadzona jest działalność badawczo-rozwojowa zmierzająca do wytworzenia kwalifikowanego IP, czy też odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości. Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. OECD jako przykład braku możliwości ustalenia bezpośredniego związania kosztu z kwalifikowanymi IP podaje koszt budynku (nabycia, utrzymania, etc.), w którym wytwarzane są kwalifikowane IP. Taki koszt jest kosztem pośrednio związanym z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP i dlatego nie może zawierać się we wskaźniku nexus”.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że użycie na końcu listy skrótu etc. w ww. objaśnieniach ma na celu zobrazowanie kosztów związanych z nieruchomościami i zostało zamieszczone dla zaznaczenia, że inne – podobne elementy nie zostały wymienione, np. koszt najmu budynku lub lokalu, koszty mediów związane z utrzymaniem nieruchomości itp. Należy również zauważyć, że na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „kosztów związanych z nieruchomościami”, dlatego dla właściwego zrozumienia tego pojęcia należy zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą „związany” to „mający coś wspólnego z kimś lub czymś dotyczący tego kogoś lub czegoś”. Zatem do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki pozostające w związku z nieruchomościami.

Zatem, wydatek na wynajem mieszkania jest wydatkiem dotyczącym nieruchomości, w związku z czym nie będzie mógł stanowić kosztu bezpośrednio związanego z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W konsekwencji koszt ten nie będzie mógł stanowić kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.