Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT2-3.4011.656.2025.1.PR

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 3 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.656.2025.1.PR

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Zgodnie z art. 327 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, dyplom ukończenia studiów za granicą może być uznany za równoważny odpowiedniemu polskiemu dyplomowi i tytułowi zawodowemu na podstawie umowy międzynarodowej określającej równoważność, a w przypadku jej braku – w drodze postępowania nostryfikacyjnego.

Za postępowanie w myśl art. 327 ust. 6 ww. ustawy, pobierana jest opłata. Maksymalna wysokość opłaty wynosi 50% wynagrodzenia profesora. Uczelnia ustala warunki i tryb zwalniania z opłaty.

Na podstawie art. 327 ust. 8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określa w drodze rozporządzenia między innymi szczegółowy tryb postępowania nostryfikacyjnego oraz sposób wnoszenia opłat.

W oparciu o powyższe akty prawne oraz art. 328 ust. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, Rektor Uniwersytetu zarządzeniem Nr z dnia 2021 r. wprowadził Regulamin przeprowadzania w Uniwersytecie postępowania nostryfikacyjnego dyplomu uzyskanego za granicą oraz potwierdzenia ukończenia studiów na określonym poziomie.

Postępowania nostryfikacyjne wszczynane jest na wniosek osoby ubiegającej się o nostryfikację dyplomu uzyskanego za granicą.

Zasady dotyczące wniesienia przez Wnioskodawcę opłaty za przeprowadzenie postępowania nostryfikacyjnego reguluje § 5 ww. zarządzenia o brzmieniu:

§ 5

„Za postępowanie nostryfikacyjne Wnioskodawca, niezależnie od wyniku postępowania, wnosi opłatę w wysokości nie wyższej niż 50% minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego profesora w uczelni publicznej określonej w przepisach w sprawie wysokości minimalnego miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego dla profesora w uczelni.

Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, jest ustalana indywidualnie dla każdego postępowania przez Komisję. Informację o wysokości opłaty i terminie jej wniesienia Komisja przekazuje Wnioskodawcy wraz z informacjami, o których mowa w § 3 ust. 8.

W przypadku nieuiszczenia opłaty przez Wnioskodawcę w wyznaczonym terminie za przeprowadzenie postępowania nostryfikacyjnego wniosek podlega zwrotowi.

Rektor może obniżyć wysokość opłaty, o której mowa w ust. 2 na uzasadnioną prośbę Wnioskodawcy, w przypadku jego trudnej sytuacji życiowej. Prośbę należy udokumentować.

Opłaty, o której mowa w ust. 1 nie pobiera się w przypadku stwierdzenia braku właściwości do przeprowadzenia postępowania nostryfikacyjnego przez Uniwersytet ”.

„Stosownie do § 5 ust. 1 zarządzenia za postępowanie nostryfikacyjne Wnioskodawca, niezależnie od wyniku postępowania, wnosi opłatę w wysokości nie wyższej niż 50% minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego profesora uczelni publicznej określonej w przepisach w sprawie wysokości minimalnego miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego dla profesora w uczelni, a wysokość tej opłaty zgodnie z § 5 ust. 2 jest ustalana indywidualnie dla każdego postępowania przez Komisję nostryfikacyjną. Informację o wysokości opłaty i terminie jej wniesienia Komisja przekazuje Wnioskodawcy (...).

W myśl § 5 ust. 4 zarządzenia Rektor może obniżyć wysokość opłaty, o której mowa w ust. 2 na uzasadnioną prośbę Wnioskodawcy, w przypadku jego trudnej sytuacji życiowej. Prośbę należy udokumentować”.

Pytanie

Czy w przypadku, gdy Rektor podejmie decyzję o obniżeniu lub całkowitym obniżeniu (zwolnieniu) opłaty za postępowanie nostryfikacyjne, po stronie podatnika powstanie przychód, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym, Uniwersytet jest zobowiązany do wystawienia informacji w myśl art. 42a ww. ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej: „ustawą o PDOF”, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami zaś stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF, źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Przepisy ustawy o PDOF nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenie „niewymagające opłaty, za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003).

Kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 (Dz.U. z 2014r. poz. 947).

W wyroku tym, Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że za przychód pracownika z tytułu „innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być uznane takie świadczenia, które:

1)po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

2)po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

3)po trzecie, korzyść ta jest wymierna (również w postaci zaoszczędzenia wydatku) i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Odnosząc się do powyższego, stwierdzić należy, że o nieodpłatnym świadczeniu, mającym cechy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, można mówić w sytuacji gdy:

1)podmiot skorzystał ze świadczenia w pełni dobrowolnie,

2)podmiot, na rzecz którego dokonywane jest tego rodzaju świadczenie odnosi korzyść, która ma konkretny wymiar finansowy i poniesiona jest kosztem innego podmiotu,

3)można zindywidualizować świadczenie, określić jego wartość pieniężną oraz skonkretyzować odbiorcę.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, że skoro w wewnętrznych aktach prawnych Uczelni (§ 5 ust. 4 Regulaminu przeprowadzania w Uniwersytecie postępowania nostryfikacyjnego dyplomu uzyskanego za granicą oraz potwierdzenia ukończenia studiów na określonym poziomie) wskazano okoliczności, które powodują obniżenie, w tym całkowite obniżenie (zwolnienie) opłaty za przeprowadzenie postępowania nostryfikacyjnego, to można uznać, że tego rodzaju świadczenie jest dostępne w sposób ogólny dla wszystkich, którzy spełniają określone warunki. Zatem obniżenie opłaty za przeprowadzenia postępowania nostryfikacyjnego nawet w przypadku, gdy jest ono całkowite, nie ma charakteru indywidualnego i kierowane jest do nieokreślonego kręgu osób. Dlatego też należy uznać, że trzecia z przesłanek wskazanych w wyroku Trybunału Konstytucyjnego nie jest wypełniona. W takim przypadku obniżenie lub całkowite obniżenie opłaty za przeprowadzenie postępowania nostryfikacyjnego nie stanowi nieodpłatnego świadczenia, a w konsekwencji po stronie osoby uzyskującej obniżenie nie powstaje przychód na gruncie ustawy o PDOF i na Uczelni nie będzie ciążyć obowiązek płatnika, o których mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o PDOF.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 327 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):

Dyplom ukończenia studiów za granicą może być uznany za równoważny odpowiedniemu polskiemu dyplomowi i tytułowi zawodowemu na podstawie umowy międzynarodowej określającej równoważność, a w przypadku jej braku - w drodze postępowania nostryfikacyjnego.

Zgodnie z art. 327 ust. 6 ww. ustawy:

Za postępowanie pobierana jest opłata. Maksymalna wysokość opłaty wynosi 50% wynagrodzenia profesora. Uczelnia ustala warunki i tryb zwalniania z opłaty.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Pojęcie „świadczenia” dla celów podatkowych ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. W sytuacji bowiem, gdy w ujęciu cywilistycznym interpretuje się je najczęściej na tle stosunku zobowiązaniowego, w ten sposób, że rozumie się je jako zachowanie dłużnika zgodne z treścią zobowiązania, polegające na zadośćuczynieniu interesowi wierzyciela, będące działaniem czy też zaniechaniem, to na gruncie prawa podatkowego pod pojęciem "świadczenia nieodpłatnego” rozumieć należy te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Zaprezentowana definicja, mająca swoje źródło w orzecznictwie sądów administracyjnych, znajduje odzwierciedlenie w definicji słownikowej omawianego pojęcia, zgodnie z którą „nieodpłatne świadczenie” oznacza wszelkie świadczenia nie wymagające opłaty; takie za które się nie płaci, bezpłatne.

Kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, stwierdził, że za przychód pracownika z tytułu „innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy, mogą być uznane takie świadczenia, które:

·po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

·po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

·po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Dla uznania, że pracownik uzyskał przychód w związku z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia powyższe przesłanki muszą być spełnione łącznie.

Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Rektor Uniwersytetu … zarządzeniem nr … z … 2021 r. wprowadził Regulamin przeprowadzania w Uniwersytecie … postępowania nostryfikacyjnego dyplomu uzyskanego za granicą oraz potwierdzenia ukończenia studiów na określonym poziomie. Postępowanie nostryfikacyjne wszczynane jest na wniosek osoby ubiegającej się o nostryfikację dyplomu uzyskanego za granicą. Zgodnie z wprowadzonym zarządzeniem, Rektor może obniżyć wysokość opłaty za przeprowadzenie postępowania nostryfikacyjnego.

Odnosząc się do wskazanych przez Trybunał Konstytucyjny kryteriów oceny dotyczących nieodpłatnych świadczeń należy stwierdzić, że nie budzi wątpliwości fakt, że obniżenie bądź zwolnienie z opłat za przeprowadzenie postępowania nostryfikacyjnego zostało spełnione za zgodą zainteresowanego (w szczególności biorąc pod uwagę fakt, że zainteresowany sam składa wniosek o zwolnienie go z opłat bądź o obniżenie opłaty) i że zwolnienie z opłat/obniżenie opłat za przeprowadzenie postępowania nostryfikacyjnego jest w interesie zainteresowanego, bo to jemu przynosi konkretną i wymierną korzyść w postaci uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść.

Odnosząc się do ostatniego kryterium wskazanego w powołanym wyroku Trybunału Konstytucyjnego dotyczącego zindywidualizowanego charakteru nieodpłatnego świadczenia, stwierdzić należy, że w przypadku gdy w wewnętrznych aktach prawnych uczelni wskazano okoliczności, które powodują rezygnację z pobierania opłat za przeprowadzenie postępowania nostryfikacyjnego, to należy uznać, że tego rodzaju świadczenie jest dostępne dla wszystkich, którzy spełniają określone warunki. Zatem potencjalnie rozwiązanie to jest kierowane do nieokreślonego kręgu osób, nie ma charakteru indywidualnego.

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W związku z powyższym stwierdzam, że w sytuacji, gdy podejmą Państwo decyzję o obniżeniu lub całkowitym obniżeniu (zwolnieniu) opłaty za postępowanie nostryfikacyjne, po stronie osób, które uzyskały to zwolnienie/obniżenie nie powstanie przychód z nieodpłatnie otrzymanych świadczeń, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, nie są Państwo zobowiązani do wystawienia ww. osobom informacji, o której mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie e-PUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.