Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek został uzupełniony pismem z 27 sierpnia 2025 r. (data wpływu) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.C.

(...)

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B.C.

(...)

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy są obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawcy są polskimi rezydentami podatkowymi. Wnioskodawcy pozostają w związku małżeńskim oraz pozostają w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej.

Wnioskodawcy zawarli w 2008 r. z X S.A. umowę nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem franka szwajcarskiego (dalej „CHF”). Bank udzielił Wnioskodawcom kredytu przeznaczonego na zakup lokalu mieszkalnego.

Kwota w PLN w dniu wypłaty kredytu była przeliczona na CHF według kursu kupna z tabeli X S.A. Bank wypłacił kwotę 140.000,01 zł co stanowiło równowartość 67.343,31 CHF.

Wnioskodawcy wykonując Umowę spłacili tytułem rat kapitałowo-odsetkowych kwotę 289 327,49 PLN, a tytułem innych świadczeń pieniężnych 8 575,61 PLN.

Wnioskodawcy wytoczyli przeciwko X S.A. pozew indywidualny dotyczący Umowy (sygn. akt (...)), przedmiotem którego są roszczenia Wnioskodawców względem Banku związane z zawarciem i wykonywaniem Umowy z uwagi na to, że X S.A. umieścił w umowie kredytowej niedozwolone postanowienia umowne w rozumieniu art. 385¹ § 1 kodeksu cywilnego, w szczególności dotyczące sposobu przeliczania złotych na franki szwajcarskie.

W celu ugodowego zakończenia sporu, X S.A. zaproponował Wnioskodawcom ugodę na podstawie której, X S.A. zobowiązał się zwrócić na rzecz Wnioskodawców kwotę 151.280,05 zł (według projektu ugody (...)) - w ramach nadpłaconych niesłusznie rat kredytu.

Warunkiem zawarcia ugody jest złożenie do Sądu Okręgowego (...) pisma procesowego wraz z cofnięciem pozwu i zrzeczeniem się roszczenia z umowy (...).

W ramach ugody, w projekcie wskazano, że Strony potwierdzają, że w przypadku stwierdzenia przez Sąd nieważności (trwałej bezskuteczności) Umowy, każdej ze Stron przysługiwałyby odrębne roszczenia:

I.Kredytobiorcy przysługiwałoby w stosunku do Banku roszczenie o zapłatę kwoty stanowiącej sumę zapłaconych rat kapitałowo-odsetkowych oraz innych świadczeń pieniężnych, w tym opłat wynikających z Umowy powiększonej o odsetki ustawowe za opóźnienie od daty wskazanej w wezwaniu do zapłaty lub daty doręczenia do banku pozwu Kredytobiorcy,

II.Bankowi przysługiwałoby w stosunku do Kredytobiorcy roszczenie o zapłatę nominalnej kwoty wypłaconego kapitału Kredytu powiększonej o odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia wezwania do zapłaty.

Do czasu spłaty kredytu Wnioskodawcy wykorzystywali nieruchomość na cele mieszkalne - zamieszkując w niej. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na cele prowadzenia działalności gospodarczej.

Dodatkowo, zgodnie z informacją w projekcie ugody - X S.A. wskazał, że zgodnie z interpretacją podatkową Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wydaną na wniosek banku w takiej sytuacji bank nie musi wystawiać informacji PIT-11 z tytułu zwrotu. Zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej według komunikatu banku - takie zwroty nie są przychodem podatkowym, więc nie wiążą się z obowiązkiem informacyjnym.

Uzupełnienie wniosku

1.Czy w związku z podpisaniem ugody zmieni się treść umowy kredytowej, tj. czy w wyniku ugody nastąpi przewalutowanie kredytu, a zatem czy kredyt zostanie rozliczony tak, jakby od początku był kredytem złotówkowym?

Bank udzielił Zainteresowanym kredytu przeznaczonego na realizację celu określonego w Umowie (dalej „Kredyt”). Kwota w PLN w dniu wypłaty kredytu była przeliczona na CHF według kursu kupna z tabeli Banku.

Bank wypłacił 140 000,01 PLN, co stanowiło równowartość 67 343,31 CHF - przeliczonej kwoty według jak powyżej wskazano kursu ustalanego na podstawie tabeli Banku.

Ugoda nie przewiduje postanowień zmieniających treść umowy kredytowej, a jedynie określa ustępstwa stron (a przede wszystkim banku) w zakresie stosunku prawnego, z uwagi na to, że umowa zawierała tzw. klauzule abuzywne.

W ugodzie nie jest wskazana podstawa zwrotu określonej w ugodzie kwoty przez bank, a jedynie stwierdzenie, że tę kwotę Zainteresowani otrzymają.

Ugoda nie zmienia treści umowy kredytowej. Ugoda będzie miała na celu polubownie rozstrzygnąć spór lub zapobiec sporowi o ważność i skuteczność Umowy oraz jej poszczególnych postanowień oraz uchylić niepewność co do roszczeń Stron, związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy przez przyjęte w Ugodzie rozwiązania.

Ugoda nie unieważnia umowy - w ust. 3 projektu ugody wskazano, że Kredytobiorca jest świadomy, że ma prawo podnosić przeciwko Bankowi roszczenia o uznanie za bezskuteczną umowy z uwagi na wystąpienie klauzuli abuzywnych, stwierdzenie nieważności całej umowy i zapłatę roszczeń, które wynikłyby z powyższych.

Kredytobiorcy jednak ww. roszczeń w ramach ugody mają się zrzec.

W projekcie ugody ponadto wskazano, że zamiarem banku i kredytobiorców (Zainteresowanych) jest polubownie rozstrzygnąć spór lub zapobiec sporowi o ważność i skuteczność Umowy oraz jej poszczególnych postanowień oraz uchylenie niepewności co do roszczeń Stron, związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy przez przyjęte w ugodzie rozwiązania.

2.Czy nastąpi przewalutowanie rat kapitałowo-odsetkowych, które Państwo spłacili?

Projekt ugody stanowi, że kredytobiorcy wykonując umowę kredytową spłacili tytułem rat kapitałowo- odsetkowych kwotę 289 327,49 PLN, a tytułem innych świadczeń pieniężnych 8 575,61 PLN, przy czym w celu ugodowego zakończenia sporu, bank zobowiązuje się zwrócić na rzecz kredytobiorców ustaloną przez Strony kwotę 151 280,05 PLN.

Zatem biorąc wartość wypłaconego kapitału w kwocie 140.000,01 PLN, wartość kwoty zwróconej przez bank na podstawie ugody nie przekracza sumy wpłat kredytobiorców.

Kredytobiorcy nie otrzymają zwrotu m.in. kwoty ubezpieczenia niskiego wkładu, co do której roszczeń kredytobiorcy zrzekną się w ugodzie.

Formalnie zatem, nastąpi zwrot nadpłaconych przez kredytobiorców środków ponad wypłacony przez bank kapitał. Ugoda w żadnym miejscu nie zawiera postanowień o przewalutowaniu.

3.Czy przewalutowanie kredytu obniży Państwa należność wobec banku, tj. Państwa zadłużenie wynikające z przewalutowania kredytu będzie mniejsze niż zadłużenie wynikające z umowy kredytu przed jego przewalutowaniem?

Postanowienia ugody nie zawierają postanowień o przewalutowaniu kredytu. Niemniej kwota, na którą składa się łączna suma wpłat dokonanych przez Kredytobiorców na rzecz Banku z tytułu Umowy pomniejszona o łączny zwrot otrzymany z banku nie jest niższa niż kwota uzyskanego przez kredytobiorców kapitału kredytu.

4.Czy umowa kredytu, po zawarciu planowanej ugody nadal będzie obowiązywać (będzie ważna), czy w ugodzie zostanie stwierdzona nieważność tej umowy?

Ugoda w swojej istocie to umowa z art. 917 Kodeksu cywilnego, przy czym strony umowy nie mają mocy prawnej umożliwiającej unieważnienie umowy czy też stwierdzenie jej bezskuteczności - takie uprawienia ma sąd powszechny.

W związku z zawarciem Ugody, Strony zgadzają się, że nie będą dochodzić w przyszłości roszczeń związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy oraz zobowiązują się do zakończenia istniejących sporów sądowych, przedmiotem których są roszczenia wynikające z Umowy. W ugodzie wskazano, że „Bank stoi na stanowisku, że Umowa była ważna.”.

5.Czy kwota, którą bank wypłaci Państwu na mocy ugody będzie:

a.zwrotem na Państwa rzecz środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy finansowania hipotecznego walutowego, przekazali Państwo na rzecz banku tytułem spłaty kapitału, odsetek (rat kapitałowo-odsetkowych) i innych opłat związanych z kredytem i które w wyniku ugody stały się nienależne bankowi?

Tak, kwota wypłacona przez bank będzie zwrotem, które wcześniej na mocy umowy finansowania hipotecznego walutowego. Formalnie zatem, nastąpi zwrot nadpłaconych przez kredytobiorców środków ponad wypłacony przez bank kapitał (z zastrzeżeniem m.in. ubezpieczenia niskiego wkładu). Ugoda w żadnym miejscu nie zawiera postanowień o przewalutowaniu.

b.wynagrodzeniem za odstąpienie od roszczeń w wyniku pozwu?

Nie - tego typu wynagrodzenie za odstąpienie od roszczeń w wyniku pozwu nie będzie wypłacane.

c.wypłatą z innego tytułu - jakiego (za co)?

Wypłat z innych tytułów nie będzie.

6.Czy w wyniku zawarcia ugody bank zwróci Państwu środki pieniężne (zarówno kwotę wynikającą ze zrzeczenia się roszczeń, kwotę rat kapitałowo-odsetkowych jak również inne otrzymane kwoty) w kwocie uprzednio spłaconej przez Państwa (z uwzględnieniem wartości udostępnionego kredytu)?

Bank w wyniku ugody zwróci kredytobiorcom kwotę uprzednio spłaconą przez kredytobiorców (Zainteresowanych), z uwzględnieniem wartości udostępnionego kredytu, z zastrzeżeniem wpłat na rzecz ubezpieczenia niskiego wkładu. Łączna suma wpłat kredytobiorców na rzecz Banku, po odliczeniu dokonanych przez bank zwrotów, nie będzie niższa niż wartość kapitału kredytu otrzymanego przez Kredytobiorców.

7.Czy ww. środki nie będą przekraczały różnicy pomiędzy należnością wobec banku sprzed przewalutowania kredytu, a należnością wobec banku po przewalutowaniu kredytu?

Formalnie strony nie postanawiają w umowie o przewalutowaniu kredytu. Jednakże środki nie będą przekraczały kwoty udostępnionego finansowania przez bank.

Pytanie

Czy zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego nie będzie stanowił dla Wnioskodawców przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. Ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego nie będzie stanowił dla Wnioskodawców przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik - czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów - uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 - inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o PIT: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zatem w analizowanej sprawie po stronie Wnioskodawców w związku z otrzymaniem od banku ww. kwoty dodatkowej nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego.

Na mocy zawartej ugody Wnioskodawcy otrzymają zwrot środków pieniężnych, które wcześniej Wnioskodawcy przekazali na rzecz banku w ramach spłaty udzielonego kredytu hipotecznego. A zatem Wnioskodawcy otrzymają środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione z ich własnych środków - które to środki były wcześniej opodatkowane.

Kwota dodatkowa otrzymana na podstawie ugody z bankiem nie spowoduje więc faktycznego przyrostu w majątku Wnioskodawców. Wypłacona nadpłata w przypadku zawarcia ugody nie będzie stanowić dla Wnioskodawców przychodu zdefiniowanego w podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz jest zwrotem niesłusznie nadpłaconych rat, które były płacone z opodatkowanych dochodów - a więc wypłata ta będzie dla nich neutralna podatkowa. Z drugiej strony, w przypadku uznania, iż środki są opodatkowane - wówczas Wnioskodawcy zostaliby obciążeni podwójnym opodatkowaniem, co byłoby nieuzasadnione.

Wobec powyższego, zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego nie będzie stanowił dla Wnioskodawców przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w poniższych interpretacjach indywidualnych, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

a.0112-KDIL2-1.4011.535.2024.3.DJ

b.0112-KDIL2-1.4011.464.2024.2.MKA

c.0112-KDIL2-1.4011.960.2024.1.AK

d.0112-KDIL2-1.4011.335.2025.1.AK

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ogólne pojęcie przychodu zostało wyjaśnione w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawodawca przyjął zasadę, że przychodami są:

1)pieniądze i wartości pieniężne, które:

·zostały otrzymane przez podatnika – czyli takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;

·zostały postawione do dyspozycji podatnika – czyli takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

2)wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń – czyli takie przysporzenia majątkowe, które mają postać:

·świadczeń w naturze (otrzymane rzeczy lub prawa);

·nieodpłatnych świadczeń innych niż świadczenia w naturze (np. otrzymane usługi).

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Z uwagi na wyróżnienie przez ustawodawcę przychodów o charakterze niepieniężnym, uznaje się, że przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy jest nie tylko uzyskanie przez podatnika nowych aktywów, ale także zmniejszenie jego pasywów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „niewymagające opłaty, takie, za które się nie płaci, bezpłatne”. Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę w przytoczonym już wcześniej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

Stosownie natomiast do treści art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że:

·W 2008 r. zawarli Państwo z Bankiem umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych waloryzowany kursem franka szwajcarskiego (dalej „CHF”) na zakup lokalu mieszkalnego. Kwota w PLN w dniu wypłaty kredytu była przeliczona na CHF według kursu kupna z tabeli banku. Bank wypłacił kwotę 140.000,01 zł co stanowiło równowartość 67.343,31 CHF.

·Wykonując umowę spłacili Państwo tytułem rat kapitałowo-odsetkowych kwotę 289 327,49 PLN, a tytułem innych świadczeń pieniężnych 8 575,61 PLN.

·Wytoczyli Państwo przeciwko Bankowi pozew indywidualny dotyczący umowy.

·W celu ugodowego zakończenia sporu, Bank zaproponował Państwu ugodę na podstawie której, zobowiązał się zwrócić na Państwa rzecz kwotę 151.280,05 zł - w ramach nadpłaconych niesłusznie rat kredytu.

·Dokonali Państwo spłaty kredytu.

·Ugoda nie zmienia treści umowy kredytowej. Ugoda będzie miała na celu polubownie rozstrzygnąć spór lub zapobiec sporowi o ważność i skuteczność Umowy oraz jej poszczególnych postanowień oraz uchylić niepewność co do roszczeń Stron, związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy przez przyjęte w Ugodzie rozwiązania.

·Ugoda nie unieważnia umowy.W związku z zawarciem Ugody, Strony zgadzają się, że nie będą dochodzić w przyszłości roszczeń związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy oraz zobowiązują się do zakończenia istniejących sporów sądowych, przedmiotem których są roszczenia wynikające z Umowy. W ugodzie wskazano, że „Bank stoi na stanowisku, że Umowa była ważna.”.

·Nie otrzymają Państwo zwrotu m.in. kwoty ubezpieczenia niskiego wkładu, co do której roszczeń zrzekną się Państwo w ugodzie.

·Formalnie strony nie postanawiają w umowie o przewalutowaniu kredytu. Jednakże środki nie będą przekraczały kwoty udostępnionego finansowania przez bank.

·Biorąc wartość wypłaconego kapitału w kwocie 140.000,01 PLN, wartość zwróconej kwoty przez Bank na podstawie ugody nie przekracza sumy Państwa wpłat.

·Kwota wypłacona przez bank będzie zwrotem na Państwa rzecz środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy finansowania hipotecznego walutowego, przekazali Państwo na rzecz banku tytułem spłaty kapitału, odsetek (rat kapitałowo-odsetkowych) i innych opłat związanych z kredytem i które w wyniku ugody stały się nienależne bankowi. Formalnie zatem, nastąpi zwrot nadpłaconych przez kredytobiorców środków ponad wypłacony przez bank kapitał (z zastrzeżeniem m.in. ubezpieczenia niskiego wkładu).

·Kwota wypłacona przez bank nie będzie wynagrodzeniem za odstąpienie od roszczeń w wyniku pozwu.

W świetle przedstawionych okoliczności sprawy stwierdzić należy, że skoro kwota zwrotu nie przekracza różnicy pomiędzy dokonanymi przez Państwa wpłatami na rzecz banku a kwotą kapitału wypłaconego Państwu przez bank w ramach umowy kredytu, będzie ona zwrotem na Państwa rzecz środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy finansowania hipotecznego walutowego, przekazali Państwo na rzecz banku - to jej otrzymanie nie powoduje po Państwa stronie przysporzenia majątkowego. Wypłata ta będzie dla Państwa neutralna podatkowo.

Dlatego stwierdzam, że otrzymana przez Państwa na podstawie ugody kwota zwrotu nie będzie stanowić dla Państwa przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Tym samym jej uzyskanie nie będzie skutkować po Państwa stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

W związku z powyższym należało uznać przedstawione we wniosku stanowisko za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych – zauważyć należy, że interpretacje indywidualne stanowią rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych oraz prawnych i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. W konsekwencji, nie mogą wpływać na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.C. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.