Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), zwanej dalej jako „ustawa PIT”.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, która aktualnie pozostaje zawieszona. Obejmuje ona usługi w zakresie PKD 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem.

Podatnik planuje poszerzyć profil firmy o inwestowanie na giełdzie papierów wartościowych na własny rachunek, dodając odpowiedni kod PKD 64.99.Z (pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych). Działalność inwestycyjna będzie wykonywana wyłącznie na rachunek własny podatnika – nie będą świadczone usługi inwestycyjne na rzecz osób trzecich.

Inwestowanie na giełdzie będzie prowadzone w sposób ciągły, zorganizowany i nastawiony na zysk, za pośrednictwem licencjonowanych domów maklerskich. W ramach tej działalności podatnik zamierza nabywać i sprzedawać akcje, ETF-y oraz inne instrumenty finansowe notowane na regulowanym rynku giełdowym.

Do podejmowania decyzji inwestycyjnych wykorzystywane będzie specjalistyczne oprogramowanie, płatne subskrypcje serwisów analitycznych, zaawansowane narzędzia analityczne oraz profesjonalny sprzęt komputerowy. Wnioskodawca rozważa zaciągnięcie kredytu inwestycyjnego w celu pokrycia kosztów.

Przychody uzyskiwane z inwestycji giełdowych stanowić będą znaczącą część ogólnego dochodu firmy, a skala prowadzonego obrotu papierami wartościowymi będzie znacznie większa niż działania przeciętnego inwestora indywidualnego.

Pytania

Czy w opisanym stanie faktycznym przychody z inwestowania na giełdzie papierów wartościowych (obrót akcjami, ETF-ami) można zakwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT?

Czy podatnik będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z tą działalnością, takie jak: prowizje maklerskie, koszty subskrypcji analitycznych, opłaty za licencje oprogramowania finansowego, odpisy amortyzacyjne sprzętu komputerowego oraz odsetki od zaciągniętego kredytu inwestycyjnego?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane z opisanej działalności inwestycyjnej na giełdzie papierów wartościowych stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Ad 2

Wydatki takie jak prowizje maklerskie, opłaty za subskrypcje serwisów analitycznych, koszty licencji specjalistycznego oprogramowania finansowego, odpisy amortyzacyjne sprzętu komputerowego wykorzystywanego w działalności oraz odsetki od kredytu zaciągniętego na cele inwestycyjne – stanowią koszty uzyskania przychodów związane z tą działalnością gospodarczą i mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych firmy.

Uzasadnienie

Ad 1

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa (m.in. handlowa lub usługowa) prowadzona we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 oraz 4-9 ustawy. Innymi słowy, aby uznać przychody z określonych działań za przychody z działalności gospodarczej, muszą one być osiągane w warunkach zarobkowości, zorganizowania i ciągłości.

W przedstawionym stanie faktycznym działalność inwestycyjna wykazuje wszystkie te cechy – jest nastawiona na osiąganie zysku (zarobkowa), będzie prowadzona regularnie i w sposób zorganizowany (wykorzystanie specjalistycznych narzędzi, oprogramowania, infrastruktury) oraz w sposób ciągły, a nie sporadyczny. Podatnik planuje bowiem intensywny obrót giełdowy na dużą skalę, porównywalny z profesjonalnym tradingiem (codzienne transakcje, analiza rynku, korzystanie z płatnych platform itp.), co wykracza poza ramy typowego, okazjonalnego inwestowania prywatnego.

Przychody z tak prowadzonej aktywności mogą zatem zostać zakwalifikowane do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT) zamiast do kapitałów pieniężnych (art. 10 ust. 1 pkt 7). Należy podkreślić, że ustawa PIT w art. 30b ust. 4 przewiduje wprost, iż przepis o 19% podatku od dochodów kapitałowych nie ma zastosowania do dochodów ze zbycia papierów wartościowych dokonanych w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Oznacza to, że jeżeli obrót akcjami/ETF jest elementem działalności gospodarczej spełniającej definicję z art. 5a pkt 6, to przychody z tego obrotu mogą być traktowane jako przychody z działalności (mimo iż co do zasady prywatny obrót papierami wartościowymi jest odrębnym źródłem kapitałowym).

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach podatkowych oraz orzecznictwie – przykładowo sądy administracyjne wskazują, że pomimo generalnej kwalifikacji sprzedaży papierów wartościowych do kapitałów pieniężnych, w okolicznościach spełniających kryteria działalności gospodarczej (ciągłość, zorganizowanie, zarobkowy charakter) przychody ze zbycia instrumentów finansowych należy uznać za przychody z działalności gospodarczej.

W opisanej sytuacji podatnik prowadzi faktycznie zorganizowaną, nastawioną na zysk działalność inwestycyjną o ciągłym charakterze, co pozwala zaliczyć jego przychody giełdowe do pozarolniczej działalności gospodarczej. W podobnych stanach faktycznych organy skarbowe wydawały już pozytywne interpretacje – np. uznając, że intensywna działalność na giełdzie realizowana w sposób profesjonalny przez osobę fizyczną może być traktowana jako działalność gospodarcza, co potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 5 kwietnia 2024 r. nr 0115-KDIT1.4011.119.2024.1.MR) oraz wcześniejsze interpretacje izb skarbowych.

Zatem praktyczne przykłady pokazują, że po uzyskaniu pozytywnej interpretacji podatnicy prowadzący aktywny trading giełdowy mogą rozliczać te przychody w ramach działalności gospodarczej.

Ad 2

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 ustawy.

W analizowanym przypadku wszystkie wymienione kategorie wydatków mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością inwestycyjną i służą osiąganiu (bądź zabezpieczeniu) przychodów z tej działalności. Prowizje maklerskie są nieodłącznie związane z transakcjami giełdowymi – każda transakcja kupna/sprzedaży papierów wartościowych generuje taką opłatę, więc jest to koszt ponoszony w celu uzyskania przychodu ze zbycia instrumentów. Koszty subskrypcji analitycznych, dostępu do serwisów finansowych czy licencje specjalistycznego oprogramowania inwestycyjnego również służą generowaniu przychodu – dostarczają niezbędnych danych i narzędzi do podejmowania skutecznych decyzji inwestycyjnych. Sprzęt komputerowy (komputery, monitory, urządzenia sieciowe itp.) jest wykorzystywany w działalności na bieżąco, a zatem odpisy amortyzacyjne takiego sprzętu (lub jednorazowe zaliczenie w koszty, jeśli spełnia kryterium niskiej wartości – o czym poniżej) także stanowią koszt uzyskania przychodu.

Podobnie odsetki od kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na potrzeby działalności (np. na sfinansowanie kapitału obrotowego do inwestowania) można uznać za koszt podatkowy – pod warunkiem, że kredyt ten faktycznie służy działalności i odsetki zostały zapłacone.

Żaden z wymienionych wydatków nie znajduje się na liście wyłączeń w art. 23 ustawy PIT, co oznacza, że nie ma ustawowych przeciwwskazań do ich zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Wręcz przeciwnie – mają one charakter typowych kosztów operacyjnych związanych z działalnością gospodarczą o profilu inwestycyjnym. Warto zauważyć, że możliwość zaliczenia takich wydatków do kosztów stanowi istotną różnicę pomiędzy opodatkowaniem w ramach działalności gospodarczej a opodatkowaniem prywatnych zysków kapitałowych. Gdyby podatnik rozliczał obrót papierami jako przychody z kapitałów (PIT-38), mógłby odliczyć co najwyżej prowizje i koszt nabycia instrumentów przy kalkulacji dochodu, natomiast wydatki na sprzęt, oprogramowanie czy usługi analityczne nie pomniejszałyby podstawy opodatkowania. W ramach działalności gospodarczej wszystkie te bieżące koszty prowadzenia biznesu inwestycyjnego podlegają odliczeniu. Reasumując, podatnik będzie uprawniony do ujęcia: prowizji maklerskich, kosztów subskrypcji i licencji, amortyzacji sprzętu oraz odsetek od kredytu w kosztach uzyskania przychodów swojej działalności, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, jako że wydatki te ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów z działalności giełdowej i nie są wyłączone z kosztów mocą art. 23 ustawy.

Podsumowując powyższe argumenty, stanowisko Wnioskodawcy jest takie, że planowane przychody z obrotu papierami wartościowymi mogą być rozliczane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a związane z tym wydatki stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodu.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości tak przedstawionego stanowiska w formie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza różne źródła przychodów oraz właściwe dla nich sposoby opodatkowania.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalanie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Klasyfikacja osiągniętych przychodów do odpowiedniego źródła przychodów ma znaczenie z punktu widzenia prawidłowości ustalenia sposobu opodatkowania dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję działalności gospodarczej.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

·jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, ponieważ istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

·wykonywana jest w sposób ciągły; jednak przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu, np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter; przy czym o ciągłości nie przesądza kupno np. papieru wartościowego i jego sprzedaż za kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,

·prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Stąd, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Odrębne źródło przychodów stanowią kapitały pieniężne, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast z brzmienia art. 30b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

W świetle powyższych regulacji przychód z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych, w tym realizacja praw wynikających z tych pochodnych instrumentów finansowych, uznawany jest, co do zasady, za przychód z kapitałów pieniężnych. Wyjątek stanowią jednak przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), papierów wartościowych czy pochodnych instrumentów finansowych, a także z realizacji praw z nich wynikających, w sytuacji, gdy takie zbycie czy realizacja praw następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast w art. 14 ust. 3 tej ustawy ustawodawca wymienił te przysporzenia, które nie są przychodami podatkowymi.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym powyżej przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważam, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodów), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie stwierdzić, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychody).

Dlatego kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodów z tego źródła bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do działalności gospodarczej kosztami uzyskania przychodów są racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów z tego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien – w myśl powołanego przepisu – spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Przy czym w odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu inwestycyjnego zaciągniętego w celu pokrycia kosztów działalności gospodarczej, o których mowa we wniosku, wskazuję że stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie powołanych regulacji – dopiero zapłacenie odsetek od kredytu (pożyczki) daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, o ile odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

W konsekwencji, odsetki są kosztem podatkowym, jeśli spełniają następujące przesłanki:

·są faktycznie zapłacone,

·pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,

·nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, że aby prawidłowo rozliczyć koszty uzyskania przychodów, istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu (pożyczki).

W odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu odsetek od udzielonego kredytu zauważam, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków dotyczących kredytów przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów odsetek od kredytu jest przede wszystkim istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzam, że przychody uzyskiwane przez Pana z opisanej działalności inwestycyjnej na giełdzie papierów wartościowych stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wydatki związane z tą działalnością, takie jak: prowizje maklerskie, koszty subskrypcji serwisów analitycznych, opłaty za licencje oprogramowania finansowego, odpisy amortyzacyjne sprzętu komputerowego oraz odsetki od kredytu zaciągniętego na cele inwestycyjne mogą przez Pana zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji stwierdzam, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.