Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·prawidłowe – w zakresie możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku dochodowego z tytułu umorzenia kredytu hipotecznego w części, w jakiej został on zaciągnięty na zakup lokalu mieszkalnego;

·nieprawidłowe – w zakresie możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku dochodowego z tytułu umorzenia kredytu w części, w jakiej został on zaciągnięty na refinansowanie poniesionych kosztów związanych z zakupem lokalu mieszkalnego.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 15 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan pismem z 27 sierpnia 2025 r. (data wpływu 27 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca w dniu 26 czerwca 2009 r. zawarł z Bankiem ... umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty EUR, przeznaczonego na zakup lokalu mieszkalnego położonego w … przy …. Kredyt był przeznaczony na własne cele mieszkaniowe, co jest potwierdzone umową kredytową oraz faktycznym zamieszkiwaniem Wnioskodawcy wraz z rodziną w tym lokalu, w okresie od listopada 2009 r. do sierpnia 2015 r.

Na dzień 2 lipca 2025 r. saldo kredytu wynosi 128 310,95 EUR. Bank wystąpił do Wnioskodawcy z propozycją ugody, przewidującą m.in. umorzenie części zadłużenia w kwocie 26 588,24 EUR (113 000 PLN). Ugoda zostanie zawarta w 2025 r., a jej warunki przewidują również skrócenie okresu kredytowania. Ugoda wynika z faktu, że kredyt jest zawarty w EUR, a umowa kredytowa zawiera klauzule uznane za abuzywne, które są podstawą do unieważnienia umowy kredytowej przed sądem. Zgodnie z zapisami ugody, Wnioskodawca złoży oświadczenie o chęci skorzystania ze zwolnienia podatkowego wynikającego z § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. 2024 poz. 102 z późn. zm.).

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

Zaciągnięty 26 czerwca 2009 r. kredyt hipoteczny został udzielony przez podmiot Bank ... - aktualnie po przekształceniach nazywa się ... - jako bank w formie spółki akcyjnej, działa na podstawie statutu, prawa bankowego, kodeksu spółek handlowych oraz innych przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Podlega nadzorowi państwowemu.

Kredytobiorcami ww. kredytu są małżonkowie: … (Wnioskodawca) i … (żona Wnioskodawcy). Od początku małżeństwa do teraz mają wspólność majątkową małżeńską.

Wszyscy kredytobiorcy (w tym Wnioskodawca) odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie, a więc do pełnej wysokości.

Bank kwotę kredytu wypłacił kredytobiorcom w PLN, w wysokości 789 181,65 PLN.

Na pytanie Organu o treści: „Czy wskazany we wniosku kredyt jest kredytem mieszkaniowym, zaciągniętym na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.)?”, Wnioskodawca wskazał: „Tak wskazana umowa kredytu hipotecznego spełnia wszystkie warunki definicji kredytu mieszkaniowego zgodnie z Dz.U.2024.102 z dnia 24 grudnia 2024 r. § 3.3”.

Wskazany we wniosku kredyt zabezpieczony został hipoteką na dwóch nieruchomościach - lokalach mieszkalnych: - … (kredytowana nieruchomość) oraz ul. … (nieruchomość z majątku prywatnego żony Wnioskodawcy).

W umowie kredytowej zawartej z bankiem został wpisany cel zaciągnięcia kredytu: zakup lokalu mieszkalnego na rynku wtórnym oraz refinansowanie kosztów zakupu lokalu mieszkalnego na rynku wtórnym. Ww. kredyt został w całości przeznaczony na cele wskazane w umowie kredytowej.

Akt notarialny zakupu nieruchomości sfinansowanej ze środków uzyskanych z ww. kredytu jest z dnia 3 lipca 2009 r., Rep A numer … - lokal stanowi odrębną nieruchomość. Właścicielami lokalu jest Wnioskodawca wspólnie ze swoją żoną na zasadach wspólnoty majątkowej małżeńskiej. W księdze wieczystej dla lokalu …, wielkość udziału Wnioskodawcy we własności jest wskazana jako 1/1 wspólność ustawowa majątkowa małżeńska.

Przedmiotowy kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji, tj. na zakup mieszkania położonego przy ….

Celem inwestycji mieszkaniowej, na którą zaciągnięty został przedmiotowy kredyt było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego, tj. gospodarstwa domowego prowadzonego przez małżeństwo Wnioskodawcy i Jego żony.

Wskazana we wniosku ugoda zostanie podpisana przez Wnioskodawcę i Jego żonę oraz pełnomocnika reprezentującego bank.

Wnioskodawca wskazuje ustalenia w sprawie rozliczenia kredytu zaciągniętego 26 czerwca 2009 r., które będzie zawierać wskazana we wniosku ugoda z bankiem:1. Po przeprowadzonych negocjacjach Strony przyjęły, że zgodnym zamiarem Kredytobiorcy i Banku oraz celem niniejszej Ugody jest:

a)polubowne rozstrzygnięcie sporu i zapobieżenie powstania w przyszłości nowego sporu o ważność i skuteczność Umowy oraz jej poszczególnych postanowień, w tym usunięcie wątpliwości co do ważności i skuteczności Kwestionowanych Klauzul oraz potwierdzenie ich skuteczności poprzez udzielenie przez Kredytobiorcę następczej, świadomej, wyraźnej i wolnej zgody ukierunkowanej jednoznacznie, wyraźnie i stanowczo na dopuszczalność ich stosowania oraz przywrócenie Kwestionowanym Klauzulom skuteczności z mocą wsteczną, oraz

b)uchylenie niepewności co do roszczeń Stron, związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy przez rozwiązania przyjęte w Ugodzie, w konsekwencji jednoznaczne ustalenie praw i obowiązków Banku i Kredytobiorcy z tytułu Umowy, poprzez uczynienie wzajemnych ustępstw.

2.Kredytobiorca zgadza się na zmianę Umowy w taki sposób, że zapłata Faktycznej Kwoty Rozliczenia (zgodnie z poniższą definicją) będzie skutkować wygaśnięciem Umowy wskutek jej wykonania, a tym samym zakończeniem jakiegokolwiek stosunku prawnego pomiędzy Kredytobiorcą a Bankiem w odniesieniu do Kredytu.

3.W wykonaniu Umowy, Bank oraz Kredytobiorca dokonywali względem siebie zapłaty określonych kwot. Kredytobiorca i Bank uznają wzajemne uprawnienie stron do otrzymania tych kwot i nie zgłaszają względem siebie żadnych roszczeń względem tych kwot.

4.W związku z oświadczeniami Kredytobiorcy zawartymi w § 2 i § 3 powyżej oraz w związku z tym, że Kredytobiorca zadeklarował całkowitą spłatę Kredytu do dnia 05.03.2027 r. (dalej - „Dzień Ostatecznej Spłaty”), Strony ustalają, że Bank niniejszym zwalnia Kredytobiorcę z długu co do części kwoty kapitału Kredytu w wysokości 26 588,24 EUR (słownie euro: dwadzieścia sześć tysięcy pięćset osiemdziesiąt osiem euro 24/100) („Kwota Umorzenia”), co po przeliczeniu tej kwoty na złote według średniego kursu EUR w Narodowym Banku Polskim z dnia 02.07.2025 r., wynoszącego 4,2500 stanowi 113 000,00 PLN (słownie złotych: sto trzynaście tysięcy złotych 00/100). Zwolnienie z długu zostanie dokonane z chwilą wpisu do ksiąg Banku, o którym mowa w kolejnym zdaniu, co Kredytobiorca niniejszym przyjmuje. Rozliczenie w księgach Banku zwolnienia z długu o Kwotę Umorzenia nastąpi w terminie 21 dni liczonych od daty zawarcia niniejszej Ugody, z tym że nie wcześniej niż przed upływem 14 dni od daty zawarcia Ugody (dalej - „Dzień Rozliczenia”).

5.Kredytobiorca zobowiązuje się spłacić do Dnia Ostatecznej Spłaty „Faktyczną Kwotę Rozliczenia”, którą stanowi pozostała po umorzeniu dokonanym w ustępie poprzedzającym kwota Kredytu („Nominalna Kwota Rozliczenia”), odsetki naliczone do Dnia Rozliczenia oraz naliczane od pozostałej do spłaty Nominalnej Kwoty Rozliczenia od Dnia Rozliczenia do dnia faktycznej spłaty Nominalnej Kwoty Rozliczenia. Określone w Umowie: stopa odsetek, terminy płatności rat kapitałowo – odsetkowych, zasady ich obliczania nie ulegają zmianie. W okresie do Dnia Ostatecznej Spłaty wysokość miesięcznych rat kapitałowo - odsetkowych będzie naliczana przy założeniu, że okres spłaty Kredytu określony w Umowie nie ulega zmianie, co oznacza że do ich wyliczenia nie będzie brany pod uwagę Dzień Ostatecznej Spłaty, lecz data końcowa wynikająca z pierwotnego okresu określonego w Umowie. Wraz z ratą z Dnia Ostatecznej Spłaty Kredytobiorca będzie zobowiązany do zapłaty pozostałej Nominalnej Kwoty Rozliczenia.

6.Kredytobiorca uznaje roszczenie Banku o zapłatę Faktycznej Kwoty Rozliczenia (zgodnie z definicją powyżej) i zobowiązuje się do jej spłaty do Dnia Ostatecznej Spłaty w walucie EUR. Spłata Faktycznej Kwoty Rozliczenia winna być dokonana na dotychczasowy rachunek Banku. Bank zrzeka się wszelkich dalej idących roszczeń wynikających z Umowy lub w związku z nią ponad zapłatę Faktycznej Kwoty Rozliczenia.

7.W zakresie niezmienionym niniejszą Ugodą Umowa pozostaje w mocy, z tym że Strony postanawiają, że w przypadku przeliczenia PLN na EUR po dacie zawarcia niniejszej Ugody zastosowanie będzie miał kurs średni Narodowego Banku Polskiego, którego wysokość będzie zależała od godziny wpływu środków do Banku. Dla środków, które wpłyną do Banku do godz. 17:00 danego dnia roboczego będzie zastosowany kurs średni NBP obowiązujący (ogłoszony) na koniec poprzedniego dnia roboczego, a dla płatności, które wpłyną do Banku po godzinie 17:00 kurs średni NBP obowiązujący (ogłoszony) w NBP jako pierwszy w dniu wpływu środków do Banku.

8.Brak zapłaty Faktycznej Kwoty Rozliczenia w pełnej wysokości w terminie określonym w punkcie 3 powyżej nie powoduje utraty mocy obowiązującej jakiegokolwiek postanowienia niniejszej Ugody.

9.W przypadku zapłaty Faktycznej Kwoty Rozliczenia po Dniu Ostatecznej Spłaty Kredytobiorca zapłaci Bankowi odsetki od Faktycznej Kwoty Rozliczenia wg stopy odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od Dnia Ostatecznej Spłaty do dnia zapłaty.1

10.Środki Kredytobiorcy znajdujące się w Dniu Rozliczenia na rachunku technicznym przeznaczonym do przyjmowania przez Bank od Kredytobiorcy spłat Kredytu („Rachunek Techniczny”) w PLN, Bank przewalutuje na Rachunek Techniczny w EUR po kursie średnim NBP z Dnia Rozliczenia.

11.W zakresie niezmienionym niniejszą Ugodą Umowa pozostaje w mocy. Ugoda nie stanowi odnowienia w rozumieniu art. 506 k.c.”.

Dodatkowo Wnioskodawca oświadcza:

„Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w wyniku zwolnienia z części długu (umorzenia) powstaje po jego stronie przychód, który może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a przepisy prawa mogą nakładać na Bank obowiązek wypełnienia określonych obowiązków o charakterze podatkowym (np. sporządzenie informacji PIT-11). W związku z tym Kredytobiorca 1 informuje, że urzędem skarbowym właściwym ze względu na jego miejsce zamieszkania jest US … ul. …, Kredytobiorca 2 informuje, że urzędem skarbowym właściwym ze względu na jego miejsce zamieszkanie jest US … ul. ….

Kredytobiorca 1 oraz Kredytobiorca 2 oświadcza, że chce skorzystać z zaniechania poboru podatku w związku ze spełnieniem warunków opisanych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 z późn. zm. – zwanym dalej „Rozporządzeniem”). Oświadczenie Kredytobiorcy o chęci skorzystania z zaniechania poboru podatku w związku ze spełnieniem warunków opisanych w Rozporządzeniu, stanowi Załącznik nr 3 do Ugody. Jednocześnie, Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w wyniku złożenia przez niego oświadczenia o chęci skorzystania z zaniechania poboru podatku w związku ze spełnieniem warunków opisanych w Rozporządzeniu, powstały po jego stronie przychód może podlegać zaniechaniu poboru podatku dochodowego od osób fizycznych.”.

W wyniku ugody nastąpi „umorzenie” Wnioskodawcy oraz Jego żonie (tj. wszystkim kredytobiorcom) części zadłużenia pozostałego do spłaty. Zobowiązanie wobec banku do spłaty pozostałej części zadłużenia zostanie aktywne dla małżonków (Wnioskodawcy i Jego żony) wraz z odsetkami z nich wynikającymi.

Na kwotę, w stosunku do której Wnioskodawca i Jego żona zostaną zwolnieni z długu składa się wyłącznie kwota kapitału kredytu.

Na pytanie Organu o treści: „Czy w ramach ugody z bankiem nastąpi również „przewalutowanie” zaciągniętego kredytu?”, Wnioskodawca wskazał: „nie. Kredyt pozostanie nadal denominowany w euro. Kredytobiorca uznaje roszczenie Banku o zapłatę Faktycznej Kwoty Rozliczenia zobowiązuje się do jej spłaty do Dnia Ostatecznej Spłaty w walucie EUR.”.

W przeszłości Wnioskodawca nie korzystał z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie i zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe. Żona Wnioskodawcy również nie korzystała z takiego umorzenia.

Dodatkowo przedstawia Pan przeformułowaną treść dotyczącą opisu zdarzenia przyszłego:

W dniu 26 czerwca 2009 r. będąc w związku małżeńskim z … na zasadach ustawowej wspólnoty małżeńskiej, Wnioskodawca wraz z żoną zawarł z Bankiem ... umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty EUR. Kredyt został udzielony przez podmiot Bank ... - aktualnie po przekształceniach nazywa się on ..., jako bank w formie spółki akcyjnej (dalej: „Bank”), działa i działał na podstawie statutu, prawa bankowego, kodeksu spółek handlowych oraz innych przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Bank podlegał i podlega nadzorowi państwowemu.

Wszyscy kredytobiorcy, w tym Wnioskodawca, odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie, a więc do pełnej wysokości kredytu. Bank kwotę kredytu wypłacił w PLN w wysokości 789 181,65 PLN.

Umowa, na podstawie której Bank udzielił ww. kredytu spełnia wszystkie warunki definicji kredytu mieszkaniowego zgodnie z Dz.U. z 2024 r. poz. 102, z dnia 24 grudnia 2024 r. § 3.3. Wskazany kredyt został zabezpieczony hipoteką kaucyjną na dwóch nieruchomościach - lokalach mieszkalnych – położonych przy … (kredytowana nieruchomość) oraz ul. … (nieruchomość z majątku prywatnego żony Wnioskodawcy). W umowie kredytowej wskazano jako cel: zakup lokalu mieszkalnego na rynku wtórnym oraz refinansowanie kosztów zakupu lokalu mieszkalnego na rynku wtórnym.

Kredyt, o którym mowa we wniosku, został w całości przeznaczony na cele wskazane w umowie kredytowej. Środki z kredytu posłużyły Wnioskodawcy i Jego żonie na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość znajdującego się w …, … (dalej: „Lokal”). Akt notarialny zakupu Lokalu został podpisany dnia 3 lipca 2009 r., Rep. A numer ….

Właścicielami Lokalu od momentu podpisania aktu notarialnego jest Wnioskodawca wspólnie z żoną na zasadach wspólnoty majątkowej małżeńskiej. W księdze wieczystej dla Lokalu … wielkość udziału Wnioskodawcy we własności jest wskazana jako 1/1 wspólność ustawowa majątkowa małżeńska.

Przedmiotowy kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji, tj. na jeden lokal mieszkalny, opisany powyżej.

Celem inwestycji mieszkaniowej, na którą zaciągnięty został przedmiotowy kredyt było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego, tj. gospodarstwa domowego prowadzonego przez małżeństwo Wnioskodawcy. Wnioskodawca wraz z rodziną zamieszkiwał w tym Lokalu w okresie od listopada 2009 r. do sierpnia 2015 r.

Na dzień 2 lipca 2025 r. saldo ww. kredytu wynosi 128 310,95 EUR. Bank wystąpił do Wnioskodawcy oraz Jego żony z propozycją ugody, przewidującą m.in. umorzenie części zadłużenia w kwocie 26 588,24 EUR (113 000 PLN). Ugoda zostanie zawarta w 2025 r., a jej warunki przewidują następujące zobowiązania stron.

Ustalenia w sprawie rozliczenia kredytu zaciągniętego 26 czerwca 2009 r., które będzie zawierać wskazana we wniosku ugoda z bankiem:

„1. Po przeprowadzonych negocjacjach Strony przyjęły, że zgodnym zamiarem Kredytobiorcy i Banku oraz celem niniejszej Ugody jest:

a)polubowne rozstrzygnięcie sporu i zapobieżenie powstania w przyszłości nowego sporu o ważność i skuteczność Umowy oraz jej poszczególnych postanowień, w tym usunięcie wątpliwości co do ważności i skuteczności Kwestionowanych Klauzul oraz potwierdzenie ich skuteczności poprzez udzielenie przez Kredytobiorcę następczej, świadomej, wyraźnej i wolnej zgody ukierunkowanej jednoznacznie, wyraźnie i stanowczo na dopuszczalność ich stosowania oraz przywrócenie Kwestionowanym Klauzulom skuteczności z mocą wsteczną, oraz

b)uchylenie niepewności co do roszczeń Stron, związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy przez rozwiązania przyjęte w Ugodzie, w konsekwencji jednoznaczne ustalenie praw i obowiązków Banku i Kredytobiorcy z tytułu Umowy, poprzez uczynienie wzajemnych ustępstw.

2.Kredytobiorca zgadza się na zmianę Umowy w taki sposób, że zapłata Faktycznej Kwoty Rozliczenia (zgodnie z poniższą definicją) będzie skutkować wygaśnięciem Umowy wskutek jej wykonania, a tym samym zakończeniem jakiegokolwiek stosunku prawnego pomiędzy Kredytobiorcą a Bankiem w odniesieniu do Kredytu.

3.W wykonaniu Umowy, Bank oraz Kredytobiorca dokonywali względem siebie zapłaty określonych kwot. Kredytobiorca i Bank uznają wzajemne uprawnienie stron do otrzymania tych kwot i nie zgłaszają względem siebie żadnych roszczeń względem tych kwot.

4.W związku z oświadczeniami Kredytobiorcy zawartymi w § 2 i § 3 powyżej oraz w związku z tym, że Kredytobiorca zadeklarował całkowitą spłatę Kredytu do dnia 05.03.2027 r. (dalej - „Dzień Ostatecznej Spłaty”), Strony ustalają, że Bank niniejszym zwalnia Kredytobiorcę z długu co do części kwoty kapitału Kredytu w wysokości 26 588,24 EUR (słownie euro: dwadzieścia sześć tysięcy pięćset osiemdziesiąt osiem euro 24/100) („Kwota Umorzenia”), co po przeliczeniu tej kwoty na złote według średniego kursu EUR w Narodowym Banku Polskim z dnia 02.07.2025 r., wynoszącego 4,2500 stanowi 113 000,00 PLN (słownie złotych: sto trzynaście tysięcy złotych 00/100). Zwolnienie z długu zostanie dokonane z chwilą wpisu do ksiąg Banku, o którym mowa w kolejnym zdaniu, co Kredytobiorca niniejszym przyjmuje. Rozliczenie w księgach Banku zwolnienia z długu o Kwotę Umorzenia nastąpi w terminie 21 dni liczonych od daty zawarcia niniejszej Ugody, z tym że nie wcześniej niż przed upływem 14 dni od daty zawarcia Ugody (dalej - „Dzień Rozliczenia”).

5.Kredytobiorca zobowiązuje się spłacić do Dnia Ostatecznej Spłaty „Faktyczną Kwotę Rozliczenia”, którą stanowi pozostała po umorzeniu dokonanym w ustępie poprzedzającym kwota Kredytu („Nominalna Kwota Rozliczenia”), odsetki naliczone do Dnia Rozliczenia oraz naliczane od pozostałej do spłaty Nominalnej Kwoty Rozliczenia od Dnia Rozliczenia do dnia faktycznej spłaty Nominalnej Kwoty Rozliczenia. Określone w Umowie: stopa odsetek, terminy płatności rat kapitałowo – odsetkowych, zasady ich obliczania nie ulegają zmianie. W okresie do Dnia Ostatecznej Spłaty wysokość miesięcznych rat kapitałowo - odsetkowych będzie naliczana przy założeniu, że okres spłaty Kredytu określony w Umowie nie ulega zmianie, co oznacza że do ich wyliczenia nie będzie brany pod uwagę Dzień Ostatecznej Spłaty, lecz data końcowa wynikająca z pierwotnego okresu określonego w Umowie. Wraz z ratą z Dnia Ostatecznej Spłaty Kredytobiorca będzie zobowiązany do zapłaty pozostałej Nominalnej Kwoty Rozliczenia.

6.Kredytobiorca uznaje roszczenie Banku o zapłatę Faktycznej Kwoty Rozliczenia (zgodnie z definicją powyżej) i zobowiązuje się do jej spłaty do Dnia Ostatecznej Spłaty w walucie EUR. Spłata Faktycznej Kwoty Rozliczenia winna być dokonana na dotychczasowy rachunek Banku. Bank zrzeka się wszelkich dalej idących roszczeń wynikających z Umowy lub w związku z nią ponad zapłatę Faktycznej Kwoty Rozliczenia.

7.W zakresie niezmienionym niniejszą Ugodą Umowa pozostaje w mocy, z tym że Strony postanawiają, że w przypadku przeliczenia PLN na EUR po dacie zawarcia niniejszej Ugody zastosowanie będzie miał kurs średni Narodowego Banku Polskiego, którego wysokość będzie zależała od godziny wpływu środków do Banku. Dla środków, które wpłyną do Banku do godz. 17:00 danego dnia roboczego będzie zastosowany kurs średni NBP obowiązujący (ogłoszony) na koniec poprzedniego dnia roboczego, a dla płatności, które wpłyną do Banku po godzinie 17:00 kurs średni NBP obowiązujący (ogłoszony) w NBP jako pierwszy w dniu wpływu środków do Banku.

8.Brak zapłaty Faktycznej Kwoty Rozliczenia w pełnej wysokości w terminie określonym w punkcie 3 powyżej nie powoduje utraty mocy obowiązującej jakiegokolwiek postanowienia niniejszej Ugody.

9.W przypadku zapłaty Faktycznej Kwoty Rozliczenia po Dniu Ostatecznej Spłaty Kredytobiorca zapłaci Bankowi odsetki od Faktycznej Kwoty Rozliczenia wg stopy odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od Dnia Ostatecznej Spłaty do dnia zapłaty.

10.Środki Kredytobiorcy znajdujące się w Dniu Rozliczenia na rachunku technicznym przeznaczonym do przyjmowania przez Bank od Kredytobiorcy spłat Kredytu („Rachunek Techniczny”) w PLN, Bank przewalutuje na Rachunek Techniczny w EUR po kursie średnim NBP z Dnia Rozliczenia.

11.W zakresie niezmienionym niniejszą Ugodą Umowa pozostaje w mocy. Ugoda nie stanowi odnowienia w rozumieniu art. 506 k.c.”.

Dodatkowo Wnioskodawca jako kredytobiorca oświadczy przed Bankiem:

„Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w wyniku zwolnienia z części długu (umorzenia) powstaje po jego stronie przychód, który może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a przepisy prawa mogą nakładać na Bank obowiązek wypełnienia określonych obowiązków o charakterze podatkowym (np. sporządzenie informacji PIT-11). W związku z tym Kredytobiorca 1 informuje, że urzędem skarbowym właściwym ze względu na jego miejsce zamieszkania jest US … ul. …, Kredytobiorca 2 informuje, że urzędem skarbowym właściwym ze względu na jego miejsce zamieszkanie jest US … ul. ….

Kredytobiorca 1 oraz Kredytobiorca 2 oświadcza, że chce skorzystać z zaniechania poboru podatku w związku ze spełnieniem warunków opisanych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 z późn. zm. – zwanym dalej „Rozporządzeniem”). Oświadczenie Kredytobiorcy o chęci skorzystania z zaniechania poboru podatku w związku ze spełnieniem warunków opisanych w Rozporządzeniu, stanowi Załącznik nr 3 do Ugody. Jednocześnie, Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w wyniku złożenia przez niego oświadczenia o chęci skorzystania z zaniechania poboru podatku w związku ze spełnieniem warunków opisanych w Rozporządzeniu, powstały po jego stronie przychód może podlegać zaniechaniu poboru podatku dochodowego od osób fizycznych.”.

Ugoda wynika z faktu, że kredyt jest zawarty w EUR, a umowa kredytowa zawiera klauzule uznane za abuzywne, które są podstawą do unieważnienia umowy kredytowej przed sądem. Ugoda zostanie podpisana przez Wnioskodawcę i Jego żonę oraz pełnomocnika reprezentującego Bank.

W wyniku ugody nastąpi „umorzenie” Wnioskodawcy oraz Jego żonie (tj. wszystkim kredytobiorcom) części zadłużenia pozostałego do spłaty. Zobowiązanie wobec Banku do spłaty pozostałej części zadłużenia zostanie aktywne dla Wnioskodawcy i Jego żony wraz z odsetkami z nich wynikającymi. Na kwotę, w stosunku do której Wnioskodawca i Jego żona zostaną zwolnieni z długu, składa się wyłącznie kwota kapitału kredytu.

Kredyt pozostanie nadal denominowany w euro. Kredytobiorca uznaje roszczenie Banku o zapłatę faktycznej kwoty rozliczenia zobowiązuje się do jej spłaty do dnia ostatecznej spłaty w walucie EUR.

W przeszłości Wnioskodawca nie korzystał z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie i zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe. Żona Wnioskodawcy również nie korzystała z takiego umorzenia.

Ponadto, Wnioskodawca cytuje oświadczenie podatkowe kredytobiorcy:

„Wyrażenia pisane wielką literą mają znaczenie nadane im w Ugodzie, której załącznik stanowi niniejsze oświadczenie.

W odniesieniu do Umowy, mocą której Bank udzielił Kredytu, składam oświadczenie podatkowe w celu skorzystania z zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z Kredytem, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz.102 z późn. zm. – dalej: Rozporządzenie).

Kredytobiorca oświadcza, że:

• udzielony przez Bank Kredyt stanowi kredyt mieszkaniowy zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej,
• na zabezpieczenie wykonania przez Kredytobiorcę Umowy została wpisana na rzecz Banku Hipoteka,
• przed podpisaniem tego oświadczenia Kredytobiorca nie korzystał kiedykolwiek z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej niż określona w pkt 1 tego oświadczenia,

Środki z Kredytu zostały zaciągnięte w kwocie 775 000,00 PLN na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.”.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, w przypadku zawarcia ugody z Bankiem i umorzenia części kwoty kapitału kredytu zadłużenia wynikającego z kredytu zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe, przy jednoczesnym złożeniu przez Wnioskodawcę stosownego oświadczenia o treści podanej powyżej, znajdzie zastosowanie zwolnienie z poboru podatku na podstawie § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że w przedstawionym stanie faktycznym przychód z tytułu umorzenia części kwoty kapitału kredytu hipotecznego będzie podlegał zaniechaniu poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz.102 z późn. zm.).

Wnioskodawca spełnia warunki zastosowania zwolnienia, ponieważ:

• kredyt hipoteczny został zaciągnięty na własne cele mieszkaniowe – umowa, na podstawie której Bank udzielił przedmiotowego kredytu spełnia wszystkie warunki definicji kredytu mieszkaniowego zgodnie z Dz.U.2024.102 z dnia 24 grudnia 2024 r. § 3.3.,
• Wnioskodawca faktycznie zamieszkiwał w kredytowanej nieruchomości od listopada 2009 r. do sierpnia 2015 r.,
• Wnioskodawca złoży oświadczenie wymagane przez ww. rozporządzenie.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak zamieszkiwania w nieruchomości w dacie zawarcia ugody nie wykluczy zastosowania zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

·dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz

·dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić, w każdej sytuacji, gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Wskazać również należy, że dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Umorzenie wierzytelności

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Poprawność powyższego stanowiska potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2633/10, w którym Sąd wskazał, że „gdy dochodzi do umorzenia wierzytelności przez kredytodawcę nie jest istotne, czy u podstaw uzyskanego nieodpłatnego świadczenia leży umowa o zwolnienie z długu, czy też decyzja wierzyciela o rezygnacji z dochodzenia należności. Zasadnicze znaczenie ma bowiem to, że w następstwie takich zdarzeń dłużnik zostaje zwolniony z obowiązku spłaty zadłużenia. Po jego stronie powstaje tym samym przychód stanowiący równowartość umorzonej kwoty zobowiązania, którego nie musi już świadczyć na rzecz wierzyciela. Faktyczna rezygnacja wierzyciela z dochodzenia należności prowadzi więc do powstania przychodu, podobnie jak w przypadku zawarcia umowy o zwolnienie z długu, albowiem w każdym z tych przypadków po stronie dłużnika ustaje obowiązek spełnienia świadczenia. Należy bowiem zauważyć, że pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Skoro zatem, w wyniku ugody z Bankiem nastąpi zwolnienie Pana z długu (umorzenie Panu zadłużenia z tytułu kredytu), tj. wszelkich wierzytelności Banku wynikających z umowy kredytu i Pan to zwolnienie z długu przyjmie, to wskutek zmniejszenia Panu zobowiązań wobec Banku (umorzenia zadłużenia w zakresie części pozostałego do spłaty salda kredytu), po Pana stronie nastąpi przysporzenie majątkowe.

Tym samym, kwota wierzytelności z tytułu zaciągniętego 26 czerwca 2009 r. kredytu mieszkaniowego, która zostanie Panu umorzona przez Bank, będzie stanowić dla Pana przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zaniechanie poboru podatku

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 102 ze zm.):

Z kolei § 3 ww. rozporządzenia zmieniony rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. z 2024 r. poz. 1912), które weszło w życie 24 grudnia 2024 r. stanowi, że:

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia zmieniony ww. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r. stanowi, że:

W myśl natomiast § 4a ww. rozporządzenia dodanego rozporządzeniem zmieniającym z dnia 20 grudnia 2024 r.:

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazanego w § 3 ww. rozporządzenia:

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Wobec powyższego, ww. zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. rozporządzenia). Kwota ww. wierzytelności może przy tym obejmować kapitał, odsetki, a także prowizje oraz poniesione opłaty niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń. Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dotyczył jednej inwestycji mieszkaniowej.

Pana skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności

Zgodnie z przedstawionym przez Pana opisem zdarzenia przyszłego, w 2009 r. zawarł Pan wraz z żoną w Banku umowę o kredyt hipoteczny, którego celem było:

-finansowanie zakupu na rynku wtórnym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego przy …,

-refinansowanie kosztów zakupu ww. lokalu mieszkalnego na rynku wtórnym.

W literze a) art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało wymienione m.in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Zatem udzielony Panu kredyt w części, która odpowiada wydatkom poniesionym na nabycie na rynku wtórnym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, wypełnia przesłanki do uznania go za kredyt mieszkaniowy, o którym mowa w ww. rozporządzeniu Ministra Finansów.

Odnosząc się natomiast do części kredytu zaciągniętego na refinansowanie kosztów zakupu ww. lokalu mieszkalnego na rynku wtórnym, należy wyjaśnić, że zaciągnięcie kredytu na refinansowanie jest zdarzeniem rozumianym jako operacja pieniężna, polegająca na wykorzystaniu zewnętrznych funduszy pieniężnych w celu zastąpienia środków pierwotnie wydatkowanych na jakiś cel. Pojęcia kredyt refinansowy i kredyt na refinansowanie nie są tożsame.

Pojęcie kredyt refinansowy implikuje konieczność wcześniejszego zaciągnięcia kredytu, aby później możliwym było zaciągnięcie kredytu refinansowego na jego spłatę. Zatem, czynność refinansowania wpłaconego zadatku na zakup lokalu mieszkalnego oraz opłat notarialnych kredytem hipotecznym należy odróżnić od zaciągnięcia kredytu refinansowego. Otóż kredyt refinansowy przeznaczony jest na spłatę wcześniej zaciągniętego kredytu hipotecznego i jest on zabezpieczony na podstawie wartości aktualnie posiadanej nieruchomości.

Natomiast zwrot „refinansowanie” oznacza operację pieniężną polegającą na uzyskaniu zewnętrznych źródeł finansowania w celu zastąpienia środków własnych, które zostały wydatkowane na jakiś cel. W rezultacie, pierwotnie wydatkowane środki pieniężne mogą być niejako „ponownie” wykorzystane na dowolny cel. Środki z kredytu na refinansowanie, poniekąd zastępują środki uprzednio wydatkowane z własnych zasobów.

Z powyższego wynika zatem jednoznacznie, że analizowane zaniechanie może mieć zastosowanie do kredytu mieszkaniowego i kredytu refinansowego w sytuacji, gdy został on zaciągnięty na refinansowanie (zastąpienie) kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast przepis ten nie odnosi się do kredytów hipotecznych zaciągniętych na refinansowanie środków własnych poniesionych na zakup lokalu mieszkalnego. Tego rodzaju wydatek nie został wymieniony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w Pana sprawie, do kwoty kredytu stanowiącej refinansowanie kosztów poniesionych na zakup lokalu mieszkalnego, nie będą miały zastosowania przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Reasumując stwierdzić należy, że umorzenie przez Bank części kwoty kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2009 r., stanowić będzie dla Pana przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, do uzyskanego przez Pana przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego od kwoty umorzonej wierzytelności w części, w jakiej kwota kredytu zaciągnięta na finansowanie zakupu na rynku wtórnym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu hipotecznego, zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Będzie Pan bowiem spełniać wszystkie przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zaniechania w odniesieniu do tej części umorzonego kredytu.

Natomiast, przychodem niekorzystającym z zaniechania na podstawie ww. rozporządzenia Ministra Finansów, od którego powinien Pan zapłacić podatek dochodowy, będzie kwota umorzonej wierzytelności, która będzie odpowiadała części kredytu hipotecznego, w jakiej został on zaciągnięty na refinansowanie kosztów poniesionych przez Pana na przedmiotowy lokal mieszkalny związanych z jego zakupem. Zatem od tej części umorzonej kwoty, w jakiej zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami będzie stanowiła dla Pana przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, powinien Pan zapłacić podatek dochodowy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Ponadto, wskazuję, że z uwagi na to, iż interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. współkredytobiorcy – Pana żony).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.