Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 1 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, opodatkowaną w Polsce od całości osiąganych przychodów (polski rezydent podatkowy). Wnioskodawca jest wspólnikiem oraz prezesem zarządu w spółce (…) sp. z o.o. (KRS: (…)) (dalej jako „Spółka”).
Spółka jest opodatkowana na zasadach ryczałtu od dochodów spółek (rozdział 6b ustawy o CIT) (dalej także jako „Estoński CIT”). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja aparatury rozdzielczej i sterowniczej energii elektrycznej (PKD 27.12.Z). Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
Spółka jest właścicielem samochodu osobowego (dalej jako „Samochód”). Samochód nie został zgłoszony do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26, a także nie jest prowadzona dla niego ewidencja przebiegu. Samochód jest wykorzystywany w Spółce przez Wnioskodawcę do celów mieszanych, tj. częściowo do celów działalności gospodarczej Spółki, a częściowo do celów prywatnych Wnioskodawcy.
Spółka ponosi następujące wydatki na Samochód (dalej łącznie jako „Wydatki”): ubezpieczenia, paliwo, naprawy, wyposażenie. Ponadto Spółka co miesiąc dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca nie ponosi żadnych wydatków związanych z Samochodem.
Spółka co miesiąc opłaca Estoński CIT od ponoszonych Wydatków i odpisów amortyzacyjnych (ukryty zysk na zasadzie określonej w art. 28m ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 3 i ust. 4 pkt 2 lit. b ustawy o CIT), tj. ukrytym zyskiem jest 50% Wydatków i odpisów amortyzacyjnych (jak dla składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej).
Pytanie
Czy po stronie Wnioskodawcy powstaje przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) z tytułu używania Samochodu do celów prywatnych?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, po stronie Wnioskodawcy nie powstaje przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) z tytułu używania Samochodu do celów prywatnych.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy uznać zatem każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych przychód obejmuje te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
W oderwaniu od powyższego, zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający (...) wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).
Zgodnie z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności (...).
Zgodnie z art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. b ustawy o CIT, do ukrytych zysków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie zalicza się (...) wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku (...) w wysokości 50% – w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.
Powyższe przepisy ustawy o CIT zobowiązują Spółkę do opodatkowania Estońskim CIT Wydatków i odpisów amortyzacyjnych (50% ich wartości) związanych z Samochodem, z powodu braku wykorzystywania Samochodu wyłącznie na cele działalności gospodarczej Spółki.
Ustawa o PIT nie posługuje się jednak definicją „ukrytych zysków”. Ustawodawca nie wprowadził bowiem do katalogu źródeł przychodów takiej kategorii jak ukryty zysk (w takim samym rozumieniu, w jakim pojęcie to funkcjonuje na gruncie ustawy o CIT). Fakt, że dany wydatek stanowi ukryty zysk na gruncie ustawy o CIT – nie ma znaczenia na gruncie ustawy o PIT.
Należy więc uznać, że w przypadku używania przez Wnioskodawcę Samochodu także do własnych celów prywatnych, nie sposób mówić o dodatkowym przychodzie podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wskazane Wydatki i odpisy amortyzacyjne nie powodują osiągnięcia przez Wnioskodawcę realnej korzyści ekonomicznej w postaci powiększenia aktywów lub zmniejszenia jego pasywów, lecz są one kategorią przychodów podatkowych wykreowanych przez ustawodawcę na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jedynie na gruncie tych przepisów opodatkowaną.
Powyższe oznacza, że po stronie Wnioskodawcy nie powstaje przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) z tytułu używania Samochodu do celów prywatnych.
Podobnie m.in. Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 15.01.2024 r., 0112-KDIL2-1.4011.836.2023.1.TR.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W świetle powyższego, za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując więc wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenie „niewymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne”. Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.
Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Stąd zatem korzystanie dla celów prywatnych z majątku innego podmiotu rodzi skutek w postaci powstania u korzystającego przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń.
Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.):
Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);
Przepis art. 28m ust. 3 ww. ustawy o stanowi, że:
Przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności:
1) kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi;
2) świadczenia wykonane na rzecz:
a) fundacji prywatnej lub rodzinnej, podmiotu równoważnego takiej fundacji lub przedsiębiorstwa prowadzonego przez taką fundację albo taki podmiot, lub na rzecz beneficjentów takiej fundacji lub takiego podmiotu,
b) trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
3) nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji;
4) nadwyżkę zwróconej kwoty dopłaty, wniesionej do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami, ponad kwotę wniesionej dopłaty, przy czym jeżeli dopłata została wniesiona w walucie obcej, przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień odpowiednio zwrócenia dopłaty i faktycznego jej wniesienia;
5) wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), ze zmniejszenia wartości udziału (akcji), z wystąpienia wspólnika ze spółki, ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce;
6) równowartość zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego;
7) darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju;
8) wydatki na reprezentację;
9) dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów;
10) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę;
11) zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki;
12) świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce.
Jak stanowi art. 28m ust. 4 ww. ustawy:
Do ukrytych zysków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie zalicza się:
1) wynagrodzeń z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych osobie fizycznej – w części, w jakiej suma tych wynagrodzeń i zasiłków wypłacona w danym miesiącu tej osobie nie przekracza pięciokrotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie więcej jednak niż pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, przy czym średnie miesięczne wynagrodzenie ustala się za miesiąc poprzedzający miesiąc dokonania wypłat osobie fizycznej;
2) wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku:
a) w pełnej wysokości – w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej,
b) w wysokości 50% – w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej;
3) kwoty pożyczki (kredytu) zwróconej przez podatnika udziałowcowi akcjonariuszowi lub wspólnikowi lub podmiotowi powiązanemu, z wyłączeniem odsetek, prowizji, wynagrodzeń i opłat.
Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika podatku dochodowego od osób prawnych wszelkie świadczenia spółki:
-wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,
-inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych),
-wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca / akcjonariusza / wspólnika lub podmiotu powiązanego, bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem / akcjonariuszem / wspólnikiem.
Za ukryte zyski uznaje się każde świadczenie, którego beneficjentem bezpośrednio lub pośrednio jest wspólnik lub inny podmiot powiązany.
Jak wskazano wyżej, dochód z tzw. „ukrytych zysków” podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jest on zatem opodatkowany na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Natomiast, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie posługuje się definicją „ukrytych zysków”. Ustawodawca nie wprowadził bowiem do katalogu źródeł przychodów takiej kategorii jak ukryty zysk (w takim samym rozumieniu, w jakim pojęcie to funkcjonuje na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
Zatem świadczenia inne niż „ukryte zyski” w rozumieniu ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić będą przychody świadczeniobiorcy, opodatkowane na zasadach wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wskazał Pan w opisie sprawy, Spółka ponosi wydatki na samochód (dalej łącznie jako „Wydatki”): ubezpieczenia, paliwo, naprawy, wyposażenie. Ponadto Spółka co miesiąc dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca nie ponosi żadnych wydatków związanych z Samochodem.
Spółka co miesiąc opłaca Estoński CIT od ponoszonych Wydatków i odpisów amortyzacyjnych (ukryty zysk na zasadzie określonej w art. 28m ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 3 i ust. 4 pkt 2 lit. b ustawy o CIT), tj. ukrytym zyskiem jest 50% Wydatków i odpisów amortyzacyjnych (jak dla składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej).
Powyższe wskazuje, że ponoszone przez Spółkę Wydatki oraz odpisy amortyzacyjne samochodu przeznaczonego do celów mieszanych Spółki, opodatkowane przez Spółkę na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią dla Pana dodatkowego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wskazane Wydatki i odpisy amortyzacyjne nie powodują osiągnięcia przez Pana realnej korzyści ekonomicznej w postaci powiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów, lecz są one kategorią przychodów podatkowych wykreowanych przez ustawodawcę na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jedynie na gruncie tych przepisów opodatkowaną.
W konsekwencji, Wydatki i odpisy amortyzacyjne (stanowiące ukryte zyski), opodatkowane przez Spółkę na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią przychodu, o którym mowa w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie wpisują się w kategorie przychodów wskazane w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednakże zauważyć należy, że korzystając prywatnie z mienia Spółki osiąga Pan przychód z tytułu uzyskiwania nieodpłatnych świadczeń, opisanych w wyżej cytowanych przepisach – art. 11 i art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskuje Pan bowiem możliwość nieodpłatnego korzystania z mienia Spółki, osiągając tym samym realną korzyść ekonomiczną.
Przychód ten – w zależności od trybu powołania na prezesa spółki i formy prawnej wykonywania tych czynności, należy zaliczyć do przychodów ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są m.in:
1) stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
2) działalność wykonywana osobiście;
W myśl art. 13 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in.
- przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (pkt 7),
- przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (pkt 9).
Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy:
Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Według art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4) w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Zgodnie z art. 12 ust. 2a ww. ustawy:
Wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:
1) 250 zł miesięcznie – dla samochodów:
a) o mocy silnika do 60 kW,
b) stanowiących pojazd elektryczny w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 1289, 1853 i 1881) lub pojazd napędzany wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy;
2) 400 zł miesięcznie – dla samochodów innych niż wymienione w pkt 1.
Zgodnie z art. 12 ust. 2b ustawy:
W przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych w ust. 2a.
Natomiast stosownie do art. 12 ust 2c ustawy:
Jeżeli świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych jest częściowo odpłatne, to przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością określoną w ust. 2a albo ust. 2b i odpłatnością ponoszoną przez pracownika.
Zatem, mając na uwadze wyżej wskazane przepisy wskazuję, że z tytułu używania Samochodu do celów prywatnych powstaje u Pana przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości ustalanej na podstawie wyżej cytowanych przepisów.
Przychodem natomiast nie jest wartość ponoszonych przez Spółkę opisanych we wniosku Wydatków oraz odpisy amortyzacyjne Samochodu przeznaczonego do celów mieszanych Spółki, opodatkowane przez Spółkę na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W odniesieniu do powołanej interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.