Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 6 sierpnia 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowanego w uzupełnieniu)

(…) sp. z o.o. (…) sp. k. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej Spółki jest pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych. Wnioskodawca oferuje finansowanie dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw.

Spółka, celem finansowania swojej działalności, zawarła odpłatną umowę pożyczki z podmiotem niepowiązanym (dalej: Pożyczkodawca), co oznacza przede wszystkim, że nie jest to pożyczka udzielona Wnioskodawcy przez jej wspólnika. Pożyczkodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z informacji uzyskanych od Pożyczkodawcy wynika, że:

   - kwota pożyczki stanowiła około 50% wartości aktywów Pożyczkodawcy;

   - pożyczka jest czynnością odpłatną, a wynagrodzeniem Pożyczkodawcy są odsetki. Umowa przewiduje również wynagrodzenie dla Pożyczkodawcy w postaci prowizji, po ziszczeniu warunków wskazanych w umowie, która zawarł Wnioskodawca;

   - przedmiotem działalności Pożyczkodawcy nie jest działalność związana z udzielaniem pożyczek, ale sporadycznie zdarza się, że udziela on pożyczek i nie można wykluczyć takich przypadków w przyszłości;

   - udzielenie Wnioskodawcy pożyczki stanowi dla Pożyczkodawcy czynność dokonywaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże zwolnioną z opodatkowania, ponieważ Pożyczkodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust 1 ustawa o podatku od towarów i usług.

Wskazali Państwo, że z uwagi na fakt, że Pożyczkodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność udzielenia pożyczki Spółce traktowana jest przez niego jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym korzystającą ze zwolnienia z tego podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy jako pożyczkobiorcy dotyczą kwestii opodatkowania opisanej powyżej pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych wynikającym z ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Pytanie

Czy opisana w stanie faktycznym umowa pożyczki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a w związku z tym Wnioskodawca jako pożyczkobiorca będzie zobowiązany do zapłaty podatku od tej umowy?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, opisana w stanie faktycznym umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na art. 2 pkt 4 lit. b ) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a tym samym nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu tej umowy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera definicji umowy pożyczki, dlatego należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie Kodeks cywilny. Stosownie do art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W przypadku umowy pożyczki obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i spoczywa na uzyskującym pożyczkę (art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Podstawę opodatkowania stanowi kwota lub wartość pożyczki, a stawka podatku od czynności cywilnoprawnych wynosi 0,5% (art. 6 ust. 1 pkt 7 w zw. art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy).

Należy wskazać, że na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) omawianej ustawy nie podlegają temu podatkowi, czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży, których przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, opodatkowanych zgodnie z art. 7a,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

   - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

   - umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Powyższe przepisy wskazują, że zawarcie umowy pożyczki podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek podatkowy spoczywa na pożyczkobiorcy. Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych przewiduje jednak sytuacje, w których czynność jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Spółka, celem finansowania swojej działalności, zawarła odpłatną umowę pożyczki z podmiotem niepowiązanym. Pożyczkodawca występuje w ramach tej czynności w charakterze podatnika, przy czym ze względu na spełnienie warunków, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Kwota pożyczki stanowiła około 50% wartości aktywów Pożyczkodawcy. Przedmiotem działalności Pożyczkodawcy nie jest działalność związana z udzielaniem pożyczek, ale sporadycznie zdarza się, że udziela on pożyczek i nie można wykluczyć takich przypadków w przyszłości. Udzielenie Państwu pożyczki stanowi dla Pożyczkodawcy czynność, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi działalność gospodarczą a pożyczka udzielana jest w związku z jej prowadzeniem. Pożyczkodawca ze względu na nieosiągnięcie określonego progu sprzedaży, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, co odnosi się również do tej pożyczki - na marginesie wskazują Państwo, że w przypadku niekorzystania przez Pożyczkodawcę ze zwolnienia podmiotowego, pożyczka udzielona przez Pożyczkodawcę, korzystałby ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Państwa zdaniem, kluczowym elementem jest to w jaki sposób Pożyczkodawca traktuje lub jest zobowiązany traktować udzielanie pożyczek na gruncie podatku od towarów i usług, także wówczas, gdy korzysta ze zwolnienia podmiotowego.

W Państwa ocenie, w analizowanym stanie faktycznym:

   - z uwagi na fakt, że Pożyczkodawca, korzystając ze zwolnienia podmiotowego, traktuje czynność udzielenia pożyczki Spółce jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym korzystającą ze zwolnienia z tego podatku, co w przypadku Pożyczkodawcy ma miejsce na podstawie art. 113 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług;

   - udzielenie pożyczki nie powinno być opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych;

   - zatem nie spoczywa na Państwu obowiązek złożenia deklaracji PCC-3 oraz uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z otrzymaniem pożyczki.

Wobec powyższego, Państwa zdaniem, opisana w stanie faktycznym umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołali Państwo interpretacje indywidualne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295 ze zm.):

Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie z dnia 23kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071).

Art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny stanowi:

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

W myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Na podstawie przywołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że umowy pożyczki podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z treści art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności, z tytułu tej czynności, jest z tego podatku zwolniona (z wyjątkami w ustawie wskazanymi).

Z wniosku wynika, że zawarli Państwo umowę pożyczki z pożyczkodawcą - podmiotem niepowiązanym, co oznacza, że nie jest to pożyczka udzielona Państwu przez jej wspólnika. Pożyczkodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku niekorzystania przez Pożyczkodawcę ze zwolnienia podmiotowego (określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług), pożyczka udzielona przez Pożyczkodawcę korzystałaby ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca nie prowadzi działalności w zakresie udzielania pożyczek. Udzielenie Państwu pożyczki stanowi dla Pożyczkodawcy czynność dokonywaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże zwolnioną z opodatkowania.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy podkreślić, że zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest ustalenie czy powyższa umowa podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z przytoczonymi przepisami oraz w oparciu o treść wniosku - z którego wynika, że udzielenie Państwu pożyczki stanowi dla Pożyczkodawcy czynność dokonywaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług - co przyjmujemy za Państwem jako kwestię, która nie jest przedmiotem interpretacji, gdyż interpretacja wydawana jest wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych - to na mocy art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawarta umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych - jest z niego wyłączona. Tym samym nie są Państwo zobowiązani do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych jak również złożenia deklaracji PCC-3 z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy zdnia11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art.54§ 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art.57aPPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.