Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 2 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zakupu samochodu za granicą. Uzupełniła Pani wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – 2 września 2025 r. (data wpływu do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej – 5 września 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

18 czerwca 2025 r. zawarła Pani umowę kupna samochodu osobowego marki (…), zarejestrowanego w Polsce, z osobą fizyczną będącą obywatelem obcego państwa. Umowa została podpisana na terytorium Republiki Czeskiej. Pojazd w momencie zawarcia umowy również fizycznie znajdował się w Czechach i tam nastąpiło jego wydanie. Pani, jako kupujący, jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Umowa została sporządzona w języku polskim i zawiera zapisy potwierdzające, że przedmiot transakcji nie znajdował się na terytorium Polski w chwili zawarcia umowy.

Pojazd ma ważną polską rejestrację i nie został wyrejestrowany przed sprzedażą. Sprzedający nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium RP. Po podpisaniu umowy planuje Pani przywieźć pojazd do Polski i dokonać jego przerejestrowania.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym powstaje obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, tj. czy jest Pani zobowiązana do złożenia deklaracji PCC-3 i uiszczenia podatku, mimo że umowa została zawarta za granicą, a pojazd fizycznie nie znajdował się w Polsce w chwili dokonania czynności?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, w przedstawionym stanie faktycznym nie powstaje obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nie są spełnione warunki określone w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zarówno przedmiot czynności (samochód), jak i sama umowa sprzedaży, znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w chwili dokonania czynności – odpowiednio: pojazd fizycznie przebywał w Czechach, a umowa została zawarta na terytorium Republiki Czeskiej.

Miejsce rejestracji pojazdu w Polsce nie może być uznane za równoznaczne z jego fizycznym położeniem. Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wskazuje rejestracji jako przesłanki podlegania podatkowi – znaczenie ma wyłącznie faktyczne miejsce przebywania rzeczy.

Zgodnie z przywołanym przepisem, warunkiem opodatkowania jest równoczesne spełnienie dwóch przesłanek: położenia rzeczy (lub wykonywania prawa majątkowego) na terytorium RP oraz dokonania czynności na terytorium RP. W mojej sytuacji żadna z tych przesłanek nie została spełniona, a zatem czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295 ze zm.):

Podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte m.in. w art. 1 ust. 4 ww. ustawy.

Stosownie do art. 1 ust. 4 cyt. ustawy:

Czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1)rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży – stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stawki podatku wynoszą – od umowy sprzedaży:

a)nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,

b)innych praw majątkowych – 1%.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 cyt. ustawy:

Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że kupiła Pani w Czechach samochód osobowy, który jest zarejestrowany w Polsce.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przestawiony opis zdarzenia, nie można zgodzić się z Pani stanowiskiem, zgodnie z którym podatek od czynności cywilnoprawnych nie jest należny.

W świetle przywołanego powyżej art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, co do zasady nie podlega opodatkowaniu sprzedaż rzeczy dokonana za granicą. Przy czym, chodzi o taką umowę sprzedaży, której przedmiotem są rzeczy faktycznie znajdujące się na stałe za granicą, a nie takie, które tylko czasowo zostały tam przemieszczone. Aby rozstrzygnąć czy istotnie tak jest w przypadku samochodu, który jest środkiem transportu, a więc co do zasady, jego miejsce „przebywania” ciągle się zmienia, należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1251 ze zm.).

W przedmiotowej sprawie, samochód będący przedmiotem umowy sprzedaży był zarejestrowany w Polsce i tym samym oznaczony był polskimi tablicami.

W myśl art. 79 ust. 1 pkt 3 w zw. z ust. 3a ustawy Prawo ruchu drogowego:

Pojazd podlega wyrejestrowaniu przez organ właściwy ze względu na miejsce ostatniej rejestracji pojazdu, na wniosek jego właściciela, w przypadku wywozu pojazdu z kraju, jeżeli pojazd został zarejestrowany za granicą lub zbyty za granicę.

W przypadku otrzymania informacji od organu właściwego do rejestracji pojazdów państwa członkowskiego, innego niż Rzeczpospolita Polska, o zarejestrowaniu pojazdu, organ rejestrujący dokonuje wyrejestrowania pojazdu z urzędu.

Zgodnie z tymi przepisami – w przypadku, gdyby samochód został wywieziony z kraju, bo np. jego właściciel mieszka za granicą, to takie wywiezienie wiąże się z wyrejestrowaniem pojazdu.

Jeżeli więc miejsce użytkowania samochodu, który Pani kupiła, było przez dotychczasowego właściciela zmienione na teren Republiki Czeskiej, to samochód winien był być tam zarejestrowany. Jak wynika z wniosku, taka sytuacja nie miała miejsca.

Zatem, w przypadku sprzedaży pojazdu zarejestrowanego w kraju trudno zaakceptować pogląd, że czasowe przemieszczenie samochodu – będącego ze swej istoty pojazdem mobilnym – za granicę jest równoznaczne z położeniem samochodu jako rzeczy za granicą, w szczególności, jeżeli jego nabywcą jest osoba zamieszkująca w kraju i samochód jest zarejestrowany w kraju oraz został tu zarejestrowany na innego nabywcę (w kraju użytkowany). Przemieszczenie rzeczy ruchomej za granicę nie uprawnia bowiem do wyłączenia umowy sprzedaży z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, skoro takie przemieszczenie nie zostało urzędowo potwierdzone. Samochód w momencie zawarcia przez Panią umowy sprzedaży zarejestrowany był w Polsce, co oznacza, że znajdował się/znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym, na Pani – jako kupującej – ciążył/ciąży obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych oraz złożenia deklaracji w sprawie tego podatku (PCC-3) z tytułu zawarcia umowy sprzedaży samochodu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-  Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz.111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy zdnia11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art.54§ 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art.57aPPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.