Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 15 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze darowizny udziału w nieruchomości obciążonej hipoteką. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 czerwca 2025 r. (wpływ 25 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni wraz z osobą niespokrewnioną zakupiła nieruchomość (mieszkanie) (…) 2022 r., nieruchomość jest objęta księgą wieczystą nr (…).
Wnioskodawczyni jest właścicielem w 1/2 części nieruchomości, drugim właścicielem jest osoba fizyczna, której własność wynosi 1/2. Na zakup nieruchomości Wnioskodawczyni oraz drugi właściciel zaciągnęli wspólnie kredyt hipoteczny, za spłatę którego solidarnie odpowiada Wnioskodawczyni oraz drugi właściciel.
W chwili obecnej drugi właściciel zamierza przekazać Wnioskodawczyni w formie darowizny 1/2 nieruchomości należącej do niego, przekazanie tej nieruchomości będzie wiązało się z przekazaniem części kredytu. Nieruchomość jest obciążona hipoteką, która w chwili darowizny będzie znacznie przewyższała wartość rynkową nieruchomości.
Pytanie
Czy w związku z przedstawionym zdarzeniem będzie ciążyć na Wnioskodawczyni konieczność uiszczenia podatku na podstawie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)
Pani stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 6 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, podstawę opodatkowania we wnioskowanym przypadku stanowi wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przejętych przez obdarowanego. Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, iż umowa darowizny będzie dotyczyła przepisania własności lokalu mieszkalnego, a zobowiązanie wynikające z umowy kredytowej w stosunku do Wnioskodawczyni nadal będzie obowiązujące, podatek od czynności cywilnoprawnych nie powinien zostać naliczony. W kontekście przywołanych przepisów, w przedmiotowej sprawie, nie można zatem uznać, że Wnioskodawczyni w wyniku darowizny przejmie również długi, ciężary albo zobowiązania darczyńcy. Wnioskodawczyni już wcześniej została obciążona długiem (kredytem). Przed dokonaniem darowizny Wnioskodawczyni i tak była zobowiązana solidarnie do spłaty całej kwoty kredytu. A zatem Wnioskodawczyni nie przejmuje nowego długu.
Zgodnie z powyższym, ponieważ darowizna, którą otrzyma Wnioskodawczyni nie będzie wiązała się z przejęciem przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań osoby darującej, umowa ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d) ww. ustawy:
Podatkowi podlegają: umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.
Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.
Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.
Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Jak wyżej wskazano, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawarcie umowy darowizny podlega przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Zgodnie z art. 4 pkt 3 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 5, ciąży przy umowie darowizny – na obdarowanym.
Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy :
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie darowizny – wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przejętych przez obdarowanego.
Z treści art. 7 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy wynika, że:
Stawki podatku wynoszą – od umów zamiany, dożywocia, o dział spadku, o zniesienie współwłasności oraz darowizny przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%.
Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega zatem umowa darowizny, o ile następuje przejęcie przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy oraz przejęcie to następuje w umowie darowizny. Chodzi przy tym o takie długi, ciężary i zobowiązania przejęte przez obdarowanego, które pozostają w związku funkcjonalnym z przedmiotem darowizny i które w związku z dokonaną darowizną obciążają obdarowanego i tym samym zwalniają darującego z obowiązku ich regulowania (ponoszenia). Jednakże w przypadku, gdy umowa darowizny, nie wiąże się z przejęciem przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań osoby darującej, to taka umowa darowizny nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wraz z osobą niespokrewnioną zakupiła Pani nieruchomość (mieszkanie) (…) 2022 r. Jest Pani właścicielem w 1/2 części nieruchomości, drugim właścicielem jest osoba fizyczna, której własność wynosi 1/2. Na zakup nieruchomości zaciągnęli Państwo wspólnie kredyt hipoteczny, za spłatę którego solidarnie odpowiada Pani oraz drugi właściciel. W chwili obecnej drugi właściciel zamierza przekazać Pani w formie darowizny 1/2 nieruchomości należącej do niego, przekazanie tej nieruchomości będzie wiązało się z przekazaniem części kredytu. Nieruchomość jest obciążona hipoteką, która w chwili darowizny będzie znacznie przewyższała wartość rynkową nieruchomości.
Zatem jak wskazano powyżej, na zakup nieruchomości (mieszkania) zaciągnęli Państwo wspólnie kredyt hipoteczny, za spłatę którego solidarnie odpowiada Pani oraz drugi właściciel.
Na podstawie art. 366 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:
Kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników).
Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.
Solidarność dłużników charakteryzuje się:
·wielością podmiotów po stronie zobowiązanej,
·niepodzielnością zobowiązania bez względu na przedmiot świadczenia,
·możliwością żądania przez wierzyciela według jego wyboru całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna,
·utrzymaniem zobowiązania wszystkich dłużników aż do całkowitego zaspokojenia wierzyciela,
·zwolnieniem wszystkich dłużników na skutek zaspokojenia wierzyciela przez któregokolwiek z nich.
Z kolei treść art. 373 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Zwolnienie z długu lub zrzeczenie się solidarności przez wierzyciela względem jednego z dłużników solidarnych nie ma skutku względem współdłużników.
A zatem, istota solidarności sprowadza się do możliwości żądania przez wierzyciela spełnienia należnego świadczenia zarówno w części, jak i w całości od jednego dłużnika, kilku z nich, bądź od wszystkich jednocześnie. Z powyższego wynika, iż nie ma znaczenia który z dłużników dokona spłaty powyższego zadłużenia, bowiem do chwili dokonania spłaty wszyscy odpowiadają solidarnie. Zwolnienie wszystkich dłużników następuje dopiero z chwilą spełnienia świadczenia.
W kontekście przywołanych przepisów, w przedmiotowej sprawie, nie można zatem uznać, że w wyniku darowizny przejmie Pani również długi, ciężary albo zobowiązania darczyńcy. Bowiem już wcześniej została Pani obciążona długiem (kredytem) wynikającym z faktu występowania wraz z drugim właścicielem w roli współkredytobiorców solidarnych; już przed dokonaniem darowizny i tak była Pani zobowiązana solidarnie do spłaty całej kwoty kredytu. A zatem nie przejmuje Pani nowego długu w częściach obciążających drugiego właściciela, pomimo planowanego zwolnienia go z długu.
Zgodnie z powyższym, ponieważ darowizna, którą otrzyma Pani nie będzie wiązała się z przejęciem przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań osoby darującej, umowa ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Mając na uwadze powyższe Pani stanowisko uznać należało za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pani stanowiska wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od spadków i darowizn, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.