
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 29 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Wniosek uzupełniono pismami z 29 kwietnia 2025 r. i 6 maja 2025 r. (wpływ 6 maja 2025 r.) Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu (...) 2024 r. Spółka (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością udzieliła Wnioskodawcy jednorazowej, odpłatnej pożyczki w wysokości (…) zł. Pożyczka została udzielona na podstawie pisemnej umowy, w której ustalono, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie za okres od dnia zawarcia umowy do dnia zwrotu pożyczki. Termin spłaty został ustalony na 5 lat.
Wnioskodawca ustalił, że Spółka która udzieliła pożyczki, nie prowadzi działalności w zakresie usług finansowych, nie posiada takiego wpisu w KRS, a udzielenie pożyczki miało charakter incydentalny i nie było związane z przedmiotem działalności gospodarczej Spółki. Środki na pożyczkę pochodziły ze środków własnych Spółki, a pożyczka została udzielona wyłącznie jako jednorazowe wsparcie dla wspólnika.
Wnioskodawca, jako strona umowy pożyczki, złożył deklarację PCC-1 i uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC) w wysokości 0,5% kwoty pożyczki.
Obecnie Wnioskodawca ma wątpliwości, czy zastosowanie opodatkowania podatkiem PCC było prawidłowe, biorąc pod uwagę, że udzielenie pożyczki przez Spółkę może stanowić usługę zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, a tym samym nie podlegać PCC zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC.
Pytanie
Czy udzielona w dniu 24 października 2024 r. przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, nieprowadzącą działalności finansowej, odpłatna pożyczka na rzecz osoby fizycznej będącej jej wspólnikiem i członkiem zarządu, korzystająca ze zwolnienia z VAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC) na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, skoro przedmiotowa pożyczka korzysta ze zwolnienia z VAT, to zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie powinna podlegać opodatkowaniu PCC.
Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów, czynności cywilnoprawne, które podlegają opodatkowaniu VAT - również te korzystające ze zwolnienia - są wyłączone z opodatkowania podatkiem PCC.
Oznacza to, że usługa udzielenia pożyczki, będąca usługą zwolnioną z VAT, powinna korzystać z takiego wyłączenia.
Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, zapłata podatku PCC była niezasadna. Skoro czynność podlegała przepisom o VAT, a jednocześnie spełniała warunki zwolnienia, to na gruncie ustawy o PCC nie powstał obowiązek podatkowy. Wnioskodawcy przysługuje zatem prawo do ubiegania się o zwrot niesłusznie zapłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy:
Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego - na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.
W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowy pożyczki podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.
Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy:
Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:
a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży, których przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, opodatkowanych zgodnie z art. 7a,
b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.
W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, 1598, 1852) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że 24 października 2024 r. Spółka (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością udzieliła Panu jednorazowej, odpłatnej pożyczki w wysokości (…) zł. Spółka która udzieliła pożyczki, nie prowadzi działalności w zakresie usług finansowych, nie posiada takiego wpisu w KRS, a udzielenie pożyczki miało charakter incydentalny i nie było związane z przedmiotem działalności gospodarczej Spółki. Środki na pożyczkę pochodziły ze środków własnych Spółki, a pożyczka została udzielona wyłącznie jako jednorazowe wsparcie dla wspólnika. Złożył Pan deklarację PCC-1 i uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC) w wysokości 0,5% kwoty pożyczki.
W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek Pana zapytanie dotyczy opodatkowania zawartej z pożyczkodawcą umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
W interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2025 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.365.2025.2.KW, wydanej dla Pana w zakresie podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „(…) czynność udzielenia przez Pożyczkodawcę odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pana (Pożyczkobiorcy), stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, usługa udzielenia przez Pożyczkodawcę odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pana (Pożyczkobiorcy) korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.
Powyższe zwolnienie będzie miało zastosowanie pod warunkiem, że dla tej czynności Pożyczkodawca nie wybierze opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT.”
A zatem, skoro otrzymana przez Pana pożyczka jest zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Udzielona pożyczka nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych - jest z niego wyłączona.
Tym samym nie był Pan zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki.
Odnosząc się do kwestii zwrotu zapłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych, należy wskazać, że treść art. 11 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi:
1. Podatek, z zastrzeżeniem ust. 2, podlega zwrotowi, jeżeli:
1) uchylone zostały skutki prawne oświadczenia woli (nieważność względna);
2) nie spełnił się warunek zawieszający, od którego uzależniono wykonanie czynności cywilnoprawnej;
3) (uchylony)
3a) spółka nie została zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców lub wysokość kapitału zakładowego spółki kapitałowej została zarejestrowana w kwocie niższej niż określała umowa spółki - w części stanowiącej różnicę między podatkiem zapłaconym i podatkiem należnym;
4) podwyższenie kapitału zakładowego spółki nie zostanie zarejestrowane lub zostanie zarejestrowane w wysokości niższej niż określona w uchwale - w części stanowiącej różnicę między podatkiem zapłaconym i podatkiem należnym od podwyższenia kapitału zakładowego ujawnionego w rejestrze przedsiębiorców;
5) nie dokonano wpisu hipoteki do księgi wieczystej.
2. Podatek nie podlega zwrotowi po upływie 5 lat od końca roku, w którym został zapłacony.
Z treści powołanego przepisu wynika, że podatek od czynności cywilnoprawnych podlega zwrotowi w tych konkretnych przypadkach. Przepis ten nie ma zastosowania do Pana sytuacji. Jednakże odrębne przepisy regulują przypadki, w których podatnik ma prawo wystąpić o „zwrot” zapłaconego nienależnie podatku. Te przepisy będą miały zastosowanie w Pana przypadku.
W myśl art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):
Za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.
Stosownie do art. 73 § 1 pkt 1 ww. ustawy:
Nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.
Zgodnie z art. 75 § 3 ww. ustawy:
Jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).
Wskazać należy, że nadpłata powstanie zawsze wtedy, gdy podatek został zapłacony nienależnie. Tym samym, ma Pan prawo wystąpić o stwierdzenie nadpłaty w trybie określonym przepisami Ordynacji podatkowej i otrzymać zwrot nienależnie zapłaconego podatku. Z takim wnioskiem winien Pan wystąpić do naczelnika urzędu skarbowego, dołączając do niego korektę deklaracji PCC-3.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pana stanowiska tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie - interpretacja indywidualna z 11 czerwca 2025 r. Znak: 0111-KDIB3-1.4012.365.2025.2.KW.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
