Interpretacja indywidualna z dnia 14.05.2008, sygn. ITPB2/436-36/08/TJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu 22 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie warunków skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 9 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie warunków skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 9 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zamierza Pani dokonać zamiany wykupionego w listopadzie 2007 r. od Spółdzielni Mieszkaniowej na własność hipoteczną mieszkania na niewykupione mieszkanie komunalne. W wykupionym mieszkaniu jest Pani zameldowana na pobyt stały ponad 18 lat, czyli dłużej niż 12 miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie pierwsze. W zakresie pytania drugiego zostanie wydane odrębne postanowienie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zakresie pytania dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych, dokonanie zbycia mieszkania celem uzyskania praw do lokalu na podstawie umowy najmu, jest zwolnione z obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zmianami) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, umowy pożyczki, umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, umowy dożywocia, umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat, ustanowienie hipoteki, ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, umowy depozytu nieprawidłowego, umowy spółki (akty założycielskie); zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4 oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wyżej wymienione.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, natomiast ciąży on, zgodnie z art. 4 pkt 1 i 2 ustawy, w przypadku umowy sprzedaży na kupującym, a przy umowie zamiany na stronach czynności.

Zgodnie z art. 9 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku sprzedaż budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, jeżeli następuje ona w celu uzyskania w zamian spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu albo budynku mieszkalnego lub jego części, zajmowanego przez nabywcę na podstawie umowy najmu, określonej w przepisach o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych.

Z treści powyższego przepisu wynika wprost, iż na jego podstawie zwolniona z opodatkowania jest sprzedaż nieruchomości lub prawa, wymienionego w tym przepisie, której celem jest uzyskanie w zamian spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu albo budynku mieszkalnego lub jego części, zajmowanego przez nabywcę na podstawie umowy najmu, określonej w przepisach o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, obecnie o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Przepis ten nie dotyczy umowy zamiany w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Zwolnienie to obejmuje taką transakcję, w której jedna ze stron jest właścicielem nieruchomości lub prawa, natomiast jej kontrahentowi przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu albo jest on najemcą budynku lub lokalu na podstawie umowy zawartej na mocy ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (obecnie w ustawie o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego). Sprzedającym powinna być więc osoba, z którą zostanie zawarta umowa najmu na podstawie przepisów o ochronie praw lokatorów i mieszkaniowym zasobie gminy.

We wniosku wskazano, że zamierza Pani dokonać zamiany lokalu mieszkalnego, którego jest Pani właścicielką. Jednakże opis transakcji wskazuje na to, że nie będzie to umowa zamiany w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Dlatego też, jeżeli czynność prawna, polegająca na zbyciu stanowiącego Pani własność lokalu mieszkalnego, oparta zostanie na konstrukcji prawnej opisanej we wskazanym przepisie, tj. będzie polegała na sprzedaży tego lokalu w celu uzyskania w zamian mieszkania komunalnego zajmowanego przez nabywcę na podstawie umowy najmu, o której mowa we wskazanych przepisach, czynność taka podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jednocześnie należy wskazać, iż stosownie do art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w przypadku umowy sprzedaży, obowiązek podatkowy ciąży na kupującym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.