Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 18.10.2006, sygn. DM/436-6/06/int-HB, Drugi Urząd Skarbowy w Gdańsku

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Działając na podstawie:

- art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm./

po rozpatrzeniu wniosku firmy N T.Z. prowadzącego działalność w G. przy ul.G. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy zawartej dnia 19.06.2006r.

stwierdzam, że

w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stanowisko wnioskodawcy, iż umowa o współpracy nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe

Uzasadnienie

Dnia 19.06.2006r. wnioskodawca podpisał umowę o współpracy, która jest porozumieniem odnośnie partnerstwa pomiędzy:

C.Inc., którego biuro znajduje się na R. o. P.,

N T. Z. z siedzibą w G. przy ul. G., Poland,

S. F. G. Inc. z biurem w M. C.

Treść umowy w punktach reguluje; zasady współpracy, modyfikacje umowy, okres trwania umowy i jej zakończenia, prawo do zysków z projektów i rozliczenie projektów, odpowiedzialność i podział zadań, poufność, kopie umów i prawo rządzące.

Umowa zasadniczo sprowadza się do ustalenia reguł w kwestii dostarczania środków inwestycyjnych dla N T. Z. na realizację wspólnych projektów inwestycyjnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podmiot gospodarczy nie będący rezydentem w Polsce przekazuje p. T.Z. środki finansowe na zakup gruntu pod inwestycję, polegającą na wybudowaniu nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wszelka dokumentacja oraz faktury zakupu dotyczące inwestycji wystawiane będą na N T.Z. Po zakończeniu inwestycji i sprzedaży nieruchomości nastąpi zwrot wyłożonych przez nierezydenta środków pieniężnych wraz z jego procentowym udziałem w zysku z inwestycji.

Ujmując w skrócie osoba zagraniczna częściowo finansuje Panu T. Z. planowaną przez niego inwestycję. Wyłożone środki finansowe zostaną zwrócone wraz z częścią zysku po zakończeniu inwestycji.

Zdaniem podatnika umowa ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, a jeżeli zostanie potraktowana jako umowa pożyczki to wówczas jest zwolniona z pcc na podstawie art.9 pkt 10 lit. g) ustawy z dnia 09.09.2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W polskim prawie cywilnym kwestie wspólne dla wszystkich umów - związane z ich zawarciem, ważnością, wykonywaniem itp. jak i przepisy regulujące konkretne typy umów najczęściej spotykanych w obrocie prawnym - regulują przepisy zawarte w ustawie z dnia 23.04.1964r. Kodeks cywilny /Dz.U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm./.

Zgodnie z normą wyrażoną w art.353 § 1 k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Oznacza to, że co do zasady strony mogą w ramach swobody umów, nie przekraczając pewnych granic, umówić się o wszystko, co prawo uznaje za podlegające jego uregulowaniom.

Wśród rozlicznych kryteriów podział umów sprowadza się między innymi do wyróżnienia umów nazwanych uregulowanych w Kodeksie cywilnym i nienazwanych tworzonych na zasadzie swobody umów.

W kodeksie cywilnym ujęte zostały przede wszystkim umowy typowe, z którymi mamy do czynienia w życiu codziennym (np. umowa sprzedaży, umowa pożyczki, umowa najmu itd.).

Umowami nienazwanymi są takie umowy, których treść nie daje się ująć jako połączenie różnych umów nazwanych.

Wynikająca z art.1 ust. 1 ustawy z dnia 09.09.2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych /t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 41, poz.399 ze zm./ zasada stanowi, iż opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione pod literami a k. Użyty w treści przepisu wyraz następujące wyraźnie wskazuje na to, iż zamierzeniem ustawodawcy było objęcie tych czynności, które zostały w nim wymienione.

O zakwalifikowaniu poszczególnych umów jako podlegających opodatkowaniu decydują nie nazwy (tytuły), lecz treść umowy jak również odpowiednie przepisy kodeksu cywilnego określające essentialia negotii umowy nazwanej.

Przedmiotowy dokument nazwany został umowa o współpracy, wnioskodawca w zadanym pytaniu nazywa ją umową inwestycyjną, zaś sygnatariusze w jej treści piszą o porozumieniu odnośnie partnerstwa.

Poprzez to, że z treści umowy wynika, iż reguluje ona zakres współpracy i system rozliczeń pomiędzy stronami należy uznać, iż mamy do czynienia z umową o charakterze gospodarczym.

Umowa taka ma miejsce wówczas gdy zawarta jest z podmiotami prawa gospodarczego, którymi mogą być osoby fizyczne i spółki, które we własnym imieniu i na własny rachunek w celach zarobkowych prowadzą działalność gospodarczą, handlową, usługową itd.

Podstawowym dokumentem inwestycji jest umowa, która w szczególności określa: cele inwestycji; przeznaczenie środków finansowych otrzymanych przez inwestora od podmiotu związanego; proces inwestycji; prawa i obowiązki stron i co niemniej ważne sposoby wyjścia z inwestycji. Tego rodzaju umowy jako czynnik organizujący proces wymiany dóbr i usług w obrocie gospodarczym podlega m.in. przepisom regulującym zobowiązania umowne (art.384-396 K.c.). W ramach omawianej umowy celem firmy C. (jako wierzyciela) jest dostarczanie środków inwestycyjnych na realizację projektów dla N. T. Z..

Zasadniczym dla oceny treści umowy jest rozpatrzenie co stanowi jej przedmiot. Najczęściej jest on określony w ten sposób, że wprost wynika co z zawarcia tej umowy chcemy osiągnąć.

Zgodnie z treścią art.720 § 1 K.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Umowa będąca przedmiotem interpretacji takiego postanowienia nie zawiera. Z treści umowy nie wynika też jakiej wysokości środki finansowe ma otrzymać N T.Z. i na realizację jakiej inwestycji zostaną one przeznaczone. W punkcie 4 przedmiotowej umowy jest zawarta informacja o prawie do zysków z projektów i rozliczeniu tychże projektów nie stanowi ona jednak podstawy, aby uznać, iż umowa reguluje zagadnienia związane z pożyczką.

Analiza treści przedłożonej umowy pozwala na stwierdzenie, że nie nosi ona cech typowej umowy nazwanej regulowanej przepisami Kodeksu cywilnego. Umowy nienazwane i umowy o charakterze mieszanym, a także czynności cywilnoprawne nie wymienione w art.1 ust.1 ustawy z dnia 09.09.2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych /t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 41, poz.399 ze zm./ nie podlegają temu podatkowi.

Biorąc po uwagę, iż umowa o współpracy nie jest wymieniona w wyżej przywołanym przepisie prawnym nie podlega ona podatkowi od czynności cywilnoprawnych.