Interpretacja indywidualna z dnia 02.07.2015, sygn. IBPB-2-1/4515-7/15/MCZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

skutki podatkowe zmiany warunków umowy kredytu hipotecznego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 marca 2015 r. (data wpływu do Biura 3 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn i podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zmiany umowy kredytu hipotecznego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn i podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zmiany umowy kredytu hipotecznego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2005 r. Wnioskodawca wspólnie z małżonką i pełnoletnimi dziećmi zaciągnęli kredyt bankowy na wykończenie budynku mieszkalnego. Budynek jest własnością Wnioskodawcy i jego żony od 2005 r. do nadal. Koszt budowy i wykończenia budynku poniósł Wnioskodawca wraz z małżonką. Ich dzieci były współkredytobiorcami ponieważ Wnioskodawca i jego żona nie mieli tzw. zdolności kredytowej. Wnioskodawca i jego żona nie posiadają rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

Obecnie Wnioskodawca i jego żona chcą zmienić warunki umowy kredytu tak aby kredytobiorcami pozostali tylko oni, natomiast ich dzieci nie byłyby już kredytobiorcami. Pozostałą do spłaty kwotę kredytu nadal chcą spłacać Wnioskodawca i jego żona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca i jego żona są zobowiązani do zapłacenia podatku od wzbogacenia od umowy cywilnoprawnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno on jak i jego żona nie są zobowiązani do zapłacenia podatku od wzbogacenia od umowy cywilnoprawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na wskazanie przez Wnioskodawcę w części E.2 wniosku ORD-IN jako rodzaj sprawy będącej przedmiotem interpretacji indywidualnej podatku od czynności cywilnoprawnej a w części E.3 tego wniosku ustawy o podatku od spadków i darowizn i sformułowanie własnego stanowiska w ten sposób, że może ono odnosić się zarówno do podatku od spadków i darowizn jak i podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie obu tych podatków.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Określony w zacytowanym przepisie przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym. Koncentruje się on nie tyle na prawnym akcie obrotu, co na będącym jego następstwem wzbogaceniu podatnika.

Zgodnie natomiast z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 626) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wobec tego wymienione w nim tytuły stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wspólnie z małżonką i pełnoletnimi dziećmi w 2005 r. zaciągnęli kredyt w banku na wykończenie budynku mieszkalnego. Dzieci Wnioskodawcy zostały współkredytobiorcami ponieważ Wnioskodawca i jego żona nie mieli tzw. zdolności kredytowej. Budynek był i jest własnością Wnioskodawcy i jego żony. Obecnie Wnioskodawca i jego żona chcą zmienić warunki umowy kredytu w ten sposób aby kredytobiorcami pozostali wyłącznie Wnioskodawca i jego żona. Pozostałą do spłaty kwotę kredytu nadal będą spłacać Wnioskodawca i jego żona.

Wobec powyższego, biorąc pod uwagę powyżej przywołane przepisy i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że skoro w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca dokonywał i będzie nadal dokonywał spłat kredytu zaciągniętego na jego cele mieszkaniowe, a jego pełnoletnie dzieci przystąpiły do umowy kredytu wyłącznie w celu poprawienia zdolności kredytowej rodziców, to z uwagi na to, że w wyniku planowanej zmiany umowy kredytu bankowego Wnioskodawca niczego nie nabędzie, nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego, gdyż skutkiem planowanej zmiany umowy nie przejmie (nie otrzyma) on żadnego majątku zmiana umowy kredytu nie będzie rodziła żadnych skutków podatkowych w podatku od spadku i darowizn (będzie neutralna podatkowo).

Umowa zmiany umowy kredytu bankowego nie została również wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność podlegająca opodatkowaniu tym podatkiem.

Wobec tego zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy, że nie jest on zobowiązany do zapłacenia podatku od wzbogacenia w związku z planowaną zmianą umowy kredytu bankowego należy uznać za prawidłowe. To z kolei oznacza, że w sprawie nie będą miały zastosowania wyżej powołane przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn jak i ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zmiana warunków umowy kredytu bankowego jest wyłączona spod władztwa ww. ustaw.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 974 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach