Interpretacja indywidualna z dnia 28.06.2013, sygn. IPTPB2/436-40/13-2/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Czy umowa pożyczki podlegająca VAT podlega wyłączeniu na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2013 r. (data wpływu 5 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej Wnioskodawcą) prowadzi działalność gospodarczą w m.in. zakresie produkcji szeroko rozumianych wyrobów chemii budowlanej i pozostaje w powiązaniach kapitałowych z licznymi spółkami kapitałowymi, które to powiązania polegają na tym, że Wnioskodawca posiada udziały lub akcje w takich podmiotach (zwanych dalej Spółkami Powiązanymi lub Pożyczkodawcą), jednakże żadna ze Spółek Powiązanych nie jest udziałowcem Wnioskodawcy.

Wnioskodawca, w celu dokapitalizowania, rozważa możliwość zawierania w przyszłości umów pożyczek ze Spółkami Powiązanymi, na mocy których uzyska On, za stosowną odpłatnością, brakujące środki finansowe. W takim przypadku kwota pożyczki przekazana będzie przelewem z rachunku bankowego wykorzystywanego przez Pożyczkodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej. Jednocześnie Pożyczkodawca jako osoba prawna, nie prowadzi i nie będzie prowadzić innej działalności niż gospodarcza. Ww. umowa pożyczki zostanie zawarta w formie pisemnej, a z jej treści wynikać będzie, że Pożyczkodawca udzielił Wnioskodawcy pożyczki w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Zarówno Wnioskodawca, jak i Pożyczkodawca są czynnymi podatnikami VAT, z siedzibą w Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż wcześniej żadna ze Spółek Powiązanych nie dokonywała jakichkolwiek czynności z zakresu działalności finansowej, jednak zgodnie z ich umowami przedmiotem działalności Spółek Powiązanych są zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD), m.in. pozostałe formy udzielenia kredytów (PKD 64.92.Z), w ramach której, zgodnie z Wyjaśnieniami PKD stanowiącymi załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności, mieści się udzielanie pożyczek pieniężnych poza systemem bankowym. Ponadto, w przyszłości Spółki Powiązane nie wykluczają, iż nadwyżki finansowe będą odpłatnie pożyczać innym podmiotom - zarówno powiązanym, jak i niepowiązanym kapitałowo, przy czym usługi finansowe nie będą podstawowym przedmiotem prowadzonej przez nie działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zawarta przez Wnioskodawcę umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1 wniosku. W sprawie odpowiedzi na pytanie Nr 2 wniosku zostało wydane przez tut. Organ odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wątpliwości prawne związane z przedstawionym stanem faktycznym sprowadzają się w zasadzie wyłącznie do odpowiedzi na pytanie jakiemu podatkowi obrotowemu podlega pożyczka udzielona Wnioskodawcy przez Powiązaną Spółkę, w której Wnioskodawca posiada udziały - podatkowi od czynności cywilnoprawnych czy podatkowi VAT.

Jak wynika z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: ustawa o PCC), podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT) usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę podlega zwolnieniu przedmiotowemu z podatku od towarów i usług. W tym stanie rzeczy konieczne jest rozstrzygnięcie, czy którakolwiek ze stron umowy występuje na gruncie przedmiotowej umowy w charakterze podatnika od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle powyższej definicji dla określenia, czy dana transakcja podlega opodatkowaniu konieczne jest jednoznaczne zdekodowanie pojęcia działalność gospodarcza. Dopiero bowiem ustalenie, że dana dostawa dokonana została w jej ramach skutkować będzie opodatkowaniem tej czynności.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca zauważa, że pojęcie działalność gospodarcza funkcjonujące na gruncie systemu podatku VAT ma charakter autonomiczny i odmienny w stosunku do analogicznej definicji występującej na gruncie Kodeksu cywilnego, czy też ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Jak wynika bowiem z treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, przez działalność gospodarczą należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Właściwa wykładnia powyższego przepisu stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, próbę transponowania do krajowego porządku prawnego art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112/2006 Rady, który stanowi, że podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą i to bez względu na cel lub wyniki tej działalności. Analiza powyższych definicji wskazuje jednoznacznie, że o tym czy in concreto mamy do czynienia z działalnością gospodarczą nie decyduje fakt dopełnienia jakichkolwiek obowiązków rejestracyjnych potwierdzających status przedsiębiorcy. Decydować o tym będzie każdorazowo całokształt obiektywnych okoliczności sprawy.

Wnioskodawca podkreśla, że w orzecznictwie sądów administracyjnych dla oceny, czy dana transakcja jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej, należy uwzględnić kompleksowo następujące okoliczności:

1. wykonanie danej czynności - choćby jednorazowo - jednakże w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania jej w sposób częstotliwy;
2. charakter i forma wykonywanej lub wykonywanych czynności - czy mają one charakter zorganizowany, powtarzalny, zawodowy, profesjonalny i czy istnieje zamiar ich kontynuacji.

Powyższe oznacza, w opinii Wnioskodawcy, że pojęcie działalności gospodarczej należy rozumieć całościowo. Uregulowania przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dotyczą podmiotów, które zajmują się działalnością w sposób profesjonalny. Świadczy o tym użycie m.in. takich sformułowań jak: producent, czyli ten kto produkuje jakieś dobra materialne; handlowiec tj. osoba zajmująca się handlem tj. działalnością polegającą na nabywaniu jakiś dóbr, usług, walorów, w celu sprzedaży, wynajmowania, ich odstępowania za jakąś cenę; usługodawca - podmiot świadczący usługi, tj. działalność mającą na celu zaspokojenie wielorakich ludzkich potrzeb, mający odpowiednie kwalifikacje i dysponujący odpowiednim sprzętem, lokalem itp. Są to osoby, które mają zamiar stałego prowadzenia określonej działalności. Działają w sposób powtarzalny, wielokrotny czyli częstotliwy. A zatem podatnikiem VAT może być także ten, kto dokonuje czynności handlu, produkcji, świadczenia usługi także wtedy, gdy czynność taka dokonywana jest przez niego jednorazowo, lecz w taki sposób, że wyraźnie wynika z niej zamiar handlu, produkcji, świadczenia usługi, tj. obiektywny zamiar prowadzenia takiej działalności (zob. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 1688/06, POP 2007/2/34).

Jak wynika z przedstawionego stanu przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa transakcja spełniać będzie następujące założenia:

1. źródłem finansowania pożyczki po stronie pożyczkodawcy będą środki zgromadzone w toku działalności gospodarczej i służące tej działalności,
2. wypłata pożyczki nastąpiła z konta bankowego służącego prowadzeniu działalności gospodarczej,
3. pożyczka udzielona była w celu zarobkowym, tj. odpłatnie.

Już zaistnienie łącznie powyższych trzech okoliczności przesądza o tym, że pożyczkodawca działał w tym zakresie w charakterze podatnika podatku VAT, niezależnie od tego, czy czynności takie po stronie pożyczkodawcy mają charakter ciągły, czy też sporadyczny.

Zgodnie z poglądami wyrażanymi w interpretacjach podatkowych, zdaniem Wnioskodawcy, udzielanie przez pożyczkodawcę oprocentowanych pożyczek pieniężnych z obowiązkiem ich zwrotu przez pożyczkobiorcę w ustalonym umową terminie wraz z wynagrodzeniem należnym pożyczkodawcy w postaci otrzymanych przez niego odsetek za korzystanie z udostępnionego kapitału spełnia kryterium do uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Zajęciu takiego stanowiska nie sprzeciwia się fakt, iż zakres działalności spółki pożyczkodawcy ujawniony w KRS nie obejmuje tej kategorii działalności - zgodnie bowiem z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, czynności określone w ust. 1 przywołanego powyżej przepisu podlegają opodatkowaniu tym podatkiem niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Dla opodatkowania, zatem podatkiem od towarów i usług przedmiotem czynności nie ma znaczenia, czy została ona wymieniona w umowie spółki pożyczkodawcy w kategoriach zakresu przedmiotowego jej działalności, jeżeli wykonywana jest w ramach samodzielnej działalności gospodarczej w okolicznościach, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Definiując w tym przepisie pojęcie działalności gospodarczej ustawodawca stwierdził, iż obejmuje ona wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność wykonana została jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Wnioskodawca stwierdza, że częstotliwość wskazana w przywołanym powyżej przepisie ustawy o VAT odnosi się do całości działalności podatnika, a nie jej rodzajów. Z uwagi na fakt, że pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą w sposób częstotliwy, nie ulega wątpliwości, iż poszczególne rodzaje czynności dokonywane w ramach tej działalności powinny podlegać regulacjom zawartym w ustawie o VAT, nawet jeżeli dany rodzaj działalności został wykonany kilkurazowo. Nie ma tu znaczenia sporadyczność czynności. Oznacza to, że także czynności sporadyczne podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Gdyby czynności sporadyczne wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług nie podlegały opodatkowaniu tym podatkiem - ustawodawca nie wprowadzałby dodatkowo zastrzeżenia, że tego rodzaju czynności mogą zostać pominięte przy liczeniu proporcji. (interpretacja indywidualna: z dnia 1 września 2009 r., Nr IPPB2/436-195/09-4/AF, porównaj również: Decyzja Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 grudnia 2007 r., sygn. IBPP2/443-165/07/RZs, Postanowienie Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu z dnia 26 czerwca 2007 r., sygn. DWUS DP-436-4/07, Postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście z dnia 26 czerwca 2007 r., sygn. PM/436-3/07/MS).

Wnioskodawca wskazuje, że jednocześnie utrwalony w doktrynie jest pogląd, w świetle którego w przypadku pierwszej czynności opodatkowanej (jednorazowej) tylko towarzyszące jej okoliczności pozwalają ocenić, czy działalność będzie kontynuowana, a więc czy podmiot ma zamiar wykonywać czynności w sposób częstotliwy. Wnioskodawca podkreśla, że nie jest konieczne faktyczne kontynuowanie (prowadzenie częstotliwe), choćby nawet po dokonaniu jednorazowej czynności podmiot zaprzestał dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Wnioskodawca podkreśla również, że zgodnie z art. 9 Dyrektywy 2006/112 WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej: Podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Dyrektywa ta określa, kto może zostać uznany za podatnika w podatku VAT i w żaden sposób nie uzależnia faktu uznania danej osoby za podatnika tego podatku od tego, czy w zakresie swojej działalności ma on wskazany określony rodzaj działalności, czy też nie, jak również nie uzależnia zakwalifikowania danej osoby jako podatnika podatku VAT od tego ile czynności danego rodzaju podatnik wykonał.

Wnioskodawca zaznacza, że spółka - bez względu na jej postać - jest tworzona właśnie w celu prowadzenia działalności gospodarczej i osiąganiu zysków. W tym celu musi działać w sposób racjonalny i pozwalający optymalizować eksploatację posiadanych składników majątkowych. Wykorzystywanie posiadanych zapasów gotówki w sposób umożliwiający uzyskanie z nich dodatkowej stopy zysku poprzez udzielenie pożyczek innym podmiotom jest niewątpliwie działaniem racjonalnym i pożądanym w prawidłowo zarządzanym przedsiębiorstwie. Biorąc pod uwagę całokształt powyższych okoliczności, nie można mieć wątpliwości, że usługa finansowa polegająca na udzieleniu pożyczek pieniężnych, niezależnie od tego, czy jest to podstawowa, czy też dodatkowa działalność Wnioskodawcy - podlega przepisom ustawy o VAT. Należy jednak pamiętać, iż podlega ona zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwolnieniu z VAT podlegają usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W efekcie, w związku z opisaną transakcją, nie powstanie obowiązek podatkowy ani w podatku od czynności cywilnoprawnych, ani w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Elementami przedmiotowo istotnymi, określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności cywilnoprawne, zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy, podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 1 ust. 4 ww. ustawy, czynności cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki, podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym, przedmiotowa umowa pożyczki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
3. umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
4. (uchylone),
5. umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy zwolnienia z opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższe transakcje będą podlegały ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.). Ocena ta ma bowiem zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w m.in. zakresie produkcji szeroko rozumianych wyrobów chemii budowlanej i pozostaje w powiązaniach kapitałowych z licznymi spółkami kapitałowymi, które to powiązania polegają na tym, że Wnioskodawca posiada udziały lub akcje w takich podmiotach (zwanych dalej Spółkami Powiązanymi lub Pożyczkodawcą), jednakże żadna ze Spółek Powiązanych nie jest udziałowcem Wnioskodawcy.

Wnioskodawca, w celu dokapitalizowania, rozważa możliwość zawierania w przyszłości umów pożyczek ze Spółkami Powiązanymi, na mocy których uzyska On, za stosowną odpłatnością, brakujące środki finansowe. W takim przypadku kwota pożyczki przekazana będzie przelewem z rachunku bankowego wykorzystywanego przez Pożyczkodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej. Jednocześnie Pożyczkodawca jako osoba prawna, nie prowadzi i nie będzie prowadzić innej działalności niż gospodarcza. Ww. umowa pożyczki zostanie zawarta w formie pisemnej, a z jej treści wynikać będzie, że Pożyczkodawca udzielił Wnioskodawcy pożyczki w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Zarówno Wnioskodawca, jak i Pożyczkodawca są czynnymi podatnikami VAT, z siedzibą w Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca wskazał, że nie można mieć wątpliwości, iż usługa finansowa polegająca na udzieleniu pożyczek pieniężnych, niezależnie od tego, czy jest to podstawowa, czy też dodatkowa działalność Wnioskodawcy - podlega przepisom ustawy o VAT. Należy jednak pamiętać, iż podlega ona zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwolnieniu z VAT podlegają usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że umowy pożyczki objęte będą zakresem podatku od towarów i usług i zostaną zwolnione z tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem, przyjmując za Wnioskodawcą powyższe, należy stwierdzić, że umowy pożyczki będą korzystać z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na podstawie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Organ wydając pisemną indywidualną interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), opiera się na przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym. W przypadku, gdy opisane we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi, to wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie objętym niniejszą interpretacją.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 383 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi