Interpretacja indywidualna z dnia 13.11.2012, sygn. IPPB2/436-403/12-5/AF, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Należy stwierdzić, iż umowa pożyczki podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przyjmując za Wnioskodawcą, że czynność udzielenia pożyczki przez pożyczkodawcę jest objęta dyspozycją ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta korzysta z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.08.2012 r. (data wpływu 20.08.2012 r.) uzupełnionym pismem dnia 12.10.2012 r. (data nadania 12.10.2012 r., data wpływu 15.10.2012 r.) na wezwanie z dnia 08.10.2012 r. Nr IPPB2/436-403/12-3/AF o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki jest:

• odnośnie braku obowiązku podatkowego poprzez zastosowanie art. 2 pkt 4 ustawy - prawidłowe,

• w pozostałej części - nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.08.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka H. z siedzibą w Niemczech (dalej: Spółka) w dniu 6 maja 2010 r. zawarła na terenie Niemiec umowę pożyczki ze Spółką siostrą R. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka siostra). Następnie do umowy podpisane zostały 4 aneksy, na mocy których łączna wartość pożyczki wynosi 1.250.000 Euro z terminem spłaty do 31.12.2013 r.

Kwota pożyczki, wynikająca z zawartej umowy oraz aneksów została wypłacona w 12 transzach, przy czym wypłata 9 z nich nastąpiła przelewem z konta bankowego pożyczkodawcy prowadzonego w banku na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast 3 transze zostały rozliczone przez skompensowanie wzajemnych zobowiązań spółek (bez fizycznego przelewu pieniędzy). W chwili zawarcia umowy pierwsza transza pożyczki w wysokości EUR 100.000,00 znajdowała się na koncie Pożyczkobiorcy poza terytorium Polski, natomiast pozostała część pożyczki znajdowała się na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka R. jest czynnym podatnikiem polskiego podatku od towarów i usług (VAT). Udzielenie przez nią pożyczki uznać zatem należy, na gruncie polskiego podatku VAT za świadczenie usługi pośrednictwa finansowego / usługę udzielania kredytów. Czynność ta jest objęta dyspozycją ustawy o podatku od towarów i usług. Jako, że usługa ta świadczona jest na rzecz Spółki, jako podmiotu z siedzibą w Niemczech, będącej podatnikiem niemieckiego podatku od towarów i usług - podatku od wartości dodanej, do opodatkowania wskazanej usługi zastosowanie znajdzie art. 28b ustawy o VAT, a zatem miejscem opodatkowania wskazanej usługi będą Niemcy.

Pismem z dnia 08.10.2012 r. Nr IPPB2/436-403/12-3/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez uiszczenie opłaty i przesłanie kserokopii dowodu jej uiszczenia do tut. Organu. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy pożyczka udzielona Spółce mającej siedzibę w Niemczech przez Spółkę - siostrę z siedzibą w Polsce podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm. (dalej: ustawa o PCC)...

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o PCC czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na gruncie tego przepisu, w celu ustalenia, czy czynność udzielenia przez Spółkę siostrę pożyczki Spółce podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). dalej: KC, jak i do przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm) - dalej: ustawa o VAT.

1.

Według art. 720 § 1 KC przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Na podstawie umowy pożyczki Spółka H. w Niemczech otrzymuje prawa majątkowe, które będę realizowane na terenie Niemiec. Zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o PCC umowa ta nie będzie zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nie zachodzą przesłanki wymienione w powyższym przepisie warunkujące podleganie czynności cywilnoprawnej opodatkowaniu PCC. Prawa majątkowe wynikające z zawartej umowy pożyczki nie będą wykonywane na terytorium RP a tylko i wyłącznie na terytorium Niemiec, gdzie siedzibę ma Spółka.

Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia również treść samego art. 454 § 1 KC zgodnie, z którym jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę. Jednakże świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia; jeżeli wierzyciel zmienił miejsce zamieszkania lub siedzibę po powstaniu zobowiązania, ponosi spowodowaną przez tę zmianę nadwyżkę kosztów przesłania.

Świadczenie pieniężne zostanie zatem wykonane na terytorium Niemiec, tam bowiem dojdzie do zwiększenia majątku Spółki.

Takie stanowisko potwierdził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 15 października 2004 r. (syg.: II FSK 597/04) oraz z 15 listopada 2011 r. (syg.: II FSK 850/10), gdzie stwierdził co następuje: Za istotę umowy pożyczki uznał on przeniesienie własności określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Z tego też względu, według Naczelnego Sądu Administracyjnego, w rozpoznanej sprawie kryterium miejsca położenia rzeczy nie mogło być rozstrzygające dla powstania obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej z tytułu umowy pożyczki, której przedmiotem są pieniądze, w świetle przepisu art. 1 ust. 3 ustawy o opłacie skarbowej. Taką rolę pełni natomiast miejsce wykonania prawa majątkowego wynikającego z umowy pożyczki. Wynika to z tej przyczyny, że umowa pożyczki, będąca niewątpliwie umową o konsensualnym charakterze, wywiera jednak również skutki realne. Zobowiązanie biorącego pożyczkę odnosi bowiem skutek dopiero po wykonaniu świadczenia przez dającego pożyczkę. Wobec tego, Sąd przyjął, że na podstawie zawartej na terytorium Węgier i w oparciu o prawo węgierskie umowy pożyczki powstało po stronie skarżącej Spółki majątkowe prawo (obowiązek) do przekazania przedmiotu umowy (pieniędzy) stronie węgierskiej. Prawo to zostało wykonane na terytorium Węgier, a nie Polski, gdyż pożyczka została udzielona podmiotowi mającemu siedzibę za granicą (Węgry) i przyczynić się mogła do powiększenia jego majątku, który także znajdował się za granicą. Dlatego też stosownie do powołanego wyżej przepisu ustawy o opłacie skarbowej przedmiotowa umowa nie podlega tej opłacie.

Wobec powyższego, w opinii wnioskującego, czynność zawarcia umowy pożyczki pomiędzy Spółką a Spółką siostrą nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jako że przysługujące na podstawie zawartej umowy prawa majątkowe będą realizowane przez Spółkę na terenie Niemiec.

2.

Ponadto kolejnym argumentem przemawiającym za tym, iż umowa pożyczki zawarta przez Spółkę w Niemczech ze Spółką siostrą w Polsce, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest zapis art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, zgodnie z którym nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług.

Udzielenie pożyczki w rozumieniu przepisów ustawy o VAT jest usługą pośrednictwa finansowego. Takie stanowisko jest upowszechnione w literaturze, orzecznictwie, jak i interpretacjach organów podatkowych, co potwierdza przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (syg.: IPPP3/443-706/09-4/KG) uznając następujące stanowisko za prawidłowe: Zdaniem Spółki, opisana czynność udzielenia pożyczki przez Spółkę do podmiotu właścicielskiego, będącym polskim podatnikiem VAT (stan faktyczny), podlega opodatkowaniu VAT jako usługa pośrednictwa finansowego, która jest zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z pozycją 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, pomimo iż w chwili udzielenia tej pożyczki, ani zgodnie z umową Spółki, ani z wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego, działalność Spółki nie obejmowała działalności w zakresie pośrednictwa finansowego.

Zgodnie natomiast z art. la pkt 7 w związku z pkt 5 ustawy o PCC pod pojęciem podatek od towarów i usług - podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich, a przez państwo członkowskie - państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

W stanie faktycznym, będącym podstawą do złożenia niniejszego wniosku pożyczkodawca - Spółka R. jest czynnym podatnikiem polskiego podatku od towarów i usług (VAT). Udzielenie przez niego pożyczki uznać zatem należy, na gruncie polskiego podatku VAT za świadczenie usługi pośrednictwa finansowego / usługę udzielania kredytów. Czynność ta jest objęta dyspozycją ustawy o podatku od towarów i usług. Jako, że usługa ta świadczona jest na rzecz Spółki, jako podmiotu z siedzibą w Niemczech, będącej podatnikiem niemieckiego podatku od towarów i usług - podatku od wartości dodanej, do opodatkowania wskazanej usługi zastosowanie znajdzie art. 28b ustawy o VAT, a zatem miejscem opodatkowania wskazanej usługi będą Niemcy.

Wobec powyższego fakt, że pożyczka podlega podatkowi od wartości dodanej na terenie Niemiec jednoznacznie wyklucza opodatkowanie czynności udzielenia pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych na terenie Polski. Objęcie jej bowiem obowiązkiem podatkowym na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych oznaczałoby podwójne opodatkowanie tego samego zdarzenia gospodarczego.

Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 23 lipca 2010 roku (syg.: ITB2/436-100/10/TJ): Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że jeżeli pożyczkodawca lub pożyczkobiorca, z tytułu zawarcia umowy pożyczki, podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (podatkiem od wartości dodanej pobieranym na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich) lub był od niego zwolniony, przedmiotowa pożyczka nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że nie zachodzą przesłanki, które stanowiłyby o obowiązku opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki zawartej przez Spółkę H. mającą siedzibę w Niemczech ze Spółką siostrą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki uznaje się odnośnie braku obowiązku podatkowego poprzez zastosowanie art. 2 pkt 4 ustawy - za prawidłowe, w pozostałej części - za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponieważ przepisy ww. ustawy nie definiują czynności prawnych objętych opodatkowaniem to w tej materii należy odwołać się do znaczenia nadanego im w przepisach prawa cywilnego.

W myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynność konsensualna uzależnia skuteczność prawną umowy jedynie od samych oświadczeń woli stron. Z punktu widzenia podatkowego nie jest istotne, w jaki sposób i czy w ogóle nastąpi przekazanie przedmiotu pożyczki przez dającego, jak również jej zwrot przez pożyczkobiorcę.

Należy wskazać, iż w doktrynie prawa uważa się, iż pieniądze są rzeczami o szczególnych właściwościach. Są to rzeczy sui generis, wartość ich nie wynika bowiem z ich właściwości fizycznych, lecz z określenia i gwarancji jakie im zapewnia państwo. Pieniądzem w szerokim tego słowa znaczeniu są wszelkiego rodzaju jednostki pieniężne, które posiadają faktyczną zdolność do spełnienia funkcji miernika wartości oraz wywodzących się stąd dalszych funkcji środka płatności i umarzania zobowiązań. Jednostki pieniężne są jednostkami miary, znaki pieniężne są rzeczami, a zarazem postaciami materialnymi wyrażającymi jednostki pieniężne. Dokonując przeglądu przepisów Kodeksu cywilnego należy stwierdzić, iż Kodeks używa wyrażenia pieniądz dla określenia różnych kategorii między innymi jako szczególnego rodzaju rzeczy oznaczonych co do tożsamości (przykładowo art. 169 par. 2 zd. 2, art. 184 par. 1 i art. 187, art. 801 par.), jako znaki pieniężne, należące jednak do kategorii odpowiadającej obowiązującemu w Rzeczypospolitej Polskiej systemowi pieniężnemu, albo też zagraniczne znaki pieniężne (patrz wyrok NSA z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt II FSK 819/05).

Ponadto w doktrynie prawa przyjmuje się, że z całokształtu przepisów dotyczących umowy pożyczki, w szczególności z użycia w art. 720 wyrażenia własność, jak również z odwołania się w art. 264 i art. 845 Kodeksu cywilnego do przepisów o pożyczce wynika, że ustawodawca w art. 720 traktuje pieniądze jako znaki pieniężne i rzeczy (W. Czachórski, Zobowiązania - zarys wykładu, W-wa 2004). A zatem należy stwierdzić, iż przedmiotem umowy pożyczki pieniężnej są rzeczy o szczególnym charakterze (pieniądze). Ani wydanie przedmiotu pożyczki, ani prawo dochodzenia jego wydania nie zmienia konsensualnego charakteru umowy pożyczki.

Stosownie do art. 1 ust. 4 ustawy, czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z powyższego zatem wynika, iż aby umowy cywilnoprawne wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych były objęte podatkiem od czynności cywilnoprawnych ich przedmiotem muszą być rzeczy położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym koniecznym jest określenie miejsca położenia rzeczy lub miejsca wykonywania praw majątkowych będących przedmiotem tych czynności. W przypadku, gdy rzecz będąca przedmiotem umowy pożyczki znajduje się w chwili jej zawarcia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawo majątkowe będące przedmiotem umowy będzie wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czynności te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jednakże w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jego część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • (uchylone),
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Należy nadmienić, iż zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka H. z siedzibą w Niemczech (dalej: Spółka) w dniu 6 maja 2010 r. zawarła na terenie Niemiec umowę pożyczki ze Spółką siostrą R. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka siostra). Następnie do umowy podpisane zostały 4 aneksy, na mocy których łączna wartość pożyczki wynosi 1.250.000 Euro z terminem spłaty do 31.12.2013 r. Kwota pożyczki, wynikająca z zawartej umowy oraz aneksów została wypłacona w 12 transzach, przy czym wypłata 9 z nich nastąpiła przelewem z konta bankowego pożyczkodawcy prowadzonego w banku na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast 3 transze zostały rozliczone przez skompensowanie wzajemnych zobowiązań spółek (bez fizycznego przelewu pieniędzy). W chwili zawarcia umowy pierwsza transza pożyczki w wysokości EUR 100.000,00 znajdowała się na koncie Pożyczkobiorcy poza terytorium Polski, natomiast pozostała część pożyczki znajdowała się na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka R. jest czynnym podatnikiem polskiego podatku od towarów i usług (VAT). Udzielenie przez nią pożyczki uznać zatem należy, na gruncie polskiego podatku VAT za świadczenie usługi pośrednictwa finansowego / usługę udzielania kredytów. Czynność ta jest objęta dyspozycją ustawy o podatku od towarów i usług. Jako, że usługa ta świadczona jest na rzecz Spółki, jako podmiotu z siedzibą w Niemczech, będącej podatnikiem niemieckiego podatku od towarów i usług - podatku od wartości dodanej, do opodatkowania wskazanej usługi zastosowanie znajdzie art. 28b ustawy o VAT, a zatem miejscem opodatkowania wskazanej usługi będą Niemcy.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa czynność będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie umowy pożyczki zakresem podatku od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, należy stwierdzić, iż umowa pożyczki podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przyjmując za Wnioskodawcą, że czynność udzielenia pożyczki przez pożyczkodawcę jest objęta dyspozycją ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta korzysta z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 603 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie