Interpretacja indywidualna z dnia 22.03.2017, sygn. 2461-IBPB-2-1.4514.690.2016.3.MPu, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, wskazujące, iż umowa darowizny której przedmiotem będzie cesja (przelew) wierzytelności z tytułu odsetek od Pożyczki nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U., poz. 1948, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2016 r. (data wpływu 20 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 07 i 28 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych darowizny cesji wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczki jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych darowizny cesji wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczki.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 26 stycznia 2017 r., znak: 2461-IBPB-2-1.4514.690.2016.1.MPu oraz w piśmie z 09 lutego 2017 r., znak: 2461-IBPB-2-1.4514.690.2016.2.MPu, wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 07 i 28 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Fundacja z siedzibą w Y - jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Polski. Fundacja działa na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach i statutu Fundacji obecnie zgodnie z tekstem jednolitym statutu Fundacji na podstawie uchwały nr 2 Rady Fundacji z dnia 14 sierpnia 2015 r. (Statut Fundacji). Fundacja nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego.

Zgodnie z § 8 pkt 1), pkt 4), pkt 8), pkt 9) i pkt 11) Statutu Fundacji, do celów Fundacji należą m.in.:

1. wspieranie i promowanie działalności społecznej,
2. finansowanie opieki i pomocy społecznej,
3. udzielanie pomocy materialnej i rzeczowej beneficjentom Fundacji,
4. udzielanie pomocy materialnej beneficjentom Fundacji na cele rehabilitacyjne,
5. udzielanie pomocy społecznej.

Fundacja realizuje swoje cele poprzez:

1. pomoc rzeczową i finansową dla rodzin biednych,
2. pomoc rzeczową i finansową dla młodzieży, młodych rolników i pracowników oraz kadry zarządzającej przemysłu ze szczególnym uwzględnieniem produkcji sprzętu medycznego,
3. wspomaganie inwestycji produkcji sprzętu medycznego, budowy placówek leczniczych i rehabilitacyjnych,
4. finansowanie produkcji sprzętu medycznego,
5. wspieranie organizacyjne i finansowe placówek ochrony zdrowia, podmiotów prawnych i fizycznych prowadzących działalność z zakresu opieki zdrowotnej oraz prowadzących produkcję i dystrybucję sprzętu medycznego.

Osoba fizyczna, będąca fundatorem Fundacji albo osobą bliską dla fundatora, mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) jako pożyczkodawca oraz osoba prawna z siedzibą w Polsce podlegająca w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), jako pożyczkobiorca, zawarły umowę pożyczki. W związku z udzieleniem przez osobę fizyczną pożyczki osobie prawnej, osoba fizyczna stała się wierzycielem osoby prawnej z tytułu udzielonej pożyczki oraz naliczonych (ale nie zapłaconych) odsetek od niej.

W celu wsparcia Fundacji, osoba fizyczna jako wierzyciel osoby prawnej zamierza dokonać darowizny na rzecz Fundacji, której przedmiotem będzie nieodpłatna cesja (przelew) wierzytelności z tytułu odsetek od zawartej umowy pożyczki. W wyniku dokonanej darowizny, której przedmiotem będzie nieodpłatna cesja (przelew), Fundacja stanie się wierzycielem osoby prawnej w zakresie odsetek. Osoba prawna zobowiązana będzie do dokonywania płatności odsetek od pożyczki bezpośrednio na rzecz Fundacji.

Fundacja po otrzymaniu zapłaty odsetek od osoby prawnej zamierza część środków bezpośrednio przeznaczyć na cele statutowe Fundacji, a część środków zainwestować w obligacje Skarbu Państwa lub bony skarbowe albo obligacje wyemitowane przez jednostki samorządu terytorialnego po dniu 1 stycznia 1997 r. albo papiery wartościowe lub niebędące papierami wartościowymi instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (m.in. weksle) albo pożyczki.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w związku z planowaną darowizną (przejęciem wierzytelności) przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca nie przejmie żadnych długów, ciężarów lub jakichkolwiek innych zobowiązań osoby darczyńcy.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, wskazujące, iż umowa darowizny, której przedmiotem będzie cesja (przelew) wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczki nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, wskazujące, iż umowa darowizny, której przedmiotem będzie cesja/przelew wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczki nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi podlegają umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, osoba fizyczna, będąca fundatorem Fundacji lub osobą bliską fundatora, zamierza dokonać darowizny na rzecz Fundacji w postaci nieodpłatnej cesji (przelewu) wierzytelności odsetek z tytułu pożyczki udzielonej przez osobę fizyczną, jako pożyczkodawcy, osobie prawnej jako pożyczkobiorcy. W wyniku cesji (przelewu) wierzytelności, Fundacja stanie się wierzycielem osoby prawnej w zakresie odsetek od pożyczki. W związku z tym, umowa darowizny nie dotyczy przejęcia przez obdarowanego [Fundację] długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy [osoby fizycznej]. Dokonana darowizna dotyczyć będzie przejęcia wierzytelności darczyńcy [osoby fizycznej], a nie długów, ciężarów albo zobowiązań darczyńcy [osoby fizycznej]. Należy zatem uznać, iż umowa darowizny, której przedmiotem będzie cesja/przelew wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczki nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy zajętego na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych w przedmiocie skutków podatkowych darowizny cesji wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczki. W przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• (uchylona),
• umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• (uchylona),
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne ( art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459). Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Z treści art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności. Zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Jeżeli więc umowa cesji przyjęłaby postać którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych to spowoduje to powstanie obowiązku podatkowego w tym podatku.

Jak z powyższych przepisów wynika zawarcie umowy darowizny podlega przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w wyniku darowizny otrzyma poprzez cesję (przelew) wierzytelności z tytułu odsetek od umowy pożyczki zawartej pomiędzy osobą fizyczną (darczyńcą/wierzycielem) a osobą prawną (dłużnikiem). Tym samym Fundacja stanie się wierzycielem osoby prawnej w zakresie odsetek od pożyczki. W związku z planowaną darowizną (przejęciem wierzytelności) Wnioskodawca (Fundacja) nie przejmie żadnych długów, ciężarów lub jakichkolwiek innych zobowiązań osoby darczyńcy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić (przyjmując za Wnioskodawcą), że skoro umowa darowizny dotycząca przelewu wierzytelności nie wiąże się z przejęciem przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań osoby darującej to powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej