Czy niewypłacone zyski pozostawione do dyspozycji współwłaścicieli, które mocą uchwały wspólników były w latach poprzednich i będą za rok 2015 przek... - Interpretacja - IBPB-2-1/4514-133/16/PM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 03.06.2016, sygn. IBPB-2-1/4514-133/16/PM, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy niewypłacone zyski pozostawione do dyspozycji współwłaścicieli, które mocą uchwały wspólników były w latach poprzednich i będą za rok 2015 przekazane na wypłaty, stanowią zwiększenie wkładów i podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 marca 2016 r. (data wpływu do Biura 10 marca 2016 r.), uzupełnionym 4 maja 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych pozostawienia w spółce jawnej zysku niewypłaconego wspólnikom jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2016 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych pozostawienia w spółce jawnej zysku niewypłaconego wspólnikom.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 20 kwietnia 2016 r. znak: IBPB-2-1/4514-133/16/PM wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 4 maja 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką osobową (jawną), w której uczestniczy trzech wspólników o udziałach: W.J. 40%, J.J. 20% i J.Sz. 40%. Spółki jawne nie mają obowiązku tworzenia kapitału zapasowego wobec tego Wnioskodawca go nie tworzy.

Wypracowany zysk z lat poprzednich firma zaksięgowała na indywidualnych kontach wspólników, który zgodnie z uchwałami, przeznaczony był na wypłaty dla wspólników.

Za rok 2015 Spółka również wygenerowała zysk, który zamierza uchwałą wspólników przeznaczyć na wypłaty.

Wspólnicy nie zdążyli wypłacić sobie zysków z lat poprzednich. Dochodzi dodatkowo do wypłaty zysk z roku 2015. Wspólnicy jednak nie zamierzają od razu wypłacić całości zysku tylko będą go pobierać w mniejszej kwocie systematycznie.

W świetle aktualnego brzmienia ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (art. 1 ust. 3 pkt 1) w przypadku umowy spółki osobowej za zmianę umowy uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu co wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnej.

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do Biura 4 maja 2016 r. wynika, że:

Wypracowane zyski Spółki, o których mowa we wniosku, zaksięgowane na indywidualnych kontach wspólników są do dyspozycji tylko wspólników Spółki. Jednakże wspólnicy nie wypłacając tych środków ze swoich kont, nie uszczuplają też rachunku bankowego Spółki i pośrednio przyczyniają się do tego, że Spółka tymi pieniędzmi obraca w handlu.

Wspólnicy Spółki w uchwale postanowili wypracowany zysk przeznaczyć na wypłaty dla wspólników. Określili, że wypłaty odbędą się w terminie nieokreślonym na żądanie każdego ze wspólników. Każdego miesiąca wspólnicy pobierają określone przez siebie kwoty, płacą z tych kont podatki oraz ZUS. W związku z tym, że wspólnicy określili, że termin wypłat jest nieokreślony i jest rozłożony odroczony w czasie, według dyspozycji wspólników, to do tego czasu Spółka dysponuje tymi środkami, ale nie powstaje dla Spółki przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Nie jest to pożyczka ani wniesienie wkładu czy podwyższenie.

Wnioskodawca przywołał również stanowisko zaprezentowane przez organ podatkowy w wydanej interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy niewypłacone zyski pozostawione do dyspozycji współwłaścicieli, które mocą uchwały wspólników były w latach poprzednich i będą za rok 2015 przekazane na wypłaty, stanowią zwiększenie wkładów i podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Wnioskodawca uważa, że wypracowany zysk przeznaczony uchwałami wspólników na wypłaty, nie powoduje zwiększenia wkładów a tym samym nie powoduje zmiany umowy, gdyż zysk ten może w każdej chwili być wypłacony ze spółki.

To od wspólników zależy, kiedy i ile wypłacą, czy może od razu wypłacą całość czy nie. Można wobec tego powiedzieć, że zostawiając wypracowany zysk w spółce, nie wnoszą ani nie podwyższają wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki ani też nie udzielają spółce pożyczki i w związku z tym nie powstaje obowiązek rozliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 223) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1 pkt 1, zgodnie z którym podatkowi od czynności cywilnoprawnej podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

  • umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
  • umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
  • umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
  • umowy dożywocia,
  • umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
  • ustanowienie hipoteki,
  • ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
  • umowy depozytu nieprawidłowego,
  • umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 1 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy przepisy ustawy o umowie spółki i jej zmianie stosuje się odpowiednio do aktów założycielskich spółek, statutów spółek i ich zmiany.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, w przypadku umowy spółki osobowej, za zmianę umowy spółki uważa się: wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

W myśl art. 1a pkt 1 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną,

Obowiązek podatkowy w sytuacji zmiany umowy spółki powstaje zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na spółce art. 4 pkt 9 ww. ustawy.

Podstawę opodatkowania stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy stanowi, przy umowie spółki jej zmianie:

  • przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy (lit. b),
  • przy dopłatach kwota dopłat (lit. c),
  • przy pożyczce udzielonej spółce przez wspólnika kwota lub wartość pożyczki (lit. d),
  • przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania roczna wartość nieodpłatnego używania, którą przyjmuje się w wysokości 4% wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego oddanego do nieodpłatnego używania (lit. e).

Stawka podatku od czynności cywilnoprawnych w przypadku umowy spółki (jej zmiany), wynosi 0,5% podstawy opodatkowania (art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką osobową (jawną), w której uczestniczy trzech wspólników. Wnioskodawca nie tworzy kapitału zapasowego.

Wypracowany zysk z lat poprzednich firma zaksięgowała na indywidualnych kontach wspólników, który zgodnie z uchwałami, przeznaczony był na wypłaty dla wspólników.

Za rok 2015 Spółka również wygenerowała zysk, który zamierza uchwałą wspólników przeznaczyć na wypłaty. Wspólnicy nie zdążyli wypłacić sobie zysków z lat poprzednich. Do wypłaty dochodzi dodatkowo zysk z roku 2015. Wspólnicy nie zamierzają od razu wypłacić całości zysku tylko będą go pobierać w mniejszej kwocie systematycznie.

Wypracowane zyski Spółki, zaksięgowane na indywidualnych kontach wspólników są do dyspozycji tylko wspólników Spółki. Jednakże wspólnicy nie wypłacając tych środków ze swoich kont, nie uszczuplają też rachunku bankowego Spółki i pośrednio przyczyniają się do tego, że Spółka tymi pieniędzmi obraca w handlu.

Wspólnicy Spółki w uchwale postanowili wypracowany zysk przeznaczyć na wypłaty dla wspólników. Określili, że wypłaty odbędą się w terminie nieokreślonym na żądanie każdego ze wspólników. Każdego miesiąca wspólnicy pobierają określone przez siebie kwoty, płacą z tych kont podatki oraz ZUS. W związku z tym, że wspólnicy określili, że termin wypłat jest nieokreślony i jest rozłożony odroczony w czasie, według dyspozycji wspólników, to do tego czasu Spółka dysponuje tymi środkami, ale nie powstaje dla Spółki przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Nie jest to pożyczka ani wniesienie wkładu czy podwyższenie.

Zasady funkcjonowania spółki jawnej zostały określone w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, ze zm.).

Zgodnie z art. 28 Kodeksu spółek handlowych majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Stosownie do art. 48 § 1 ww. ustawy § 1 w razie wątpliwości uważa się, że wkłady wspólników są równe. Zgodnie z § 2 wskazanego przepisu wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Natomiast, w przypadku zawarcia lub zmiany umowy spółki przy wykorzystaniu wzorca umowy wkład wspólnika może być wyłącznie pieniężny (art. 48 § 21 cyt. ustawy).

W myśl art. 50 § 2 Kodeksu spółek handlowych, wspólnik nie jest uprawniony ani zobowiązany do podwyższenia umówionego wkładu.

Na podstawie art. 51 § 1 cyt. ustawy, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach (§ 2 cyt. przepisu). Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach (§ 3 ww. przepisu). Natomiast zgodnie z art. 52 § 1 Kodeksu spółek handlowych wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. Natomiast w myśl art. 52 § 2 cyt. Kodeksu jeżeli wskutek poniesionej przez spółkę straty udział kapitałowy wspólnika został uszczuplony, zysk przeznacza się w pierwszej kolejności na uzupełnienie udziału wspólnika.

Jak wynika z powyższego, dopóki wspólnik spółki jawnej nie zgłosi żądania wypłaty zysku, zysk ten pozostaje w dyspozycji spółki. Tym samym nie można mówić, że spółka pozostawiając niewypłacony zysk do dyspozycji wspólników otrzymuje od nich wkłady zwiększające majątek spółki lub pożyczkę czy też środki do nieodpłatnego używania.

Sposób wnoszenia wkładu (tym samym jego podwyższenie) regulują powołane przepisy art. 48 i 50 Kodeksu spółek handlowych. W opisanej sytuacji nie zachodzą przesłanki, z których można byłoby wywieść wniosek, że nastąpiło podwyższenie wkładu.

Samo pozostawienie na kontach zysku przeznaczonego do wypłaty nie oznacza, że wspólnicy zdecydowali się na podwyższenie wkładów. Tym samym nie można mówić, że spółka w ten sposób otrzymuje od wspólników wkłady zwiększające majątek spółki.

Z samych przyczyn oczywistych niewypłacony zysk nie jest również pożyczką udzieloną spółce przez wspólników.

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r. poz. 380, ze zm.) przez umowę pożyczki należy rozumieć czynność cywilnoprawną, gdzie dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu.

W opisanej sytuacji nie można przesądzić, że pożyczka ma miejsce. Samo pozostawienie przeznaczonego do wypłaty zysku na indywidualnych kantach wspólników nie oznacza bowiem, że doszło do zawarcia takiej pożyczki.

Wnioskodawca wskazał również, że pozostawienie omawianego zysku nie stanowi nieodpłatnego świadczenia na rzecz spółki. Ponadto, z wniosku nie wynika aby stanowił on dopłatę.

W związku z czym, pozostawienie w spółce jawnej zysku niewypłaconego wspólnikom w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe i jego uzupełnienie nie rodzi obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach