Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 14.04.2005, sygn. PM-436/1/05, Pierwszy Urząd Skarbowy w Opolu

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art. 216 1, art. 14 a 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) - po rozpatrzeniu pisma z dnia 15 stycznia 2005r. (wpływ do Urzędu 31 stycznia 2005r.) w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego stwierdza, że stanowisko zajęte przez Pana w piśmie dotyczącym opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki - jest właściwe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 19 stycznia 2005r. do Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wpłynął Pana wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w Pana indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Zapytanie dotyczyło opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki zawartej w dniu 03 listopada 2003r. pomiędzy Panem a Pańskim zakładem pracy, to jest X Spółka z o.o. z siedzibą w Warszawie.

Pismem Nr IMUS-1471/DC/434/4/05/HB z dnia 25 stycznia 2005r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Warszawie przekazał Pana pismo zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 ze zmianami) oraz art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2005r. Nr 8 poz. 60) Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu według właściwości.

We wniosku przedstawiono stan faktyczny

Będąc pracownikiem X Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie zawarł Pan w dniu 3 listopada 2003r. umowę pożyczki na cele mieszkaniowe.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 15 stycznia 2005r. wyraził Pan opinię, że powyższa umowa pożyczki nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, ponieważ zakład pracy udzielający pożyczki jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny sprawy, udzielając pisemnej interpretacji przepisów podatkowych, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza co następuje:

W stanie prawnym obowiązującym w 2003r. stosownie do uregulowań art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 ze zmianami) podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności na podstawie odrębnych przepisów jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona od tego podatku.

Zatem podstawowe znaczenie dla wyjaśnienia kwestii podlegania podatkowi od czynności cywilnoprawnych ma ustalenie czy konkretna umowa jest opodatkowana lub zwolniona od podatku od towarów i usług.

Usługi polegające na udzielaniu pożyczek zakwalifikowane są według przepisów o statystyce publicznej do usług pośrednictwa finansowego w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako Sekcja J (Dział 65-67). Pod symbolem PKWiU 65.88.10 wymieniono usługi świadczone poza systemem bankowym.

Zgodnie z przepisami art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zmianami) oraz poz. 9 załącznika do tej ustawy - przedmiotowe usługi zwolnione są od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.Wobec powyższego udzielanie pożyczek, jako usługa udzielania pożyczek, świadczona poza systemem bankowym jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Odnosząc powyższe do zacytowanego przepisu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stwierdza się, że wymieniona umowa pożyczki - jako zwolniona od podatku VAT - nie podlega, stosownie do uregulowań art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu tym podatkiem.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, że niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b 1 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa a art. 14 a 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w postanowieniu.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14 a 4 ustawy - Ordynacja podatkowa - przysługuje zażalenie.

Zażalenie zgodnie z przepisami art. 236 2, art. 220 i 223 w związku z art. 239 ustawy - Ordynacja podatkowa - wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia - do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu.

Zażalenie winno zgodnie z przepisem art. 222 Ordynacji podatkowej, zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.