Interpretacja indywidualna z dnia 30 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.268.2022.1.MM
Temat interpretacji
Skutki podatkowe przekazania środków pieniężnych żonie na przechowanie.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jakie powstały po Pana stronie w związku z przekazaniem środków pieniężnych żonie jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 29 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych jakie powstały po Pana stronie w związku z przekazaniem środków pieniężnych żonie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W styczniu 2017 r. wpłacił Pan na rachunek żony w banku S. kwotę 50.000 zł - lokata do dnia (...) stycznia 2018 r. - traktując to jako powierzenie środków na przechowanie z przeznaczeniem na Pana pogrzeb i utrzymanie domu po Pana śmierci, co wcześniej uzgodnił Pan z żoną. Lokata ta została założona, ponieważ w październiku 2016 r. przebył Pan zawał serca, a Pani E. (żona) twierdziła, że nie posiada jakichkolwiek oszczędności. Przeznaczenie tych środków także jednoznacznie wskazywało na fakt ich powierzenia wyłącznie na przechowanie.
Po upływie terminu lokaty Pani E. bez poinformowania Pana i bez Pana zgody zaczęła dysponować tymi środkami traktując je jak własne i tym samym wykorzystywać te środki na własne cele. Przy czym zgodnie z zeznaniem świadka Pani J., Pana żona wiedziała, że nie ma prawa dysponować tymi środkami (…). Z kwoty 50.000 złotych odzyskał Pan sumę tylko 35.132,86 złotych (…).
Pytanie (oznaczone we wniosku nr 3)
Czy Pan lub Pani E. mieliście obowiązek opłacenia podatku i w jakiej wysokości oraz czy i kiedy doszło lub dojdzie do przedawnienia takiego obowiązku?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, środki finansowe w wysokości 50.000 zł były powierzone jedynie na przechowanie dlatego w chwili ich wpłaty na rachunek żony ani Pan, ani też Pana żona nie musieliście opłacić PCC.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie skutków podatkowych jakie powstały po Pana stronie w związku z przekazaniem środków pieniężnych żonie jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pana stanowiska wyłącznie w zakresie skutków podatkowych jakie powstały po Pana stronie w związku z przekazaniem środków pieniężnych żonie. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym skutków podatkowych jakie powstały po stronie Pana żony w związku z przekazaniem jej przez Pana środków pieniężnych oraz pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:
a)umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
b)umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
c)(uchylona),
d)umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
e)umowy dożywocia,
f)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
g)(uchylona),
h)ustanowienie hipoteki,
i)ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
j)umowy depozytu nieprawidłowego,
k)umowy spółki.
Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.
W myśl natomiast art. 1 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
Należy zauważyć, że art. 1 ww. ustawy, zawiera zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności wymienione w powyższym katalogu.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w styczniu 2017 r. przekazał Pan swojej żonie 50.000 zł na przechowanie. Środki zostały wpłacone na lokatę. Po upływie terminu lokaty Pana żona, mimo że nie miała prawa dysponować powierzonymi środkami, zaczęła je traktować jak własne i wykorzystywać na własne cele. Ostatecznie odzyskał Pan jedynie 35.132,86 zł. Pana zdaniem, ponieważ środki pieniężne w wysokości 50.000 zł zostały jedynie powierzone na przechowanie Pana żonie, to w chwili ich wpłaty na rachunek żony nie musiał Pan opłacić podatku od czynności cywilnoprawnych.
Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera definicji pojęcia „depozyt nieprawidłowy”. Z tego względu, celem ustalenia tej definicji, należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).
Stosownie do art. 845 ww. ustawy Kodeks cywilny:
Jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.
Z zacytowanego przepisu wynika, że polski ustawodawca przewidział możliwość zawarcia umowy upoważniającej przechowawcę do rozporządzania pieniędzmi lub rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku oddanymi na przechowanie. O tym, że umowa taka została zawarta decyduje wola stron albo przepisy prawa, gdyż tego rodzaju umowy nie można domniemywać. Instytucja depozytu nieprawidłowego nosi w sobie znamiona zarówno umowy przechowania jak i umowy pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być tylko pieniądze lub inne rzeczy oznaczone co do gatunku, co zbliża tę instytucję do umowy pożyczki. W odróżnieniu od niej depozyt nieprawidłowy jest czynnością prawną realną, która dochodzi do skutku dopiero po wręczeniu przechowawcy nieprawidłowemu znaków pieniężnych lub innych rzeczy określonych rodzajowo. Otrzymane rzeczy przechowawca nabywa na własność z obowiązkiem ich zwrotu, może również nimi swobodnie rozporządzać. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego ma obowiązek oddać taką samą ilość pieniędzy (rzeczy), ale niekoniecznie tę samą. Niemniej jednak jest to rodzaj umowy przechowania, o czym świadczy fakt umieszczenia tej konstrukcji prawnej w tytule dotyczącym przechowania, w związku z czym jej istotą jest przyjęcie przez przechowawcę obowiązku pieczy nad powierzoną mu rzeczą.
Umowa przechowania, uregulowana została natomiast w art. 835 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:
Przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie.
W doktrynie prawa cywilnego wskazuje się, że zawarcie umowy przechowania, której przedmiotem są środki pieniężne jest możliwe, jednakże przechowaniu w takim przypadku podlegają wydane przechowawcy banknoty lub monety, a obowiązek zwrotu dotyczy wówczas tych samych znaków pieniężnych, które zostały oddane na przechowanie.
Wracając na grunt przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, należy stwierdzić, że opodatkowaniu tym podatkiem podlega zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa depozytu nieprawidłowego.
Jednakże z punktu widzenia skutków podatkowych jakie powstały po Pana stronie w związku z przekazaniem środków pieniężnych żonie, nie ma znaczenia czy doszło do zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego, czy też nie.
Zgodnie bowiem z art. 4 pkt 7 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego - na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przypadku umowy depozytu nieprawidłowego obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na przechowawcy. Pan jako dający środki pieniężne na przechowanie nie jest przechowawcą.
Reasumując, nawet jeżeli opisana we wniosku czynność spełnia definicję umowy depozytu nieprawidłowego, to nie ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nie jest Pan przechowawcą. W konsekwencji odpowiedź na dalszą część Pana pytania o wysokość podatku jaki jest Pan zobowiązany opłacić i termin przedawnienia obowiązku podatkowego jest bezzasadna.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.