Udzielona pożyczka nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych po stronie Wnioskodawcy jako udzielającego pożyczki, ponieważ ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych ściśle określa na kim ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 8 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych planowanej umowy pożyczki. Uzupełnił Pan wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 29 czerwca 2022 r. (wpływ 30 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć umowę pożyczki w charakterze pożyczkodawcy. Pożyczka będzie na większą kwotę. Pożyczka nie będzie oprocentowana. Spłata pożyczki przewidziana jest w terminie do 15 lat od daty zawarcia umowy pożyczki. Istnieje pewne ryzyko braku spłaty kwoty pożyczki, niemniej jednak pożyczka będzie zabezpieczona wekslem podpisanym przez pożyczkobiorcę.

Pożyczkobiorcą będzie znajomy (osoba fizyczna), niespokrewniony z Wnioskodawcą, tj. niezaliczający się do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, którą pożyczkodawca darzy dużym szacunkiem z uwagi na kwestie osobiste.

Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą indywidualnie oraz w formie spółki cywilnej. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca prowadzi tylko działalność gospodarczą – nie pracuje na umowę o pracę/zlecenia/dzieło, itp.

Pożyczka będzie udzielona z zysku wypracowanego w ramach działalności gospodarczej Pożyczkodawcy. Pożyczkodawca udzielał i będzie udzielać pożyczek na finansowanie działalności w spółkach, w których jest udziałowcem. Nie są to pożyczki „sporadyczne”, potrafi ich być po kilka w roku. Pożyczki są również udzielane poza Polską, np. na Cyprze, lub innym bliskim osobom fizycznym (spoza rodziny Pożyczkodawcy).

Przedmiotem działalności gospodarczej Pożyczkodawcy wpisanym w CEIDG nie jest pośrednictwo finansowe i udzielanie kredytów (pożyczek).

Pożyczkodawca ma małżonka, z którym łączy go ustawowa wspólność majątkowa. Małżonek pożyczkodawcy również jest rezydentem podatkowym w Polsce.

Pożyczkobiorca jest rezydentem podatkowym w Polsce. Posiada obywatelstwo Republiki Macedonii. Pożyczka nie ma związku z żadną działalnością gospodarczą Pożyczkobiorcy. Pożyczkobiorca przeznaczy środki uzyskane tytułem pożyczki na cele osobiste celem zaspokojenia własnych potrzeb.

W uzupełnieniu wniosku opisuje Pan, że umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Środki pieniężne w dniu zawarcia umowy pożyczki będą znajdować się na rachunku bankowym w Polsce.

Pozostała część uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego odnosi się do podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług, będzie więc przywołana w rozstrzygnięciach dotyczących tych podatków.

Pytanie (przeformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy nieoprocentowana pożyczka, której zamierza udzielić Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, Pożyczkobiorcy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług albo podatkiem od czynności cywilnoprawnych po stronie Wnioskodawcy jako pożyczkodawcy?

Stanowisko Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych – podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy – obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy – obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W przypadku umowy pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że czynność zawarcia umowy pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Jednocześnie udzielona pożyczka nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych po stronie Wnioskodawcy jako udzielającego pożyczki, ponieważ ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych ściśle określa na kim ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych – ciąży on na biorącym pożyczkę, a nie na udzielającym pożyczki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Końcowo wymaga podkreślenia, że tekst ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązujący w dniu wydania interpretacji został opublikowany w Dz.U. z 2022 r. poz. 111.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.