Interpretacja indywidualna z dnia 26 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.147.2022.2.JKU
Temat interpretacji
Nabycia gospodarstwa rolnego na współwłasność z mężem
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że przedstawione przez Panią stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zakupu gospodarstwa rolnego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 maja 2022 r. (wpływ 13 maja 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W 2022 r. na mocy aktu notarialnego nabyła Pani wraz z mężem grunty rolne o łącznej powierzchni 1,4136 ha, za cenę 56.000,00 zł. Zakupione grunty składają się z czterech działek ewidencyjnych, stanowiących zwartą całość w postaci działki rolnej. Zakupiona nieruchomość jest niezabudowana, nie pozostaje w dzierżawie, nie toczy się żadne postępowanie z nią związane.
Jest Pani rolnikiem indywidualnym. Od 1996 r. wraz z mężem prowadzi Pani gospodarstwo rolne o powierzchni 21,6326 ha, położone w Gminie S., w której mają Państwo miejsce zamieszkania.
Nabyta nieruchomość również jest położona w Gminie S. i została zakupiona celem powiększenia posiadanego gospodarstwa z zamiarem jego prowadzenia co najmniej przez najbliższe 5 lat.
Od opisanej czynności cywilnoprawnej notariusz pobrał m.in. podatek od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% od kwoty 56.000,00 zł, tj. 1.120,00 zł.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że umowa kupna nieruchomości będąca przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej została zawarta 7 marca 2022 r. Przedmiotem umowy kupna była nieruchomość spełniająca przesłanki gospodarstwa rolnego z art. 1 i art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, tj. powierzchnia zakupionej nieruchomości przekracza 1 ha fizyczny i przeliczeniowy, konkretnie wynosi 1,4136 ha i podlega opodatkowaniu podatkiem rolnym.
Opisywana nieruchomość została zakupiona na współwłasność z mężem, w równych udziałach po ½ jej powierzchni, na powiększenie wspólnie prowadzonego od 1996 r. gospodarstwa rolnego, które przed jej zakupem miało powierzchnię zawierającą się w przedziale 11-300 ha, dokładnie wynoszącą 21,6326 ha.
Na nabytych gruntach będzie prowadzona wyłącznie działalność rolnicza.
Kwota podatku od czynności cywilnoprawnych, naliczona od przedmiotowej transakcji, mieści się w kwocie/limicie pomocy de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym, przysługującej nabywającym oraz w kwocie ogólnokrajowego limitu (z uwzględnieniem wartości pomocy de minimis wykorzystanej przez nabywcę w przeciągu ostatnich 3 lat kalendarzowych, poprzedzających nabycie przedmiotowej nieruchomości). Każdy ze współmałżonków spełnia opisane warunki przyznawania pomocy de minimis.
Pytanie
Czy podatek od czynności cywilnoprawnych pobrany w tym przypadku przez notariusza jest należny?
Pani stanowisko w sprawie
Przywołując treść art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazała Pani, że Pani zdaniem opisana we wniosku czynność cywilnoprawna kwalifikuje się do zastosowania wobec niej opisanego zwolnienia przedmiotowego a pobrany przez notariusza podatek jest nienależny.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepis art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 111, ze zm.) stanowi, że:
Podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Jak stanowi art. 4 pkt 9 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym.
W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Podstawę opodatkowania stanowi – przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
Podstawę opodatkowania określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:
a)nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
b)innych praw majątkowych – 1%.
W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.
Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
W myśl art. 9 pkt 2 powołanej ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).
Z treści ww. przepisu wynika, że w przypadku spełnienia określonych warunków, umowa sprzedaży własności gruntów korzysta ze zwolnienia. Zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie. W przypadku niedotrzymania któregokolwiek ze wskazanych w art. 9 pkt 2 ww. ustawy warunków zwolnienie od podatku nie może zostać zastosowane.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2020 r. poz. 333):
Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.
W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy:
Za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.
Zgodnie z powyższymi przepisami, ustawa o podatku rolnym pod pojęciem gospodarstwa rolnego klasyfikuje grunty o powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że nabyła Pani wraz z mężem grunty rolne o łącznej powierzchni 1,4136 ha. Nieruchomość została zakupiona celem powiększenia posiadanego gospodarstwa z zamiarem jego prowadzenia co najmniej przez najbliższe 5 lat. Jest Pani rolnikiem indywidualnym. Od 1996 r. wraz z mężem prowadzi Pani gospodarstwo rolne o powierzchni 21,6326 ha. Przedmiotem umowy kupna była nieruchomość spełniająca przesłanki gospodarstwa rolnego z art. 1 i art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym. Opisywana nieruchomość została zakupiona na współwłasność z mężem, w równych udziałach po ½ jej powierzchni, na powiększenie wspólnie prowadzonego gospodarstwa rolnego, które przed jej zakupem miało powierzchnię zawierającą się w przedziale 11-300 ha, dokładnie wynoszącą 21,6326 ha. Na nabytych gruntach będzie prowadzona wyłącznie działalność rolnicza. Każdy ze współmałżonków spełnia warunki przyznawania pomocy de minimis.
W przedmiotowej sprawie spełnione są wszystkie warunki zwolnienia, to jest:
-nabyta nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym;
-posiadane gospodarstwo rolne – po nabyciu opisanych gruntów – będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia;
-zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9) i nabywca oświadcza, że nie wykorzystał przysługującego mu limitu pomocy de minimis;
-w wyniku zawarcia umowy sprzedaży zostało powiększone gospodarstwo rolne, a jego powierzchnia jest większa niż 11 ha i nie większa niż 300 ha.
W wyniku analizy przywołanych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że skoro powierzchnia zakupionych gruntów stanowiących gospodarstwo rolne wraz z posiadanym już gospodarstwem rolnym przekracza 11 ha i jest mniejsza od 300 ha i – jak Pani wskazuje – gospodarstwo to będzie prowadzone przez okres dłuższy niż 5 lat, a kwota zobowiązania (podatku) mieści się w limicie indywidualnym oraz krajowym pomocy de minimis w rolnictwie, nabycie opisanej we wniosku nieruchomości korzystało ze zwolnienia z art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
W związku z powyższym wskazać należy, że pobrany przez notariusza podatek nie był podatkiem należnym.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.