Umowa cash poolingu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy cash poolingu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym. W momencie złożenia wniosku, Wnioskodawca nie został jeszcze zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, jednakowoż złożył wniosek o pozyskanie przedmiotowego numeru. Wnioskodawca będzie więc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w momencie przystąpienia do opisanej w dalszej części wniosku umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową. W ramach swojej działalności, grupa kapitałowa (dalej: Grupa Kapitałowa), której częścią jest Wnioskodawca, wypracowała szereg rozwiązań w postaci algorytmów i programów służących do rozwoju strategii marketingowych w Internecie. Generalnie rzecz ujmując, Grupa Kapitałowa prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia na rzecz klientów usług retargetingu cyfrowego w oparciu o tzw. real-time bidding technology w cyfrowych sieciach reklamowych. Ponadto w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające się na tworzeniu i udostępnianiu oprogramowania dla firm w obszarze social media marketingu i obsługi klienta, a także wsparciu działań dotyczacych content marketingu oraz influencer marketingowe.

Grupa Kapitałowa oferuje swoje usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na precyzyjne dobieranie odbiorców reklam w celu zwiększenia ilości sprzedaży produktów, Wnioskodawca zaś prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia na rzecz klientów usług retargetingu cyfrowego w oparciu o tzw. real-time bidding technology w cyfrowych sieciach reklamowych.

Wnioskodawca pełni w Grupie Kapitałowej funkcję podmiotu dedykowanego do świadczenia opisanych wyżej usług na rzecz głównie podmiotów z rynków Europy Wschodniej (w szczególności z Ukrainy).

Wnioskodawca wraz z innymi podmiotami z Grupy Kapitałowej zamierza przystąpić do umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową – zerowanie sald (dalej jako: Umowa cash poolingu). Na dzień składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej planowane jest uczestnictwo pięciu podmiotów, licząc także Wnioskodawcę. Każdy z podmiotów związanych Umową cash poolingu jest zarówno polskim rezydentem podatkowym, jak i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Niewykluczone jest, że do Umowy cash poolingu mogą również przystąpić w przyszłości inne podmioty z Grupy Kapitałowej, przy czym zgodnie z postanowieniami przedmiotowej Umowy włączenie nowego podmiotu do struktury cash poolingu wymagałoby zgody banku, ale nie wymagałoby zmiany Umowy poprzez jej aneksowanie. Włączenie nowego uczestnika następowałoby na podstawie Zlecenia Włączenia Uczestnika dostarczonego bankowi, podpisanego przez agenta będącego Cash – Pool Leaderem.

Usługa objęta Umową cash poolingu świadczona będzie przez bank mający siedzibę w Polsce. Niniejszym bankiem będzie Bank, zarejestrowany w Sądzie Rejonowym, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, kapitał zakładowy (kapitał wpłacony): 1.250.000.000,00 PLN (dalej jako: Bank).

Umowa cash poolingu, do której zamierza przystąpić Wnioskodawca, jest umową cash poolingu typu rzeczywistego. Co istotne, umowa cash poolingu w polskim systemie prawnym nie została ujęta w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), dlatego też należy uznać ją za tzw. umowę nienazwaną, której celem jest polepszenie płynności finansowej spółek wchodzących w skład Grupy Kapitałowej w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. Dodatkowo taki typ umowy nie jest także umową pożyczki, o której mowa w art. 720 Kodeksu cywilnego, a tym bardziej nie można jej uznać za umowę depozytu nieprawidłowego, o którym mowa w art. 845 ww. Kodeksu. W ramach przedmiotowej Umowy cash poolingu nie dochodzi także do zawarcia umowy pożyczek pomiędzy uczestnikami systemu zarządzania płynnością finansową.

Głównym celem wdrożenia struktury opartej o rozliczenia typu cash pooling zarówno dla Wnioskodawcy, który będzie pełnić funkcje Uczestnika, jak i pozostałych uczestników oraz Agenta, czyli Cash Pool Leadera, jest możliwość implementacji procesu zarządzania posiadanymi na rachunkach bankowych środkami pieniężnymi oraz zadłużeniem spółek tworzących Grupę kapitałową. Tak zorganizowane zarządzanie zgromadzonymi środkami w znaczny sposób poprawiłoby dostępność do środków pieniężnych oraz możliwość łatwiejszego zarządzania bieżącymi przepływami pieniężnymi zarówno pomiędzy członkami Grupy Kapitałowej, jak i jej dostawcami. Powyższy cel zostanie osiągnięty dzięki koncentracji środków pieniężnych wszystkich spółek Grupy Kapitałowej na jednym rachunku rozliczeniowym dla każdej waluty, w której będą prowadzone rachunki jak wskazano poniżej.

W systemie zarządzania płynnością finansową Bank pełni rolę podmiotu zarządzającego saldami na poszczególnych kontach wchodzących w skład struktury, dokonuje przelewów środków, ustala salda poszczególnych uczestników, a w przypadku, gdy saldo Uczestnika (np. Wnioskodawcy) ma wartość ujemną, może dokonać transferu środków z rachunku Agenta na rachunek Wnioskodawcy, zaś gdy dodatnią – z rachunku Wnioskodawcy na rachunek Agenta. Dodatkowo Bank uprawniony jest do naliczania odsetek należnych między Agentem, a poszczególnymi uczestnikami z tytułu wzajemnych zobowiązań. W celu realizacji powyższych założeń wykorzystane zostaną rachunki otwarte już przez Bank i będące na moment składania wniosku w posiadaniu Wnioskodawcy, jak i innych uczestników oraz Agenta, lub rachunki, które na dzień składania wniosku są otwierane przez Wnioskodawcę w Banku. Rachunek posiadany przez Agenta będzie uznany za Rachunek Główny, zaś rachunki pozostałe (w tym Wnioskodawcy) będą rachunkami pozostałych uczestników. Przedmiotowe rachunki będą prowadzone w walucie polskiej – PLN, w walucie Euro oraz w USD – dolarze amerykańskim. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca jak i każdy z podmiotów będzie w posiadaniu co najmniej trzech rachunków w powyższych walutach (PLN, EUR, USD). Także Agent będzie miał co najmniej trzy Rachunki Główne w każdej z powyższych walut (PLN, EUR, USD). Umowa dopuszcza otwarcie rachunków w innych walutach. Jednocześnie Wnioskodawca, w momencie składania wniosku nie wyklucza otwarcia w przyszłości rachunków w innych walutach obcych.

Operacje w ramach niniejszej Umowy nie będą odbiegać od typowych rozliczeń cash poolingowych. Wpłaty dokonywane na rachunki pozostałe przez uczestników będą zwiększały saldo środków pieniężnych na Rachunku Głównym Agenta. Bank będzie przenosił saldo dodatnie znajdujące się na rachunkach szczegółowych na Rachunek Główny. Każdorazowe wypłaty z rachunków uczestników będą zmniejszały saldo środków pieniężnych po stronie Agenta. Saldo na koniec każdego dnia, w którym będą realizowane rozliczenia na Rachunku Głównym będzie zawsze odzwierciedleniem salda pomiędzy Bankiem, a posiadaczem tego rachunku, natomiast salda na rachunkach szczegółowych będą odzwierciedleniem salda pomiędzy Wnioskodawcą a Bankiem i zawsze będą wynosiły zero. Powyższe rozliczenia obwarowane będą odpowiednimi limitami dziennymi ustalonymi zarówno dla rachunków poszczególnych uczestników (w tym Wnioskodawcy), jak i rachunku Agenta, jak i jednym globalnym limitem płynności. Powyższe będzie skutkować tym, że operacje obciążeniowe na poszczególnych rachunkach będą realizowane do momentu, w którym zostanie przekroczony limit dzienny lub globalny. Co istotne, będą one procesowane zgodnie z kolejnością składania dyspozycji przez poszczególnych uczestników. Każdy uczestnik (np. Wnioskodawca) zobowiązuje się spłacić saldo ujemne występujące na jego rachunku w terminie do końca dnia roboczego w którym takie saldo powstało.

Na podstawie ustaleń pomiędzy stronami Umowy cash poolingu, Bank będzie wyliczał w pierwszej kolejności saldo odsetek należnych/naliczonych na Rachunku Głównym wobec Wnioskodawcy, a następnie saldo odsetek należnych, a obliczonych na podstawie salda wewnątrzgrupowego pomiędzy Rachunkiem Głównym, a każdym z rachunków szczegółowych. W zależności od tego, który z uczestników będzie zobowiązany do zapłaty odsetek czy uprawniony do otrzymania odsetek, wyliczone odsetki będą pobierane z rachunków szczegółowych i przekazywane na konto Agenta lub będą pobierane od Agenta i przekazywane na rachunki uczestników. Co istotne, z uwagi na sposób przekazywania odsetek pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w strukturze cash poolingu oraz ich dalszej dystrybucji, nie jest możliwe ustalenie ostatecznego beneficjenta takich odsetek. Określić beneficjenta nie będzie w stanie także Bank. Umowy cash poolingu nie są w stanie określić, które kwoty otrzymywanych odsetek i w jakiej wysokości trafiają do poszczególnych odbiorców.

Podmiotami uprawnionymi mogą być każdorazowo pozostałe podmioty z Grupy Kapitałowej uczestniczące w systemie zarządzania płynnością finansową, w tym także sam Agent, czyli Wnioskodawca.

Za czynności wykonywane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową Bank będzie pobierał wynagrodzenie.

Pytanie

Czy w świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynności realizowane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową na podstawie zawartej z Bankiem umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową – zerowanie sald będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.) czynności realizowane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową na podstawie zawartej z Bankiem umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową – zerowanie sald nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wskazali Państwo, że w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

– umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

– umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

– umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

– umowy dożywocia,

– umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat i dopłat,

– ustanowienie hipoteki,

– ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

– umowy depozytu nieprawidłowego,

– umowy spółki.

Ustawodawca formułując w taki sposób treść przepisu prawnego określił enumeratywnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Innymi słowy, katalog czynności cywilnoprawnych podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty. Tezę tę potwierdza jednolite orzecznictwo dotyczące art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (np. wyrok NSA z 8 marca 2018 r., sygn. II FSK 509/16), a także piśmiennictwo w tym zakresie (np. S. Bogucki, K. Winiarski [w:] A. Wacławczyk, S. Bogucki, K. Winiarski, Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz, Warszawa 2021, art. 1, dostęp elektroniczny/LEX).

Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Oznacza to, że w przypadku czynności zawieranych pomiędzy podmiotami prawa należy mieć na uwadze treść tych stosunków, a w dalszej kolejności pozwala to na określenie, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, czy też nie. Należy przy tym jednak zauważyć, że kluczowe znaczenie, dla ustalenia podlegania pod przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma fakt istnienia określonych elementów (treści), a nie gospodarczego skutku podjętych działań. Podkreśla to m.in. NSA we wskazanym wyroku z 8 marca 2018 r., sygn. II FSK 509/16. Zgodnie z przyjętym tam stanowiskiem: „czynności niewymienione w katalogu ustawowym nie podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same, bądź podobne do tych, które zostały wymienione”.

Wskazali Państwo, że regulacje zwarte w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych nie obejmują swoim zakresem expressis verbis umowy cash pooligu. Wiąże się to z faktem, że „cash pooling” nie został faktycznie uregulowany w żadnym przepisie polskiego prawa cywilnego, czy też innej gałęzi prawa. Jednak w oparciu o zasadę swobody umów, jej uczestnicy mogą według własnego uznania ustalać treść powstałego stosunku prawnego, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) danego stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Mianem „cash pooling” w praktyce określana jest umowa, istotą której jest wspólne zarządzanie płynnością finansową kilku podmiotów. Jak zostało wskazane, umowa określana mianem cash pooling nie jest normowana w polskim prawie, czyli funkcjonuje jako umowa nienazwana. Ma to kluczowe znaczenie przy wyznaczaniu implikacji podatkowych takiej umowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Umowa cash poolingu jest umową o świadczenie usług finansowych oferowaną przez banki. Usługa ta jest przeznaczona do efektywnego zarządzania środkami finansowymi podmiotów gospodarczych. Głównym celem umowy o zarządzanie płynnością finansową jest optymalizacja zarządzania stanem środków pieniężnych na wielu rachunkach bankowych należących do jednej grupy kapitałowej. W przypadku „cash poolingu” mamy do czynienia przynajmniej z trzema podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu. Dla wszystkich trzech podmiotów powstają w tym przypadku określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik systemu zarządzania płynnością, posiadając wolne środki, udostępnia je na swoim rachunku. Następnie środki te są transferowane przez Bank na Rachunek Główny Agenta. W przypadku natomiast wystąpienia chwilowych niedoborów środków finansowych, uczestnik może skorzystać ze środków udostępnionych przez innych uczestników. Wpłaty i wypłaty dokonywane na rachunki/z rachunków zwiększających/zmniejszających saldo na Rachunku Głównym Agenta nie można łączyć z obowiązkiem ustalenia jakiejkolwiek relacji prawnej, w tym zawarcia umowy pożyczki bądź depozytu nieprawidłowego, pomiędzy poszczególnymi uczestnikami Umowy cash poolingu. Podkreślić należy, iż elementem analizowanej struktury nie jest umowa pomiędzy danym uczestnikiem, a pozostałymi uczestnikami, lecz Umowa cash poolingu pomiędzy Bankiem a uczestnikami wchodzącymi w skład Grupy Kapitałowej, będącymi stroną Umowy cash poolingu. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników „cash poolingu”.

Ponownie podkreślenia wymaga, że w zamkniętym katalogu z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zostało bezpośrednio wymienione kompleksowe zarządzanie płynnością finansową typu cash pooling (takiej, jak Umowa cash poolingu, do której Państwo przystąpią). Mając jednak na uwadze nienazwany charakter takiej umowy oraz uwzględniając jej opisane wyżej cechy konieczna jest weryfikacja, czy nie stanowi ona innej czynności cywilnoprawnej objętej przez ustawodawcę zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotem opodatkowania są m.in. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, w których – w myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) – dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Faktycznie, umowa pożyczki oraz umowa cash poolingu (w tym umowa, której stroną zostaną Państwo, szczegółowo opisana w opisie zdarzenia przyszłego) posiadają pewne cechy wspólne (np. płatność odsetek), jednak są to nadal dwie różne umowy, które implikują różne skutki podatkowe, m.in. na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Podstawową różnicą pomiędzy wskazanymi czynnościami jest kwestia przeniesienia określonej kwoty pieniędzy na rzecz konkretnego podmiotu. Tego typu czynność stanowi element konieczny (tzw. essentialia negotii) dla umowy pożyczki. Natomiast w umowie cash poolingowej brak jest takiego zdarzenia. Innymi słowy żaden z zapisów nie skutkuje zawarciem lub realizacją umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Żadnej ze stron Umowy cash poolingu nie można określić jako pożyczkobiorcę lub pożyczkodawcę. W ramach Cash poolingu Uczestnicy nie będą wskazywać przez jaki podmiot i w jakiej wysokości środki znajdujące się na rachunku mają zostać wykorzystane, a w przypadku otrzymania środków kompensujących niedobory środków pieniężnych zasadniczo nie będą posiadać informacji, od jakiego Uczestnika pochodzą te środki. W związku z tym, z uwagi na brak spełnienia essentialia negotii umowy pożyczki eliminują Państwo możliwość uznania umowy cash poolingu (takiego jak ten, którego stroną będą Państwo) jako pożyczki.

Pomocniczo, zdaniem Państwa, wskazać należy również, że umowa pożyczki, jak i umowa cash poolingu mają inne główne cele ekonomiczne. Pierwsza z wymienionych (w przypadku pożyczki środków pieniężnych) ma na celu z jednej strony (dla pożyczkobiorcy) uzyskanie kapitału za opłatą (w postaci odsetek) za jego korzystania, z drugiej (dla pożyczkodawcy) uzyskanie przychodów w postaci odsetek. Celem cash poolingu jest natomiast zapewnienie płynności finansowej oraz optymalne wykorzystanie nadwyżek środków pieniężnych znajdujących się na kontach szerszej grupy podmiotów działających, co do zasady, w jednej grupie kapitałowej.

Zatem, umowa cash poolingu, której stroną będą Państwo, nie może być uznana za umowę pożyczki i jako taka nie może podlegać ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wśród czynności cywilnoprawnych wskazanych w katalogu zawartym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, które mogą rodzić ewentualne podobieństwo do cash poolingu, znajduje się również umowa depozytu nieprawidłowego.

Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego przez depozyt nieprawidłowy rozumieć należy umowę, zgodnie z którą przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Do tego rodzaju umów stosuje się przepisy o pożyczce. Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.

Uwzględniając mechanizmy i zasady funkcjonowania umowy cash poolingu, o której mowa we wniosku, należy niewątpliwie uznać, że nie wyczerpuje ona elementów koniecznych (essentialia negotii) umowy depozytu nieprawidłowego. Na jej podstawie żaden podmiot (uczestnik, bądź Agent) nie zawiera umowy, zgodnie z którą może rozporządzać środkami pieniężnymi innego podmiotu uczestniczącego w cash poolingu, ani też nie jest zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków.

Powyższe oznacza, że umowa cash poolingu, której stroną będą Państwo, nie może być uznana również za umowę depozytu nieprawidłowego i jako taka nie może podlegać ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają jedynie czynności w tymże artykule enumeratywnie wymienione. Oznacza to, że każda czynność prawna, która nie została wymieniona w tym wyliczeniu pozostaje poza zakresem opodatkowania tym podatkiem. Celem ustawodawcy tworzącego opisywaną normę prawną w takiej właśnie postaci było precyzyjne określenie czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu.

Umowa cash poolingu nie została wymieniona w tym ustawowym katalogu. Natura umowy cash poolingu (której stroną będą Państwo) wskazuje, że jest to rozbudowany, wielostopniowy system rozliczeń finansowych w obrębie danej grupy kapitałowej. Umowa przewidująca świadczenie tej usługi nie jest jednak tożsama z żadną z czynności wymienionych w zamkniętym katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych. Na żadnym etapie jej funkcjonowania nie dochodzi do opodatkowania rozliczeń podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności wykonywane przez Państwo lub spółki z Grupy Kapitałowej (Uczestników) w wykonaniu Umowy cash poolingu nie spełniają bowiem definicji pożyczki uregulowanej w art. 720 Kodeksu cywilnego ani umowy depozytu nieprawidłowego z art. 845 cyt. Kodeksu. Tym samym ani umowa, ani czynności podejmowane przez Państwo w ramach Umowy cash poolingu nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Innymi słowy, w świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynności realizowane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową na podstawie zawartej z Bankiem umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową – zerowanie sald nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wskazali Państwo, że organy podatkowe niejednokrotnie wypowiadały się co do kwestii implikacji Umowy cash poolingu na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazując jednolicie, że czynności wykonywane w ramach takich struktur nie podlegają temu podatkowi a także co do kwestii implikacji Umowy cash poolingu na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych w stosunku do Agenta jak i wszystkich pozostałych Uczestników Grupy Kapitałowej będących stroną Umowy Cash-poolingu.

Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołali Państwo szereg interpretacji indywidualnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.