Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.257.2022.2.MZ
Temat interpretacji
Możliwość zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży nieruchomości.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej,który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży nieruchomości. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z daty wpływu 21 października 2022 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu (...) lipca 2022 r. Stowarzyszenie X z siedzibą w (…) zakupiło na potrzeby domu prowincjalnego nieruchomość położoną w (…). W domu będą zamieszkiwały siostry zakonne ww. zgromadzenia.
Nieruchomość została zakupiona przez stowarzyszenie niemieckie, ponieważ procedura zarejestrowania stowarzyszenia w Polsce jest bardzo czasochłonna. Stowarzyszenie w Polsce zostanie zarejestrowane jak tylko wypełnione zostaną wymagane procedury.
Przy sporządzaniu aktu notarialnego z tytułu nabycia nieruchomości został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych.
Pytanie
Czy zakup ww. nieruchomości może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 55 pkt 6 (winno być: art. 55 ust. 6) Ustawy o stosunku Państwa do Kościoła?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, w związku z faktem, iż nabywającym nieruchomość jest kościelna osoba prawna, uważacie Państwo, że transakcja nabycia nieruchomości przez Państwa powinna korzystać ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy:
Podatkowi podlegają: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 5, ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym.
W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
Wartość rynkową określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy, w myśl którego:
Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:
a)nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%,
b)innych praw majątkowych − 1%.
W świetle art. 10 ust. 1 i 2 ww. ustawy:
1.Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika, oraz przypadków, o których mowa w ust. 1a.
2.Notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.
W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych kwalifikowana jest jako sprzedaż rzeczy i podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 55 ust. 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1347 ze zm.):
Nabywanie i zbywanie rzeczy i praw majątkowych przez kościelne osoby prawne w drodze czynności prawnych oraz spadkobrania, zapisu i zasiedzenia jest zwolnione od podatku od spadków i darowizn oraz opłaty skarbowej, jeżeli ich przedmiotem są:
1)rzeczy i prawa nieprzeznaczone do działalności gospodarczej;
2)sprowadzane z zagranicy maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier.
W myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy:
W skład struktury organizacyjnej Kościoła wchodzą osoby prawne wymienione w art. 6-10.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:
Osobą prawną Kościoła o zasięgu ogólnopolskim jest Konferencja Episkopatu Polski.
W świetle art. 7 ust. 1-2 ww. ustawy:
1. Osobami prawnymi są następujące terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła:
1) metropolie;
2) archidiecezje;
3) diecezje;
4) administratury apostolskie;
5) parafie.
2. Osobami prawnymi są również:
1) kościoły rektoralne (rektoraty);
2) Caritas Polska;
3) Caritas diecezji;
4) Papieskie Dzieła Misyjne.
Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ww. ustawy:
Osobami prawnymi są następujące personalne jednostki organizacyjne Kościoła:
1) Ordynariat Polowy;
2) kapituły;
3) parafie personalne;
4) Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonnych Męskich;
5) Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonnych Żeńskich;
6) instytuty życia konsekrowanego (instytuty zakonne i instytuty świeckie) oraz stowarzyszenia życia apostolskiego; te instytuty i stowarzyszenia zwane są dalej „zakonami”;
7) prowincje zakonów;
8) opactwa, klasztory niezależne, domy zakonne;
9) wyższe i niższe seminaria duchowne diecezjalne;
10) wyższe i niższe seminaria duchowne zakonne, jeżeli, w myśl przepisów danego zakonu, mają charakter samoistny.
W oparciu o art. 9 ust. 1 ww. ustawy:
Osobami prawnymi są:
1) Katolicki Uniwersytet Lubelski;
2) Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie;
3) Papieski Wydział Teologiczny w Poznaniu;
4) Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu;
5) Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie oraz jego dwie sekcje: św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Boboli „Bobolanum”;
6) Wydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego w Krakowie;
7) kościelne instytuty naukowe i dydaktyczno-naukowe kanonicznie erygowane.
Zgodnie z art. 10 ww. ustawy:
Inne jednostki organizacyjne Kościoła mogą uzyskać osobowość prawną w drodze rozporządzenia Ministra-Kierownika Urzędu do Spraw Wyznań.
Przy czym przez Organ upoważniony do wydania rozporządzenia na podstawie ww. przepisu należy obecnie rozumieć ministra właściwego do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych.
Należy zauważyć, że przepis art. 55 ust. 6 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej nie zawiera w swej treści zapisu o zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazując jedynie na zwolnienie od podatku od spadków i darowizn oraz opłaty skarbowej. W odniesieniu do opłaty skarbowej należy jednak w takiej sytuacji odwołać się do ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na przepisy o opłacie skarbowej w zakresie dotyczącym czynności cywilnoprawnych opodatkowanych w niniejszej ustawie, rozumie się przez to przepisy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Dokonując zatem interpretacji przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy stwierdzić, że jeżeli w innych aktach prawnych przepisy powołują się na przepisy o opłacie skarbowej w zakresie odnoszącym się do czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to pomimo odwoływania się do prawnej instytucji opłaty skarbowej należy stosować przepisy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
W odniesieniu do sytuacji uregulowanej w art. 55 ust. 6 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, należy przyjąć, że przepis ten w zakresie zwolnienia od opłaty skarbowej odnosi się do czynności cywilnoprawnych opodatkowanych na podstawie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem odpowiednie przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych mają zastosowanie do wskazanego wyżej przepisu ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym omawiane zwolnienie odnosi się do konkretnych czynności, dokonywanych wyłącznie przez kościelne osoby prawne określone w ustawie o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem, że rzeczy i prawa będące przedmiotem transakcji nie mogą być przeznaczone do działalności gospodarczej.
Przy czym przez kościelne osoby prawne, z udziałem których czynności nabycia lub zbycia kwalifikują się do ww. zwolnienia należy rozumieć wyłącznie te osoby prawne, które są wymienione w przywołanych powyżej art. 6-10 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej i które funkcjonują w oparciu o przepisy tejże ustawy.
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że jesteście Państwo niemieckim Stowarzyszeniem zakonnym z siedzibą w Niemczech i w dniu 6 lipca 2022 r. zakupiliście Państwo na potrzeby domu prowincjalnego nieruchomość położoną w Polsce. W domu tym będą zamieszkiwały siostry zakonne należące do Państwa Stowarzyszenia (zgromadzenia). Nieruchomość została zakupiona przez Państwa, ponieważ procedura zarejestrowania stowarzyszenia w Polsce jest bardzo czasochłonna. Stowarzyszenie w Polsce zostanie zarejestrowane jak tylko wypełnione zostaną wymagane procedury. Przy sporządzaniu aktu notarialnego z tytułu nabycia nieruchomości został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych. Państwa wątpliwości budzi to, czy zakup ww. nieruchomości może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 55 ust. 6 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży, na podstawie której nabyli Państwo nieruchomość – jako, że jesteście Państwo zagranicznym Stowarzyszeniem (zgromadzeniem) zakonnym i nie zostali Państwo zarejestrowani w Polsce – zawarta przez Państwa w dniu (...) lipca 2022 r., nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 55 ust. 6 pkt 1 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jedną z obligatoryjnych przesłanek warunkujących zastosowanie ww. zwolnienia jest posiadanie statusu osoby prawnej (jednostki organizacyjnej Kościoła Katolickiego), o której mowa w art. 6-10 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, funkcjonującej na podstawie przepisów tej ustawy. Natomiast Państwo, będąc stroną czynności (kupującym przy zawarciu umowy sprzedaży) nie jesteście stowarzyszeniem kościelnym zarejestrowanym w Polsce, lecz zarejestrowanym w Niemczech, a tym samym nie jesteście Państwo kościelną osobą prawną w rozumieniu przepisów ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.
Nie można zatem zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że w związku z faktem, iż nabywającym nieruchomość jest kościelna osoba prawna, transakcja nabycia nieruchomości przez Państwa powinna korzystać ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych.
Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest zatem w tym przypadku zastosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.
W związku z powyższym przedmiotowa umowa sprzedaży nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. A zatem, z tytułu zawarcia ww. umowy byli Państwo zobowiązani do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, pobranego przez notariusza.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).