Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
Informuję, że w zakresie pytania nr 2 (ostatecznie sformułowanego w uzupełnieniu wniosku) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Pana wniosek z 28 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku akcyzowego w zakresie ustalania czy miał Pan obowiązek ponownej zapłaty podatku akcyzowego względem nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego, wpłynął 5 maja 2025 r. Wniosek – w odpowiedzi na wezwanie Organu – uzupełnił Pan pismem z 16 czerwca 2025 r. (data wpływu: 20 czerwca 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)
We (...) r. Wnioskodawca zakupił samochód osobowy marki (...) o numerze VIN: (...), za który w dniu (...) r. złożył deklaracje AKC-US i zapłacił podatek akcyzowy w kwocie (...) zł.
Decyzją Starosty (...) z dnia (...) r. przedmiotowy samochód został zarejestrowany.
W dniu (...) r. przedmiotowy samochód został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji w związku z podejrzeniem, że pochodzi z kradzieży. W toku postępowania karnego, na skutek przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu mechanoskopii, potwierdzono że samochód pochodzi z kradzieży, ujawniając oryginalny nr VIN: (...).
Ponadto ustalono, że aktualnie prawowitym właścicielem przedmiotowego pojazdu jest firma (...) (...), do której Wnioskodawca zwrócił się z ofertą odkupienia przedmiotowego samochodu. Firma (...) (...) wyraziła wolę sprzedaży, zawierając z wnioskodawcą umowę sprzedaży za kwotę (...) Euro. W wyniku tego samochód ten został zwolniony przez organy ścigania i wydany wnioskodawcy do użytku.
W związku z zawarciem umowy sprzedaży przedmiotowego samochodu z prawowitym właścicielem tj. Firmą (...) (...), w celu usunięcia wady prawnej, Naczelnik (...) w (...) zażądał zapłacenia akcyzy, którą Wnioskodawca uiścił w dniu (...) r., w wysokości (...) zł, pomimo że za ten sam samochód akcyza została uprzednio uiszczona, a pojazd wówczas przemieszczony na teren RP pozostał na nim po jego zatrzymaniu przez organy ścigania do momentu odkupienia od ustalonego prawowitego właściciela tj. Firmy (...) (...) i wydania przez Policję.
Nadmienić należy, że Starosta (...) decyzją z dnia (...) r. uchylił pierwotną decyzję o rejestracji pojazdu, a decyzją z dnia (...) r. ponownie zarejestrował ten samochód - po usunięciu wady prawnej.
Z tego względu słuszne jest twierdzenie, że bezzasadne było ponowne żądanie zapłacenia akcyzy od samochodu osobowego, będącego faktycznie tym samym przedmiotem, za który uprzednio podatek akcyzowy został uiszczony.
W zakresie podatku akcyzowego bowiem przepis art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym jednoznacznie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
Z kolei jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.
Dlatego też ponowne nabycie de facto tego samego samochodu - w celu usunięcia wady prawnej, bez jego przemieszczenia na terytorium RP, nie spełnia definicji wewnątrzwspólnotowego nabycia i nie rodzi ponownego obowiązku podatkowego w zakresie podatku akcyzowego.
Z uwagi na to uznać trzeba, że Wnioskodawcy należy się zwrot zapłaconego ponownie w dniu (...) r. podatku akcyzowego od nabycia samochodu, za który wcześniej już taki podatek został zapłacony.
Samochód został sprowadzony z (...).
Przed nabyciem samochodu we (...) r. samochód nie był zarejestrowany na terytorium RP, dlatego przed zarejestrowaniem Wnioskodawca musiał zapłacić podatek akcyzowy od tego pojazdu.
Samochód został sprowadzony przez pośrednika (jak się okazało później nieuczciwego), który przemieścił samochód do Polski.
Pytanie
Czy ponowne nabycie samochodu osobowego (w celu usunięcia wady prawnej), który przy pierwotnym nabyciu został przemieszczony na terytorium RP i uiszczono podatek akcyzowy oraz dokonano rejestracji pojazdu, a co do którego na skutek ujawnionej wady prawnej (pochodzenia z kradzieży) uchylono decyzję o rejestracji pojazdu, rodzi ponowny obowiązek zapłaty podatku akcyzowego?
Pana stanowisko w sprawie
Ponowne nabycie de facto tego samego samochodu - w celu usunięcia wady prawnej, bez jego przemieszczenia na terytorium RP, za który przy pierwotnym wewnątrzwspólnotowym nabyciu uiszczono podatek akcyzowy, nie spełnia definicji wewnątrzwspólnotowego nabycia i nie rodzi ponownego obowiązku podatkowego w zakresie podatku akcyzowego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, dotyczące braku powstania ponownego obowiązku podatkowego jest prawidłowe.
Ponadto informuję, że w zakresie pytania nr 2 (ostatecznie sformułowanego w uzupełnieniu wniosku) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 126, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy:
Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, przez nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumie się:
przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 100 ust. 1 ustawy:
W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1)import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, z wyłączeniem przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;
2)nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3)pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
a)wyprodukowanego na terytorium kraju,
b)od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo
Zgodnie z art. 100 ust. 3 ustawy:
Jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.
Ponadto, zgodnie z art. 100 ust. 5 ustawy:
Na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego:
1)sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2)zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3)wydanie w zamian za wierzytelności;
4)wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5)darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6)wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7)przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8)przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9)użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
Jak wynika z art. 100 ust. 6 ustawy:
Do opodatkowania akcyzą samochodów osobowych stosuje się odpowiednio art. 10 ust. 12 i 13, art. 14 ust. 1-3aa, 4, 4g, 6, 8, 10 i 11, art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a, ust. 2, 2b, 2c, 3ba i 4, art. 18 ust. 1-3, art. 19 ust. 1-3, ust. 6 pkt 1, ust. 7 pkt 1 lit. a i ust. 8-11, art. 21 ust. 5 i art. 27-29a oraz przepisy wydane na podstawie art. 20.
Jak stanowi art. 101 ust. 2, 3, 4 i 5 ustawy:
2.Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:
1)przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
2)nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3)złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
3.Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem wydania, a w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 5 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.
4.Jeżeli sprzedaż samochodu osobowego powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania, a w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 5 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności. Sprzedawca jest obowiązany do wykazania na wystawionej fakturze kwoty akcyzy od dokonanej sprzedaży.
5.Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania danej czynności lub wystąpienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 100 ust. 1, 1a lub 2, za dzień jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony organ podatkowy stwierdził dokonanie czynności lub wystąpienie stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu.
W myśl art. 102 ust. 1, 3 i 3 ustawy:
1.Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej:
1)która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2, lub
2)która nabyła lub posiada samochód osobowy, o którym mowa w art. 100 ust. 1a pkt 2, lub
3)na której ciąży obowiązek złożenia zawiadomienia o dokonaniu w pojeździe samochodowym zarejestrowanym na terytorium kraju zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - w przypadku, o którym mowa w art. 100 ust. 1a pkt 1.
2.W przypadkach, o których mowa w art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2, jeżeli przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju dokonał inny podmiot niż podmiot, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która nabyła prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel.
3.W przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która wystąpiła o rejestrację tego samochodu na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
Według art. 104 ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest:
1)kwota należna z tytułu sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy należne od tego samochodu osobowego;
2)kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy - w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy;
3)wartość celna samochodu osobowego powiększona o należne cło - w przypadku importu tego samochodu, z zastrzeżeniem ust. 2-5.
W myśl art. 106 ust. 1, 2 i 3
1.Podatnik z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodu osobowego jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:
1)składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe w sprawie akcyzy, według ustalonego wzoru,
2)obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego
- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.
2.Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
3.Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego dokonać obliczenia i zapłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
Wzór deklaracji uproszczonej w sprawie podatku akcyzowego od samochodów osobowych (AKC-US) określa rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 9 czerwca 2021 r. w sprawie wzoru deklaracji uproszczonej w sprawie podatku akcyzowego od samochodów osobowych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1110).
Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 5 ustawy o podatku akcyzowym:
Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5a, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1-2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.
Z przedstawionego przez Pana we wniosku opisu sprawy wynika, że zakupił Pan samochód osobowy, za który w dniu (...) r. złożył Pan deklaracje AKC-US i zapłacił Pan podatek akcyzowy w należnej kwocie.
Samochód został sprowadzony z (...) przez pośrednika, który przemieścił samochód do Polski.
Przed nabyciem samochodu we (...) r. samochód nie był zarejestrowany na terytorium kraju.
Decyzją Starosty (...) z dnia (...) r. przedmiotowy samochód został zarejestrowany.
W dniu (...) r. przedmiotowy samochód został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji w związku z podejrzeniem, że pochodzi z kradzieży. W toku postępowania karnego, na skutek przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu mechanoskopii, potwierdzono że samochód pochodzi z kradzieży.
Ponadto ustalono, że aktualnie prawowitym właścicielem przedmiotowego pojazdu jest firma (...), do której zwrócił się Pan z ofertą odkupienia przedmiotowego samochodu. Firma (...) wyraziła wolę sprzedaży, zawierając z Panem umowę sprzedaży. W wyniku tego samochód ten został zwolniony przez organy ścigania i wydany Panu do użytku. Objęty wnioskiem samochód osobowy przemieszczony na teren RP pozostał na nim po jego zatrzymaniu przez organy ścigania do momentu odkupienia go od prawowitego właściciela, tj. firmy (...) i wydania przez Policję.
W związku z zawarciem umowy sprzedaży przedmiotowego samochodu z prawowitym właścicielem, uiścił Pan ponownie akcyzę, pomimo że za ten sam samochód akcyza została już uprzednio uiszczona.
Pierwotna decyzja o rejestracji pojazdu została uchylona w dniu (...) r., a decyzją z dnia (...) r. ponownie zarejestrowano samochód – po usunięciu wady prawnej.
Przedmiotem Pana wątpliwości w niniejszej sprawie jest ustalenie czy ponowne nabycie samochodu osobowego, który przy pierwotnym nabyciu został przemieszczony na terytorium RP i uiszczono podatek akcyzowy oraz dokonano rejestracji pojazdu, a co do którego na skutek ujawnionej wady prawnej (pochodzenia z kradzieży) uchylono decyzję o rejestracji pojazdu, rodzi ponowny obowiązek zapłaty podatku akcyzowego.
W odniesieniu do powyższych okoliczności należy w pierwszej kolejności wskazać na pojęcie obowiązku podatkowego.
W myśl art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.):
Obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.
Podkreślenia wymaga, że obowiązek podatkowy jest instytucją obiektywną w tym znaczeniu, że o jego powstaniu nie decyduje wola podmiotów nim objętych. Na powstanie obowiązku podatkowego nie ma więc wpływu żadna umowa cywilnoprawna, ani też wola lub działanie podmiotów. Podmioty nie mogą w sposób dowolny kształtować sytuacji prawnopodatkowej w związku z dokonaniem czynności podlegającej opodatkowaniu. Powstanie obowiązku podatkowego jest zależne wprost od zaistnienia określonych zdarzeń, które wynikają wprost z przepisów ustawy.
Jednocześnie zwrócić należy uwagę, że art. 5 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że czynności dokonane przez dany podmiot podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.
Powyższe przepisy, wraz z pozostałymi regulacjami normującymi powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, wskazują zatem, że wystąpienie konkretnych stanów faktycznych jest niezależne od tego, czy czynności powodującej powstanie obowiązku podatkowego dokonano z zachowaniem wymaganych warunków i form określonych przepisami prawa (w tym w zakresie ich legalności, czyli zgodności z prawem).
W konsekwencji, z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego - także w przypadku samochodów osobowych - kluczowe jest już samo dokonanie czynności, z którą ustawa wiąże powstanie tego obowiązku; nawet jeżeli czynność ta zostałaby dokonana z naruszeniem przepisów (np. w drodze czynu zabronionego).
Z kolei na mocy art. 5 Ordynacji podatkowej:
Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.
Zobowiązanie podatkowe to wyraz konkretyzacji uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego, wskazujący na ich wymagalność, tj. na obowiązek spełnienia świadczenia i wykonania ciążącego zobowiązania. Treść art. 5 Ordynacji podatkowej przesądza o tym, że z zobowiązaniem podatkowym mamy do czynienia wtedy, gdy na podstawie określonej regulacji zawartej w ustawach podatkowych dokonuje się konkretyzacja powinności danego podatnika do zapłacenia podatku na rzecz m.in. Skarbu Państwa, co do trzech następujących elementów: wysokości świadczenia, terminu płatności i miejsca spełnienia świadczenia.
Innymi słowy, zobowiązanie podatkowe zaistnieje wówczas, gdy wystąpi podmiot, przedmiot (czynność opodatkowana) i podstawa opodatkowania, dla których określona jest stawka podatku oraz warunki techniczne związane z jego poborem - a więc wtedy, gdy można wskazać podatnika oraz wszystkie elementy techniczne podatku i określić jego wysokość.
Opisane przez Pana okoliczności sprawy świadczą o tym, że dokonał Pan nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – która to czynność stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.
Z tego też względu powstał po Pana stronie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym, co wiązało się z obowiązkiem złożenia odpowiedniej deklaracji oraz wpłaceniu odpowiedniej kwoty należnego podatku, co też Pan uczynił – jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy.
Kontynuując powyższe rozważania, należy rozważyć czy w przedmiotowej sprawie późniejsze zawarcie umowy sprzedaży z prawowitym właścicielem pojazdu – firmą (...) – skutkowało powstaniem kolejnego obowiązku podatkowego.
W tym kontekście decydujące znaczenie ma treść art. 100 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym, jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. Zatem, mając na uwadze, że obowiązek podatkowy został zrealizowany w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym pojazdu w 2022 r., a akcyza zadeklarowana i opłacona, późniejsze zawarcie umowy z firmą (...) – będącą prawowitym właścicielem pojazdu – na mocy której dokonał Pan kupna objętego wnioskiem samochodu osobowego, który cały czas pozostawał na terytorium kraju, aż do momentu wydania go Panu przez Policję, nie skutkowało w ocenie Organu powstaniem nowego obowiązku podatkowego. Powyższe, zdaniem Organu wpisuje się w zasadę jednokrotności opodatkowania określoną w art. 100 ust. 3 ustawy.
W przedstawionych zatem we wniosku okolicznościach nabycie samochodu osobowego od prawowitego właściciela, który już wcześniej został przemieszczony na terytorium RP i opodatkowany akcyzą, nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Nie zachodzą więc przesłanki do ponownego powstania obowiązku podatkowego względem objętego wnioskiem samochodu osobowego.
Tym samym Pana stanowisko w odniesieniu do pytania nr 1, dotyczące braku powstania ponownego obowiązku podatkowego jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W zakresie pytania nr 2 ostatecznie sprecyzowanego w uzupełnieniu wniosku wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.