Interpretacja indywidualna

– stanowisko częściowo prawidłowe i częściowo nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w Ordynacji podatkowej jest częściowo prawidłowe i częściowo nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym po Podziale, Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Dzielonej, w tym również będzie ona uprawniona do korzystania z ochrony prawnej wynikającej z wszystkich indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z Działalnością Produkcyjną wydanych na rzecz Spółki Dzielonej przed Podziałem, do których Spółka Dzielona:

-zastosowała się przed Podziałem;

-nie zastosowała się przed Podziałem.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą w niniejszej sprawie jest X sp. z o.o. („Wnioskodawca”, „Spółka Przejmująca”). Wnioskodawca jest spółką celową utworzoną w celu przejęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wydzielonego w procedurze podziału z Y sp. z o.o. („Spółka Dzielona”) („Podział”) w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm.) („KSH”).

W wyniku Podziału, ze Spółki Dzielonej do innej spółki („Spółka Przejmująca”), zostaną wydzielone następujące jednostki: A (w zakresie działalności produkcyjnej), B, C, D i E, składające się na działalność produkcyjną Spółki Dzielonej („Działalność Produkcyjna”). W obrębie działalności Spółki Dzielonej pozostaną z kolei jednostki: F, G, H oraz A (w zakresie działalności logistycznej) („Działalność Pozostająca”).

Wnioskodawca jest osobą prawną z siedzibą w Polsce, będącą polskim rezydentem podatkowym.

Po Podziale jedynym udziałowcem Wnioskodawcy, posiadającym całość jego udziałów, będzie Z („Udziałowiec”), który jest dotychczasowym Udziałowcem Spółki Dzielonej.

Działalność Spółki Dzielonej skoncentrowana jest obecnie na produkcji i sprzedaży (…). Struktura organizacyjna Spółki Dzielonej oparta jest na (…). Oddziały te są jednostkami samodzielnymi operacyjnie (…). Nie posiadają odrębnych numerów NIP. Jednostki stanowią oddziały Spółki Dzielonej i każda z nich jest w takiej formie zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym. Obecnie Spółka Dzielona funkcjonuje w taki sposób, że Działalność Pozostająca oraz Działalność Produkcyjna są już wydzielone zarówno organizacyjnie, finansowo jak i funkcjonalnie.

Planowany podział zostanie przeprowadzony na podstawie planu podziału oraz uchwał zgromadzeń wspólników Spółki Dzielonej i Spółki Przejmującej podjętych przez Udziałowca. Spółka Przejmująca, w momencie Podziału, nie będzie posiadała żadnych udziałów w Spółce Dzielonej. W wyniku podziału Spółka Przejmująca wyemituje nowe udziały na rzecz Udziałowca Spółki Dzielonej, o wartości emisyjnej (równej wartości rynkowej udziałów), nie niższej niż wartość rynkowa majątku wydzielonej zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z Działalnością Produkcyjną, ustalona na dzień poprzedzający dzień Podziału. Tym samym, Spółka Przejmująca przyjmie dla celów podatkowych wartość wszystkich przejętych składników Spółki Dzielonej, określoną na podstawie ksiąg podatkowych tej Spółki Dzielonej.

Składniki majątkowe należące do Spółki Dzielonej, przejęte przez Spółkę Przejmującą w wyniku Podziału zostaną przypisane do prowadzonej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ustalona na dzień poprzedzający dzień podziału wartość rynkowa majątku Spółki Dzielonej dot. Działalności Produkcyjnej otrzymanego przez Spółkę Przejmującą może przewyższać przyjętą dla celów podatkowych wartość składników tego majątku.

Po przeprowadzeniu Podziału, w oparciu o otrzymany majątek, Spółka Przejmująca będzie kontynuować Działalność Produkcyjną.

Podobnie Spółka Dzielona po Podziale będzie kontynuować dotychczas prowadzoną Działalność Pozostającą z wykorzystaniem pozostałego w Spółce Dzielonej majątku, stanowiącego odrębną zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Powodem przeprowadzenia opisanej restrukturyzacji jest decyzja biznesowa podjęta przez Spółkę Dzieloną i jej Udziałowca, dotycząca zamiaru wydzielenia Działalności Produkcyjnej do odrębnego podmiotu. Podjęcie tej decyzji umotywowane jest planami poprawy efektywności prowadzonej działalności gospodarczej. Podział umożliwi Spółce Dzielonej dostosowanie swojej struktury prawnej do struktury księgowej i sprawozdawczej, która obecnie funkcjonuje w organizacji. Ponadto, rozdzielenie pozwoli na poprawę efektywności struktur zarządczych wyodrębnianych struktur. Członkowie zarządu oraz kierownictwo Spółki Przejmującej zostaną wyłonieni z dotychczasowego składu osobowego kadry kierowniczej Działalności Produkcyjnej I. Pozwoli to na lepsze dostosowanie kompetencji w zakresie nadzorowania i prowadzenia zakładów produkcyjnych w obrębie Spółki Przejmującej. Także pozostająca w Spółce Dzielonej Działalność Pozostająca będzie zarządzana przez kadrę ze struktur wchodzących w skład I skoncentrowanych na prowadzeniu działalności handlowej i usługowej. Tym samym, lepsze dostosowanie kompetencyjne kadry zarządczej pozytywnie przełoży się na działalność I.

Przed Podziałem, Spółka Dzielona otrzymała interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Spółka Dzielona stosuje się do uzyskanych interpretacji, jednak są również interpretacje, do których Spółka dzielona się nie zastosowała, z uwagi na nie ziszczenie się zdarzenia przyszłego opisanego w konkretnych interpretacjach indywidualnych.

Kwestia, czy Działalność Produkcyjna oraz Działalność Pozostająca stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa („ZCP”) jest przedmiotem odrębnego wniosku, natomiast Wnioskodawca dla celów niniejszego wniosku przyjmuje, że Działalność Produkcyjna oraz Działalność Pozostająca są ZCP.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym po Podziale, Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Dzielonej, w tym również będzie ona uprawniona do korzystania z ochrony prawnej wynikającej z wszystkich indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z Działalnością Produkcyjną, wydanych na rzecz Spółki Dzielonej przed Podziałem, do których Spółka Dzielona zastosowała się przed Podziałem?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym po Podziale, Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Dzielonej, w tym również będzie ona uprawniona do korzystania z ochrony prawnej wynikającej z wszystkich indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z Działalnością Produkcyjną, wydanych na rzecz Spółki Dzielonej przed Podziałem, do których Spółka Dzielona nie zastosowała się przed Podziałem?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Według Wnioskodawcy, Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Dzielonej, w tym również będzie ona uprawniona do korzystania z ochrony prawnej wynikającej z wszystkich indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z Działalnością Produkcyjną wydanych na rzecz Spółki Dzielonej przed Podziałem, do których Spółka Dzielona zastosowała się przed Podziałem.

Zgodnie z art. 531 § 1 KSH, spółka przejmująca wstępuje z dniem podziału we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej.

Odpowiednio, na podstawie art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Ponadto ww. przepis art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej). Dodatkowo, zgodnie z art. 93d Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93c Ordynacji podatkowej mają zastosowanie również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego oraz porozumienia inwestycyjnego.

Odnosząc się do zakresu przedmiotowego art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, należy podkreślić, że wskazany przepis posługuje się pojęciem wszelkich przewidzianych w przepisach prawa podatkowego praw i obowiązków osoby prawnej dzielonej pozostających w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Celem ustalenia znaczenia „przepisów prawa podatkowego”, należy odwołać się do słownika ustawowego Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Z kolei, w myśl art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej ustawy podatkowe należy rozumieć jako ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Nie ulega zatem wątpliwości, że Ordynacja podatkowa stanowi ustawę podatkową w myśl art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, a więc jej przepisy, w tym przepisy regulujące instytucję indywidualnych interpretacji prawa podatkowego (Dział II, Rozdział 1a Ordynacji podatkowej), mieszczą się w definicji przepisów prawa podatkowego w świetle art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Mając na względzie treść przytoczonych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że sukcesja podatkowa obejmuje, co do zasady, wszelkie podatkowe konsekwencje zdarzeń prawnych, które zaistniały w Spółce Dzielonej do dnia Podziału. W szczególności, wstąpienie we wszystkie przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika, w tym również prawa i ochronę nabyte na mocy uzyskanych interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego. W wyniku sukcesji prawnopodatkowej, Spółka Przejmująca wstępuje we wszelkie stosunki prawne Spółki Dzielonej, ze skutkiem takim, jakby to sukcesor prawny (tj. Spółka Przejmująca) od początku był ich stroną.

Należy podkreślić, że sukcesja praw i obowiązków dotyczy nie tylko tych z nich, które mają charakter materialnoprawny, lecz także proceduralny. Powyżej przedstawione stanowisko znajduje także potwierdzenie w doktrynie i orzecznictwie, w tym m.in. w:

1)Komentarzu do Ordynacji podatkowej Leonarda Etela, w którym przedstawiono następujące stanowisko: „(...) Trzeci nurt orzeczniczy, który w mojej ocenie należy zaakceptować zakłada, że sukcesji podlegają wszelkie prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, w tym także wynikające z interpretacji indywidualnych, a nie tylko te prawa, które zostały zrealizowane przez poprzednika. Dotyczy to także sytuacji, w której stan faktyczny wskazany we wniosku interpretacyjnym i wydanej na jego tle interpretacji dotyczy zdarzenia przyszłego, które ziści się dopiero po połączeniu podmiotów. W takiej sytuacji również, w razie zastosowania się do interpretacji przez nowy podmiot, wywoła to ochronę przewidzianą w przepisach w art. 14k–14m o.p., a następca prawny lub podmiot przekształcony uzyska ochronę tylko w takim zakresie i na takich samych warunkach, na jakich przysługiwałaby ona jego poprzednikowi prawnemu (por. wyroki NSA: z 5.11.2014 r., I FSK 1551/13; z 8.09.2016 r., II FSK 2210/14; z 22.11.2016 r., II FSK 2903/14; z 25.08.2020 r., II FSK 2023/18; z 25.08.2020 r., II FSK 951/18)” (R. Dowgier (w:) Ordynacja podatkowa. Tom I. Zobowiązania podatkowe. Art. 1-119zzk. Komentarz aktualizowany, red. L. Etel, LEX/el. 2024, art. 93.);

2)Wyroku NSA z 25 sierpnia 2020 r., sygn. akt: II FSK 951/18, zgodnie z którym: „Następstwo prawne w prawie podatkowym powinno być rozumiane jako wstąpienie we wszystkie przewidziane regulacjami podatkowymi prawa i obowiązki podatnika, w tym również nabyte na mocy interpretacji indywidualnych, nawet pomimo braku analogicznych regulacji jak wynikająca z art. 93d o.p. w stosunku do decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego.”

Wnioskodawca wskazuje, że Spółka Przejmująca nie ma obowiązku zastosowania się do interpretacji indywidualnych, ale ma do tego prawo. Postępowanie zgodne z treścią interpretacji i związana z tym ekspektatywa ochrony prawnej pozwala Spółce Przejmującej na relatywnie bezpieczne zaplanowanie i ułożenie podatkowych przedsięwzięć, w tym prowadzonej działalności gospodarczej.

Ad 2.

Według Wnioskodawcy, Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Dzielonej, w tym również będzie ona uprawniona do korzystania z ochrony prawnej wynikającej z wszystkich indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z Działalnością Produkcyjną wydanych na rzecz Spółki Dzielonej przed Podziałem, do których Spółka Dzielona nie zastosowała się przed Podziałem.

Wnioskodawca podtrzymuje argumentację przedstawioną w uzasadnieniu do pytania nr 1 i wskazuje, że wydane na rzecz Spółki Dzielonej interpretacje są uprawnieniem, które raz przyznane podatnikowi nie wygasa, a to podatnik sam decyduje, czy z przyznanej mu ochrony skorzysta. Zdaniem Wnioskodawcy, organ nie ma kompetencji do uzależnienia istnienia interpretacji podatkowej od tego, czy podatnik z niej skorzystał czy nie. Podejście zgodnie z którym sukcesji podlegałyby wyłącznie te uprawnienia wynikające z interpretacji „skonsumowanych” przez poprzednika prawnego wypaczyłoby w dużej mierze znaczenie interpretacji podatkowych dla sukcesora, gdyż duża ilość zdarzeń gospodarczych może być powtarzalnych, bądź zaistnieć po reorganizacji.

W przypadku podziału nie należy pozbawiać sukcesora możliwości skorzystania z praw ochronnych wynikających z wydanej interpretacji, wyłącznie z tego powodu, że poprzednik prawny tych praw nie zrealizował przed podziałem (tj. nie zastosował się do interpretacji w odniesieniu do zaistniałych stanów faktycznych), bądź skorzystał w odniesieniu do takich czynności/transakcji/zdarzeń, które zaistniały przed podziałem, które jednak nadal będą występowały (z takim samym lub innym natężeniem/częstotliwością/skalą) po podziale.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone m.in. w:

1)Komentarzu do Ordynacji podatkowej Stefana Babiarza i in., wyd. XII, gdzie wskazano, że: „kwestia skorzystania (zastosowania się) przez poprzednika prawnego z interpretacji indywidualnej nie ma dla przedmiotowego zakresu następstwa prawnego, objętego art. 93 § 1 i 2 o.p., żadnego znaczenia, skoro następca ten wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki poprzednika prawnego. Następstwo prawne pod tytułem ogólnym powoduje wstąpienie następcy w sytuację prawną poprzednika prawnego. Sięga ono tak daleko, że odnosi skutek już w chwili złożenia przez tego poprzednika wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, a nie dopiero od chwili zastosowania się (skorzystania) przez tego poprzednika z wydanej interpretacji. Jeżeli poprzednik się do tej interpretacji zastosował, to przedmiotowy zakres następstwa prawnego już nie występuje, bo został skonsumowany przez tego poprzednika prawnego. Skorzystanie nie może więc być warunkiem, przesłanką ograniczającą zakres następstwa prawnego”;

2)Wyroku WSA we Wrocławiu z 29 maja 2024 r., sygn. akt I SA/Wr 1014/23, zgodnie z którym: „Skoro na mocy art. 93c § 1 o.p. sukcesji podlegają wszelkie prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, to odkodowując z analizowanych przepisów normę - przy zastosowaniu reguł wykładni językowej, w odwołaniu do znaczenia słowa „wszelki” - sukcesji podlegają również wszelkie (tj. wszystkie, każde) prawa, które wynikają z interpretacji indywidualnych, a nie tylko te, które zostały zrealizowane przez poprzednika, tj. spółkę dzieloną”.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym po Podziale Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Dzielonej, w tym również będzie ona uprawniona do korzystania z ochrony prawnej wynikającej z indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z Działalnością Produkcyjną wydanych na rzecz Spółki Dzielonej w takim zakresie i na takich samych warunkach, na jakich przysługiwałaby ona jej poprzednikowi prawnemu (Spółce Dzielonej), tj. również z uwzględnieniem tych sytuacji, w których Spółka Dzielona nie zastosowała się do otrzymanych interpretacji indywidualnych lub stan faktyczny wskazany we wniosku interpretacyjnym i wydanym na jego tle interpretacjom dotyczy zdarzenia przyszłego, które ziści się dopiero po Podziale. Wobec tego, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska przedstawionego w pkt 1 i 2.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest częściowo prawidłowe i częściowo nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie

interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii objętych zakresem zadanych przez Państwa pytań. Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Jednocześnie jako element opisu sprawy niepodlegający ocenie przyjęto, że Działalność Produkcyjna i Działalność Pozostająca stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podział spółek handlowych regulowany jest przez ustawę z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 18 ze zm., dalej: „KSH”).

Stosownie do postanowień art. 528 § 1 KSH:

Spółkę kapitałową i spółkę komandytowo-akcyjną można podzielić na dwie albo więcej spółek kapitałowych lub spółek komandytowo-akcyjnych. (...)

Natomiast zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 KSH:

Podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą lub nowo zawiązaną spółkę albo spółki za udziały lub akcje spółki albo spółek przejmujących, nowo zawiązanych lub spółki dzielonej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez wydzielenie).

Stosownie do art. 529 § 2 KSH:

Do podziału przez wydzielenie oraz podziału przez wyodrębnienie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej. W przypadku podziału przez wyodrębnienie nie stosuje się przepisów art. 534 § 1 pkt 2, 3-5 i 8, art. 536 § 1, art. 537, art. 538 i art. 541 § 5.

Podział przez wydzielenie oraz podział przez wyodrębnienie są jedynymi podziałami, które nie skutkują rozwiązaniem spółki dzielonej (art. 530 § 1 i § 2 KSH).

Celem podziału przez wydzielenie jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje jedynie przeniesienie części jej majątku na inny podmiot.

Zgodnie z art. 531 § 1 KSH:

Spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału albo z dniem wydzielenia albo z dniem wyodrębnienia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału.

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14n ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm., dalej: „OP”, „Ordynacja podatkowa”).

I tak, zgodnie z art. 14k § 1 OP:

Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

W myśl art. 14k § 3 OP:

W zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która uległa zmianie, której wygaśnięcie stwierdzono, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę.

Stosownie do art. 14l OP:

W przypadku gdy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce przed opublikowaniem interpretacji ogólnej lub przed doręczeniem interpretacji indywidualnej, zastosowanie się do tej interpretacji nie zwalnia z obowiązku zapłaty podatku.

Zgodnie z art. 14m § 1 OP:

Zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona, której wygaśnięcie stwierdzono lub która nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, jeżeli:

1)zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej oraz

2)skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po opublikowaniu interpretacji ogólnej albo po doręczeniu interpretacji indywidualnej.

Prawa i obowiązki następców prawnych zostały uregulowane w art. 93c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej.

W świetle art. 93c § 1 i § 2 OP:

§ 1.Osoby prawne lub spółki komandytowo-akcyjne przejmujące albo osoby prawne lub spółki komandytowo-akcyjne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału albo z dniem wydzielenia albo z dniem wyodrębnienia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej lub spółki komandytowo-akcyjnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału składnikami majątku.

§ 2.Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie albo podziale przez wyodrębnienie - także majątek osoby prawnej lub spółki komandytowo-akcyjnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W świetle brzmienia art. 93c Ordynacji podatkowej, sukcesja podatkowa przewidziana jest dla podziału, podziału przez wydzielenie, jak również dla podziału przez wyodrębnienie. Warunkiem sukcesji podatkowej jest, aby majątek przejmowany na skutek podziału stanowił ZCP. Ponadto przy podziale przez wydzielenie lub wyodrębnienie, warunkiem sukcesji podatkowej jest, aby majątek spółki dzielonej po podziale stanowił ZCP.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie definiują pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dla zdefiniowania tego pojęcia zasadnym jest więc odwołanie się w tym zakresie do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 4a ust. 4 ustawy o CIT:

Ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W rozumieniu powyższych regulacji prawnych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać powinien następujące warunki:

-  musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

-  zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

-  składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

-  zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Zorganizowana część przedsiębiorstwa, w rozumieniu powyższego przepisu, powinna więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota zorganizowanej części przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowi o „zespole składników”. Zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Zatem nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiącymi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa.

Reasumując, aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT), musi odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że Wnioskodawca - Spółka Przejmująca – jest osobą prawną z siedzibą w Polsce, będącą polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest spółką celową, utworzoną w celu przejęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wydzielonego w procedurze podziału ze Spółki Dzielonej. W wyniku podziału, ze Spółki Dzielonej do Państwa, jako Spółki Przejmującej, zostanie wydzielona Działalność Produkcyjna, natomiast w obrębie działalności Spółki Dzielonej pozostanie Działalność Pozostająca. Do podziału dojdzie w trybie określonym w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych. Po Podziale, jedynym udziałowcem Spółki Przejmującej, posiadającym całość udziałów, będzie dotychczasowy udziałowiec Spółki Dzielonej. Planowany podział zostanie przeprowadzony na podstawie planu podziału oraz uchwał zgromadzeń wspólników Spółki Dzielonej i Spółki Przejmującej podjętych przez udziałowca. Po przeprowadzeniu Podziału, w oparciu o otrzymany majątek, Spółka Przejmująca będzie kontynuować Działalność Produkcyjną. Podobnie, Spółka Dzielona po Podziale będzie kontynuować dotychczas prowadzoną Działalność Pozostającą, z wykorzystaniem pozostałego w Spółce Dzielonej majątku, stanowiącego odrębną zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Przed Podziałem, Spółka Dzielona otrzymała interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego, wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Spółka Dzielona stosuje się do uzyskanych interpretacji, jednak są również interpretacje, do których Spółka Dzielona się nie zastosowała, z uwagi na nie ziszczenie się zdarzenia przyszłego, opisanego w konkretnych interpretacjach indywidualnych.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy po Podziale, Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Dzielonej, w tym również będzie ona uprawniona do korzystania z ochrony prawnej wynikającej z wszystkich indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z Działalnością Produkcyjną, wydanych na rzecz Spółki Dzielonej przed Podziałem, do których Spółka Dzielona zarówno zastosowała się przed Podziałem, jak i nie zastosowała się przed Podziałem.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności zauważyć należy, że w opisie zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że kwestia, czy Działalność Produkcyjna oraz Działalność Pozostająca stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest przedmiotem odrębnego wniosku, natomiast dla celów niniejszego wniosku przyjmują Państwo, że Działalność Produkcyjna i Działalność Pozostająca są zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Tym samym Organ przyjął to za fakt, nie podlegający ocenie.

Na mocy przytoczonego powyżej art. 93c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, osoba prawna przejmująca zorganizowaną część przedsiębiorstwa wydzielonego w procedurze podziału, wstępuje z dniem podziału, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej.

Definicja „przepisów prawa podatkowego”, została zawarta w słowniczku ustawowym zamieszczonym w Ordynacji podatkowej.

W myśl art. 3 pkt 2 OP:

Ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Jednocześnie, w myśl art. 3 pkt 1 OP:

Ilekroć w ustawie jest mowa o ustawach podatkowych - rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Ordynacja podatkowa stanowi ustawę podatkową w myśl art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, a więc jej przepisy, w tym przepisy regulujące instytucję indywidualnych interpretacji prawa podatkowego (Dział II Rozdział 1a Ordynacji podatkowej), mieszczą się w definicji przepisów prawa podatkowego w świetle art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Zauważyć w tym miejscu należy, że interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego pełni dwie funkcje: informacyjną i ochronną. Realizacja funkcji informacyjnej warunkuje wypełnienie funkcji ochronnej. Adresat interpretacji, który zastosuje się do informacji uzyskanej od organu interpretacyjnego, nie będzie ponosił negatywnych konsekwencji podatkowych ewentualnej zmiany tej interpretacji. Istota interpretacji indywidualnej realizuje się poprzez ochronę udzieloną wnioskodawcy, który zastosował się do niej. Należy jednak podkreślić, że ochrona prawna nie jest skutkiem wydania samej interpretacji, lecz wynika z zastosowania się do niej. Zastosowanie się wnioskodawcy do wydanej na jego wniosek interpretacji indywidualnej podlega ochronie prawnej unormowanej w przepisach art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa. Ochrona udzielana podatnikowi działającemu w zaufaniu do interpretacji indywidualnej wynika z tak zwanej zasady nieszkodzenia. W przypadku zastosowania się przez wnioskodawcę do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną, a także w przypadkach nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej – zmiana ta wywiera określone skutki prawne. Zasada nieszkodzenia realizuje się przede wszystkim poprzez zwolnienie z zapłaty podatku, nienaliczanie odsetek za zwłokę oraz odstąpieniu od prowadzenia postępowania karnego skarbowego.

Interpretacja przepisów prawa podatkowego to czynność uprawnionego organu, która w odróżnieniu od aktu administracyjnego (decyzji) nie jest co do zasady skierowana wprost na wywołanie skutków prawnych, lecz stanowi ocenę stanowiska wnioskodawcy bądź wskazanie prawidłowego stanowiska, z uzasadnieniem prawnym, przy uwzględnieniu stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych przedstawionych przez zainteresowanego we wniosku o interpretację. Wydając interpretację organ nie rozstrzyga o prawach i obowiązkach podatkowych wnioskodawcy wynikających z danego stanu faktycznego czy przyszłego zdarzenia, a jedynie określa, czy dany podmiot, w danych warunkach, w istniejącym stanie prawnym, postąpił lub postąpi prawidłowo, a więc zgodnie z prawem podatkowym. Interpretacja zatem odnosi się jedynie do ocen prawnych dokonanych wcześniej przez tego podatnika. Skoro nie zawiera rozstrzygnięć stanowiących i kształtujących, a jedynie ocenę prawną stanowiska podatnika, dopiero jej wykonanie wywiera określone skutki wobec podatnika i ewentualnie organu podatkowego. Trzeba podkreślić, że – co do zasady - podatnik nie ma obowiązku zastosowania się do interpretacji. Dopiero stosując się do interpretacji jest chroniony przed negatywnymi skutkami ich ewentualnej zmiany.

Zasadniczym i wymiernym, sensu stricte, prawem wynikającym z wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego jest ustawowa gwarancja ochrony prawnej w przypadku i z tytułu zastosowania się do niej. Obejmuje ona każdego, kto zastosuje się do opublikowanej interpretacji ogólnej oraz adresatów interpretacji indywidualnych. Ponieważ interpretacje nie mają mocy formalnie wiążącej, to mogą być zmieniane, uchylane - w przypadku ich zaskarżenia - przez sądy administracyjne oraz nieuwzględniane w rozstrzygnięciach organów podatkowych. W takich sytuacjach, z powodu i w obszarze zastosowania się do interpretacji, w zaufaniu do których podatnik prowadził swoje sprawy, nie nalicza się odsetek podatkowych za zwłokę oraz zwalnia się (w określonym zakresie) z obowiązku zapłaty podatku.

Oprócz przywołanej ochrony prawnopodatkowej zainteresowany może zasadnie liczyć także na ochronę w zakresie prawa karnego i cywilnego w postaci niewszczynania lub umorzenia postępowania karnoskarbowego oraz odszkodowania. Zainteresowany nie ma obowiązku zastosowania się do interpretacji, ale ma do tego prawo. Postępowanie zgodne z treścią interpretacji i związana z tym „ekspektatywa” ochrony prawnej pozwala zainteresowanemu na relatywnie bezpieczne zaplanowanie i ułożenie jego podatkowych przedsięwzięć, w tym prowadzonej działalności gospodarczej, a także na korektę zrealizowanego już opodatkowania, w zakresie którego nie została wydana decyzja podatkowa i nie toczy się postępowanie kontrolne lub podatkowe.

W kontekście wyżej przytaczanych przepisów stwierdzić należy, że prawo do ochrony na podstawie przepisów dotyczących wydawania interpretacji indywidualnych przejdzie na następcę, o ile przysługiwało poprzednikowi. Aby więc takie prawo do ochrony przeszło na następcę w drodze sukcesji, poprzednik musiał zastosować się do interpretacji indywidualnej. Tylko w sytuacji zastosowania się poprzednika prawnego do treści adresowanej do niego interpretacji, ochrona przed skutkami jej zmiany, rozciąga się na jego następcę prawnego. Funkcja ochronna i gwarancyjna interpretacji indywidualnej realizuje się bowiem, z momentem podjęcia przed jej zmianą przez podatnika – w zaufaniu do organu podatkowego, który interpretację wydał – konkretnych działań i zachowań, których cel, kierunek, przedmiot, zdeterminowane są treścią wydanej interpretacji. Z przywołanych przepisów Ordynacji podatkowej wynika jednoznacznie, że gwarancja wynikająca z zastosowania się do wydanej wobec podatnika interpretacji stanowi jego prawo, albowiem zastosowanie się do interpretacji nie może mu szkodzić. Wskazana ochrona prawna stanowi więc treść tegoż prawa. Ma przy tym charakter warunkowy, albowiem aktualizuje się, gdy podatnik zastosował się do tejże interpretacji. Tym samym, funkcja gwarancyjna i ochronna wydanej interpretacji podatkowej nie stanowi samoistnej wartości podlegającej sukcesji.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka Dzielona stosuje się do uzyskanych interpretacji, jednak są również interpretacje, do których Spółka Dzielona się nie zastosowała, z uwagi na nie ziszczenie się zdarzenia przyszłego, opisanego w konkretnych interpretacjach indywidualnych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz przywołane przepisy, a także przyjmując jako element nie podlegający ocenie fakt, że zarówno Działalność Produkcyjna wydzielona ze Spółki Dzielonej do Spółki Przejmującej, jak i Działalność Pozostająca w Spółce Dzielonej będą stanowiły zorganizowane części przedsiębiorstwa, to w związku z opisanym we wniosku podziałem przez wydzielenie, Spółka Przejmująca wstąpi z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi Spółce przejmującej w planie podziału składnikami majątku, w tym również będzie ona uprawniona do korzystania z ochrony prawnej wynikającej z wszystkich indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z Działalnością Produkcyjną, wydanych na rzecz Spółki Dzielonej przed Podziałem, do których Spółka Dzielona zastosowała się przed Podziałem, w takim zakresie i na takich samych warunkach, na jakich przysługiwałaby ona jej poprzednikowi prawnemu (Spółce Dzielonej).

Nie sposób jednakże zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że ww. sukcesja dotyczy również sytuacji, w których wydane interpretacje dotyczą zdarzeń przyszłych opisanych w konkretnych interpretacjach, które się nie ziściły. W takiej bowiem sytuacji Spółka Dzielona nie zastosowała się jeszcze w istocie do uzyskanych interpretacji indywidualnych. Zastosowanie się do nich po przejęciu przez Spółkę Przejmującą nie zapewni tej Spółce omawianej ochrony prawnej, bowiem jak już wskazano „funkcja gwarancyjna i ochronna wydanej interpretacji indywidualnej nie stanowi samoistnej wartości podlegającej sukcesji.”

Zatem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy po Podziale:

-Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Dzielonej- jest prawidłowe;

-będzie ona uprawniona do korzystania z ochrony prawnej wynikającej z wszystkich indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z Działalnością Produkcyjną wydanych na rzecz Spółki Dzielonej przed Podziałem, w sytuacji, gdy Spółka Dzielona:

-  zastosowała się przed Podziałem do wydanych na jej wniosek interpretacji indywidualnych – jest prawidłowe;

-  nie zastosowała się przed Podziałem do wydanych na jej wniosek interpretacji indywidualnych – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.