Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 07.06.2005, sygn. PO-3/436/104/127/2/MZ/05, Zachodniopomorski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Wnoszący pytanie przedstawił stan faktyczny z którego wynika, iż zgodnie z art. 82 § 1 pkt 2 ordynacji podatkowej, jest zobowiązany do składania informacji o umowach zawartych z nierezydentami. Spółka zawiera zarówno umowy sprzedaży jak i zakupu z wieloma nierezydentami. W przypadku zawarcia z danym kontrahentem zarówno umowy kupna jak i sprzedaży, Spółka podaje wartość ogólną tych dwóch umów.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwesti, czy w informacjach o umowach zawartych z nierezydentami, należy wykazywać łącznie wartość umów zarówno sprzedaży jak i zakupu, jeżeli takie wystąpiły z jednym kontrahentem?

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż przepisy prawa podatkowego skutkują następująco: ze względu na fakt, iż w § 3 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia zapisano, że w informacjach uwzględnia się umowy, w których jednorazowa wartość należności albo zobowiązań przekroczyła 5.000 euro, Spółka stoi na stanowisku, że podając wartość zawartych umów, należy podawać łącznie wartość umów zakupu jak i sprzedaży.

Naczelnik Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie uznaje przedstawione stanowisko za zgodne z prawem.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 82 § 1 pkt 2 i 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60) oraz § 3 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie informacji podatkowych (Dz. U. Nr 240, poz. 2061 z późn. zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący.

Zgodnie z art. 82 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji bez wezwania przez organ podatkowy - o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego.

Stosownie do delegacji ustawowej wynikającej z art. 82 § 6 pkt 1 ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych określił, w drodze rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie informacji podatkowych (Dz. U. Nr 240, poz. 2061 z późn. zm.), przypadki oraz zakres informacji, o których mowa w § 1 pkt 2, a także szczegółowe zasady, termin oraz tryb ich sporządzania i przekazywania, ze szczególnym uwzględnieniem powiązań kapitałowych oraz nadzorczych pomiędzy rezydentami i nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego oraz posiadania przez nierezydentów przedsiębiorstw, oddziałów i przedstawicielstw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do wyżej powołanego § 3 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 - w informacjach uwzględnia się umowy, w których jednorazowa wartość należności lub zobowiązań przekroczyła równowartość 5.000 euro.

Reasumując, tut. Urząd stwierdza, iż w sytuacji gdy nierezydent jest stroną zawartych ze Spółką umów zakupu i sprzedaży, to w składanych informacjach podatkowych Spółka może wykazać ich wartość łącznie, zgodnie z § 3 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia. Przepis ten nakazuje uwzględnić umowy, w których wartość należności albo zobowiązań przekroczyła określoną kwotę, nie nakazuje natomiast wyobrębniania należności i zobowiązań.