Moment powstania obowiązku podatkowego w związku z dostawą towarów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z dostawą towarów. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 7 grudnia 2022 r. (wpływ 12 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi (…). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca podpisał umowę współpracy handlowej z jedną z (…) firm zwanej dalej Nabywcą. Zgodnie z "Ogólnymi warunkami zakupów towarów" stanowiącymi załącznik do podpisanej przez obie strony umowy współpracy, dostawy towarów następują na warunkach wynikających z Międzynarodowych Reguł Handlu I...według formuły DDP, do lokalizacji wskazanej przez Nabywcę w zamówieniu. Towary są transportowane z magazynu znajdującego się w siedzibie Wnioskodawcy do lokalizacji znajdujących się na terytorium Polski wskazanych przez Nabywcę w zamówieniach. Wnioskodawca dokonuje transportu towarów za pośrednictwem firm transportowych na własny koszt lub w przypadku mniejszych dostaw własnym środkiem transportu. Wnioskodawca wystawia faktury sprzedaży towarów w dniu ich wydania z magazynu. Zdarza się, że towar wydany przewoźnikowi z magazynu Wnioskodawcy w ostatnich dniach miesiąca jest dostarczany do Nabywcy dopiero w miesiącu następnym. Płatność Nabywcy za towary następuje po dostawie towarów w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury. Tego typu transakcje mogą również występować w przyszłości.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwość, co do momentu powstania obowiązku podatkowego VAT w przypadku dostaw wykonywanych w formule DDP, gdy faktura sprzedaży i wydanie towaru przewoźnikowi mają miejsce w jednym miesiącu, zaś towar dociera do Nabywcy w miesiącu następnym.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:

1.Czy przed dokonaniem dostawy towaru Spółka otrzymała całość lub część zapłaty? –

Odpowiedź: Nie, płatność następuje zawsze po dokonaniu dostawy.

2.Czy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na rzecz kupującego nastąpi z chwilą dostarczenia towaru w miejscu wskazanym przez kupującego? –

Odpowiedź: Pojęcie "przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel" rozumieją Państwo jako czynności, które dają Nabywcy prawo i możliwość do faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią tylko w sensie prawnym, dlatego też odpowiedź Wnioskodawcy na zadane pytanie jest twierdząca, w Państwa ocenie prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na rzecz kupującego nastąpi z chwilą dostarczenia towaru do miejsca wskazanego przez Nabywcę.

3.Proszę o jednoznaczne wskazanie czy Państwo ponoszą odpowiedzialność za towar, w tym za jego zniszczenie lub utratę do momentu dostarczenia do nabywcy towaru? -

Odpowiedź: Wnioskodawca (sprzedawca) ponosi odpowiedzialność za towar, w tym za jego zniszczenie lub utratę aż do momentu jego rozładunku w miejscu wskazanym w zamówieniu.

Pytanie

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, który może również wystąpić w przyszłości moment powstania obowiązku podatkowego w krajowej sprzedaży towaru wykonywanej na zasadach ... wystąpi w miesiącu dostarczenia towarów do Nabywcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) moment obowiązku podatkowego w VAT dla krajowej sprzedaży towaru dokonanej na warunkach ... powstaje w miesiącu dostarczenia towaru do Nabywcy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Powołany przepis formułuje ogólną zasadę, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, iż podatek VAT staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być co do zasady rozliczony za ten okres.

W przypadku sprzedaży towarów na warunkach DDP przyjmuje się, iż momentem dokonania dostawy towarów jest moment, w którym towar został dostarczony do miejsca jego przeznaczenia. Zgodnie z warunkami Incoterms 2010 DDP sprzedawca ponosi wszelkie ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru do momentu jego dostawy. Bierze również odpowiedzialność za opłatę ceł i obowiązujących podatków. Natomiast ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi na kupującego dokładnie od momentu dostarczenia towarów w ustalone miejsce. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy VAT przy sprzedaży towarów dokonywanej na warunkach DDP należy rozpoznać z momentem dostarczenia towarów w miejsce wskazane przez Nabywcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.; dalej jako: „ustawa”):

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy wynika, że:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 8 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 19a ust. 1 ustawy:

Przechodząc do kwestii objętej zakresem zadanego pytania należy zauważyć, że dla celów powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dokonanie czynności (dostawy towarów lub wykonania usługi) następuje z chwilą faktycznego jej dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. Dokonanie dostawy towarów następuje z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” nie należy utożsamiać z prawem własności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie „dostawa towarów”, akcentuje „własność ekonomiczną” funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu C-320/88 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, w wyniku którego podmiot ten uzyskuje możliwość korzystania z rzeczy jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. Odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie – w istocie rzeczy – praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy.

Należy wskazać, że reguły INCOTERMS (International Commercial Terms), tj. zbiór międzynarodowych reguł, określających warunki sprzedaży, których stosowanie jest szeroko przyjęte na całym świecie. Reguły te regulują kwestie podziału kosztów, ryzyka oraz obowiązków pomiędzy sprzedającym i kupującym, związanych z dostawą towaru w handlu międzynarodowym. W każdym kontrakcie handlowym niezbędne jest ustalenie, która ze stron tego kontraktu – kupujący czy sprzedający – zajmie się organizacją transportu towaru, poniesie jego koszty, a także ryzyko z nim związane. Aby uniknąć każdorazowego uzgadniania szczegółów kontraktu w tym zakresie, można dla ułatwienia posłużyć się typowymi, ujednoliconymi w skali międzynarodowej klauzulami kontraktowymi, czyli np. INCOTERMS. Ułatwiają one i przyspieszają zawieranie umów oraz dają większą gwarancję prawidłowości obrotu handlowego niż indywidualnie ustalone warunki dostaw. W znaczący sposób redukują nieporozumienia wynikające z braku precyzyjnej znajomości praktyk handlowych oraz określają odpowiedzialność każdej ze stron w sposób prosty, bezpieczny i zrozumiały. Zatem reguły INCOTERMS opisują czynności, koszty i ryzyko związane z dostawą towaru od sprzedających do kupujących.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej podpisaliście Państwo umowę współpracy handlowej. Zgodnie z "Ogólnymi warunkami zakupów towarów" stanowiącymi załącznik do podpisanej przez obie strony umowy współpracy, dostawy towarów następują na warunkach wynikających z Międzynarodowych Reguł Handlu INCOTERMS 2010 według formuły DDP, do lokalizacji wskazanej przez Nabywcę w zamówieniu.

W związku z przedstawionym opisem sprawy powzięli Państwo wątpliwość, co do momentu powstania obowiązku podatkowego VAT w przypadku dostaw wykonywanych w formule DDP, gdy faktura sprzedaży i wydanie towaru przewoźnikowi mają miejsce w jednym miesiącu, zaś towar dociera do Nabywcy w miesiącu następnym.

W przedstawionej sytuacji zobowiązują się Państwo do dostarczenia towaru w konkretne miejsce, określone przez nabywcę na zamówieniu. Oznacza to dla sprzedawcy najszerszy zakres odpowiedzialności, która wygasa dopiero w momencie odbioru towaru przez nabywcę w punkcie przeznaczenia. Jeżeli dostawa towaru odbywa się na przełomie miesięcy i odbiór towaru przez nabywcę następuje w miesiącu następnym po miesiącu wysyłki, za dzień dokonania dostawy w rozumieniu art. 19a ustawy o VAT należy uznać dzień dostarczenia towaru do miejsca wskazanego przez nabywcę. Obowiązek podatkowy powstanie zatem w miesiącu następnym po miesiącu nadania towaru do wysyłki.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 329, z późn. zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.).