Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 8 sierpnia 2025 r. oraz pismem z 8 września 2025 r.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem:

1. Zainteresowany będący stroną postępowania: (…)

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania: (…)

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca” oraz „Spółka”) z siedzibą w (…), wpisaną do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy (…).

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm., dalej jako: „ustawa o CIT”).

Wnioskodawca zawarł umowę spółki cywilnej ze spółką (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), wpisaną do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy (…).

Zgodnie z umową Spółki Cywilnej, udział każdego wspólnika w zyskach i stratach Spółki Cywilnej został ustalony procentowo. Wnioskodawca posiada (…)% udziałów w zyskach i stratach Spółki cywilnej.

Wspólnicy postanowili, że zawiązują spółkę cywilną jako przedsięwzięcie celowe do zrealizowania danej inwestycji, tj. w celu wykonania umowy (…), której przedmiotem jest (…) pod nazwą (…).

Spółka cywilna została zawarta na czas określony - na czas trwania wszelkich zobowiązań wynikających z Kontraktu, w tym zobowiązań wynikających z rękojmi i gwarancji (…). Wspólnicy zgodnie ustalili, że Umowa jest zawierana wyłącznie w celu realizacji Kontraktu i nie będzie dotyczyć innych inwestycji, chyba, że Wspólnicy na mocy zmiany umowy spółki zgodnie postanowią, że w ramach spółki cywilnej będą realizować także inne przedsięwzięcia.

Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi (…) na rzecz spółki, sklasyfikowane pod następującymi kodami PKD: (…)

Pytania

 1. Czy po stronie Wnioskodawcy, w przypadku wystawienia faktury na spółkę cywilną, będącego jednocześnie wspólnikiem spółki cywilnej, powstaje przychód w rozumienie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT w pełnej wysokości przychodów osiągniętych przez spółkę, czy wyłącznie w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku tej spółki?

 2. Czy nabywanie usług przez spółkę cywilną od Wnioskodawcy, jest dla niej kosztem w całości zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w konsekwencji czego dla Wnioskodawcy kosztem w proporcji prawa do udziale w zysku?

 3. Czy zainteresowany niebędący stroną postępowania będący wspólnikiem spółki cywilnej, o której mowa w przedmiotowym Wniosku, będzie mógł nabywane usługi od Wnioskodawcy przez spółkę cywilną uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu w proporcji prawa do udziale w zysku zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT? (sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 8 września 2025 r.)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód po jego stronie powstanie jedynie w wysokości prawa do udziale w zyskach spółki cywilnej.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi na rzecz spółki cywilnej, w której jest udziałowcem jest dla niej kosztem w całości, w konsekwencji czego dla Wnioskodawcy kosztem w proporcji prawa do udziale w zysku.

Ad 3. (sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 8 września 2025 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, zainteresowany niebędący stroną postępowania a będący wspólnikiem spółki cywilnej, o której mowa w przedmiotowym Wniosku, będzie mógł nabywane usługi od Wnioskodawcy przez spółkę cywilną uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu w proporcji prawa do udziale w zysku.

Uzasadnienie.

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, będącego wspólnikiem spółki cywilnej, przychód podatkowy powstaje wyłącznie w takiej części, jaka odpowiada jego udziałowi w zyskach tej spółki, a nie w pełnej wysokości przychodów osiągniętych przez spółkę cywilną jako całość.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 940; dalej: „ustawa o CIT”), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną w tym również spółce cywilnej łączą się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). Oznacza to, że przychód uzyskiwany przez spółkę cywilną nie jest przypisywany jednemu podmiotowi jako całość, lecz dzielony między poszczególnych wspólników zgodnie z ustalonymi między nimi zasadami podziału zysku.

Z cytowanego przepisu jednoznacznie wynika, że ustawa uznaje spółkę cywilną za tzw. podmiot transparentny podatkowo, co oznacza, iż nie ona sama, lecz jej wspólnicy są podatnikami podatku dochodowego. Tym samym opodatkowaniu podlega nie całość przychodu osiąganego przez spółkę cywilną, lecz odpowiednia część tego przychodu, przypadająca na konkretnego wspólnika, proporcjonalnie do jego udziału w zysku.

W świetle powyższego, za w pełni uzasadnione należy uznać stanowisko, zgodnie z którym po stronie Wnioskodawcy przychód podatkowy powstaje wyłącznie w wysokości odpowiadającej jego udziałowi w zyskach spółki cywilnej. Takie podejście znajduje swoje oparcie nie tylko w literalnym brzmieniu art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, lecz również w ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych oraz orzecznictwie sądów administracyjnych dla podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z zasadą a simili, gdyż brzmienie przepisów w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i ustawie o CIT jest niemalże tożsame.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (...). Zgodnie z niniejszym należy przyjąć, iż przychód stanowi część prawa do udziale w zysku.

Reasumując, przychód osiągany przez spółkę cywilną, jako podmiot nieposiadający osobowości prawnej, winien być rozliczany przez jej wspólników wyłącznie w tej części, która proporcjonalnie przypada na każdego z nich z tytułu udziału w zysku. W konsekwencji, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód w pełnej wysokości przychodów osiągniętych przez spółkę, lecz jedynie w zakresie, w jakim odpowiada on jego udziałowi w zysku spółki cywilnej.

Ad 2 i 3.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Według ww. definicji kosztem jest wydatek poniesiony w przypadku:

- zachowania źródła przychodu,

- osiągnięcia przychodów,

- zabezpieczenia przychodów.

Gdy nakład finansowy pozostaje w powiązaniu przyczynowo-skutkowym z enumeratywnie wymienionymi przesłankami winniśmy go uznać za koszt uzyskania przychodu. W przedmiotowej sprawie niewątpliwie wymogi te zostały spełnione.

Dla przedmiotowej sprawy warto przytoczyć wyrok z 2 grudnia 2016 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym wyroku NSA, sygn. akt II FSK 2628/16, stwierdził, że: (...) warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest między innymi rzeczywisty jego charakter, prowadzący do rzeczywistego obciążenia majątku podatnika świadczeniem na rzecz odrębnego od niego podmiotu (...).

Wobec powyższego oraz przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca ponosi realne nakłady pracy co obciąża jego kadrę pracowniczą, która to w danym czasie mogłaby zostać oddelegowana do innych obowiązków, tj. uzyskania przychodu z tyt. usługi na rzecz innego podmiotu. Wedle przedstawionej konstrukcji przepisów prawa oraz stanu faktycznego, nie sposób sądzić inaczej niż kosztem Wnioskodawcy są poniesione nakłady na rozwój - realizację zadań spółki cywilnej, gdyż obciążają one realnie w znaczeniu gospodarczo ekonomicznym Wnioskodawcę.

Odnieść się należy również do wyłączenia zawartego w art. 16 ust. 1 pkt 13c) ustawy o CIT - u podatnika będącego wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną - wartości pracy własnej innych wspólników tej spółki będących osobami fizycznymi, a także ich małżonków i małoletnich dzieci, z tym że kosztem uzyskania przychodów jest jednak wynagrodzenie małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki, należne z tytułów określonych w art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 2, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. z 2018 r. poz. 1244), z zastrzeżeniem pkt 57 i art. 15 ust. 4g.

Zgodnie z językową wykładnią przedmiotowego przepisu, nie znajduje zastosowania wskazane wyłączenie, albowiem w analizowanym stanie faktycznym nie występują żadne z przesłanek, które ustawodawca wprost i jednoznacznie określił jako warunki konieczne dla zastosowania omawianej regulacji. Innymi słowy, literalna treść przepisu - interpretowana zgodnie z jej brzmieniem, nie obejmuje analizowanej sytuacji, co wyklucza możliwość skorzystania z przewidzianego w przepisie wyłączenia. W konsekwencji, brak jest podstaw do przyjęcia, że omawiana regulacja znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Funkcjonowanie spółek cywilnych oparte jest o przepisy art. 860-875 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18, dalej: „Kc”).

Zgodnie z art. 860 § 1 Kc:

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (art. 861 § 1 Kc).

Własność łączną wspólników spółki określa art. 863 Kc:

W myśl art. 862 Kodeksu cywilnego, regulującego kwestię tworzenia wspólnego majątku wspólników poprzez wniesienie rzeczy:

Przytoczony przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydania wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny. Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników, ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.

W przypadku wniesienia do Spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika, własność ta z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Spółka cywilna nie posiada własnego majątku. W spółce tej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278, dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do art. 12 ust. 3 ww. ustawy:

Omawiany przepis stanowi, że przychodami uznanymi za przychody z działalności gospodarczej są nie tylko przychody otrzymane, ale także należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Przychodami należnymi są przychody, które w następstwie działalności gospodarczej stały się należnością (wierzytelnością), chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT:

Z kolei art. 5 ust. 2 ustawy o CIT wskazuje:

Państwa wątpliwość m.in. dotyczą ustalenia, czy po stronie Wnioskodawcy, w przypadku wystawienia faktury na spółkę cywilną, będącego jednocześnie wspólnikiem spółki cywilnej, powstaje przychód w rozumienie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, czy wyłącznie w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku tej spółki.

Z powołanych przepisów wynika, że umowa spółki cywilnej jest umową zawartą przez wspólników w celu dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Właścicielami majątku wykorzystywanego w prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej są wspólnicy tej spółki w ramach współwłasności łącznej, a nie spółka. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba prawna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na to, że udział Wnioskodawcy w zysku Spółki cywilnej wynosi 50%, u Wnioskodawcy powstaje przychód podatkowy w wysokości  50% faktur wystawianych przez Wnioskodawcę na Spółkę cywilną (w 50% świadczenie dla samego siebie). Inaczej mówiąc przychodem podatkowym Wnioskodawcy z faktur sprzedaży wystawianych przez Wnioskodawcę na Spółkę cywilną będzie przychód odpowiadający udziałowi w zysku pozostałego wspólnika, czyli przychodem Wnioskodawcy będzie łącznie 50% przychodów z jego faktur.

Wskazać zatem należy, że wartość świadczonych przez Państwa usług  (…), na rzecz Spółki cywilnej, w której jesteście Państwo wspólnikiem, nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu w części posiadanego prawa do udziału w zysku spółki cywilnej - jest to bowiem w tej części „świadczeniem na rzecz samego siebie”.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy koszt poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

- wydatek został poniesiony przez podatnika,

- jest definitywny, a więc bezzwrotny,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie jest kosztem wymienionym w art. 16. ust. 1 ustawy o CIT.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodu, a jedynie precyzuje - poprzez przykładowe wyliczenie - rodzaje podlegających opodatkowaniu tym podatkiem przysporzeń majątkowych.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o CIT:

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy nabywanie usług przez spółkę cywilną od Wnioskodawcy, jest dla niej kosztem w całości zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w konsekwencji czego dla Wnioskodawcy kosztem w proporcji prawa do udziale w zysku.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że wartość świadczonych przez Państwa usług (…) na rzecz Spółki cywilnej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, nie stanowi dla Państwa  kosztów uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce cywilnej w części posiadanego prawa do udziału w zysku spółki cywilnej.

Wskazać bowiem należy, że przypadku gdy wspólnik Spółki cywilnej świadczy, w ramach swojej działalności gospodarczej, usługi  na rzecz Spółki cywilnej, w której są wspólnikiem, to wydatki w części przypadającej na  tego wspólnika, nie stanowią dla niego kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności w formie Spółki cywilnej. Zapłatę za te usługi w tej części należy uznać za świadczenie na rzecz „samego siebie”.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w wyroku NSA z 2 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 2628/16, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym stwierdzono, że:

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii ustalenia, czy zainteresowany niebędący stroną postępowania będący wspólnikiem spółki cywilnej, o której mowa w przedmiotowym Wniosku, będzie mógł nabywane usługi od Wnioskodawcy przez spółkę cywilną uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu w proporcji prawa do udziale w zysku zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności wskazać należy, że z uwagi na transparentność spółki cywilnej, koszty uzyskania przychodów ponoszone są przez spółkę należy rozpoznawać na poziomie wspólników. W konsekwencji, każdy ze wspólników ma prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodu odpowiedniej części wydatków przez spółkę, o ile pozostają one w związku z prowadzoną działalnością i spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że wartość usług (…) świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki cywilnej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, może zostać uznana za koszty uzyskania przychodu dla pozostałych wspólników spółki cywilnej - w tym również zainteresowanego niebędącego stroną postępowania - proporcjonalnie do posiadanego przez nich prawa  do udziału w zysku tej spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1  ustawy o CIT.

W konsekwencji należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że zainteresowany niebędący stroną postępowania, a będący wspólnikiem spółki cywilnej, o której mowa w przedmiotowym Wniosku, będzie mógł nabywane usługi od Wnioskodawcy przez spółkę cywilną uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu w proporcji prawa do udziale w zysku.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanego przez Państwa wyroku należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…).  Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.