Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych. Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie pismem z 19 sierpnia 2025 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, jest rezydentem podatkowym w Polsce. Źródłem osiąganych przychodów przez Spółkę są głównie usługi najmu oraz odsetki z tytułu udzielonych pożyczek.

Spółka posiada również grunty w postaci użytków rolnych o powierzchni ok. (…) ha, które zostały nabyte ponad 5 lat temu (licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie), a w międzyczasie nie zmieniano ich przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Grunty te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki jako składnik majątku trwałego. Grunty te nie są przedmiotem dzierżawy czy innego komercyjnego wykorzystania. Spółka opłaca podatek rolny. Spółka nie prowadzi na ww. gruntach upraw, chowu, hodowli i nie uzyskuje dochodów z produkcji rolniczej.

Grunty rolne stanowią łąki i pastwiska, w części są one zakwalifikowane jako trwałe nieużytki zielone (TUZ), czyli użytki rolne porośnięte trawą lub innymi roślinami pastewnymi, na których przez co najmniej pięć lat nie stosowano płodozmianu. TUZ mają strategiczne znaczenie dla ochrony ziemi rolniczej przed nadmiernym zabudowaniem. Spółka utrzymuje przedmiotowe grunty w dobrej kulturze rolnej (koszenie, niezaorywanie itp.).

W związku z posiadaniem przedmiotowych gruntów rolnych Spółka składa wnioski do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: „ARiMR”) i otrzymuje dopłaty bezpośrednie. Spółka corocznie uzyskuje decyzje ARiMR o przyznaniu płatności obszarowych, w tym w ostatnim roku:

- decyzję nr (…) z dnia (…) r. w sprawie przyznania płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami (ONW),

- decyzję nr (…) z dnia (…) r. w sprawie przyznania płatności bezpośrednich i przejściowego wsparcia krajowego w ramach Planu Strategicznego dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023–2027.

W najbliższym czasie Spółka planuje sprzedaż posiadanych gruntów. Nabywca nie jest jeszcze znany, jednak przy sprzedaży nie będzie podejmowana żadna działalność deweloperska ani inwestycyjna – zbycie będzie miało charakter incydentalny.

W uzupełnieniu wniosku z 19 sierpnia 2025 r. odpowiadając na pytania wskazali Państwo:

1. Czy na gruntach, które planujecie Państwo sprzedać prowadzona jest/była:

- działalność rolnicza, lub

- działalność gospodarcza?

Jeśli tak, to w jakich okresach czasu?

Działalność rolnicza:

Odpowiedź: Spółka utrzymuje przedmiotowe grunty w dobrej kulturze rolnej, zgodnie z ich przeznaczeniem - są koszone, nie są odłogowane ani zanieczyszczone, a ich charakter rolny jest zachowany. Obszary te wykorzystywane są jako pastwiska oraz tereny zielone, co zapewnia ich utrzymanie w stanie umożliwiającym bieżące i przyszłe użytkowanie rolnicze. Wskazać należy, że Spółka dba o to, aby grunty spełniały wymogi związane z ich klasyfikacją jako użytki rolne, a ich zagospodarowanie odbywa się zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki rolnej.

Działalność gospodarcza:

Odpowiedź: nie

2. Jakie przeznaczenie na podstawie ewidencji gruntów i budynków mają wskazane we wniosku grunty? (proszę wskazać konkretne symbole)

Odpowiedź:

- Dz. Nr (…) - dr droga;

- Dz. Nr (…) - dr droga;

- Dz. Nr (…) - RIV, RV, RVI, ŁVI, ŁV rów niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - RV, RVI, ŁIII, ŁIV rów niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - RIVb, RV, RVI, PsIV, PsV, PsVI, Lz niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - RIIIa, RIVa, RIVb, ŁIII niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - ŁIII niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - dr droga;

- Dz. Nr (…) - RIVa, RV, PsIV, PsV niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - RIIIa, RIVb, RV, PsIV niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - grunty orne niezabudowana nieruchomość rolna.

Pytanie

Czy w świetle art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, dochód uzyskany przez Spółkę z tytułu sprzedaży przedmiotowego gruntu rolnego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania CIT, jako dochód z tytułu sprzedaży gruntu rolnego wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany z planowanej sprzedaży przedmiotowego gruntu rolnego będzie korzystał ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o CIT, ponieważ spełnione są przesłanki wynikające z tego przepisu.

Zgodnie z wyżej wskazanym artykułem: „Wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości lub udziału w nieruchomości, wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości lub udziału w nieruchomości”.

Z kolei definicja gospodarstwa rolnego znajduje się w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (art. 2 ust. 1): „Za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych jako użytki rolne (...), niezajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub posiadanych przez podatnika”.

W opinii Spółki nie doszło do zajęcia gruntu na działalność gospodarczą inną niż rolnicza. Spółka nie prowadzi na gruncie żadnych czynności faktycznych związanych z działalnością gospodarczą inną niż rolnicza (np. budowy, magazynowania, usług). Samo wprowadzenie gruntu do ewidencji środków trwałych oraz uzyskiwanie dopłat ARiMR nie powoduje zajęcia gruntu na działalność gospodarczą, co potwierdza Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 czerwca 2024 r., sygn. akt III FSK 999/23, zgodnie z którym: o „zajęciu”, o którym mowa w art. 2 ust. 2 u.p.o.l., można mówić jedynie wtedy, gdy dany przedmiot opodatkowania faktycznie jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, na którym faktycznie realizuje się czynności powodujące osiągnięcie zamierzonych celów lub konkretnego rezultatu, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Spółka nie prowadziła na przedmiotowym gruncie żadnych działań komercyjnych ani inwestycyjnych – nie prowadzono tam budowy, działalności usługowej, składowania materiałów ani innych form gospodarczego wykorzystania. Przedmiotowy grunt:

- zachował charakter rolny,

- był utrzymywany zgodnie z zasadami dobrej kultury rolnej,

- nie został przeznaczony pod zabudowę, nie był uzbrojony ani scalany,

- nie służył celom działalności gospodarczej, lecz był utrzymywany wyłącznie w celu zachowania kwalifikacji do dopłat bezpośrednich.

Sprzedaż następuje po upływie wymaganego 5-letniego okresu od daty nabycia, co również spełnia przesłanki zastosowania zwolnienia.

W ocenie wnioskodawcy po analizie stanowisk wyrażonych w orzeczeniach i interpretacjach (np. Pismo z dnia 29 marca 2019 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB2-3.4010.29.2019.2.LG) tylko faktyczne użycie na działalność gospodarczą wywołuje „zajęcie” a posiadanie czy formalne uznanie za środek trwały to za mało.

Wspomniany wyżej wyrok sygn. akt III FSK 999/23, czy wyrok WSA w Warszawie z 10 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 2663/14, wskazuje, że: „Zajęcie gruntów na działalność gospodarczą” oznacza rzeczywiste, obiektywne i empirycznie weryfikowalne wykorzystywanie gruntów rolnych na tę działalność, a nie tylko samo ich posiadanie albo podejmowanie pewnych czynności przygotowawczych mających za przedmiot tenże grunt.

Skoro w przedstawionym stanie faktycznym:

- grunt zachowuje status użytku rolnego – zgodnie z ewidencją gruntów,

- grunt nie jest wykorzystywany w działalności operacyjnej Spółki – nie służy do świadczenia usług, najmu, magazynowania, inwestycji,

- Spółka utrzymuje grunt w dobrej kulturze rolnej oraz uzyskuje dopłaty bezpośrednie z ARiMR – co jest uznawane za element działań zachowujących rolny charakter gruntu,

- grunt został nabyty ponad 5 lat temu

spełniony jest warunek z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Zatem, mimo że Spółka nie prowadzi działalności stricte rolniczej (np. produkcji roślinnej lub hodowli), to również nie zajmuje gruntu na inną działalność gospodarczą. Wobec powyższego, zdaniem Spółki, dochód uzyskany z tej sprzedaży powinien być zwolniony z CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071):

Z postanowień zawartych w art. 2 ust. 4 ustawy o CIT wynika, że:

Zgodnie z przepisami art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 1176 ze zm., dalej: „ustawa o podatku rolnym”):

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy:

Z powyższego wynika, że przy ocenie, czy dana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym – a tym samym również w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

- grunty muszą stanowić własność lub znajdować się w posiadaniu m.in. osoby prawnej,

- łączna powierzchnia tych gruntów musi wynosić ponad 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy,

- grunty muszą być sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne,

- grunty nie mogą być zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

W zakresie możliwości zastosowania ww. zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, w powiązaniu z definicją gospodarstwa rolnego wynikającą z ww. ustawy o podatku rolnym, istotne jest to, że poza odpowiednią kwalifikacją gruntów jako użytki rolne, warunkiem wchodzenia w skład gospodarstwa rolnego, upływu odpowiednio liczonych pięciu lat, przekroczenia łącznej powierzchni 1 ha lub 1 ha przeliczeniowego, nieruchomości lub ich części nie powinny być zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Z tego też względu zasadne jest wskazanie, iż jak wynika z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1151 ze zm.) podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Zasady dokonywania wpisów w ewidencji, wprowadzanie zmian i aktualizacji ewidencji określa Rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii w sprawie ewidencji gruntów i budynków z dnia 27 lipca 2021 r. (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 219 ze zm., dalej: „Rozporządzenie”).

Zgodnie z § 8 ust. 1 ww. Rozporządzenia:

Stosownie do treści § 9 ust. 1 Rozporządzenia, grunty rolne, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1 dzielą się na:

Zgodnie z treścią § 9 ust. 3 Rozporządzenia:

Podsumowując, aby dochód ze sprzedaży wskazanej przez Spółkę nieruchomości (gruntu) podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustaw o CIT, muszą być spełnione określone w tym przepisie warunki, m.in. sprzedawane grunty muszą wchodzić w skład gospodarstwa rolnego oraz sprzedaż musi nastąpić po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości (gruntu). Warunki te muszą być spełnione łącznie.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w świetle art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, dochód uzyskany przez Spółkę z tytułu sprzedaży przedmiotowego gruntu rolnego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania CIT, jako dochód z tytułu sprzedaży gruntu rolnego wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego.

W odniesieniu do powyższych wątpliwości, ponownie wskazać należy na przepis art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z którego wynika, że wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości lub udziału w nieruchomości, wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości lub udziału w nieruchomości.

Przepis art. 2 ust. 4 ustawy o CIT odsyła w zakresie definicji gospodarstwa rolnego do ustawy o podatku rolnym, w której zgodnie art. 2 ust. 1 za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1 tej ustawy (tj. grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza), o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

W zakresie możliwości zastosowania ww. zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT w powiązaniu z definicją gospodarstwa rolnego wynikającą z ww. ustawy o podatku rolnym, istotne jest to, że poza odpowiednią kwalifikacją gruntów jako użytki rolne, warunkiem wchodzenia w skład gospodarstwa rolnego, upływu odpowiednio liczonych pięciu lat, przekroczenia łącznej powierzchni 1 ha lub 1 ha przeliczeniowego, nieruchomości lub ich części nie powinny być zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Orzecznictwo sądów administracyjnych odnoszących się do tego jak należy rozumieć zajęcie gruntów na prowadzenie działalności innej niż rolnicza wskazuje, że oddanie gruntów w użytkowanie w sposób wskazany we wniosku nie powinno spowodować ich zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej. Orzecznictwo to wskazuje m.in., że:

„Zajęcie gruntów na działalność gospodarczą oznacza rzeczywiste, obiektywne i empirycznie weryfikowalne wykorzystywanie gruntów rolnych na tę działalność, a nie tylko samo ich posiadanie albo podejmowanie pewnych czynności przygotowawczych mających za przedmiot tenże grunt” (Wyrok NSA z 6 czerwca 2024 r. sygn. akt III FSK 1038/22).

„Zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej jest ustawowym pojęciem o węższym zakresie od zakresu ustawowego pojęcia gruntu związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Grunt zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, to grunt, na którym przedsiębiorca faktycznie prowadzi działalność gospodarczą, na którym przedsiębiorca w rzeczywistości wykonuje czynności wchodzące w zakres prowadzonej działalności gospodarczej” (Wyrok WSA w Łodzi z 20 lutego 2024 r. sygn. akt I SA/Łd 597/23, sygn. akt I SA/Łd 583/23).

„Sformułowanie grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej jest pojęciem węższym, niż grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i oznacza rzeczywiste, obiektywne i empirycznie weryfikowalne wykorzystywanie gruntu na tę działalność, a nie tylko samo ich posiadanie albo podejmowanie pewnych czynności przygotowawczych mających za przedmiot tenże grunt” (Wyrok WSA w Warszawie z 21 września 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 120/11).

„Grunt zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, to grunt, na którym przedsiębiorca faktycznie prowadzi działalność gospodarczą, na którym w rzeczywistości wykonuje czynności wchodzące w zakres prowadzonej działalności gospodarczej. Grunt zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej zawsze jest gruntem związanym z prowadzeniem tej działalności. Natomiast grunt związany z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zawsze jest gruntem zajętym na prowadzenie działalności gospodarczej” (Wyrok WSA w Łodzi z 7 października 2016 r. sygn. akt I SA/Łd 642/16, WSA w Warszawie z 8 września 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 346/05).

W związku z powyższym, odnosząc się do poniższych działek:

- Dz. Nr (…)  - RIV, RV, RVI, ŁVI, ŁV rów niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - RV, RVI, ŁIII, ŁIV rów niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - RIVb, RV, RVI, PsIV, PsV, PsVI, Lz niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - RIIIa, RIVa, RIVb, ŁIII niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - ŁIII niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - RIVa, RV, PsIV, PsV niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - RIIIa, RIVb, RV, PsIV niezabudowana nieruchomość rolna;

- Dz. Nr (…) - grunty orne niezabudowana nieruchomość rolna;

wskazać należy, że w oparciu o przedstawiony opis sprawy, można stwierdzić, że zbycie powyższych działek, może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, o ile ich powierzchnie przekraczają 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy (z wniosku wynika jedynie, że Spółka posiada grunty w postaci użytków rolnych o powierzchni ok. (…) ha). Przemawiają za tym następujące argumenty przedstawione we wniosku:

- zgodnie z opisem sprawy działki o numerach:

-Dz. Nr (…) - RIV, RV, RVI, ŁVI, ŁV rów niezabudowana nieruchomość rolna;

-Dz. Nr (…) - RV, RVI, ŁIII, ŁIV rów niezabudowana nieruchomość rolna;

-Dz. Nr (…) - RIVb, RV, RVI, PsIV, PsV, PsVI, Lz niezabudowana nieruchomość rolna;

-Dz. Nr (…) - RIIIa, RIVa, RIVb, ŁIII niezabudowana nieruchomość rolna;

-Dz. Nr (…) - ŁIII niezabudowana nieruchomość rolna;

-Dz. Nr (…) - RIVa, RV, PsIV, PsV niezabudowana nieruchomość rolna;

-Dz. Nr (…) - RIIIa, RIVb, RV, PsIV niezabudowana nieruchomość rolna;

-Dz. Nr (…) - grunty orne niezabudowana nieruchomość rolna

zostały sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako:

-RIIIa, RIV, RIVa, RIVb, RV, RVI (grunty orne),

-PsIV, PsV, PsVI (pastwiska trwałe),

-ŁIII, ŁIV, ŁV, ŁVI (trwałe łąki),

-Lz (grunty zadrzewione i zakrzewione).

Taka klasyfikacja potwierdza, że ww. działki zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii w sprawie ewidencji gruntów i budynków (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 219), zostały zaklasyfikowane jako użytki rolne (§ 9 ust. 1 pkt 1), co wypełnia wymóg określony w ustawie o podatku rolnym, związany z możliwością zakwalifikowania tego rodzaju gruntu jako wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego, co z kolei warunkuje możliwość zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

- Spółka posiada również grunty w postaci użytków rolnych o powierzchni ok. (…) ha, które zostały nabyte ponad 5 lat temu (licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie), a w międzyczasie nie zmieniano ich przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego,

- Spółka utrzymuje przedmiotowe grunty w dobrej kulturze rolnej, zgodnie z ich przeznaczeniem - są koszone, nie są odłogowane ani zanieczyszczone, a ich charakter rolny jest zachowany,

- Spółka dba o to, aby grunty spełniały wymogi związane z ich klasyfikacją jako użytki rolne, a ich zagospodarowanie odbywa się zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki rolnej,

- na gruntach, które Spółka planuje sprzedać nie była prowadzona działalność gospodarcza,

- Spółka nie prowadzi na ww. gruntach upraw, chowu, hodowli i nie uzyskuje dochodów z produkcji rolniczej,

- w związku z posiadaniem przedmiotowych gruntów rolnych Spółka składa wnioski do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa i otrzymuje dopłaty bezpośrednie. Spółka corocznie uzyskuje decyzje ARiMR o przyznaniu płatności obszarowych.

W odniesieniu natomiast do Działek Nr (…) - dr droga, Nr (…) - dr droga oraz Nr (…) - dr droga, wskazać należy, że w oparciu o przedstawiony we wniosku opis sprawy, nie można stwierdzić, że zbycie Działek Nr (…), Nr (…) oraz Nr (…), może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Kluczowe w sprawie jest to, że jak wskazano w uzupełnieniu wniosku działki te zostały sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako dr (drogi). Taka klasyfikacja wskazuje, że działki Nr (…), Nr (…) oraz Nr (…) zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii w sprawie ewidencji gruntów i budynków (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 219), nie zostały zaklasyfikowane do użytków rolnych (§ 9 ust. 1 pkt 1), lecz jako grunty zabudowane i zurbanizowane w postaci terenów komunikacyjnych (§ 9 ust. 3 pkt 7 lit. a).

Jak wskazano wyżej, zgodnie art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1 tej ustawy (tj. grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza).

Wskazany we wniosku sposób klasyfikacji działek Nr (…), Nr (…) oraz Nr (…) w ewidencji gruntów jako dr (drogi) wyklucza więc wprost literalnie możliwość ich kwalifikacji jako wchodzących w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, co z kolei uniemożliwia zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT w odniesieniu do tego rodzaju nieruchomości.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, dochód uzyskany przez Spółkę z tytułu sprzedaży przedmiotowego gruntu rolnego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania CIT, jako dochód z tytułu sprzedaży gruntu rolnego wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego:

- w zakresie Działek Nr (…) (użytki rolne) – jest prawidłowe;

- w zakresie Działek Nr (…), Nr (…) oraz Nr (…): dr (drogi) – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnej oraz orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.