Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lipca 2025 r., wpłynął Państwa wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

-wartość nowych (…), zbudowanych przez Inwestora w celu usunięcia kolizji i przekazanych Spółce, stanowić będzie dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie i w konsekwencji przychód dla Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

-w opisanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT odpisy amortyzacyjne od zwiększonej wartości początkowej istniejących (…) lub odpisy amortyzacyjne od nowych środków trwałych powstałych w wyniku usunięcia kolizji.

Wniosek został uzupełniony 14 sierpnia 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) Sp. z o.o. (dalej: „X”) jest Spółką prawa handlowego posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie przepisów prawa polskiego. Spółka prowadzi działalność w zakresie (…). To dwa główne rodzaje działalności X.

Jako (…) zajmujące się (…) Spółka ponosi odpowiedzialność (…), a w zakresie (…) za (…). W tym celu X dokonuje (…).

Spółka (…) rozpoznaje jako środki trwałe dla celów rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych i ujmuje je w ewidencji środków trwałych. (…) te stanowią budowle w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 707).

Podmiot trzeci (dalej: „Inwestor”) planuje wybudować obiekt na własne potrzeby. Inwestycja planowana przez Inwestora koliduje z (…). W przypadku, gdy realizacja Inwestycji wymaga przebudowy (…), (…), Spółka będzie wyrażać zgodę Inwestorowi na przebudowę określonego odcinka (…). Usunięcie kolizji realizowane będzie na koszt i staraniem Inwestora, którego inwestycja koliduje z infrastrukturą (…) Wnioskodawcy. Spółka nie poniesie żadnych kosztów przedsięwzięcia, ani nie będzie zwracać Inwestorowi jakichkolwiek wydatków. Inwestor przedstawi Spółce zakres planowanych prac, który zostanie przeanalizowany przez wydziały techniczne Spółki. Spółka wyda Inwestorowi dokument, w którym określi warunki techniczne usunięcia istniejącej kolizji. Spółce nie będzie znana wartość przebudowy (…) (tj. (…)), które są realizowane na podstawie kontraktów zawieranych przez Inwestorów z podmiotami trzecimi.

Ponadto Spółka wskazuje, że:

1.Inicjatorem i jedynym beneficjentem korzyści wynikających z przebudowy odcinka (…), mającej na celu usunięcie kolizji z planowaną inwestycją jest Inwestor, który ponosząc wydatki na przebudowę, zapewnia sobie spełnienie prawnych warunków dopuszczalności inwestycji (tj. (…)). Obowiązek i koszt przebudowy (…), (…) w przypadku usunięcia kolizji spoczywa na Inwestorze.

2.Przebudowa odcinka (…) oraz odcinka (…) w celu usunięcia kolizji realizowana jest wyłącznie w celu odtworzenia stanu pierwotnego (…), zgodnie z prawnie określonymi wymaganiami technicznymi.

3.Spółka, ze zdarzenia w postaci usunięcia kolizji, nie osiąga żadnych wymiernych korzyści, co więcej każda przebudowa generuje po stronie Spółki dodatkowe koszty, tj. straty związane ze wstrzymaniem (…) na czas (…) niezbędnych do realizacji przebudowy udostępnionego odcinka (…).

4.W ujęciu ilościowym, (…) po przebudowie w stosunku do (…) przed przebudową, przy zachowaniu dotychczasowych właściwości użytkowych i parametrów technicznych, mogą mieć:

-tę samą długość,

-zwiększoną długość,

-zmniejszoną długość,

-zmienione rozwiązania technologiczne poprzez zastosowanie lepszych, aktualnie dostępnych materiałów.

5.W wyniku prac związanych z usunięciem kolizji nie dochodzi zatem do zwiększenia wartości użytkowej (…) jako całości, mierzonej poprzez zastępowanie istniejących odcinków elementami:

-nowymi, spełniającymi te same funkcje, o wyższych walorach użytkowych,

-prowadzącymi do zmniejszenia strat w (…),

-pozwalającymi na wydłużenie okresu remontowego,

-pozwalającymi na wydłużenie okresu użytkowania.

6.Usuwanie kolizji może przyjmować postać przebudowy/rozbudowy (…), (…). (…) przy zachowaniu dotychczasowych właściwości użytkowych i parametrów technicznych - ma zwiększoną długość.

7.Zastosowane materiały i technologia nie przyczynią się do obniżenia kosztów prac eksploatacyjnych lub remontowych (…). Zastosowanie nowszych materiałów wynika tylko z postępu technologicznego i nie zwiększa funkcjonalności (…).

8.Na podstawie zawartej umowy, Spółka udostępni Inwestorowi odcinki (…) w celu usunięcia kolizji, które to odcinki po przebudowie zwracane będą na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego wraz z niezbędną dokumentacją wymaganą do eksploatacji (…). Przeniesione odcinki (…) stanowią element całej (…) eksploatowanej przez Spółkę i zastępują elementy, które były kolizyjne.

9.W toku prac mających na celu usunięcie kolizji zostaną zlikwidowane odcinek (…) i odcinek (…), a następnie zastąpione nowymi odcinkami (…).

Pytania

1.Czy wartość nowych odcinków (…), zbudowanych przez Inwestora w celu usunięcia kolizji i przekazanych Spółce, stanowić będzie dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie i w konsekwencji przychód dla Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2.Czy w opisanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT odpisy amortyzacyjne od zwiększonej wartości początkowej istniejących (…) lub odpisy amortyzacyjne od nowych środków trwałych powstałych w wyniku usunięcia kolizji?

Państwa stanowisko w sprawie

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, do przychodów zalicza się m.in. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Pojęcie nieodpłatnego świadczenia zostało ugruntowane w praktyce orzeczniczej, w tym w dwóch uchwałach Naczelnego Sądu Administracyjnego. W pierwszej z nich tj. w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 wskazano, że pojęcie nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ma szerszy zakres niż jego odpowiednik w prawie cywilnym. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego pojęcie to obejmuje „wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. Analogiczne stanowisko przyjęto w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06, w której wskazano ponadto, że o ile w prawie cywilnym nie ma świadczenia bez świadczącego, o tyle na gruncie ustawy o CIT nie jest istotne kto świadczył ani czy w ogóle działanie innego podmiotu było źródłem przysporzenia majątkowego. Nieodpłatne świadczenie ma zatem charakter jednostronny, tj. nie jest związane z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym czy ekwiwalentem z drugiej strony. Zawsze jednak wiąże się z otrzymaniem przez jedną ze stron korzyści (przysporzenia) kosztem drugiej.

W świetle przywołanych powyżej przepisów prawnych oraz orzeczeń sądowych należy stwierdzić, że wartości odcinków (…) po usunięciu kolizji zbudowanych przez Inwestora nie będą stanowić dla Wnioskodawcy nieodpłatnego świadczenia.

Usunięcie kolizji nie skutkuje przysporzeniem majątku Spółki. Prace Inwestora mają bowiem na celu jedynie odtworzenie (…), (…). Prace nie powodują wzrostu wartości użytkowej (…) ani nie przysparzają jej funkcjonalności. Ponadto w ich wyniku nie zostają obniżone koszty eksploatacji ani nie wzrasta przepustowość (…) jako całości. Ewentualne zastosowanie nowszych materiałów do przebudowy wynika jedynie z postępu technologicznego (skutkującego wycofaniem z produkcji określonych asortymentów materiałowych).

Stanowisko to potwierdził w interpretacji indywidualnej Znak: 0115-KDIT2-3.4010.240.2017.2.KP z 28 listopada 2017 r. Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej, który stwierdził, że „odtworzenia (...) w innym miejscu, nawet jeśli byłby on dłuższy, bądź wykonany w innej technologii lub z innych materiałów niż fragment pierwotny, a nie pozyskał żadnej nowej funkcjonalności, nowego przeznaczenia, czy możliwości szerszego niż przed przebudową wykorzystania, nie należy traktować w kategorii przysporzenia”. Skoro więc nie dochodzi do przysporzenia, nie można mówić o powstaniu przychodu dla Spółki. Wyłącznym inicjatorem przebudowy (…) jest Inwestor. To właśnie jego celem jest usunięcie kolizji - dzięki czemu ma on możliwość zrealizowania swojej inwestycji - a nie Wnioskodawcy. Gdyby nie potrzeba ze strony Inwestora, Wnioskodawca nie byłby zainteresowany przebudową (…), która przed rozpoczęciem prac mających na celu usunięcie kolizji jest w pełni funkcjonalna i zdatna do użytku. W ramach usunięcia kolizji Spółka nie ponosi żadnych kosztów, jednak taka przebudowa może skutkować wzrostem wydatków na eksploatację, jeśli dojdzie do wydłużenia (…). W związku z przebudową Spółka ponosi również straty na przesyle w wyniku wyłączenia (…) na czas przebudowy. Biorąc pod uwagę powyższe, trudno dopatrywać się korzyści Wnioskodawcy w przeprowadzeniu przedmiotowej rozbudowy (…).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT środkami trwałymi, które podlegają amortyzacji, są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art 17a pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o CIT, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

W ocenie wnioskodawcy, usunięcie kolizji (…) nie stanowi ulepszenia z następujących względów:

-usunięcie kolizji przez Inwestora nie powoduje wzrostu wartości użytkowej (…),

-nie wzrasta funkcjonalność (…) ani jej przepustowość;

-koszty eksploatacji mogą wzrosnąć w przypadku wydłużenia (…);

-Spółka ponosi straty na przesyle, wynikające z przebudowy ((…)).

Główna przesłanka do zwiększenia wartości początkowej środka trwałego, wymieniona w art. 16g ust. 13 ustawy o CIT, nie została więc w rozpatrywanej sprawie spełniona. Prace wykonane przez Inwestora mają na celu jedynie przywrócenie (…) do stanu poprzedniego tak, aby była ona kompletna i zdatna do użytku, a nie jej ulepszenie. W analizowanym przypadku Wnioskodawca nie będzie także zobowiązany do rozpoznania nowych środków trwałych, gdyż Nowe Odcinki (…) nie spełniają kryterium kompletności - stanowią część dłuższego odcinka (a jest to jeden z obligatoryjnych warunków uznania składnika majątku za środek trwały), wymienionego w definicji środka trwałego w art. 16a ust. 1 ustawy o CIT.

Podsumowując w ocenie Wnioskodawcy, w związku z usunięciem kolizji, wartość początkowa (…), (…) nie wzrośnie, nie wystąpi również sytuacja, w której Spółka zobowiązana byłaby do rozpoznania nowych środków trwałych i wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych. Powyższe oznacza, że usunięcie kolizji (…) przez Inwestora nie wpłynie u Wnioskodawcy na wartość środków trwałych podlegających amortyzacji. Nie pojawią się zatem odpisy amortyzacyjne, które Spółka mogłaby uznać za koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze. zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Jednak dla celów podatkowych, za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy.

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe.

Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód – co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy – jest jego otrzymanie przez podatnika. Aby mówić o otrzymaniu świadczenia przez świadczeniobiorcę, świadczeniodawca musi wyrazić pozytywną wolę tego świadczenia poprzez zobowiązanie się do jego spełnienia. Nie wystarczy samo zawarcie umowy o nieodpłatne świadczenie, lecz konieczne jest jej wykonanie. Każdą więc sytuację i każde tego rodzaju zdarzenie gospodarcze należy rozpatrywać i oceniać indywidualnie.

Zgodnie z poglądem ugruntowanym w literaturze przedmiotu oraz orzecznictwie sądowo- administracyjnym, pojęcie nieodpłatnego świadczenia obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (taką definicję zawierają m.in. uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06). Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu, w tym także polegająca na zaoszczędzeniu wydatków w związku ze zwolnieniem z obowiązku uiszczenia określonego wynagrodzenia (np. z tytułu odsetek, prowizji, opłat itp.). Podstawową przesłanką otrzymania nieodpłatnego świadczenia jest brak zobowiązania przez otrzymującego świadczenie do świadczenia wzajemnego (ekwiwalentnego).

Z wniosku wynika, że podmiot trzeci (dalej: „Inwestor”) planuje wybudować obiekt na własne potrzeby. Inwestycja planowana przez Inwestora koliduje z aktualnym przebiegiem (…). W przypadku, gdy realizacja Inwestycji wymaga przebudowy odcinka (…), (...), Spółka będzie wyrażać zgodę Inwestorowi na przebudowę określonego odcinka (…), (…) w celu usunięcia kolizji z realizowaną inwestycją. Usunięcie kolizji realizowane będzie na koszt i staraniem Inwestora, którego inwestycja koliduje z infrastrukturą (…), (…) Wnioskodawcy. Spółka nie poniesie żadnych kosztów przedsięwzięcia, ani nie będzie zwracać Inwestorowi jakichkolwiek wydatków.

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy wartość nowych odcinków (…), zbudowanych przez Inwestora w celu usunięcia kolizji i przekazanych Spółce, stanowić będzie dla Państwa nieodpłatne świadczenie i w konsekwencji przychód dla Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Usunięcie kolizji nie będzie skutkowało przysporzeniem majątku Spółki, ponieważ – jak wskazali Państwo we wniosku – prace Inwestora mają na celu jedynie odtworzenie (…) i nie spowodują wzrostu wartości użytkowej (…) ani nie przysparzają jej funkcjonalności. Ponadto, w ich wyniku nie zostają obniżone koszty eksploatacji ani nie wzrasta przepustowość (…) jako całości. Ewentualne zastosowanie nowszych materiałów do przebudowy wynika jedynie z postępu technologicznego (skutkującego wycofaniem z produkcji określonych asortymentów materiałowych).

W świetle przywołanych powyżej przepisów prawnych należy stwierdzić, że wartość odcinka (…), zbudowanego przez Inwestora w celu usunięcia kolizji, nie będzie stanowić dla Państwa Spółki nieodpłatnego świadczenia. Usunięcie kolizji przez Inwestora nie jest czynnością spełnioną w Państwa interesie i nie skutkuje dla Państwa zwiększeniem aktywów lub uniknięciem wydatków, które Spółka musiałaby ponieść. Wyłącznym inicjatorem przebudowy (…) jest Inwestor, którego celem jest usunięcie kolizji. Gdyby nie potrzeba ze strony Inwestora, Spółka nie byłby zainteresowana przebudową (…), która – jak wskazali Państwo we wniosku – przed rozpoczęciem prac w celu usunięcia kolizji jest w pełni funkcjonalna i zdatna do użytku.

Zatem, wartość odcinka (…), zbudowanego przez Inwestora w celu usunięcia kolizji, nie będzie stanowić dla Państwa nieodpłatnego świadczenia i w konsekwencji nie będzie przychodem dla Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

W związku z tym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii ustalenia, czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT odpisy amortyzacyjne od zwiększonej wartości początkowej istniejących (…) lub odpisy amortyzacyjne od nowych środków trwałych powstałych w wyniku usunięcia kolizji.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT,

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, (…).

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT,

amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Na podstawie art. 16g ust. 13 ustawy o CIT,

jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z ulepszeniem mamy więc do czynienia w sytuacjach, w których następuje:

1.przebudowa – zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środka trwałego na inny;

2.rozbudowa – powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.;

3.adaptacja – przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych;

4.rekonstrukcja – odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych;

5.modernizacja – unowocześnienie środka trwałego, tj. wyposażenie obiektu bądź jego elementów składowych w takie urządzenia lub cechy, których wcześniej nie miał, a które są wytworem nowszej myśli technicznej.

Jednocześnie konieczne jest spełnienie dwóch dodatkowych warunków:

1.suma poniesionych wydatków musi przekraczać 10.000 zł oraz

2.wydatki te muszą powodować wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nie dojdzie do ulepszenia środków trwałych w myśl art. 16g ust. 13 ustawy o CIT, ponieważ:

-usunięcie kolizji przez Inwestora nie powoduje wzrostu wartości użytkowej (…);

-nie wzrasta funkcjonalność (…) ani jej przepustowość;

-koszty eksploatacji mogą wzrosnąć w przypadku wydłużenia (…);

-Spółka ponosi straty na przesyle, wynikające z przebudowy (przełożenia) (…).

W związku z tym, nie zwiększy się wartość początkowa istniejących środków trwałych ani nie będą Państwo mieli obowiązku rozpoznania nowego środka trwałego i wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych. Usunięcie kolizji (…) przez Inwestora nie wpłynie na wartość środków trwałych podlegających amortyzacji. W tej sytuacji, w związku z usunięciem kolizji realizowanym przez Inwestora, nie powstaną dla Państwa koszty uzyskania przychodów, które Spółka mogłaby rozliczyć w formie odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyrokach należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Wskazać należy, że powołana we wniosku interpretacja indywidualna została wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.