
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowy od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 czerwca 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy właściwym momentem dla rozpoznania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jest moment wystawienia faktury dla usług Asysty.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 lipca 2025 r. (data wpływu do Organu 30 lipca2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce). Spółka nie jest częścią Grupy Kapitałowej.
Spółka jest producentem platformy do budowania aplikacji (…) dla (…) firm - (…) ((…)) Swoją działalność biznesową opiera na tworzeniu, rozwoju, wdrażaniu i utrzymywaniu autorskiej platformy „(…)”, a następnie sprzedaży dostępu do platformy. (…) jako platforma (…) do (…) procesów biznesowych umożliwia działom IT oraz projektantom aplikacji tworzenie rozwiązań dla biznesu w sposób zwinny i iteracyjny. (…) umożliwia klientowi końcowemu szybką i efektywną automatyzację procesów biznesowych bez potrzeby (…). Rewolucyjna technologia (…) radykalnie zmienia proces dostarczania aplikacji biznesowych oraz ich modyfikację, poprzez skrócenie czasu i zmniejszenie ryzyka projektowego do minimum.
Platforma (…) jest w pełni autorskim projektem, który umożliwia pełną integrację z platformami pracy grupowej (…). W ofercie Wnioskodawcy znajdują się specjalistyczne aplikacje, wdrożenia usług oraz szkolenia.
Spółka w swojej ofercie świadczonych usług posiada usługę wdrożenia platformy (…) u klienta. Wdrożenie polega na konfiguracji poszczególnych aplikacji, obiegów dokumentów lub zadań oraz realizacja rozwiązań indywidualnych. Spółka zawiera z klientem umowę, która obejmuje wykonanie (…), których celem jest zaprojektowanie, wdrożenie i uruchomienie systemu. Klient wdrażając produkt decyduje w jaki sposób będzie z niej korzystać. Z platformy (…) może korzystać w modelu (…), na dowolnym środowisku chmurowym albo na własnych serwerach.
Klient kupując usługę wdrożenia może dodatkowo kupić usługę Asysty, która gwarantuje określone czasy reakcji na zgłoszenia klienta na helpdesk. Umowa między stronami jest podpisana na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia i obejmuje konfigurację obiegów oraz rozwiązania indywidualne zrealizowane podczas wdrożenia systemu obiegów dokumentów w oparciu o umowę o wdrożenie.
W zakresie świadczonej usługi Asysty jest:
-Naprawa błędów oraz błędów krytycznych zgłoszonych przez klienta w określonych ramach czasowych;
-Możliwość skorzystania z konsultingu w określonym maksymalnym wymiarze godzin;
-Zapewnienie możliwości rozbudowy wdrożonych u Klienta rozwiązań indywidualnych oraz świadczenia usług rozbudowy systemu w przyszłości.
Spółka udostępnia klientowi procedurę zgłoszeń serwisowych jako załącznik do umowy. Procedura ta wskazuje, że zgłoszenia realizowane są przez portal udostępniony klientowi, w razie awarii portalu klient może dokonywać zgłoszenia poprzez maila lub telefonicznie. Reakcja Spółki na zgłoszone błędy oraz błędy krytyczne została określona w umowie między stronami i obejmuje robocze dni. W razie gdyby klient nie zakupił usługi Asysty zgłoszenia te również byłyby możliwe w ramach gwarancji aczkolwiek termin ich rozwiązania nie byłby w żaden sposób gwarantowany.
Wynagrodzenie za usługę Asysty jest niezależne od ilości zgłoszeń błędów i usterek i każdorazowo składa się z części obejmującej zryczałtowany koszt usług konsultacji, części zryczałtowanego kosztu obsługi błędów oraz części zmiennej obejmującej ewentualne koszty realizacji konsultacji, interwencji i zgłoszeń zmian wykraczające poza limit określony w umowie. Powyższe wynagrodzenie za usługę jest najczęściej regulowane z góry za każdy rok, kwartał lub miesiąc.
Asysty na podstawie faktury VAT. Klient otrzymuje fakturę za usługę, na której widnieje informacja za jaki okres jest usługa. Należność z tytułu wynagrodzenia za pierwszy okres świadczenia Asysty zostanie wyliczona proporcjonalnie do ilości dni świadczenia usługi w okresie od daty początkowej do końca bieżącego kwartału kalendarzowego. Płatność realizowana jest zazwyczaj w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury.
Klient kupując usługę wdrożenia ma możliwość zakupienia usługi Asysty, nie jest ona obowiązkowa. Jednak usługa ta zapewnia wsparcie serwisowe oraz konsultingowe do wdrożonej platformy (…) z zachowaniem określonych ram czasowych. To od klienta zależy czy z tej usługi skorzysta. Można zauważyć, że Spółka sprzedając usługę Asysty sprzedaje klientowi gotowość do realizacji określonych świadczeń w okresie obowiązywania usługi w zamian za wynagrodzenie.
W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 23 lipca 2025 r. wskazali Państwo co następuje:
1)Czy umowa dotycząca usług Asysty zawarta przez Państwa z Klientem zawiera postanowienia dotyczące okresów rozliczeniowych - jeżeli tak, to jakie są to okresy i z jakiego dokumentu wynikają (umowa, faktura, itp.)?
Zgodnie z umową usługa Asysty rozliczana jest w okresach rozliczeniowych: najczęściej kwartalnie, ale zdarza się również okres roczny lub miesięczny. Umowa obowiązuje na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Klient otrzymuje fakturę za usługę, na której widnieje informacja z okresem, za który rozliczane są usługi Asysty (np. 1 stycznia 2025 r. – 31 marca 2025 r.). Na tej podstawie klient płaci za usługę. Usługa ta jest w kolejnych okresach rozliczeniowych fakturowana na podstawie podpisanej umowy, z tym, że na fakturze następuje wskazanie okresu obowiązywania usługi Asysty, za który jest wystawiona. Również wskazane są w umowie pomiędzy Spółką a Klientem daty wystawienia faktury tj. najczęściej na początku okresu rozliczeniowego, do 10 dnia pierwszego miesiąca kwartału. Również w umowie zawarta jest informacja na temat terminu płatności, najczęściej jest to 14 dni o daty wystawienia faktury.
2)Czy płatność za usługi Asysty dokonywana jest z „z góry” na podstawie i po otrzymaniu faktury? Jeśli nie, proszę wskazać jakie postanowienia odnośnie terminu płatności w ramach usługi Asysty są ustalane z Klientem i z czego one wynikają ?
Tak, należność z tytułu usługi Asysty regulowana jest „z góry" na podstawie wystawionej faktury VAT, najczęściej płatnej w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury lub w innym terminie ustalonym między stronami. Termin płatności jest zawsze wskazany w zawartej między stronami Umowie.
Pytanie
Czy właściwym momentem dla rozpoznania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jest moment wystawienia faktury dla usług Asysty?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, dalej: „ustawa CIT”), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Artykuł 12 ust. 3 ustawy CIT wskazuje, że za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Jednocześnie art. 12 ust. 3a ustawy CIT określa datę powstania przychodu, zgodnie z którym jest to dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1.wystawienia faktury albo
2.uregulowania należności.
Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń (wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi), a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.
W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3a ustawy CIT, co oznacza, że przychód powstanie z dniem zaistnienia najwcześniejszego ze zdarzeń wymienionych w tym przepisie, tj. wykonania usługi, wystawienia faktury bądź uregulowania płatności. Patrząc na fakt, iż faktura jest zawsze wystawiana przez Spółkę przed dniem płatności odnosząc przedstawione przepisy, należy wskazać, że przychód należy rozpoznać w terminie wystawienia faktury, mimo iż klient może nie uiścić terminowo wymaganej za korzystanie opłaty. W takiej sytuacji Spółka mimo nieuzyskania faktycznego wpływu środków pieniężnych w terminie będzie zobowiązana wykazać przychód podatkowy w terminie wystawienia faktury z tytułu pierwszego zakupu bądź przedłużenia usługi Asysty.
Prawidłowość przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska potwierdzona została w interpretacjach indywidualnych.
Tytułem przykładu wskazać można:
- Interpretację indywidualną, gdzie wniosek składany był przez Spółkę, Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 06.03.2025 r.. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.751.2024.2.BD, w której organ przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że: „(...) moment powstania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jest moment wystawienia faktury".
- Interpretację Izby Skarbowej z 29.09.2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.268.2020.2.ŚS, w której organ przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że: „(...) moment powstania przychodu jest zgodny z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
- Interpretację Izby Skarbowej z 09.06.2017 r., sygn. 0115-KDIT2-3.4010.38.2017.2.JG w której organ przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że: „(...) moment powstania przychodu jest zgodny z art. 12ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
- Interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z 18.01.2011 r., sygn. IBPBI/2/423-1460-10/AP, w której organ przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że: „(...) moment powstania przychodu jest zgodny z art. 12ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wobec powyższego w imieniu Wnioskodawcy uprzejmie wnoszę o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska w sprawie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy CIT:
Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Zatem przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.
Objęte powyższą regulacją przychody muszą być więc następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, stąd też między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie „związane z działalnością gospodarczą” pojmuje się dość szeroko uznając tym samym, iż przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych.
Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.
Dla ustalenia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego.
Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ustawy CIT:
Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1) wystawienia faktury albo
2) uregulowania należności.
Z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, wynika, że dla rozpoznania przychodu osiąganego przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą istotne pozostają daty zaistnienia następujących zdarzeń:
- w zależności od przedmiotu tej działalności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi;
- wystawienia faktury;
- uregulowania należności.
Przychód osiągany przez podatnika co do zasady powstaje w dacie zajścia najwcześniejszej z ww. okoliczności. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Ponadto dodać należy, że jeśli zaistniałe wyżej zdarzenia, tj. wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego, wykonanie lub częściowe wykonanie usługi wystąpią po dniu wystawienia faktury czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decyduje dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.
Ustawodawca przewidział także szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych.
Zastosowanie ma wówczas przepis art. 12 ust. 3c ustawy CIT:
Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
Analizując przepis art. 12 ust. 3c ustawy CIT, należy zauważyć, że:
-dotyczy on wszystkich usług, które strony rozliczają cyklicznie; ustawodawca w żaden sposób nie zawęził katalogu tych usług;
-strony ustaliły, że będą one rozliczane cyklicznie;
-wspomniana regulacja dotyczy tylko usług, nie obejmuje natomiast dostawy towarów, nawet jeżeli ma ona charakter ciągły;
-okres rozliczeniowy może wynikać zarówno z umowy, jak i z wystawionej faktury VAT;
-okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 1 rok;
-w przypadku usług rozliczanych w okresach cyklicznych datą powstania przychodu jest zawsze koniec okresu rozliczeniowego, nie ma natomiast wówczas znaczenia, ani data wystawienia faktury, ani data otrzymania należności.
Ponadto, jak stanowi art. 12 ust. 3e ustawy CIT:
W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.
W tym miejscu należy podkreślić, że przepisy podatkowe nie definiują pojęcia usług ciągłych. W odniesieniu do kwestii powstania przychodów należnych w zakresie tzw. usług ciągłych należy sprecyzować zakres tego pojęcia.
Słownikowe znaczenie słowa „ciągłość” to „łączność, nieprzerywający się związek jakichś faktów, brak luk, przerw w czasie albo w przestrzeni. To także dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały”.
Usługi o charakterze ciągłym obejmują czynności polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do ich świadczenia. Wynikają one ze zobowiązania o charakterze ciągłym, które wytwarza trwały stosunek prawny i z którego wypływają obowiązki ciągłe bądź okresowe. Istotą usług o charakterze ciągłym jest stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta.
Zatem, w odniesieniu do usług ciągłych rozliczanych okresowo (w okresach rozliczeniowych) - co powinno wynikać z ustaleń między stronami - za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, zgodnie z dyspozycją art. 12 ust. 3c ustawy o CIT.
Przepisy podatkowe nie zawierają również definicji pojęcia okresu rozliczeniowego. Zatem należy odwołać się do wykładni literalnej przepisu art. 12 ust. 3c ustawy CIT. Zgodnie z definicją słownikową (vide: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN):
-„okres” to m.in. „czas, w którym ma miejsce jakieś zjawisko cykliczne i po jego upływie powtarza się jego przebieg”;
-„rozliczeniowy” to m.in. „dotyczący rozliczenia - uregulowania wzajemnych należności”;
-„rozliczenie” to „uregulowanie wzajemnych należności, zobowiązań między przedsiębiorstwem i dostawcami, dłużnikami i wierzycielami, pracodawcami i pracownikami itp.”.
Tym samym, pojęcie „okres rozliczeniowy” oznacza umownie zdefiniowany powtarzalny przedział czasowy, którego upłynięcie pociąga za sobą obowiązek uregulowania przez dane podmioty wzajemnych zobowiązań finansowych, np. miesiąc, kwartał, rok.
W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, rozpoznanie przychodu winno następować nie rzadziej niż raz w roku. Sformułowanie „nie rzadziej niż raz w roku” odnosi się do okresu w jakim świadczona usługa jest rozliczana. Oznacza to, że okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 12 miesięcy. Istotnym dla wskazania daty powstania przychodu jest okoliczność ustalenia w umowie (fakturze) rozliczania w okresach rozliczeniowych i ustalenie tych okresów. Wystąpienie więc tej sytuacji - zależnej wyłącznie od woli stron - skutkuje rozliczaniem przychodu w zgodzie z cytowanym przepisem art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, tj. w okresach rozliczeniowych. W takim przypadku przychód z tytułu usług o ustalonym okresie rozliczeniowym powinien być określany w ostatnim dniu przyjętego przez strony okresu rozliczeniowego, a data wystawienia faktury oraz termin płatności nie decydują o terminie powstania przychodu.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy właściwym momentem dla rozpoznania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jest moment wystawienia faktury dla usług Asysty.
Jak Państwo wskazali w opisie sprawy, usługa Asysty rozliczana jest w okresach rozliczeniowych: najczęściej kwartalnie, ale zdarza się również okres roczny lub miesięczny. Klient otrzymuje fakturę za usługę, na której widnieje informacja z okresem, za który rozliczane są usługi Asysty (np. 1 stycznia 2025 r. – 31 marca 2025 r.).
W przedmiotowej sprawie, w sytuacji określenia okresów rozliczeniowych, ma więc zastosowanie art. 12 ust. 3c ustawy o CIT. Zatem, przychód powstanie każdorazowo w ostatnim dniu upływu każdego kolejnego okresu rozliczeniowego, nie rzadziej jednak niż raz w roku.
W konsekwencji, Państwa stanowisko zgodnie z którym zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3a ustawy CIT, należy uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji, wskazać należy, że rozstrzygnięcie w niej zawarte dotyczy konkretnej indywidualnej sprawy w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące, zatem nie może przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
