
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie:
·objęcia Spółki minimalnym podatkiem dochodowym – jest prawidłowe;
·określenia warunków objęcia minimalnym podatkiem dochodowym – jest prawidłowe;
·określenia możliwości skorzystania z wyłączenia z minimalnego podatku dochodowego jako mały podatnik – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym. Uzupełnili go Państwo pismem z 18 lipca 2025 r. (wpływ 23 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
A. (dalej jako: „Spółka”) działa w Polsce w formie oddziału zagranicznego przedsiębiorcy, zarejestrowanego w Rejestrze Przedsiębiorców KRS pod numerem (…), pod nazwą: B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce (dalej jako: „Oddział”).
Spółka jest osobą prawną założoną zgodnie z prawem obowiązującym w Wielkiej Brytanii i posiada siedzibę w Wielkiej Brytanii.
Rok podatkowy Oddziału trwa od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego.
Oddział stanowi zakład pracy w rozumieniu polskich przepisów prawa pracy i zatrudnia pracowników, pełniąc wobec nich funkcję pracodawcy. W związku z powyższym Oddział w ramach rejestracji w KRS otrzymał numer NIP: (…), który jest wskazany w Rejestrze Przedsiębiorców KRS oraz używany na potrzeby identyfikacji jako płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej jako: „PIT”) i składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne (dalej jako: „ZUS”).
Oddział nie stanowi odrębnego od Spółki podmiotu i może wykonywać działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności Spółki. Oddział stanowi część zagranicznego przedsiębiorcy, aczkolwiek jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo w strukturach firmy macierzystej, prowadząc część działalności Spółki na terytorium Polski.
W związku z faktem, że Oddział Spółki spełnia definicję tzw. zakładu podatkowego w rozumieniu przepisów polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce (dalej jako: „CIT”) i jest zobowiązana do dokonywania stosownych rozliczeń w tym zakresie. Spółka jest również czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Dla celów rozliczeń podatkowych CIT i VAT, Spółka wykorzystuje numer NIP: (...).
Spółka działając poprzez Odział na terenie Polski w roku podatkowym od 1 kwietnia 2024 r. do 31 marca 2025 r. poniosła stratę ze źródła przychodów innych niż z zyski kapitałowe. Spółka nie uzyskiwała w Polsce przychodów z zysków kapitałowych w roku podatkowym od 1 kwietnia 2023 r. do 31 marca 2024 r. oraz w roku od 1 kwietnia 2024 r. do 31 marca 2025 r.
Oddział osiągnął wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w roku od 1 kwietnia 2023 r. do 31 marca 2024 r. nieprzekraczającą 2 mln euro oraz jego przychody w roku od 1 kwietnia 2024 r. do 31 marca 2025 r. również nie przekroczą 2 mln euro.
Pytania
1.Czy Spółka będzie podmiotem objętym minimalnym podatkiem dochodowym o którym mowa w przepisie art. 24ca ustawy o CIT?
2.W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 – czy do obliczenia warunków objęcia minimalnym podatkiem dochodowym o którym mowa w przepisie art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT, a mianowicie straty ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo udziału dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT – Spółka powinna uwzględniać wyłącznie przychody osiągnięte na terytorium Polski poprzez prowadzony zakład podatkowy jako oddział w Polsce w ramach ograniczonego obowiązku podatkowego?
3.Czy Spółka osiągająca przychody poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład może skorzystać z wyłączenia z minimalnego podatku dochodowego określonego w art. 24ca ust. 14 pkt 7 ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
ad 1 i 2
Spółka będzie objęta minimalnym podatkiem dochodowym z art. 24ca ustawy o CIT.
Podatnikiem, o którym mowa w art. 24ca ustawy o CIT jest Spółka zagraniczna prowadząca działalność poprzez położony na terenie Polski zakład podatkowy, który jest de facto sformalizowanym oddziałem Spółki.
Do obliczenia warunków objęcia minimalnym podatkiem dochodowym z art. 24 ust. 1 ustawy o CIT, a mianowicie obliczenia straty ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo udziału dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 – Spółka powinna uwzględniać wyłącznie przychody osiągnięte na terytorium Polski poprzez prowadzony zakład podatkowy jako oddział w Polsce w ramach ograniczonego obowiązku podatkowego.
Uzasadnienie
Od 1 stycznia 2022 r. za sprawą art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) do ustawy o CIT wprowadzono przepisy dotyczące minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych, tj. art. 24ca.
Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:
1.poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo
2.osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%,
– wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).
Zatem objęte podatkiem minimalnym będą spółki będące podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowe grup kapitałowych (ten warunek nie dotyczy Wnioskodawcy).
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).
Wskazać należy, co istotne w kontekście zadanego pytania, że podatnikami w rozumieniu ustawy o CIT są również podatnicy zagraniczni - podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Polski. Dotyczy to m.in.:
- oddziałów zagranicznych przedsiębiorstw prowadzących działalność gospodarczą w Polsce,
- zagranicznych spółek posiadających zakład (tzw. permanent establishment) w Polsce, czyli stałe miejsce prowadzenia działalności, np. biuro, fabrykę, przedstawicielstwo,
- zagranicznych firm uzyskujących przychody w Polsce z tytułu np.:
- wynajmu lub sprzedaży nieruchomości,
- praw autorskich, licencji, znaków towarowych (np. tantiemy),
- dywidend, odsetek, należności licencyjnych (objętych podatkiem u źródła – WHT),
- świadczenia usług w Polsce, jeśli powoduje to powstanie zakładu podatkowego.
Wyrazem powyższego jest przepis art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, który wyraża ograniczony obowiązek podatkowy, oparty o zasadę źródła, bowiem podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Co prawda art. 24a ust. 1 ustawy o CIT odwołuje się do art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, lecz mając na uwadze zasady określania podatnika CIT oraz cel ustawy wprowadzającej minimalny podatek dochodowy przyjąć należy, że również zagraniczne podmioty osiągające przychody na terenie Polski. Przepisy o minimalnym podatku stosuje się odpowiednio do podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT. prowadzącego działalność poprzez zagraniczny zakład położony na terytorium Polski (art. 24ca ust. 17 ustawy o CIT). To oznacza, że Spółka działając poprzez Oddział w Polsce (zakład) jest podatnikiem w rozumieniu ustawy o CIT.
Podatnicy, którzy mają siedzibę lub zarząd poza granicą Rzeczpospolitej Polskiej, mogą być zobowiązani do zapłaty podatku tylko od dochodów osiąganych w Polsce, co do których objęci zostali obowiązkiem podatkowym. Istnienie zatem w polskich przepisach podatkowych ograniczonego obowiązku podatkowego jest warunkiem powstania zobowiązania podatkowego w Polsce i w konsekwencji warunkiem zapłaty podatku określonego przepisami podatkowymi. Przy czym istnienie ograniczonego obowiązku podatkowego i objęcie nim danego podmiotu nie będzie przesądzać o konieczności zapłacenia podatku. Obowiązek podatkowy nie zawsze musi bowiem przerodzić się w zobowiązanie podatkowe - dany dochód może być np. zwolniony od podatku.
Istotą ograniczonego obowiązku podatkowego jest to, że podmioty nim objęte, mogą być zobowiązane do opłacenia podatku dochodowego jedynie od dochodów, które powstały w Polsce.
Przyjmując zatem, że ograniczony obowiązek podatkowy CIT w Polsce dla podmiotów zagranicznych oznacza, że podmioty niemające siedziby ani zarządu na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu tylko w zakresie dochodów osiągniętych na terytorium Polski - analogicznie odnieść należy metodologię obliczenia warunków objęcia minimalnym podatkiem dochodowym z art. 24 ust. 1 ustawy o CIT, co do obliczenia straty ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo udziału dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT.
Zwrócić należy uwagę, że art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT odsyła do treści art. 7 ust. 1 ustawy o CIT (oraz art. 7a ust. 1 ustawy o CIT), który stanowi, że przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Jak przy tym wynika z art. 7 ust. 3 ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się między innymi przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania takich przychodów (art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT).
Zatem art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT odwołując się do treści art. 7 ust. 1 ustawy o CIT odwołuje się pośrednio również do treści art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT. W konsekwencji przychodów i dochodów nieobjętych opodatkowaniem w Polsce nie uwzględnia się przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach, o którym mowa w art. 24ca ust 1 pkt 2 ustawy o CIT. Wniosek przeciwny byłby niezgodny z wykładnią systemową i celowościową przepisu art. 24ca ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT.
Spółka powinna uwzględniać wyłącznie wartości opierające się przychodach osiągnięte na terytorium Polski poprzez prowadzony zakład podatkowy jako oddział w Polsce w ramach ograniczonego obowiązku podatkowego i kosztach podatkowych przypisanych do tego zakładu.
Z fragmentu uzasadnienia do Rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 1532), dalej: „Uzasadnienie ustawy wprowadzającej”, wprowadzającej instytucję minimalnego podatku dochodowego do polskiego systemu podatkowego wynika, że „Minimalny podatek dochodowy znajdzie odpowiednie zastosowanie również do podatników w rozumieniu art. 3 ust. 2 (nierezydentów) prowadzących działalność poprzez położony w Polsce zagraniczny zakład, w zakresie w jakim osiągane przychody i ponoszone straty związane są z działalnością tego zakładu” (str. 73).
Gdyby celem ustawodawcy było uwzględnienie łącznych przychodów osiągniętych przez spółki zagraniczne konserwancie w kolejnych ustępach omawianego przepisu zawarłby doprecyzowujące regulacje. Przeciwne stanowisko mogłoby doprowadzić do podwójnego opodatkowania na poziomie globalnym. To niweczyłoby zarówno cel ustawodawcy przyświecający wprowadzeniu minimalnego podatku dochodowego. Jak wynika bowiem z Uzasadnienia ustawy wprowadzającej instytucję minimalnego podatku dochodowego do polskiego systemu podatkowego (str. 70): „Celem zmian w sferze podatku dochodowego od osób prawnych jest uszczelnienie systemu podatkowego realizujące się poprzez wprowadzenie nowej formy opodatkowania podatkiem CIT. (...) Sytuacja, w której podatnicy osiągają i wykazują każdego roku bardzo niski dochód z działalności operacyjnej albo ponoszą w dłuższym okresie stratę z takiej działalności, jest często nie tylko nieadekwatna do skali i rodzaju prowadzonej działalności (bowiem są to w dużej mierze podatnicy wykazujący się znaczącymi obrotami), ale także nieakceptowalna z punktu widzenia realiów gospodarki rynkowej. Podmiot ponoszący straty nie powinien bowiem w dłuższej perspektywie funkcjonować na rynku. W przypadku jednak gdy pomimo wskazanych uwarunkowań (tj. permanentnego ponoszenia straty podatkowej lub wykazywania bardzo niskiego dochodu) podatnik wciąż prowadzi działalność, może to oznaczać wykorzystywanie przez niego działań optymalizacyjnych. Z punktu widzenia budżetu państwa konieczne jest wprowadzenie regulacji ukierunkowanych na zminimalizowanie ewentualnych tego rodzaju praktyk, mogących skutkować zmniejszaniem zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego”. W innym miejscu uzasadnienia można przeczytać, że „celem wprowadzanego rozwiązania jest ograniczenie stosowania przez podatników mechanizmów optymalizacji mogących skutkować zmniejszaniem zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego” (str. 73). W kontekście powyższego należy zauważyć, że nieuwzględnianie przychodów podmiotów zagranicznych za wyjątkiem przychodów osiągniętych poprzez zakład podatkowy wynika wprost z ww. przepisu ustawy o CIT i nie jest przejawem „zmniejszania zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego”, któremu ma przeciwdziałać minimalny podatek dochodowy. Co więcej, opodatkowanie przychodów zagranicznych następuje według regulacji zagranicznych przepisów w ramach nieograniczonego obowiązku podatkowego lub innych przepisów nimi objętych.
Co więcej, w takim przypadku niemożliwe byłoby zastosowanie mechanizmu, o którym mowa w art. 24ca ust. 12 i ust. 13 ustawy o CIT, który ma zapewnić możliwość odliczenia minimalnego podatku dochodowego od podatku CIT obliczonego na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 19 ustawy o CIT i w ten sposób uniknięcie podwójnego opodatkowania tego samego dochodu – z jednej strony podatkiem CIT na zasadach ogólnych, a z drugiej strony minimalnym podatkiem dochodowym. Zgodnie z art. 24ca ust. 12 ustawy o CIT. kwotę zapłaconego za dany rok minimalnego podatku dochodowego będzie można odliczyć od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 (klasyczny CIT) w zeznaniu podatkowym za kolejno następujące po sobie 3 lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, w którym podatnik wpłacił minimalny podatek dochodowy. Należy zwrócić uwagę, że minimalny podatek dochodowy oraz podatek obliczony zgodnie z art. 19 ustawy CIT mogą w pewnym zakresie obciążać ten sam dochód i w konsekwencji prowadzić do podwójnego opodatkowania. Wprowadzenie mechanizmu odliczenia ma wyeliminować tę sytuację. Przepisy wprowadzające obowiązek porównania z klasycznym CIT powodowałyby niemożność ich zastosowania.
Elementami kalkulacyjnymi oraz uzyskane wyniki z art. 24ca ust. 1 pkt 1 i pkt 2 do objęcia Spółki minimalnym podatkiem dochodowym, zdaniem Wnioskodawcy, będą opierały się na przychodach Spółki osiągniętych w ramach prowadzonego oddziału na terenie Polski. Zatem do obliczenia warunków objęcia minimalnym podatkiem dochodowym z art. 24 ust. 2 ustawy o CIT, a mianowicie straty ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo udziału dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT – Wnioskodawca powinien uwzględniać wyłącznie przychody osiągnięte na terytorium Polski poprzez prowadzony zakład podatkowy jako Oddział w Polsce w ramach ograniczonego obowiązku podatkowego.
ad 3
Spółka rozliczająca przychody poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład będzie mogła skorzystać z wyłączenia z minimalnego podatku dochodowego określonego w art. 24ca ust. 14 pkt 7 ustawy o CIT.
Uzasadnienie
Art. 24ca ustawy o CIT został znowelizowany ustawą z dnia 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 2180), dalej: „Ustawa zmieniająca”. W ramach nowelizacji zmianie uległy również przypadki, w których podatnicy, pomimo spełnienia przesłanek z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, uzasadniających włączenie ich do grona podatników minimalnego podatku dochodowego, mogą zostać wyłączeni spod jego jurysdykcji.
Jednym z przypadków jest spełnienie przesłanek wskazanych w art. 24ca ust. 14 pkt 7 ustawy o CIT. Zgodnie z nim, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników będących małymi podatnikami.
Stosownie do postanowień art. 4a pkt 10 ustawy o CIT pojęcie „mały podatnik” – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Wątpliwości Spółki powstały w kwestii ustalenia statusu Wnioskodawcy jako Spółki rozliczająca przychody poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, a idąc dalej jakie wartości przy ustalaniu przychodu (wraz z VAT) Spółka powinna wziąć pod uwagę.
Oddział podmiotu zagranicznego nie jest podmiotem w rozumieniu prawa cywilnego, lecz stanowi wyodrębnioną organizacyjnie część innego podmiotu – przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział przedsiębiorcy zagranicznego jest zatem nieposiadającą osobowości prawnej strukturą organizacyjną przedsiębiorcy zagranicznego poza jego głównym miejscem działalności, samodzielną pod względem techniczno- organizacyjnym i wyodrębnioną ekonomicznie. Brak podmiotowości cywilnoprawnej oddziału przekłada się na brak podmiotowości w stosunkach gospodarczych, a więc niemożność zawierania umów w obrocie gospodarczym we własnym imieniu i na własny rachunek, w związku z czym podmiotem wszystkich praw i obowiązków pozostaje przedsiębiorca zagraniczny (m.in. odpowiada za zobowiązania oddziału), nawet wtedy gdy wyodrębni i przekaże środki finansowe na działalność oddziału.
Dla celów podatkowych oddział zagranicznego przedsiębiorcy nie jest traktowany jako odrębny podmiot – podatnikiem jest zagraniczna osoba prawna prowadząca na obszarze Polski działalność gospodarczą za pomocą oddziału (podlega takim samym przepisom prawa podatkowego, bilansowego jak krajowe osoby prawne). Opodatkowaniu w Polsce podlega tylko ten dochód zagranicznej osoby prawnej, który został osiągnięty za pośrednictwem oddziału.
Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że Wnioskodawca jest oddziałem zagranicznego przedsiębiorcy i jako taki może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.
W związku z faktem, że Oddział Spółki spełnia definicję tzw. zakładu podatkowego w rozumieniu przepisów polskiej ustawy o CIT i jest stanowi część zagranicznego przedsiębiorcy, aczkolwiek jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo w strukturach firmy macierzystej, prowadząc część działalności Spółki na terytorium Polski.
Przepisy ustawy o CIT nie wskazują, w jaki sposób kalkulować wartość przychodu dla stwierdzenia statusu małego podatnika w przypadku szczególnej kategorii podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, tj. w szczególności w przypadku oddziału przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce.
Dlatego należy posłużyć się ogólnymi zasadami rozliczenia przychodów osiągniętych przez te podmioty w ramach ograniczonego obowiązku podatkowego. Celem właściwego określenia podstawy opodatkowania, zakład zagranicznego przedsiębiorcy jest obowiązany – zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT – do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania oraz poprawne skalkulowanie podatku.
Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm.): Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej "ustawą", stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2022 r. poz. 470).
Zauważyć należy, że zakład, który wykonuje rzeczywistą działalność gospodarczą za granicą, uważany jest – na podstawie fikcji prawnej – za odrębny podmiot od tworzącego go macierzystego przedsiębiorstwa („gdyby był oddzielnym i niezależnym przedsiębiorstwem prowadzącym taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach” z art. 7 ust. 2 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku). Zakład taki uczestniczy w życiu ekonomicznym drugiego państwa i powinien podlegać jurysdykcji podatkowej tego drugiego państwa. Wobec powyższego, w celu dokonania rozliczeń podatkowych, należy traktować zakład jako odrębny podmiot, który w określonym zakresie niezależnie od przedsiębiorstwa macierzystego dokonuje rozliczeń podatkowych z tytułu nabywanych świadczeń. Należy mieć na względzie, że konstrukcja zagranicznego zakładu ma na celu ustalenie, czy dana część dochodu powinna być opodatkowana w państwie, w którym dany dochód powstaje, wobec czego zakład w świetle MK OECD należy traktować dla celów rozliczeń podatkowych jako odrębny podmiot.
Zakład przedsiębiorstwa zagranicznego należy traktować do celów prowadzenia ksiąg rachunkowych i rozliczeń CIT jako „odrębny podmiot”. Przedsiębiorcy zagraniczni posiadający na terytorium Polski oddział zobligowani są bowiem do złożenia rocznej deklaracji podatkowej, w której wykazane są wyłącznie przychody i koszty związane z działalnością tego oddziału stanowiącego zakład podatkowy. Zakład podatkowy jest obowiązany do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania oraz poprawne skalkulowanie podatku (rozliczają przychody osiągnięte na terenie Polski, zaliczają koszty podatkowe jako koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych do przychodów osiągniętych na terenie Polski, rozliczają straty na zasadach ogólnych przyjmując osiągnięte przychody w Polsce i poniesione koszty podatkowe, a także ustalają rok podatkowy zgodnie z polską ustawą o CIT). Skoro podstawa opodatkowania wyliczona na podstawie ograniczonego obowiązku podatkowego odnosi się wyłącznie do wykonywanej w Polsce działalności, limit przychodów dla małego podatnika, kierując się wykładnią celowościową, dotyczyć powinien wyłącznie przychodów oddziału.
Co do zasady oddział zagranicznego przedsiębiorcy nie jest traktowany jako odrębny podmiot – podatnikiem jest zagraniczna osoba prawna prowadząca na obszarze Polski działalność gospodarczą za pomocą oddziału – według zasad ogólnych podlega takim samym przepisom prawa podatkowego, bilansowego jak krajowe osoby prawne, jednak wyłącznie w odniesieniu do przychodów osiąganych w Polsce. Jednak mając na uwadze ograniczenie zasad rozliczania podatku CIT w Polsce wyłącznie w odniesieniu do ich opodatkowania na terenie Polski i według zasad wynikających z ustawy o CIT przy ustalaniu wartości warunkujących objecie Spółki przychodu powinny być wzięte pod uwagę wyłącznie przychody oddziału, a nie całej spółki sumowane na poziomie globalnym.
Biorąc pod uwagę, że Spółka poprzez Oddział w Polsce osiągnęła wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w roku od 1 kwietnia 2023 r. do 31 marca 2024 r. nieprzekraczającą 2 mln euro oraz jego przychody w roku od 1 kwietnia 2024 r. do 31 marca 2025 r. również nie przekroczą 2 mln euro, wówczas będzie miała status małego podatnika. Tym samym Spółka osiągająca przychody poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład będzie mogła skorzystać z wyłączenia z minimalnego podatku dochodowego określonego w art. 24ca ust. 14 pkt 7 ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:
·objęcia Spółki minimalnym podatkiem dochodowym – jest prawidłowe;
·określenia warunków objęcia minimalnym podatkiem dochodowym – jest prawidłowe;
·określenia możliwości skorzystania z wyłączenia z minimalnego podatku dochodowego jako mały podatnik – jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:
1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo
2) osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%
– wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).
W myśl art. 24ca ust. 14 ustawy o CIT:
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników:
1)w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w kolejno następujących po sobie dwóch latach podatkowych, następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym;
2)będących przedsiębiorstwami finansowymi w rozumieniu art. 15c ust. 16;
3)jeżeli w roku podatkowym uzyskali przychody niższe o co najmniej 30% w stosunku do przychodów uzyskanych w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym ten rok podatkowy;
4)których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne i jeżeli podatnik nie posiada:
a)bezpośrednio lub pośrednio, więcej niż 5%:
- udziałów (akcji) w kapitale innej spółki lub
- ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną,
b)innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
5)jeżeli w roku podatkowym większość uzyskanych przez nich przychodów innych niż z zysków kapitałowych zostało osiągniętych w związku z:
a)eksploatacją w transporcie międzynarodowym statków morskich lub statków powietrznych,
b)wydobywaniem kopalin wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2023 r. poz. 633, 1688 i 2029), których ceny zależą bezpośrednio lub pośrednio od notowań na światowych rynkach,
c)wykonywaniem działalności leczniczej, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej,
d)transakcjami, o których mowa w ust. 2 pkt 2;
6)wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, jeżeli:
a)rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz
b)obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2, udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%
– przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, lub należące do podatkowej grupy kapitałowej;
7)będących małymi podatnikami;
8)będących spółkami prowadzącymi gospodarkę komunalną, o których mowa w rozdziale 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 679);
9)którzy osiągnęli udział, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest minimalny podatek dochodowy, w wysokości co najmniej 2%;
10)postawionych w stan upadłości, likwidacji lub objętych postępowaniem restrukturyzacyjnym;
11)będących stroną umowy o współdziałanie, o której mowa w art. 20s § 1 Ordynacji podatkowej;
12)będących instytucją finansową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, której podstawowym przedmiotem działalności jest świadczenie usług finansowych polegających na odpłatnym nabywaniu od wierzyciela wierzytelności powstałych w wyniku zawarcia umowy sprzedaży towarów lub świadczenia usług pomiędzy tym wierzycielem a dłużnikiem;
13)będących przedsiębiorstwami górniczymi otrzymującymi pomoc publiczną na podstawie ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz. U. z 2022 r. poz. 1309).
Z kolei stosownie do art. 24ca ust. 17 ustawy o CIT:
Przepisy ust. 1-16 stosuje się odpowiednio do podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o CIT:
1.Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
2.Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Pierwszą kwestią do rozstrzygnięcia jest określenie, czy spółka zagraniczna będzie objęta minimalnym podatkiem dochodowym.
Zgodnie z cytowanym art. 24ca ust. 1 ustawy CIT minimalny podatek dochodowy w wysokości 10% podstawy opodatkowania skierowany jest, co do zasady, do podatników będących spółkami oraz podatkowymi grupami kapitałowymi, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, którzy w ramach działalności operacyjnej ponoszą stratę lub wykazują określony niski wskaźnik dochodowości (udział dochodów w przychodach w wysokości nieprzekraczającej 2%, tj. 2% lub niższej). Katalog podmiotów objętych podatkiem minimalnym został jednak rozszerzony na podstawie art. 24ca ust. 17 ustawy o CIT, w myśl którego przepisy ust. 1-16 stosuje się odpowiednio do podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytrium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
Z powyższego wynika, że minimalny podatek dochodowy znajduje zastosowanie również do podatników w rozumieniu art. 3 ust. 2, (nierezydentów) prowadzących działalność poprzez położony w Polsce zagraniczny zakład.
Zgodnie z art. 4a pkt 11 ustawy o CIT:
Ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie – oznacza to:
a)stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
b)plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
c)osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
– chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.
Jak wynika z wniosku Spółka działa w Polsce w formie oddziału zagranicznego przedsiębiorcy. Oddział Spółki spełnia definicję tzw. zakładu podatkowego w rozumieniu przepisów polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z tym, Spółka podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce.
Nie jest to więc przypadek, w odniesieniu do którego ustawodawca zastosował wyłączenie spod jurysdykcji opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym czy to ze względu na charakter, czy też specyfikę funkcjonowania.
Ustawodawca wprost wskazał, że spółka będąca nierezydentem, prowadząca działalność w Polsce poprzez zagraniczny zakład będzie podlegała opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym.
Spółka będzie zatem objęta minimalnym podatkiem dochodowym, o którym mowa w przepisie art. 24ca ustawy o CIT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Następną kwestią do rozstrzygnięcia jest ustalenie, jakie przychody powinny być brane pod uwagę w celu określenia warunków objęcia minimalnym podatkiem dochodowym.
Odwołanie w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT dotyczy określenia wskaźnika dochodowości. Chodzi bowiem o uwzględnienie w opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym nie tylko podatników, którzy ponieśli w roku podatkowym stratę, o której mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, ale również tych, którzy uzyskali nie większy niż 2% udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych (działalność operacyjna).
Zgodnie z zasadą ograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 2 ustawy o CIT) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym w zeznaniach podatkowych CIT-8 dotyczących polskich oddziałów spółek zagranicznych, wykazuje się jedynie przychody/koszty oraz inne dane dotyczące jedynie oddziałów. Powinno to uzasadniać, że tylko przychody polskiego oddziału zagranicznej spółki (jako przychody podatkowe) powinny być brane pod uwagę w celu określenia poniesionej straty lub udziału dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, dla celów opodatkowania podatkiem minimalnym.
W uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 1532), wskazano, że minimalny podatek dochodowy znajdzie odpowiednie zastosowanie również do podatników w rozumieniu art. 3 ust. 2 (nierezydentów) prowadzących działalność poprzez położony w Polsce zagraniczny zakład, w zakresie w jakim osiągane przychody i ponoszone straty związane są z działalnością tego zakładu.
Do obliczenia warunków objęcia minimalnym podatkiem dochodowym uwzględniać należy zatem jedynie przychody oddziału uzyskane na terytorium Polski, bez uwzględnienia zagranicznego przychodu nierezydenta.
Podatkiem minimalnym może być bowiem opodatkowany nierezydent tylko od dochodów osiągniętych w Polsce.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Kolejną kwestią do rozstrzygnięcia możliwość skorzystania przez Spółkę – jako małego podatnika z wyłączenia z minimalnego podatku dochodowego.
Zgodnie z art. 24ca ust. 14 pkt 7 ustawy o CIT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników będących małymi podatnikami.
Stosownie do art. 4a pkt 10 ustawy o CIT:
Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 10 ustawy o CIT pod pojęciem „małego podatnika” należy rozumieć podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Odnosząc się do nierezydentów uzyskujących na terenie Rzeczypospolitej Polskiej dochody (przychody) wskazać należy, że w celu ustalenia czy mamy do czynienia z „małym podatnikiem”, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT należy brać pod uwagę wszystkie przychody uzyskiwane przez nierezydenta, nie tylko te uzyskiwane na terytorium RP.
Przepis definiujący małego podatnika odnosi się wprost do podatnika. Podatnikiem jest natomiast zagraniczny przedsiębiorca, a nie oddział. Dla potrzeb ustalenia, czy podatnik jest małym podatnikiem, należy zatem brać pod uwagę cały przychód łącznie z osiąganym przez zagranicznego przedsiębiorcę.
Jest to sytuacja odwrotna niż przy określaniu poziomu rentowności, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT. Status małego podatnika odnosi się do całego przedsiębiorstwa. Posiadanie tego statusu jest uprawnieniem, którego nie można stosować rozszerzająco.
Biorąc powyższe pod uwagę, w celu określenia, czy mogą Państwo skorzystać ze zwolnienia z podatku minimalnego na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 7 ustawy o CIT, powinni Państwo w pierwszej kolejności określić, czy są małym podatnikiem. Dla określenia statusu małego podatnika, powinni Państwo uwzględnić wszystkie przychody osiągane w danym roku podatkowym zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza granicami Polski, a więc nie tylko uzyskane za pośrednictwem Oddziału będącego zakładem w Polsce.
Jeśli zatem, przychody ze sprzedaży Spółki nie przekroczą 2 mln euro, a w związku z tym Spółka będzie posiadała status małego podatnika, to Spółka będzie mogła skorzystać z wyłączenia z minimalnego podatku dochodowego określonego w art. 24ca ust. 14 pkt 7 ustawy o CIT. Jeśli natomiast przychody ze sprzedaży Spółki przekroczą 2 mln euro, a w związku z tym Spółka nie będzie posiadała statusu małego podatnika, to Spółka nie będzie mogła skorzystać z wyłączenia z minimalnego podatku dochodowego określonego w art. 24ca ust. 14 pkt 7 ustawy o CIT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności, będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
